8228808041

50 -lecie Polskiej Radiolokacji

i

Rys. 7.7. Stanowisko operatora w wieży PZA LOARA

Rys. 7.8. Blok wzbudzająco-odbiorczy z czterokanałowym odbiornikiem

Dwie armaty przeciwlotnicze kalibru 35mm zapewniają skuteczne niszczenie celów na odległościach do 5000 m. Różnorodność zastosowanych sensorów do kierowania ogniem (radar śledzący, kamera termalna, kamera TV, dalmierz laserowy) sprawia, że LOARA może prowadzić skuteczne działania w każdych warunkach pogodowych i o każdej porze doby.

Podwozie gąsienicowe zapewnia możliwość przemieszczania się w każdych warunkach terenowych. Podwozie jest wyposażone w nowoczesny system nawigacji inercjalnej z żyroskopami światłowodowymi, współpracujący z odbiornikiem nawigacji satelitarnej (GPS), dzięki czemu znane jest dokładne położenie pojazdu w terenie, niezbędne do współpracy z innymi jednostkami i automatyzacji procesu dowodzenia i kierowania obroną przeciwlotniczą.

W roku 2002 PZA LOARA przeszedł z wynikiem pozytywnym badania państwowe, a pierwszy egzemplarz produkcyjny jest przewidywany w 2004 roku.

Opracowanie tak złożonego systemu jak LOARA wymagało sprawnej współpracy wielu producentów krajowych i zagranicznych, którym powierzono wykonanie poszczególnych podsystemów. Prezentując urządzenie LOARA przy okazji jubileuszu polskiej radiolokacji należy podkreślić wkład wszystkich instytucji uczestniczących w jego opracowaniu. Niżej wymieniono głównych podwykonawców RADWAR-u.

•    Zakłady Mechaniczne BUMAR ŁABĘDY przeprowadziło adaptację i wykonało podwozie gąsienicowe bazujące na podwoziu czołgu T-72.

•    Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych w Gliwicach jest wykonawcą wieży - nowo opracowanej według specyficznych wymagań urządzenia finalnego.

Huta Stalowa Wola jest dostawcą armat 35mm produkowanych na licencji szwajcarskiego Oerlikona.

•    Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Sprzętu Mechanicznego w Tarnowie opracował i wykonał system zasilania armat w amunicję.

•    Ośrodek Badawczo-Rozwojowy i Zakłady Metalowe w Skarżysku Kamiennej mają zasługi w opracowaniu nowego rodzaju amunicji, o kalibrze i właściwościach dostosowanych do nowego typu armaty.

•    Przemysłowe Centrum Optyki opracowało i wykonało ważne sensory głowicy śledzącej (kamerę TV i dalmierz laserowy) oraz peryskop.

•    Firma FILBIKO wykonała oprogramowanie algorytmów przechwytywania i śledzenia celów przez radar śledzący oraz funkcji automatyzacji dowodzenia.

•    Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia opracował program, zorganizował i przeprowadził kompleksowe badania państwowe całego urządzenia LOARA.

Poza wyżej wymienionymi bezpośrednimi uczestnikami projektu LOARA należy wspomnieć instytucje, których wkład, chociaż raczej niewymierny,

63