50-lecie Polskiej Radiolokacji
Rys. 8.26. Imitator do szkolenia operatorów stacji radiolokacyjnych NATAL
Rys. 8. 27. Imitator do szkolenia obsług systemu rozpoznania radioelektronicznego CHICAGO
Rys. 8.28. Imitator celu powietrznego WENUS
Rys. 8.29. Imitator sytuacji radiolokacyjnej MISR
W latach 197811989 opracowano rodzinę miniaturowych imitatorów sytuacji radiolokacyjnej (MISR-01, MISR-02, MISR-M, MISR-N2, MISR-N3, KOS). Imitatory te są przeznaczone do szkolenia personelu radarów. Wspólną cechą rodziny imitatorów jest możliwość symulowania sytuacji powietrznej na obszarze większym od obszaru wykrywania jednej stacji radiolokacyjnej, a więc możliwość prowadzenia szkolenia nie tylko obsług stacji radiolokacyjnych, ale także obsług zautomatyzowanych systemów radiolokacyjnych. Wszystkie typy imitatorów zostały wdrożone do produkcji i są obecnie eksploatowane. Imitator MISR-M. (rys. 8.29) został wykonany w wielu egzemplarzach i był przedmiotem eksportu. Zespoły opracowujące rodzinę imitatorów MISR uzyskały dwie nagrody Ministra Obrony Narodowej.
8.11. Maskowanie przeciwradiolokacyjne
Zagadnienia dotyczące maskowania przeciwra-dilokacyjnego nabierają szczególnego znaczenia z uwagi na to, że polska armia jest gorzej przygotowana pod tym względem niż armie NATO. Z dostępnych materiałów wynika, że na wyposażeniu armii NATO znajduje się duży asortyment środków przeznaczonych do maskowania w szerokim zakresie promieniowania elektromagnetycznego od ultrafioletu do pasma mikrofalowego. Oprócz pokryć przeciwradiolokacyjnych w postaci siatek opracowano różnego rodzaju materiały radio absorpcyjne. Są one przewidziane do nakładania bezpośrednio na powierzchnie zewnętrzne sprzętu*. Występują w postaci past, farb nakładanych metodą malowania warstwowego, elastycznych arkuszy lub płytek przyklejanych do podłoża.
Zagadnienia maskowania w zakresie przeciw-radiolokacyjnym były rozwiązywane również w kraju. Już w pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych do opracowania absorberów mikrofalowych przystąpiło kilka ośrodków i instytutów naukowo-badawczych, a w tym: Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia (WITU), Ośrodek Badawczo-
81