MO
Z4/9. SIŁY PRZEKROJOWE W BELKACH I RAMACH PŁASKICH – ZADANIE 9
1
Z4/9. SIŁY PRZEKROJOWE W BELKACH I RAMACH PŁASKICH –
ZADANIE 9
Z4/9.1. Zadanie 9
Narysować metodą ogólną wykresy sił przekrojowych dla belki złożonej przedstawionej na rysunku
Z4/9.1. Wymiary belki podane są w metrach.
A
B
C
D
E
1,0
3,0
2,0
6,0
[m]
16,0 kN
8,0 kN/m
24,0 kN/m
Rys. Z4/9.1. Belka złożona
Z4/9.2. Analiza kinematyczna belki
Rysunek Z4/9.2. przedstawia belkę złożoną traktowaną w analizie kinematycznej jako płaski układ
tarcz sztywnych.
3
4
2
C
I
II
1
A
B
C
D
E
B
D
∞
Rys. Z4/9.2. Belka złożona jako płaski układ tarcz sztywnych
Jak widać na rysunku Z4/9.2 układ składa się z dwóch tarcz sztywnych, które razem posiadają sześć
stopni swobody. Tarcze te są podparte czterema prętami podporowymi 1, 2, 3 i 4 oraz przegubem
rzeczywistym C. Wszystkie te więzy odbierają razem sześć stopni swobody. Został więc spełniony warunek
konieczny geometrycznej niezmienności (1.4). Belka może więc być układem geometrycznie niezmiennym i
statycznie wyznaczalnym.
Układ tarcz sztywnych jest układem trójprzegubowym. Składa się on z: przegubu fikcyjnego B
powstałego z prętów podporowych numer 1 i 2, przegubu rzeczywistego C oraz przegubu fikcyjnego D
znajdującego się pionowo w nieskończoności i powstałego z prętów numer 3 i 4. Jak widać wszystkie te
przeguby nie leżą na jednej prostej. Został więc spełniony warunek dostateczny geometrycznej niezmien-
ności dla układu trójprzegubowego. Jest więc on geometrycznie niezmienny i statycznie wyznaczalany.
Z4/9.3. Wyznaczenie reakcji podporowych
Chcąc wyznaczyć reakcje podporowe musimy belkę złożoną rozłożyć na dwie belki proste. Rysunek
Z4/9.3 przedstawia założone zwroty reakcji we wszystkich podporach belki złożonej. Pozioma reakcja na
podporze przegubowo-nieprzesuwnej B dla jasności została narysowana poniżej jej rzeczywistego kierunku
działania, który pokrywa się z osią belki.
Zgodnie z rysunkiem Z4/9.3 wartości reakcji działających w przegubie rzeczywistym C spełniają
warunki.
Dr inż. Janusz Dębiński
Zaoczni
MO
Z4/9. SIŁY PRZEKROJOWE W BELKACH I RAMACH PŁASKICH – ZADANIE 9
2
A
B
C
1,0
3,0
2,0
6,0
[m]
16,0 kN
8,0 kN/m
C
D
E
24,0 kN/m
V
B
H
B
V
C
(AC)
H
C
(AC)
V
C
(CE)
H
C
(CE)
V
D
V
E
X
Y
C
V
C
(CE)
H
C
(CE)
H
C
(AC)
V
C
(AC)
Rys. Z4/9.3. Założone zwroty reakcji podporowych
H
C
AC
=
H
C
CE
,
(Z4/9.1)
V
C
AC
=
V
C
CE
.
(Z4/9.2)
Poziomą reakcję w przegubie rzeczywistym C wyznaczymy z równania sumy rzutów wszystkich sił
działających na belkę CE na oś poziomą X
X
CE
=
H
C
CE
=
0
H
C
CE
=
0,0 kN
.
(Z4/9.3)
Uwzględniając (Z4/9.1) otrzymamy
H
C
AC
=
0,0 kN
.
(Z4/9.4)
Poziomą reakcję na podporze przegubowo-nieprzesuwnej B wyznaczymy z równania sumy rzutów
wszystkich sił działających na belkę AC na oś poziomą X
X
AC
=
H
B
−
H
C
AC
=
0
H
B
=
0,0 kN
.
(Z4/9.5)
Wyznaczania reakcji pionowych zaczniemy od belki AC, ponieważ na belkę tą działają tylko dwie
takie reakcje, a my dysponujemy dwoma równaniami równowagi.
Pionową reakcję na podporze przegubowo-przesuwnej B otrzymamy z równania sumy momentów
wszystkich sił działających na belkę AC względem punktu C.
M
C
AC
=
V
B
⋅
3,0−8,0⋅3,0⋅
1
2
⋅
3,0−16,0⋅4,0=0
V
B
=
33,33 kN
.
(Z4/9.6)
Dr inż. Janusz Dębiński
Zaoczni
MO
Z4/9. SIŁY PRZEKROJOWE W BELKACH I RAMACH PŁASKICH – ZADANIE 9
3
Reakcja ma więc zwrot zgodny z założonym.
Pionową reakcję przegubie rzeczywistym C otrzymamy z równania sumy momentów wszystkich sił
działających na belkę AC względem punktu B.
M
B
AC
=−
V
C
AC
⋅
3,08,0⋅3,0⋅
1
2
⋅
3,0−16,0⋅1,0=0
V
C
AC
=
6,667 kN
.
(Z4/9.7)
Reakcja ma więc zwrot zgodny z założonym.
W celu sprawdzenia obliczeń reakcji pionowych zastosujemy równanie sumy rzutów wszystkich sił
działających na belkę AC na oś pionową Y.
Y
AC
=
V
B
V
C
AC
−
8,0⋅3,0=33,336,667−40,0=−0,003 kN ≈0
.
(Z4/9.8)
Możemy więc stwierdzić, że pionowe reakcje działające na belkę AC zostały obliczone poprawnie i znajdują
się w równowadze.
Uwzględniając (Z4/9.2) otrzymamy
V
C
CE
=
6,667 kN
.
(Z4/9.9)
Pionową reakcję na podporze przegubowo-przesuwnej D otrzymamy z równania sumy momentów
wszystkich sił działających na belkę CE względem punktu E.
M
E
CE
=
V
D
⋅
6,0−24,0⋅6,0⋅
1
2
⋅
6,0−V
C
CE
⋅
8,0=0
V
D
⋅
6,0−24,0⋅6,0⋅
1
2
⋅
6,0−6,667⋅8,0=0
V
D
=
80,89 kN
.
(Z4/9.10)
Reakcja ma więc zwrot zgodny z założonym.
Pionową reakcję na podporze przegubowo-przesuwnej E otrzymamy z równania sumy momentów
wszystkich sił działających na belkę CE względem punktu D.
M
D
CE
=−
V
E
⋅
6,024,0⋅6,0⋅
1
2
⋅
6,0−V
C
CE
⋅
2,0=0
−
V
E
⋅
6,024,0⋅6,0⋅
1
2
⋅
6,0−6,667⋅2,0=0
V
E
=
69,78 kN
.
(Z4/9.11)
Reakcja ma więc zwrot zgodny z założonym.
W celu sprawdzenia obliczeń reakcji pionowych zastosujemy równanie sumy rzutów wszystkich sił
działających na belkę CE na oś pionową Y.
Dr inż. Janusz Dębiński
Zaoczni
MO
Z4/9. SIŁY PRZEKROJOWE W BELKACH I RAMACH PŁASKICH – ZADANIE 9
4
Y
AC
=−
V
C
CE
V
D
V
E
−
24,0⋅6,0=−6,66780,8969,78−144,0=0,003 kN ≈0
.
(Z4/9.12)
Możemy więc stwierdzić, że pionowe reakcje działające na belkę CE zostały obliczone poprawnie i znajdują
się w równowadze.
Rysunek Z4/9.4 przedstawia prawidłowe wartości i zwroty reakcji we wszystkich podporach belki
złożonej.
A
B
C
1,0
3,0
2,0
6,0
[m]
16,0 kN
8,0 kN/m
C
D
E
24,0 kN/m
33,33 kN
6,667 kN
6,667 kN
80,89 kN
69,78 kN
Rys. Z4/9.4. Prawidłowe wartości i zwroty reakcji we wszystkich podporach belki złożonej
Z4/9.4. Funkcje sił przekrojowych w przedziale AB
Rysunek Z4/9.5 przedstawia siły działające na odciętą część belki w przedziale AB. Na rysunku tym
są zaznaczone dodatnie siły przekrojowe.
A
16,0 kN
N(x)
T(x)
M(x)
X
x
Rys. Z4/9.5. Siły działające w przedziale AB
W dalszej części przy wyznaczaniu postaci funkcji siły normalnej lub poprzecznej oraz momentu
zginającego będziemy korzystali z następujących zasad:
•
siły, które działają zgodnie z dodatnim zwrotem siły normalnej lub poprzecznej będziemy zapisywać
z minusem
•
siły, które działają przeciwnie do dodatniego zwrotu siły normalnej lub poprzecznej będziemy
zapisywać z plusem
•
siły i momenty skupione, które kręcą zgodnie z dodatnim zwrotem momentu zginającego będziemy
zapisywać z minusem
•
siły i momenty skupione, które kręcą przeciwnie do dodatniego zwrotu momentu zginającego
będziemy zapisywać z plusem.
Funkcja obciążenia ciągłego równomiernie rozłożonego prostopadłego do osi belki będzie zerowa.
Jak widać na rysunku Z4/9.5 funkcja siły normalnej w tym przedziale jest równa także zero. Siła poprzeczna
ma postać
Dr inż. Janusz Dębiński
Zaoczni
MO
Z4/9. SIŁY PRZEKROJOWE W BELKACH I RAMACH PŁASKICH – ZADANIE 9
5
T
x
=−
16,0 kN
.
(Z4/9.13)
Moment zginający w przedziale AB będzie miał postać
M
x
=−
16,0⋅x
.
(Z4/9.14)
Funkcja momentu zginającego jest funkcją liniową i aby ją jednoznacznie narysować musimy wyznaczyć jej
wartości w dwóch punktach. Wynoszą one
M
0,0
=
0,0 kNm
M
1,0
=−
16,0⋅1,0=−16,0 kNm
.
(Z4/9.15)
Jak wiadomo ujemne momenty zginające rozciągają górną część przekroju pręta i będziemy je odkładać na
górze.
Oś X układu współrzędnych jest skierowana w prawo, zastosujemy więc różniczkowe równania
równowagi (4.20) i (4.21). Zastosujemy tylko równanie drugie. Ma ono postać
dM
x
dx
=−
16,0=T
x
.
(Z4/9.16)
Jak więc widać różniczkowe równanie równowagi zostało spełnione.
Wykresy funkcji siły poprzecznej i momentu zginającego w przedziale AB przedstawia rysunek
Z4/9.9.
Z4/9.5. Funkcje sił przekrojowych w przedziale BC
Rysunek Z4/9.6 przedstawia siły działające na odciętą część belki w przedziale BC. Na rysunku tym
są zaznaczone dodatnie siły przekrojowe.
N(x)
T(x)
M(x)
X
x
C
8,0 kN/m
6,667 kN
Rys. Z4/9.6. Siły działające w przedziale BC
Funkcja obciążenia ciągłego równomiernie rozłożonego prostopadłego do osi belki będzie miała
postać
q
x
=
8,0
kN
m
.
(Z4/9.17)
Dr inż. Janusz Dębiński
Zaoczni
MO
Z4/9. SIŁY PRZEKROJOWE W BELKACH I RAMACH PŁASKICH – ZADANIE 9
6
Jak widać na rysunku Z4/9.6 funkcja siły normalnej w tym przedziale jest równa zero. Siła
poprzeczna ma postać
T
x
=−
6,6678,0⋅x
.
(Z4/9.18)
Siła poprzeczna jest funkcją liniową i aby ją jednoznacznie narysować należy wyznaczyć jej wartość na obu
końcach przedziału. Wartości te wynoszą
T
0,0
=−
6,667 kN
T
3,0
=−
6,6678,0⋅3,0=17,33 kN
.
(Z4/9.19)
Siła poprzeczna ma na obu końcach przedziału BC wartości różnych znaków. Będzie ona miała więc miejsce
zerowe w tym przedziale. Znajduje się ono
−
6,6678,0⋅x
0
=
0
x
0
=
0,8334m
(Z4/9.20)
od początku przedziału BC czyli od punktu C.
Moment zginający w przedziale BC ma postać
M
x
=
6,667⋅x−8,0⋅x⋅
x
2
=−
4,0⋅x
2
6,667⋅x
.
(Z4/9.21)
Funkcja momentu zginającego jest funkcją kwadratową i aby ją jednoznacznie narysować musimy
wyznaczyć jej wartości w trzech punktach. Wynoszą one
M
0,0
=
0,0 kNm
M
0,8334
=−
4,0⋅0,8334
2
6,667⋅0,8334=2,778 kNm
M
3,0
=−
4,0⋅3,0
2
6,667⋅3,0=−16,0 kNm
.
(Z4/9.22)
Jak wiadomo ujemne momenty zginające rozciągają górną część przekroju pręta i będziemy je odkładać na
górze.
Oś X układu współrzędnych jest skierowana w lewo, zastosujemy więc różniczkowe równania
równowagi (4.29) i (4.30). Pierwsze z nich ma postać
dT
x
dx
=
8,0=q
x
.
(Z4/9.23)
Drugie z nich ma postać
dM
x
dx
=
6,667−8,0⋅x=−T
x
.
(Z4/9.24)
Dr inż. Janusz Dębiński
Zaoczni
MO
Z4/9. SIŁY PRZEKROJOWE W BELKACH I RAMACH PŁASKICH – ZADANIE 9
7
Jak więc widać oba różniczkowe równania równowagi zostały spełnione.
Wykresy funkcji siły poprzecznej i momentu zginającego w przedziale BC przedstawia rysunek
Z4/9.9.
Z4/9.6. Funkcje sił przekrojowych w przedziale CD
Rysunek Z4/9.7 przedstawia siły działające na odciętą część belki w przedziale CD. Na rysunku tym
są zaznaczone dodatnie siły przekrojowe.
C
N(x)
T(x)
M(x)
X
x
6,667 kN
Rys. Z4/9.7. Siły działające w przedziale CD
Funkcja obciążenia ciągłego równomiernie rozłożonego prostopadłego do osi belki będzie zerowa.
Jak widać na rysunku Z4/9.7 funkcja siły normalnej w tym przedziale jest równa także zero. Siła poprzeczna
ma postać
T
x
=−
6,667 kN
.
(Z4/9.25)
Moment zginający w przedziale CD będzie miał postać
M
x
=−
6,667⋅x
.
(Z4/9.26)
Funkcja momentu zginającego jest funkcją liniową i aby ją jednoznacznie narysować musimy wyznaczyć jej
wartości w dwóch punktach. Wynoszą one
M
0,0
=
0,0 kNm
M
2,0
=−
6,667⋅2,0=−13,33 kNm
.
(Z4/9.27)
Jak wiadomo ujemne momenty zginające rozciągają górną część przekroju pręta i będziemy je odkładać na
górze.
Oś X układu współrzędnych jest skierowana w prawo, zastosujemy więc różniczkowe równania
równowagi (4.20) i (4.21). Zastosujemy tylko równanie drugie. Ma ono postać
dM
x
dx
=−
6,667=T
x
.
(Z4/9.28)
Jak więc widać różniczkowe równanie równowagi zostało spełnione.
Wykresy funkcji siły poprzecznej i momentu zginającego w przedziale CD przedstawia rysunek
Z4/9.9.
Dr inż. Janusz Dębiński
Zaoczni
MO
Z4/9. SIŁY PRZEKROJOWE W BELKACH I RAMACH PŁASKICH – ZADANIE 9
8
Z4/9.7. Funkcje sił przekrojowych w przedziale DE
Rysunek Z4/9.8 przedstawia siły działające na odciętą część belki w przedziale DE. Na rysunku tym
są zaznaczone dodatnie siły przekrojowe.
E
24,0 kN/m
69,78 kN
x
N(x)
T(x)
M(x)
X
Rys. Z4/9.8. Siły działające w przedziale DE
Funkcja obciążenia ciągłego równomiernie rozłożonego prostopadłego do osi belki będzie miała
postać
q
x
=
24,0
kN
m
.
(Z4/9.29)
Jak widać na rysunku Z4/9.8 funkcja siły normalnej w tym przedziale jest równa zero. Siła
poprzeczna ma postać
T
x
=−
69,7824,0⋅x
.
(Z4/9.30)
Siła poprzeczna jest funkcją liniową i aby ją jednoznacznie narysować należy wyznaczyć jej wartość na obu
końcach przedziału. Wartości te wynoszą
T
0,0
=−
69,78 kN
T
6,0
=−
69,7824,0⋅6,0=74,22 kN
.
(Z4/9.31)
Siła poprzeczna ma na obu końcach przedziału DE wartości różnych znaków. Będzie ona miała więc miejsce
zerowe w tym przedziale. Znajduje się ono
−
69,7824,0⋅x
0
=
0
x
0
=
2,908 m
(Z4/9.32)
od początku przedziału DE czyli od punktu E.
Moment zginający w przedziale DE ma postać
M
x
=
69,78⋅x−24,0⋅x⋅
x
2
=−
12,0⋅x
2
69,78⋅x
.
(Z4/9.33)
Dr inż. Janusz Dębiński
Zaoczni
MO
Z4/9. SIŁY PRZEKROJOWE W BELKACH I RAMACH PŁASKICH – ZADANIE 9
9
A
B
C
D
E
1,0
3,0
2,0
6,0
[m]
16,0 kN
8,0 kN/m
24,0 kN/m
33,33 kN
80,89 kN
69,78 kN
0,8334
2,908
2,167
0,8334
2,167
3,092
2,908
3,092
T(x) [kN]
M(x) [kNm]
16,0
17
,3
3
6,667
74
,2
2
69
,7
8
0,0
16
,0
2,7
78
0,
0
13
,32
0,
0
10
1,4
Rys. Z4/9.9. Wykresy funkcji siły poprzecznej i momentu zginającego w belce złożonej
Funkcja momentu zginającego jest funkcją kwadratową i aby ją jednoznacznie narysować musimy
wyznaczyć jej wartości w trzech punktach. Wynoszą one
M
0,0
=
0,0 kNm
M
2,908
=−
12,0⋅2,908
2
69,78⋅2,908=101,4 kNm
M
6,0
=−
12,0⋅6,0
2
69,78⋅6,0=−13,32 kNm≈13,33 kNm
.
(Z4/9.34)
Jak wiadomo ujemne momenty zginające rozciągają górną część przekroju pręta i będziemy je odkładać na
górze.
Oś X układu współrzędnych jest skierowana w lewo, zastosujemy więc różniczkowe równania
równowagi (4.29) i (4.30). Pierwsze z nich ma postać
Dr inż. Janusz Dębiński
Zaoczni
MO
Z4/9. SIŁY PRZEKROJOWE W BELKACH I RAMACH PŁASKICH – ZADANIE 9
10
dT
x
dx
=
24,0=q
x
.
(Z4/9.35)
Drugie z nich ma postać
dM
x
dx
=
69,78−24,0⋅x=−T
x
.
(Z4/9.36)
Jak więc widać oba różniczkowe równania równowagi zostały spełnione.
Wykresy funkcji siły poprzecznej i momentu zginającego w przedziale DE przedstawia rysunek
Z4/9.9.
Z4/9.8. Wykresy sił przekrojowych
Rysunek Z4/9.9 przedstawia ostateczne wykresy funkcji siły poprzecznej oraz momentu zginającego
w belce złożonej.
Dr inż. Janusz Dębiński
Zaoczni