8228807918

50 -lecie Polskiej Radiolokacji

3.7.4. Radar do wykrywania celów nisko lecących N-21MI

Symbolem N-21MI oznaczono specjalną eksportową wersję radaru N-21 opracowaną i wykonaną według wymagań kontraktu podpisanego z Indiami w 1996 r. Historia kontaktów Radwaru z Indiami sięga prawie połowy lat 80. W 1986 r. miała miejsce w Polsce wizyta premiera Indii, któremu towarzyszyła ekipa ekspertów wojskowych.

W wyniku pokazu polskiego sprzętu radiolokacyjnego duże zainteresowanie zyskał radar N-21, dla którego wojskowi hinduscy przewidywali funkcję wykrywania i wskazywania celów w rakietowym zestawie przeciwlotniczym. Po dalszych negocjacjach z udziałem Cenzinu, ustalono, że jeden egzemplarz radaru zostanie przewieziony do Indii i przebadany przez państwową komisję pod kątem przydatności do zastosowania w lokalnych warunkach.

Rys. 3.18. Radar N-21MI

Kompleksowe i skrupulatne badania przeprowadzone latem 1989 roku przez zespół ekspertów instytutu naukowego w Bangalore potwierdziły zgodność parametrów urządzenia z jego danymi technicznymi i przyniosły mu ogólnie wysokie uznanie, zwłaszcza ze strony wojskowych. Pierwszym efektem tego uznania było porozumienie o zakupie przebadanego urządzenia przez gospodarzy po cenie promocyjnej. Dzięki temu radar N-21 mógł być przekazany do dalszych badań eksploatacyjnych. Na ich podstawie zostały opracowane wymagania na zmodernizowaną wersję tego radaru, odpowiednio do potrzeb użytkownika indyjskiego.

Rys. 3.19. Wnętrze kabiny N-21MI

Opracowano całkowicie nowe układy mikrofalowe systemu wzbudzenia i systemu odbiorczego, które w wersji krajowej pamiętały jeszcze dość odległe czasy i nie stanowiłyby dobrej wizytówki producenta. Od nowa zaprojektowano cały system cyfrowej obróbki sygnału, z 10-bitowymi przetwornikami A/C i znacznym udziałem nowoczesnych struktur programowalnych. Ponadto został opracowany nowy system automatycznego wykrywania i śledzenia tras obiektów oraz system wymiany

W latach 1997-98, na mocy kontraktu podpisanego w połowie 1997 roku, zaprojektowano i wykonano mobilny radar oznaczony symbolem N-21 Ml, spełniający postawione wymagania. Konstrukcję tego urządzenia oparto na bazie zmodernizowanego podwozia radaru N-21 (już wówczas od kilku lat nieprodukowanego) i poważnie zmodernizowanej aparatury radaru N-22. Zasadniczą różnicą w stosunku do wersji krajowej było zastosowanie jednoczesnego nadawania dwiema wiązkami z podziałem mocy nadajnika na połowy (zamiast nadawania pełnej mocy naprzemiennie od impulsu do impulsu) w połączeniu z dwukanałowym systemem odbiorczym. Pozwoliło to osiągnąć dwa istotne cele wymagane w kontrakcie:

• podwyższenie potencjału radaru (znaczące zmniejszenie strat w torze odbiorczym po umieszczeniu wzmacniaczy niskoszumnych na antenie);

• podwyższenie obrotów anteny do 24 obr./min bez negatywnego wpływu na pracę TES.