8228808091

50 -lecie Polskiej Radiolokacji

określony obszar (chronione pomieszczenie) wracała do odbiornika w postaci odbić. Dopóki obiekty w przestrzeni chronionej były nieruchome, składowa dopplerowska równała się zeru. W momencie pojawienia się obiektu ruchomego, powstawała częstotliwość dopplerowska wyzwalając wykonawczy układ alarmowy. Wiązka promieniowana (również w paśmie X) wykorzystywana była także w innym urządzeniu alarmowym produkowanym pod nazwą UA-1 w latach dziewięćdziesiątych w Centrum RADWAR, a mianowicie w barierze mikrofalowej. Bariera stosowana była do budowy obwodowych systemów zabezpieczeń. Ogółem wyprodukowano systemy ochrony dla pięciu obiektów, przy czym każdy z nich składał się z 15 do 55 sekcji.

pomiaru częstotliwości (IFM), w których wykorzystuje się szerokopasmowe dyskryminatory częstotliwości. To w Instytucie Radiolokacji WAT opracowano pierwsze w Europie Środkowej układy dys-kryminatorów częstotliwości i fazy, których działanie jest oparte na interferometrach mikrofalowych. Posłużyło to do opracowania pierwszych szerokopasmowych ostrzegaczy radarowych z natychmiastowym pomiarem kierunku i częstotliwości (rys. 8.23). Te modelowe rozwiązania umożliwiły podjęcie przez przemysłowe ośrodki badawczo-wdroże-niowe prac nad budową urządzeń ostrzegawczych i rozpoznawczych dla sił lądowych oraz morskich WP.

8.8. Mikrofalowe systemy ostrzegawcze

Nie dać się zniszczyć na polu walki to dostatecznie wcześnie wykryć i zidentyfikować źródło zagrożenia, tzn. być jak najwcześniej ostrzeżonym o tym, czy źródłem promieniowania elektromagnetycznego jest radar rozpoznania, czy głowica pocisku.

Rys. 8.23. Model szerokopasmowego systemu ostrzegania o opromieniowaniu radarowym

Efektem prowadzonych prac badawczych są też liczne podzespoły mikrofalowe, do których przede wszystkim należy zaliczyć: szerokopasmowe anteny, macierze Butlera, filtry i układy rozdziału w częstotliwości.

W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych w WITU zaprojektowano i przebadano system ostrzegania przed promieniowaniem mikrofalowym z pasma X i K_u dla wozów opancerzonych WIDAWA. System ten:

• przeznaczony był do wykrywania energii elektromagnetycznej pochodzącej od naziemnych radarów obserwacji pola walki i od pocisków samonaprowadzających, oraz określania i zobrazowania kierunków wykrytych źródeł promieniowania,

• mógł być montowany na pojazdach typu czołg, wozy opancerzone, rozpoznawcze, w sposób nie ograniczający dotychczasowych ich możliwości bojowych,

• mógł być montowany jako samodzielne urządzenie lub w połączeniu z ostrzegaczem promieniowania laserowego SSC-1 OBRA produkcji Przemysłowego Centrum Optyki.

Z braku niezbędnych funduszy system ten nie został wdrożony do eksploatacji pomimo pozytywnych wyników badań.

Również w WAT w latach 70. opracowano system ostrzegawczy przed opromieniowaniem radarowym AMIR. W ramach tych prac wykonano modele odbiorników mikrofalowych pokrywających pasmo 1 18GHz. Były to odbiorniki z rozdziałem częstotliwości, jak i odbiorniki natychmiastowego