9576709247

Omawiane płaty wykształcają się na zboczach o pełnym spektrum wystawy i zmiennym nachyleniu, nie przekraczającym jednak 20 stopni. Najczęściej porastają gleby brunatne kwaśne bielicowe. Drzewostany, w których wykonywano zdjęcia fitosocjologiczne oraz te znajdujące się w ich bezpośrednim sąsiedztwie, cechuje I i II stopień uszkodzeń przez zanieczyszczenia przemysłowe.

Struktura i skład florystyczny

Obecna w drzewostanie sosna pochodzi całkowicie z uprawy. Różne sposoby gospodarowania zadecydowały o wykształceniu się kilku rodzajów drzewostanu w omawianym zbiorowisku. Najpowszechniejszym jest drzewostan dwuwarstwowy, w którym wyższą warstwę tworzą jednowiekowe (monotypizacja), około 70-letnie osobniki Pinus syhestris. W płatach, gdzie udział sosny jest mniejszy spotykamy drzewostan jodłowo-grabowy, czasem z domieszką Quercus robur. W części płatów, obok sosny, wyższą warstwę drzew buduje Picea abies, a grab w takich przypadkach występuje jako podrost w podszyciu i siewki w runie. Stwierdzono także układy sosnowo-jaworowe, pod okapem których grab nie pojawia się w ogóle, udział lipy i Galium schultesii jest jednostkowy, natomiast wzrasta frekwencja Cerasus avium. W takich płatach odnotowano również mniejszy udział Abies alba i Picea abies. W dwóch zdjęciach fitosocjologicznych drzewostan został opanowany przez Betula pendula (por. zdj. 5-6 w tab. 13) - gatunek światłożądny, który obsiewał się tu prawdopodobnie na skutek braku odnowień drzewostanu po zrębie zupełnym. Mimo braku, w tym przypadku, graba i dębu w drzewostanie, albo ich nieznacznego udziału (por. zdj. 5) oba te gatunki powszechnie się odnawiają. Tilia cordata, jakkolwiek występuje z IV stopniem stałości, to jednak w drzewostanie odgrywa rolę marginalną. Większy jej udział zaznacza się w podszyciu i w runie. Zwarcie warstwy drzew waha się od 55% do 90%, przy obniżonym pokryciu drzew odnotowywano ślady wycinki w postaci pniaków pościnkowych w różnym wieku. Wart podkreślenia jest fakt, że podsadzona Pinus syhestris cechuje się obniżoną żywotnością, dużą utratą igliwia oraz znikomym odnowieniem.

Warstwa podszycia wykształcona jest w różnym stopniu, uzależnionym od zwarcia i składu drzewostanu w konkretnych płatach. Osiąga pokrycie od 5 do 45%. Oprócz podrostów graba, dębu, lipy, jaworu oraz podsadzanych świerków i jodeł, w skład tej warstwy wchodzą również: Corylus avellana, Frangula alnus i Sorbus aucupańa. Podsadzane świerki wykazują obniżone parametry żywotności, obsychają, są źle oczyszczone, a niektóre z nich są zupełnie martwe. Miejscami silne prześwietlenie drzewostanu sprzyjało nadmiernemu zakrzewieniu płatów (fruticetyzacja).

-75-