rtk 9
Str. 604 PRO CHRISTO-WIARA I CZYN
a więc wielki obowiązek ofiary i pokuty, oderwanie się od rzeczy ziemskich, uczęszczanie do Sakramentów św. — złączenie się z Bogiem przez modlitwę.
OWOCE JUBILEUSZU.
Przedewszystkiem zaznaczyć należy szczególną łaskę, jaką Ojciec św. obdarza kapłanów aż do dnia 31 grudnia b. r.—czyli osobisty przywilej, na mocy którego mogą oni przez sprawowanie Mszy św. zastosować codzień odpust zupełny dla jednej duszy czyścowej.
Wszystkim zaś wiernym płci obojga, na całym świecie, udzielony jest odpust zupełny, czyli zgładzenie grzechów: „ple-nissimam peccatorum omnium indulgentiam”.
Odpust, nawet zupełny, odpuszcza tylko karę za grzechy popełnione, ale wobec obowiązującej spowiedzi i wymaganego stanu łaski, wskazuje również na odpuszczenie wszystkich grzechów.
W 1925 r. Ojciec święty jeszcze wyraźniej wytłómaczył tę cudowną ekonomję przy przepisach jubileuszowych. Oto jest ustęp główny, z którego asceci i teologowie wiele mogą skorzystać:
„Wszyscy ci, którzy z prawdziwą skruchą wypełnią zbawienne przepisy Stolicy Apostolskiej podczas wielkiego jubileuszu, wynagradzają całkowicie i otrzymują pełnię darów i zasług przez grzech utraconych; — uwolnieni z okrutnej niewoli szatańskiej, odzyskują wolność, którą ich Chrystus jako wolnych obdarzył, i, na mocy zasług przeobfitych Jezusa Chry w usa, Błogosławionej Maryi-Dziewicy i Wszystkich świętych, — zostają wyzwoleni ze wszystkich kar, któremi musieliby zapłacić za grzechy".
• •
Owoce te, wspólne wszelkim jubileuszom powszechnym lub specjalnym, zawierają 4 punkty, które kolejno rozpatrzymy
1. Wskrzeszenie łaski i zasług przez grzech utraconych. Sobór Trydencki twierdził to również, lecz jakby mimochodem, nie wchodząc w to bliżej: „Ludziom usprawiedliwionym,—bądź to, że łaskę zawsze zachowali,—bądź to, że utraconą łaskę odzyskali, trzeba przytoczyć słowa Apostoła: „Bóg nie jest niesprawiedliwym do takiego stopnia, aby zapomnieć dobre nasze uczynki.” (Conc. Trid. sess. VI cap. 15.).