ASYMETRYCZNA SYNTEZA a-AMINOKWASÓW 5
— nadmiar diastereoizomeru (ang. diastereomeric excess, de), zwany też diastereoselektywnością, definiowany jako:
gdzie [/4] i [£] oznaczają ilości indywidualnych diastereoizomerów powstających w reakcji.
1. SYNTEZA STRECKERA
Synteza Streckera jest jedną z najstarszych metod otrzymywania a-amino-kwasów na skalę preparatywną [3]. Początkowo ograniczała się ona do syntezy związków racemicznych. Pierwsza stereoselektywna reakcja tego typu została przeprowadzona dopiero w latach 60. przez Haradę [4]:
R—C
nh2
benzen
K
I
Na2S04
1) 6M HCI |
R' |
co2h |
H2/Pd(OH)2 |
2) wymiana jonowa |
Ar * N ń |
* R |
EtOH / H20 |
Schemat |
1 |
R' CN
HCN
BOH Al''* "N" * ^
ń
co2h
H2N * R
Podstawowa procedura tej syntezy polega na kondensacji optycznie czynnej aminy aromatycznej z aldehydem, a następnie działaniu na tak utworzoną zasadę SchifTa etanolowym roztworem cyjanowodoru. Otrzymany nitryl jest hydrolizowany 6 M HC1 i oczyszczany metodą chromatografii jonowymiennej. Katalityczna hydrogenoliza grupy N-benzylowej prowadzi do otrzymania a-a-minokwasu (a-AA) z wydajnością chemiczną 9-58% i czystością optyczną
Późniejsze modyfikacje tej metody polegały m.in. na kondensacji a-mety-lobenzyloaminy z metyloketonami w obecności metanolowego roztworu NaCN (Weinges i wsp. [6]) lub kondensacji tej samej aminy z pochodnymi aldehydów benzylowych (Stout i wsp. [7]). Te nowe procedury poprawiały zarówno wydajność procesu, jak i czystość optyczną produktu finalnego.
Diastereoselektywność addycji CN- do iminy podwyższyć można również przez zastosowanie w analogicznych reakcjach (4S,5S)-5-amino-2£-dimety-lo-4-fenylo-l,3-dioksanu (Weinges i wsp. [8-11]):