9372349428

129

Konsekwencyą tego stanowiska jest bezsilna wściekłość wobec każdego faktu ne-gającego antysemityzm, wobec każdego objawu niwelującego różnice wyznaniowe, wobec każdego postępu w podniesieniu żydów w pewnym kraju.

„An der Nebeneinanderstelluug des Sio-nistnus mit dem Antisemitismus werden ge-wiss meine sionitischen Kritiker lebhaften Anstoss nehmen. Wenn die Sionistenfuhrer „Ktihle Rechner“ werden, zeigen sich auf dem zionistischen Ehrenschiid, dunkle Fle-cken“.

„Der Antisemit will den Juden aus „seinem“ Lande heraus wissen und der Zio-nist findet das ganz natiirlich". Die Regie-rungen fordem den Antisemitismus und dem Zionisten ist das auch ganz natiirlich und noch ewig dazu“. (David Balakan: „DieSo-zialdemokratie und das judische Proletariat).

Faktycznie na każdem polu schodzą się zgodnie mniemania, antysemitów i syonistów. Oba kieruui uważają żydów w krajach przez nich zamieszkałych za żywioł obcy — oba więc dążą do wyeliminowania żydów, jako czynnika obcego — programowo okazują więc najzupełniejszą zgodę, a różnią się li w wyborze środków, do celu wiodących.

„Nie antysemityzm, jak twierdzą asymi-łatorowie, przyspieszył uświadomię idei od-drębności narodowej żydów, lecz przeciwnie filosemityzm XIX stulecia. W ciepłych promieniach pobłażliwości chrześcijańskiej rozwinął się i dojrzał syonizm, duszy żydowskiej dziecię umiłowane.

Antysemitym odegrał w tej sprawie jedynie rolę otrzeźwiającego deszczu — nakłonił żydów do szukania nowych dróg“. (Teodor Jeske-Choiński: Syonizm w oświe-

9