TEORIA PREFERENCJI KONSUMENTA
Użyteczność kardynalna i porządkowa
Nowoczesna teoria preferencji konsumenta
Maksymalizacja użyteczności
Użyteczność kardynalna i porządkowa
Użyteczność interpretowana jest jako pewien dający się
zmierzyć poziom zadowolenia, jaki konsument osiąga
dzięki konsumpcji dobra (Jeremi Bentham).
• Jedyne, czego potrzebujemy aby skonstruować
wskaźnik użyteczności, to reguła przypisująca większe
liczby do koszyków bardziej preferowanych.
• Wskaźnik jest porządkowy, jeśli przedstawia sposób
uporządkowania koszyków konsumpcyjnych.
Użyteczność
Dochód i szczęście – cz.I
Nowoczesna teoria preferencji konsumenta
Nowoczesna teoria preferencji konsumenta
Twierdzenia dotyczące preferencji konsumenta
(zgodne z własnościami liczb rzeczywistych)
Nowoczesna teoria preferencji konsumenta
Twierdzenie 1: Preferencje są spójne
(zupełne)
Konsument potrafi porównać dwa koszyki dóbr, wie, który woli.
Nowoczesna teoria preferencji konsumenta
TWIERDZENIE 2: Preferencje są zwrotne
Oznacza to, że jeśli oba koszyki są takie same, to konsument
ocenia je tak samo.
Nowoczesna teoria preferencji konsumenta
TWIERDZENIE 3: Preferencje są
przechodnie
Z tego twierdzenia wynika, że preferencje konsumenta są
wewnętrznie zgodne.
Nowoczesna teoria preferencji konsumenta
TWIERDZENIE 4:
Preferencje są ciągłe.
Nowoczesna teoria preferencji konsumenta
• Twierdzenia 1 – 4 wzięte razem stanowią podstawowe
cechy liczb rzeczywistych, z których chcemy skorzystać
przy konstruowaniu wskaźników użyteczności:
• Twierdzenie 1 głosi, że każdemu punktowi na osi
liczbowej przyporządkowana jest pewna wartość.
• Twierdzenie 2 głosi, że dwa identyczne punkty na osi
liczbowej mają identyczną wartość.
• Twierdzenie 3 głosi, że jeżeli x jest większe od y i y jest
większe od z, to x musi być większe od z.
• Twierdzenie 4 głosi, że jeżeli x > y na osi liczbowej, to
istnieje liczba y’ (między x I y), taka, że x > y’.
Nowoczesna teoria preferencji konsumenta
Wszystkie cztery twierdzenia są konieczne
i wystarczające dla istnienia
liczbowej
reprezentacji.
Taką funkcyjną zależność przypisującą
liczby koszykom nazywamy
funkcją
użyteczności. Dla dwóch dóbr można ją
zapisać w postaci:
U = U(x, y).
Nowoczesna teoria preferencji konsumenta
Funkcja użyteczności
jest „formułą” przypisującą poziom
użyteczności każdemu koszykowi dóbr.
Przykład: Funkcję użyteczności Phil’a od żywności (
F
) i ubrania
(
C
) przedstawia wzór:
U(F,C) = F + 2C
.
Tak więc koszyk zawierający 8 przekąsek i 3 sztuki odzieży
pozwala Phil’owi osiągnąć użyteczność: 8 + (2)(3) = 14.
A koszyk zawierający 4 przekąski i 4 sztuki odzieży pozwala
osiągnąć użyteczność: 4 + (2)(4) = 12.
Tak więc Phil woli pierwszy koszyk.
Nowoczesna teoria preferencji konsumenta
Następne dwa założenia umożliwiają ekonomistom korzystać z
rachunku optymalizacyjnego przy ograniczeniu w celu analizowania
wyboru konsumenta.
TWIERDZENIE 5: Preferencje charakteryzuje
nienasycenie
(„więcej znaczy lepiej”)
TWIERDZENIE 6: Krzywe obojętności charakteryzują
malejące krańcowe stopy substytucji
Nowoczesna teoria preferencji konsumenta
Krzywe obojętności
Nowoczesna teoria preferencji konsumenta
Preferencje dotyczące cech samochodów – cz. 1
Nowoczesna teoria preferencji konsumenta
Pojedynczą krzywą obojętności można opisać funkcją:
.
Nachylenie krzywej obojętności definiujemy więc: .
Natomiast
krańcową stopę substytucji
Y na X definiujemy
jako ujemne nachylenie krzywej obojętności:
MRSyx
.
0
=
dU
dx
dy
≡
0
=
−
dU
dx
dy
y = f(x,
)
U
Nowoczesna teoria preferencji konsumenta
Krańcowa stopa substytucji (MRS)
Nowoczesna teoria preferencji konsumenta
MRS
i użyteczność krańcowa (
MU
)
Ogólna postać funkcji użyteczności:
U(x, y)
.
Jej różniczka zupełna:
gdzie: = użyteczność krańcowa X (
MU
x
)
= użyteczność krańcowa Y (
MU
y
).
Wzdłuż krzywej obojętności użyteczność jest stała, czyli
dU = 0
:
Dlatego:
dy
y
U
dx
x
U
dU
∂
∂
+
∂
∂
=
x
U
∂
∂
y
U
∂
∂
0
0
=
+
⇒
∂
∂
+
∂
∂
=
=
dy
MU
dx
MU
dy
y
U
dx
x
U
dU
y
x
yx
dU
y
x
MRS
dx
dy
MU
MU
=
−
=
=0
Nowoczesna teoria preferencji konsumenta
Użyteczność krańcowa (MU) i szczęście – cz. II
Maksymalizacja użyteczności
x
p
p
p
M
y
y
x
y
−
=
y
x
p
p
dx
dy
−
=
Linia ograniczenia budżetowego
Koszyki i linia ograniczenia budżetowego
Linia ograniczenia budżetowego
Ceny
Maksymalizacja użyteczności
Problem maksymalizacji użyteczności przy
ograniczeniu polega na:
maksymalizacji
U = U(x, y)
: funkcja celu
przy:
M ≥ p
x
x + p
y
y
: ograniczenie budżetowe
Maksymalizacja użyteczności
Przyjmując, że ograniczenie przyjmuje postać równania
możemy zapisać Lagrangian:
Warunki pierwszego rzędu:
(
)
(
)
y
p
x
p
M
y
x
U
y
x
−
−
+
=
ℑ
λ
,
0
=
−
∂
∂
=
∂
∂ℑ
x
p
x
U
x
λ
0
=
−
∂
∂
=
∂
∂ℑ
y
p
y
U
y
λ
0
=
−
−
=
∂
∂ℑ
y
p
x
p
M
y
x
λ
Maksymalizacja użyteczności
Rozwiązujemy dla z pierwszych dwóch warunków
pierwszego rzędu:
Dlatego:
Ale:
A więc:
λ
y
x
p
y
U
p
x
U
∂
∂
=
∂
∂
=
/
/
λ
y
x
p
p
y
U
x
U
=
∂
∂
∂
∂
/
/
yx
y
x
MRS
MU
MU
y
U
x
U
=
=
∂
∂
∂
∂
/
/
y
x
yx
p
p
MRS
=
Maksymalizacja użyteczności
Maksymalizacja użyteczności
Maksymalizacja użyteczności
Preferencje dotyczące cech samochodów – cz. 2