porozumiewać się. Patologiczne są wszelkie próby unikania porozumiewania się
2) . Komunikacja ma aspekt treściowy i aspekt relacji - Każdy komunikat pełni funkcję sprawozdawczą (aspekt treściowy) i relacyjną (aspekt ustosunkowania się). Bardzo duże znaczenie mają tu przekazy niewerbalne (czasem decydujące o tym, jak zostanie odebrany komunikat). W zdrowych związkach aspekt treściowy porozumiewania się przeważa nad aspektem ustosunkowania się.
3) . Każdy z pojedynczych komunikatów danej osoby można potraktować jako reakcję na komunikat partnera. Jest on jednocześnie takim samym bodźcem dla drugiej osoby - Istotą relacji pomiędzy dwiema osobami jest przypadkowa punktacja sekwencji wydarzeń. Ludzie mają skłonność do traktowania własnego zachowania wyłącznie jako reakcji (skutek) na zachowanie partnera (przyczyna), natomiast wzór porozumiewania się między ludźmi ma charakter kołowy, a nie linearny, typu przyczyna skutek.
4) . Ludzie porozumiewają się werbalnie i niewerbalnie
5) . Komunikacja może mieć charakter symetryczny lub komplementarny - Wszystkie interakcje mają charakter komplementarny lub symetryczny. Komplementarny to taki, w którym osoba inicjuje akcję, wymaga, poucza, opiekuje się, kontroluje związek lub pewne jego obszary, druga zaś ulega, podporządkowuje się, korzysta z opieki. Zachowania jednego z partnerów uzupełniają zachowania drugiego. W relacji symetrycznej partnerzy dążą do wzajemnego odzwierciedlania zachowań. Jest to pozycja równości obu osób.
9. Omów symetryczność i niesymetryczność relacji komunikacji - od czego zależy, podaj przykłady.
Możemy wyróżnić relację symetryczną, gdzie każda ze stron ma teki sam bądź zbliżony status oraz relację niesymetryczną, gdzie jedna ze stron ma pozycję uprzywilejowaną lub dominacja jednej strony oraz podporządkowanie pozostałych członków procesu.
Jak już wyżej wspomniałam role w procesie komunikacji mogą być symetryczne lub niesymetryczne. Zależy to od tego, jaką pozycję i status posiadają jednostki komunikujące się ze sobą. Symetryczność możemy zaobserwować np. wśród grupy kolegów. Natomiast niesymetryczność np. w relacjach rodzic - dziecko bądź przełożony - podwładny.
Komunikowanie symetryczne - w przypadku kontaktów prywatnych i nieformalnych, w których uczestniczą osoby o tej samej pozycji. Nadawca i odbiorca to podobni pod względem ról społecznych.
Komunikowanie niesymetryczne - typowe dla struktur formalnych i instytucjonalnych w którym uczestnikom komunikowania przypisane są określone role np. szefa, podwładnego. Status społeczny jest nierówny.
4