Podzierski: Homeopatia i homotoksykologia w leczeniu cukrzycy

S³owa kluczowe: polineuropatia cu-
krzycowa, stopa cukrzycowa, Lym-
phomyosot, homeopatia, Secale cor-
nutum, Ferrum jodatum, Sarsapa-
rilla, Acidum phosphoricum, Opium

Key words: polyneuropathy in diabe-
tes, diabetic foot syndrom, Lympho-
myosot in diabetes, homeopathy in
diabetes, Secale cornutum, Ferrum
jodatum, Sarsaparilla, Acidum phos-
phoricum, Opium

Streszczenie

W artykule omówiono w skrócie

zagadnienia poruszane na sympo-
zjum w ramach Dni Medycznych w
Baden Baden (paŸdziernik 2002).
Przedstawiono mo¿liwoœci wyko-
rzystania preparatu antyhomotok-
sycznego Lymphomyosot w leczeniu
niektórych powik³añ cukrzycy, prze-
de wszystkim polineuropatii cukrzy-
cowej i stopy cukrzycowej. Zapre-
zentowano poza tym niektóre leki
homeopatyczne, m.in. Secale cor-
nutum, Opium i Acidum phospho-
ricum. Opisano te¿ homeopatyczny
obraz preparatów Myosotis, Sarsa-
parilla i Ferrum jodatum, bêd¹cych
sk³adnikami Lymphomyosotu, oraz
relacjê miêdzy homeopati¹ a homo-
toksykologi¹ w Polsce.

Summary

Possibilities for diabetes and es-

pecially diabetic polyneuropathy

-

krzycy. Homotoksykologia stanowi po-
most miêdzy klasyczn¹ patofizjologi¹ a
klasyczn¹ homeopati¹, t³umacz¹c¹ roz-
wój chorób ewolucj¹ miazmów, odkry-
tych przez Hahnemanna. Coraz popu-
larniejsze staj¹ siê potencjonowane po-
jedyncze preparaty firmy Heel, umo¿li-
wiaj¹ce leczenie zarówno wed³ug za-
sad homeopatii klasycznej, jak i zasad
homotoksykologii.

W tym artykule zostan¹ omówione

niektóre powik³ania cukrzycy typu 1.

Polineuropatia cukrzycowa jest jed-

nym z najwczeœniejszych i najwa¿niej-
szych powik³añ. Wszystkie destrukcje
narz¹dów zaczynaj¹ siê od swoistego
cukrzycowego uszkodzenia nerwów
obwodowych. Stwierdzono, ¿e nie jest
to choroba poszczególnych nerwów,
lecz ca³ego systemu nerwów obwodo-
wych.

Patomorfologiczn¹ istot¹ polineuro-

patii cukrzycowej jest:
1) symetryczne uszkodzenie dystal-

nych nerwów obwodowych;

2) uszkodzenie aksonów oraz otoczki

mielinowej nerwów obwodowych.
Z punktu widzenia teorii Reckewega

jest to daleko posuniêta wikariacja
negatywna, siêgaj¹ca stanów nieod-
wracalnych. Choroba osi¹ga fazê de-
pozycji, a nastêpnie przechodzi w fazê
degeneracji, co z punktu widzenia ho-
meopatycznej teorii skaz mo¿na przed-
stawiæ jako szybkie przejœcie psory po-

Polineuropatia cukrzycowa

and diabetic foot syndrom treatment
with homotoxicological remedy
Lymphomyosot according to Me-
dical Week conference in Baden-
-Baden (October, 2002) and also
some homeopathical remedies as
Secale cornutum, Opium, Acidum
phosphoricum was analysed shortly.
Also Myosotis, Sarsaparilla and
Ferrum jodatum remedies pictures
was described as Lymphomyosot in-
gredients and relationship between
homeopathy and homotoxicology in
Poland.

Jako homeopata, lecz¹cy wed³ug

podstawowego prawa homeopatii
„niech podobne leczy podobne” i wy-
nikaj¹cej z niego zasady „jedynego
leku”, po raz pierwszy kierujê artyku³ do
„Medycyny Biologicznej”. Ostatnimi
czasy obserwujemy ciekawe przemiany
i tendencje. Miejmy nadziejê, ¿e jedn¹ z
nich bêdzie ostateczna i skuteczna kon-
solidacja œrodowisk lekarzy stosu-
j¹cych w Polsce homeopatiê klasyczn¹
i inne pokrewne naturalne metody le-
czenia, w tym homotoksykologiê. Umo-
¿liwi³oby to oficjalne uznanie przez
Ministerstwo Zdrowia homeopatii jako
podspecjalizacji i uporz¹dkowanie
spraw organizacyjnych, zwi¹zanych z
kszta³ceniem w zakresie homeopatii i
homotoksykologii oraz prowadzeniem
homeopatycznych praktyk prywatnych.
Homeopaci zaczynaj¹ poznawaæ teoriê
homotoksykologii i jej pogl¹d na pato-
genezê chorób cywilizacyjnych, na
przyk³ad omawianej w tym artykule cu-

Leszek PODZIERSKI

Szczecin

Homeopatia i homotoksykologia w leczeniu cukrzycy

I. Profilaktyka i leczenie powik³añ cukrzycy –

sympozjum w ramach Dni Medycznych w Baden-Baden

Medycyna Biologiczna, styczeñ-marzec 2003, zeszyt 1

27

(paŸdziernik 2002)

przez sykozê lub tuberkulinizm w nieod-
wracalny syfilis. Do degeneracji, której
towarzysz¹ objawy skazy syfilitycznej,
dochodzi na drodze skomplikowanych
przemian odwracalnych faz zapalenia i
impregnacji homotoksyn (sykoza lub
tuberkulinizm z jego wspó³czesnymi
odmianami dysbiotyczno-toksyczny-
mi). Dlatego zanim dojdzie do impreg-
nacji i rozwoju fazy nieodwracalnej de-
generacji jest czas, by powstrzymaæ
lub odwróciæ ten proces za pomoc¹
metod homotoksykologicznych (wika-
riacja pozytywna) albo homeopa-
tycznych.

Jakie s¹ patofizjologiczne mecha-

nizmy tych zmian? Homotoksykologia
koncentruje siê na procesach zacho-
dz¹cych w matrix, czyli macierzy tkanki
³¹cznej, otaczaj¹cej komórki. W pato-
genezie cukrzycy g³ówn¹ rolê odgry-
waj¹ naprzemienne stany hiper- i hipo-
glikemii. Prowadz¹ one do stresu oksy-
dacyjnego z lawin¹ wolnych rodników,
wzmo¿on¹ syntez¹ limfokin i reakcj¹
zapaln¹ z udzia³em m.in. limfocytów i
komórek tucznych. W rezultacie w obrê-
bie macierzy tworzy siê obrzêk i nastê-
puje blokada naczyñ limfatycznych.
Jednoczeœnie wzmaga siê nieenzyma-
tyczna glikoliza. Powstaj¹ aldehydy,
które wi¹¿¹ siê z proteinami, w wyniku
czego rozwija siê AGE. Powoduje to z
kolei obrzêk b³ony podstawnej i wzrost
ciœnienia osmotycznego. Skutkiem jest
równie¿ obrzêk macierzy i nasilenie
reakcji zapalnej z uwalnianiem wielu
destrukcyjnych biologicznie czynnych
substancji. W ten sposób mo¿e docho-
dziæ do uszkodzeñ zakoñczeñ nerwo-
wych i zmian angiopatycznych.

Stopa cukrzycowa jest kolejnym,

jednym z najtrudniejszych w leczeniu
powik³aniem cukrzycy, patogenetycz-
nie œciœle zwi¹zanym z polineuropati¹.
Przyczyn jej rozwoju upatruje siê w
uszkodzeniu nerwów autonomicznych,
czyli troficznych, co powoduje troficzne
zmiany skórne, zmiany patologiczne

Stopa cukrzycowa

Po up³ywie 3 miesiêcy, czyli w 3.-6.

miesi¹cu leczenia, obraz skutecznoœci
ulega zmianie. Lepsze skutki odnosi
wówczas monoterapia kwasem alfa-li-
ponowym ni¿ ³¹czne podawanie kwasu
alfa-liponowego i Lymphomyosotu. Nie
budzi to zdziwienia lekarzy doœwiad-
czonych w homeopatii, gdy¿ Lympho-
myosot jest preparatem z³o¿onym,
sk³adaj¹cym siê z 16 potencjonowa-
nych, dobrze lub ma³o znanych leków
homeopatycznych. Potencje s¹ niskie,
a spektrum dzia³ania tych leków szero-
kie, dlatego przy 2-3-miesiêcznym sto-
sowaniu poprawa kliniczna jest d³ugo-
trwa³a. Przy d³u¿szym podawaniu u
niektórych pacjentów, wykazuj¹cych
nadwra¿liwoœæ na któryœ z sk³adników,
dochodzi prawdopodobnie do próby le-
kowej. Równie¿ przy efekcie czêœcio-
wego simile, kiedy lek pasuje, ale nie
ca³kowicie, dzia³anie potencjonowa-
nego leku jest krótkotrwa³e.

Wynika z tego nastêpuj¹cy wniosek:

w cukrzycy typu 1 Lymphomyosot w
po³¹czeniu z kwasem alfa-liponowym
nale¿y stosowaæ nie d³u¿ej ni¿ 3 miesi¹-
ce (jeœli pacjent nie jest leczony homeo-
patycznie, czyli pojedynczym lekiem).
Nastêpnie wskazane jest zaprzestanie
podawania Lymphomyosotu na 2 ty-
godnie lub nawet miesi¹c. U wiêkszoœci
pacjentów po przerwie terapiê mo¿na
kontynuowaæ, u czêœci zaœ, oprócz le-
czenia kwasem alfa-liponowym, trzeba
szukaæ bardziej indywidualnej terapii
homeopatycznej lub antyhomotok-
sycznej. Jeœli w trakcie stosowania
Lymphomyosotu pojawi¹ siê nowe
objawy, konieczne jest przeanalizo-
wanie, czy wystêpowa³y one u pacjenta
ju¿ wczeœniej. Je¿eli tak, powinno siê
przerwaæ na kilka dni podawanie
potencjonowanego leku z³o¿onego, ale
mo¿na za³o¿yæ, ¿e terapia idzie w do-
brym kierunku. Natomiast objawy, któ-
rych wczeœniej nie stwierdzono, mog¹
byæ skutkiem efektu próby lekowej.
Trzeba wówczas sprawdziæ w reperto-
rium, czy nie wskazuj¹ one na któryœ ze
sk³adników leku. W ka¿dym takim przy-
padku nale¿y zrobiæ przerwê w leczeniu

naczyñ krwionoœnych i niedokrwienie.
Uszkodzenie nerwów ruchowych pro-
wadzi do zaniku miêœni i utraty elas-
tycznoœci tkanek (równie¿ w wyniku
naruszenia funkcji troficznej nerwów
ruchowych), a na skutek uszkodzenia
nerwów czuciowych zanika czucie bólu.
Wyst¹pieniu powik³ania sprzyjaj¹ pato-
logiczne zmiany mikrokr¹¿enia i trom-
bocytów, urazy, zmniejszenie odpor-
noœci na infekcje i niew³aœciwe obuwie.
W rezultacie niepostrze¿enie rozwijaj¹
siê pocz¹tkowo bezbolesne, lecz postê-
puj¹ce troficzne owrzodzenia, prowa-
dz¹ce do martwicy stopy. S¹ one opor-
ne na leczenie i czêsto konieczna jest
amputacja. Mechanizmy patogene-
tyczne tych zaburzeñ tkankowych s¹
podobne jak w przypadku polineuropatii
cukrzycowej.

Wynika z tego, ¿e w zapobieganiu i

leczeniu tych dwóch powik³añ cukrzycy
typu 1, poza substytucyjn¹ insulinotera-
pi¹, korzystne jest stosowanie anty-
oksydantów, kwasu alfa-liponowego
oraz naturalnych antyhomotoksycz-
nych œrodków przeciwobrzêkowych. W
Baden-Baden omawiano przede
wszystkim lek antyhomotoksyczny
Lymphomyosot N i jego skutecznoϾ w
zapobieganiu polineuropatii w porów-
naniu z kwasem alfa-liponowym. Wyniki
swoich badañ klinicznych, dotycz¹cych
tego zagadnienia, przedstawili dr
Marcus Schories, dyrektor otwartej Kli-
niki Diabetologii i Endokrynologii Uni-
wersytetu we Freiburgu, oraz dr Werner
Frase, wiceprzewodnicz¹cy Miêdzyna-
rodowego Stowarzyszenia Homotoksy-
kologii.

W ci¹gu pierwszych 3 miesiêcy po-

dawania kwasu alfa-liponowego u wiêk-
szoœci pacjentów stwierdza siê znacz¹-
c¹ poprawê kliniczn¹. Uzupe³nienie
leczenia o Lymphomyosot sprawia, ¿e
poprawa jest wyraŸniejsza w sposób
istotny statystycznie. Jednoczeœnie w
grupie otrzymuj¹cej sam Lymphomyo-
sot odnotowano mniej przypadków bez
jakiejkolwiek poprawy, ni¿ przy stoso-
waniu monoterapii kwasem alfa-lipo-
nowym.

Podzierski: Homeopatia i homotoksykologia w leczeniu cukrzycy

Medycyna Biologiczna, styczeñ-marzec 2003, zeszyt 1

28

a¿ do ust¹pienia objawów lub podaæ
nowy, lepiej dobrany preparat homeo-
patyczny.

Czêœæ spoœród 16 potencjonowa-

nych leków, wchodz¹cych w sk³ad Lym-
phomyosotu, jest dobrze znana w ho-
meopatii. Nale¿¹ do nich Calcium phos-
phoricum D12, Sarsaparilla D6, Na-
trium sulfuricum D4 i Teucrum D3. Inne,
takie jak Myosotis arvensis D3, Gentia-
na lutea D5, Pinus sylvestris D4, Scrop-
hularia nodosa D3, Aranea diadema
D6, Fumaria officinalis D4, Equisetum
hiemale D4 i Ferrum jodatum D12, s¹
lekami ma³o znanymi w powszechnie
dostêpnych Ÿród³ach, ale opisanymi w
Materia Medica i obecnymi w repe-
rtorium. Z kolei Nasturtium aquaticum
D4, Veronica D3, Geranium robertia-
num D4 i Levothyroxin D12 s¹ jeszcze
w homeopatii nieznane.

Przy spe³nieniu warunku simillium

praktycznie ka¿dy z wymienionych
leków mo¿e dzia³aæ na ca³y organizm i
wszystkie jego narz¹dy, chocia¿ mniej
znane leki opisane s¹ dotychczas jako
dzia³aj¹ce wybiórczo na niektóre uk³a-
dy. Takim lekiem jest np. Myosotis. Jego
Materia Medica jest nadal dosyæ lako-
niczna. Stany kliniczne, które mog¹ byæ
wskazaniem do stosowania tego pre-
paratu, to przewlek³e zapalenie oskrzeli
lub gruŸlica p³uc z kaszlem i obfit¹,
gêst¹ ropno-œluzowat¹ wydzielin¹.
Obraz homeopatyczny leku obejmuje
takie objawy jak zakrztuszanie siê,
wymioty, zlewne obfite poty w dzieñ i w
nocy, nasilenie kaszlu podczas jedze-
nia i po jedzeniu oraz ból w okolicy dol-
nego lewego p³ata p³uca przy dotyku i
kaszlu. Pacjent w takim stanie jest wy-
czerpany i wyniszczony. Lek w niskich
potencjach, a w takiej wystêpuje on w
sk³adzie Lymphomyosotu, powinien or-
ganotropowo oddzia³ywaæ na oskrzela i
lewe p³uco.

Sk³adniki preparatu Lymphomyosot

Myosotis

Mo¿na wymieniæ równie¿ niedo-
krwistoϾ u wyniszczonych dzieci, guzy
piersi, cukrzycê, zgagê, rze¿¹czkê,
skoliozê.

Poprawa na otwartym powietrzu;

pogorszenie w cieple, w ruchu, przy
dotyku, w nocy, rano.

Trzecim interesuj¹cym lekiem,

obecnym w sk³adzie Lymphomyosotu,
jest Sarsaparilla, okreœlana mianem
„sprz¹tacza krwi”. Jest to wielki lek
skazy syfilitycznej, którego obraz obej-
muje wiele objawów ki³y drugo-
rzêdowej, z owrzodzeniami, zanikami,
martwic¹, wszelkimi wysypkami skór-
nymi, limfadenopatiami, reumatyz-
mem, obrzêkiem stawów, oraz stany
zatrucia rtêci¹ i skutki przedawkowania
jej preparatów, równie¿ konsekwencje
wype³nieñ amalgamatowych.

Za skaz¹ sykotyczn¹ w obrazie tego

leku przemawiaj¹ k³ykciny, stany ka-
micy nerkowej z kolkami, seborrhea,
gonorrhea, spermatorrhea i inne.

Objawy psory to m.in. swêdz¹ce,

suche i ³uszcz¹ce siê wysypki, egzemy,
które pojawiaj¹ siê na wiosnê i pogar-
szaj¹ na œwie¿ym powietrzu, mokre
egzemy.

Sarsaparilla jest wskazana u pa-

cjentów wychudzonych, wyniszczo-
nych, wysuszonych, cherlawych, s³a-
bych, przedwczeœnie postarza³ych, z
ogromnym brzuchem, równie¿ u staro
wygl¹daj¹cych dzieci.

Poprawa nastêpuje gdy jest ciep³o i

sucho; trudnoœci z oddawaniem moczu
zmniejsza pozycja stoj¹ca; ulgê przy-
nosi odkrywanie karku i klatki pier-
siowej. Stan pacjenta pogarszaj¹ zimno
i wilgoæ, zw³aszcza w nocy. Objawy
nasilaj¹ siê pod koniec oddawania
moczu i po oddaniu moczu, a tak¿e pod
wp³ywem dotyku, ucisku, ruchu, cias-
nego ubrania, przy chodzeniu po scho-

Modalnoœci leku

Sarsaparilla

Modalnoœci leku

Ferrum jodatum

Innym ciekawym, mniej znanym

sk³adnikiem preparatu Lymphomyosot
jest Ferrum jodatum. W obrazie tego
leku mo¿na dopatrzyæ siê oddzia³ywa-
nia na uk³ad limfatyczny, ale poza
tym ma du¿o szersze dzia³anie. Do
wskazañ nale¿y wyniszczenie, po-
wiêkszenie wêz³ów ch³onnych oraz
guzy z rakiem w³¹cznie. Ze wzglêdu na
zawartoϾ jodu Ferrum jodatum ma teoczywiœcie w swoim obrazie wole tar-
czycowe z nadczynnoœci¹ tarczycy
oraz zapalenia i obrzêki wszystkich
wêz³ów ch³onnych. W skrócie okreœla
siê to nastêpuj¹co: „Poranne stany za-
palne b³on œluzowych, gor¹co i niepokój
ruchowy w ³ó¿ku, s³odki zapach mo-
czu”. Innym wskazaniem jest skaza
tuberkulinowa, lek jest wiêc przydatny w
leczeniu 3. stadium gruŸlicy p³uc oraz
zapaleñ oskrzeli i p³uc. Za potrzeb¹
zastosowania Ferrum jodatum przema-
wiaj¹ te¿ dwa szczególne odczucia u
pacjentów:
1) „jakby coœ wtacza³o siê do gard³a i

zamyka³o je jak zastawka”;

2) „jakby po¿ywienie tkwi³o w gardle i

nie mog³o zostaæ po³kniête”.
Poza tym lek bywa skuteczny w

przypadku uczucia, ¿e coœ pe³za w
cewce moczowej i odbycie, ¿e odbyt
jest zaciskany, ¿e w odbycie znajduj¹
siê robaki, ¿e coœ toczy siê dooko³a, ¿e
miêdzy odbytem a pêpkiem naci¹gniêty
jest sznur, ¿e coœ uciska do góry w
pochwie oraz uczucia le¿enia w skur-
czonej pozycji.

Do objawów skojarzonych nale¿y

ostre zapalenie nerek, nastêpuj¹ce po
wysypkach skórnych, nadczynnoœæ tar-
czycy z wolem, pojawiaj¹ca siê po
st³umieniu miesi¹czek.

Wskazania obejmuj¹ tak¿e wypa-

danie macicy z nietrzymaniem moczu i
parciem w dó³ brzucha, powiêkszenie
w¹troby i œledziony, zwykle z towa-
rzysz¹c¹ gor¹czk¹, uczucie pe³noœci w
brzuchu i zatkania po zjedzeniu na-
wet niewielkiej iloœci pokarmu, unie-
mo¿liwiaj¹ce pochylenie siê do przodu.

Podzierski: Homeopatia i homotoksykologia w leczeniu cukrzycy

Medycyna Biologiczna, styczeñ-marzec 2003, zeszyt 1

29

dach, siedzeniu, na wiosnê, przed
miesi¹czkami.

Stosowanie tego leku wskazane jest

w przypadkach astmy, stanów patolo-
gicznych koœci, zapalenia pêcherza,
kamicy nerkowej, zapalenia stawów po
przebytej rze¿¹czce, k³êbuszkowego
zapalenia nerek, dny moczanowej,
opryszczki narz¹dów p³ciowych,
czkawki, naprzemiennego wystêpowa-
nia stanów chorobowych, omdleñ,
uporczywych zaparæ, zapaleñ i obrzê-
ków wêz³ów ch³onnych, owrzodzeñ,
ki³y, przepukliny, grzybic.

Objawy psychiczne obejmuj¹ de-

presjê i niepokój z powodu bólu, przy-
gnêbienie i posêpnoœæ bez powodów,
ma³omównoœæ, nadwra¿liwoœæ, sk³on-
noœæ do obra¿ania, md³oœci na sam¹
myœl o zjedzonym po¿ywieniu.

Do objawów miejscowych nale¿¹

ból g³owy jak od zaciœniêtego pasa,
wilgotne swêdz¹ce wysypki skóry g³o-
wy, bóle okostnej czaszki (po zaka¿e-
niach wenerycznych), obrzêk w okolicy
podstawy nosa, dysmenorrhea z to-
warzysz¹cymi wci¹gniêtymi brodaw-
kami piersi lub bólami piersi, kolki i bóle
pleców w trakcie biegunki, cholera
infantum z obfitymi gazami, uczucie
pustki w ¿o³¹dku po jedzeniu, wymioty
po wypiciu wody, wychudzenie karku,
ból po wytrysku promieniuj¹cy od
krzy¿a wzd³u¿ nasieniowodów, ¿ó³ta
twarz z podkr¹¿onymi oczami, wysypki
na twarzy i górnej wardze, afty i nad-
mierny œlinotok, metaliczny smak w
ustach i brak pragnienia, ból szczêki
przy odchylaniu g³owy do ty³u, silny ból
nerek przy zatrzymaniu oddawania mo-
czu, ból promieniuj¹cy od prawej nerki
w dó³, parcie na mocz przed miesi¹cz-
kami, u dziecka g³oœny krzyk przed i
podczas oddawania moczu, sp³ywanie
moczu podczas siedzenia, cienki i s³aby
strumieñ moczu, odchodzenie z pê-
cherza powietrza razem z moczem,
mocz sk¹py z piaskiem, œluzem, osa-
dem, rop¹, krwi¹, bóle zlokalizowane
wy³¹cznie w obrêbie prawej koñczyny

Wskazania do zastosowania leku

wp³ywem zimna; chorzy nie toleruj¹
dotyku ani przykrywania. Jako objaw 3-
-wartoœciowy w odpowiedniej rubryce
jest te¿ powoli rozwijaj¹ca siê sucha
martwica (dry gangrene), poza tym
obturacja têtnic (jest to g³ówny lek w
rubryce „choroba Raynauda”) i areakty-
wne owrzodzenia (indolent ulcers). Pa-
cjenci, u których wskazany jest ten lek,
maj¹ charakterystyczny wygl¹d twarzy.
Jest ona blada, osuniêta, zapadniêta,
wykrzywiona. Wystêpuj¹ dr¿enia, skur-
cze i mrowienie, równie¿ w innych czêœ-
ciach cia³a, spojrzenie jest dzikie; z po-
wodu lêków pacjenci cierpi¹ na
depresjê.

jest g³ównym lekiem homeo-

patycznym w leczeniu cukrzycy i jej
powik³añ, zw³aszcza polineuropatii z
brakiem czucia i stopy cukrzycowej. Po-
wodem stanu charakterystycznego dla
obrazu homeopatycznego opium s¹
nag³e i gwa³towne emocje – wstrz¹s,
lêk, wstyd, radoœæ, tak¿e alkohol i nar-
kotyki. Objawy obejmuj¹ brak bólu, sta-
ny odrêtwienia, a jednoczeœnie zmiany
troficzne, suchoœæ skóry, areaktywne,
niebolesne, niegoj¹ce siê rany i owrzo-
dzenia. Ca³e cia³o jest obrzêkniête,
zaczerwienione, spojrzenie przera¿one
lub nieobecne, z szeroko otwartymi
oczyma, ¿uchwa opadniêta. Œpi¹czki
cukrzycowe te¿ odpowiadaj¹ temu sta-
nowi.

Ostatnim z omawianych leków, ma-

j¹cym w obrazie bezbolesne, reaktyw-
ne troficzne owrzodzenia oraz uczucie
drêtwienia (wzd³u¿ nervus radialis) i
pieczenia (poni¿ej talii), jest

. Wszystkie leki bêd¹ce

pochodnymi kwasów uwa¿a siê za
podstawowe w leczeniu cukrzycy, ten
zaœ w szczególnoœci. Dotyczy to zw³a-
szcza choroby o pod³o¿u psychoso-
matycznym, gdy g³ówn¹ przyczyn¹ jest
g³êboki smutek, psychiczne wyczer-
panie, wstrz¹s, przepracowanie, nad-
miar zmartwieñ i trosk, przeci¹¿enie
nauk¹. Wszystko to prowadzi do skraj-
nego wyczerpania, os³abienia i wynisz-
czenia, otêpienia, apatii. Wystêpuje
sennoœæ w ci¹gu dnia, czêste oddawa-

Opium

Acidum

phosphoricum

dolnej, dr¿enia r¹k i stóp, g³êbokie
pêkniêcia skóry palców r¹k i stóp,
zw³aszcza po bokach, piek¹cy lub ostry
ból pod paznokciami (cutting sensa-
tion), bóle reumatyczne nasilone w
nocy, obecnoϾ krwi w nasieniu, silny
odór genitaliów, syfilityczne lub her-
metyczne wypryski na genitaliach, pia-
sek w stolcu, uporczywe zaparcia z
czêst¹ potrzeb¹ oddania moczu, skóra
twarda i zrogowacia³a, letnie wypryski
skórne. Oziêbienie z okolicy pêcherza
rozprzestrzenia siê w kierunku pleców.
Objawom mo¿e towarzyszyæ ziewanie;
po nim nastêpuje pogorszenie.

Warto równie¿ przybli¿yæ w skrócie

objawy bêd¹ce wskazaniem do zas-
tosowania pozosta³ych leków homeo-
patycznych wchodz¹cych w sk³ad Lym-
phomyosotu. S¹ one z jednej strony
wskazaniem do podania leku – je¿eli u
pacjenta wystêpuj¹ przynajmniej trzy –
z drugiej natomiast, przy niekontrolo-
wanym, d³ugim podawaniu leku, mog¹
wyst¹piæ jako przejaw próby lekowej
b¹dŸ leczniczego przesilenia.

Na zakoñczenie warto zwróciæ uwa-

gê na homeopatyczne leczenie polineu-
ropatii i stopy cukrzycowej za pomoc¹
trzech podstawowych leków – Secale
cornutum, Phosphoricum acidum i
Opium.

Wed³ug diabetologów podstawo-

wym objawem polineuropatii jest tzw.
zespó³ piek¹cych stóp z bólami pie-
k¹cymi, k³uj¹cymi, strzelaj¹cymi itd.
Stopy s¹ zimne, wystêpuje uczucie
mrowienia, drêtwienia lub w ogóle brak
czucia. Oczywiœcie w praktyce objawy
s¹ bardziej zró¿nicowane, co powinno
prowadziæ do odpowiednich rubryk w
repertorium.

Istnieje wiele rubryk, których treœci¹

jest pieczenie stóp. Myœl¹c o cukrzy-
kach z polineuropati¹ i stop¹ cukrzyco-
w¹ pamiêtamy w pierwszej kolejnoœci o
leku

. W jego obrazie

wystêpuje nieznoœne uczucie pieczenia
lodowato zimnych stóp z popraw¹ pod

Inne sk³adniki

Secale cornutum

Podzierski: Homeopatia i homotoksykologia w leczeniu cukrzycy

Medycyna Biologiczna, styczeñ-marzec 2003, zeszyt 1

30

nie moczu w nocy, fotofobia, niechêæ do
mówienia, myœlenia i robienia czegokol-
wiek. Charakterystyczne jest poczucie
beznadziei, têsknota za domem, smut-

Adres autora:

Lek. med. Leszek Podzierski

ul. Saba³y 28

71-141 Szczecin

ne niekoñcz¹ce siê rozmyœlania, uczu-
cie dotyku roz¿arzonego wêgla na rê-
kach i ramionach. Nawet krótki sen
przynosi poprawê.

Opinie Czytelników

Drodzy Czytelnicy!

Przypominamy, ¿e pocz¹wszy od poprzedniego numeru oddajemy Pañstwu do dyspozycji miejsce na stronach „Medycyny
Biologicznej”. Mamy nadziejê, ¿e zechcecie podzieliæ siê z nami swoimi doœwiadczeniami, dotycz¹cymi naturalnych metod
leczenia. Jesteœmy przekonani, ¿e w swojej pracy spotkali siê Pañstwo z wieloma ciekawymi przypadkami. Byæ mo¿e ich
leczenie potwierdzi³o skutecznoœæ leków homeopatycznych, zalecanych w takich sytuacjach, a mo¿e uda³o siê odkryæ nowe
wskazania dla, wydawa³oby siê, dobrze ju¿ znanych preparatów. Wszystkie takie informacje bêd¹ cenne dla lekarzy lecz¹cych
wed³ug zasad medycyny naturalnej. Czekamy na listy!

Jednoczeœnie pragniemy poinformowaæ, ¿e od stycznia br. na naszej stronie internetowej (www.heel.pl) istnieje forum
dyskusyjne. To doskona³a okazja by wyjaœniæ swoje w¹tpliwoœci, uzyskaæ ciekawe informacje i pochwaliæ siê osi¹gniêciami.
Stronê tê odwiedzaj¹ zarówno lekarze, jak i pacjenci, mo¿na wiêc dowiedzieæ siê, czego oczekuj¹ od nas chorzy i jakie s¹ ich
problemy. Bardzo liczymy na Pañstwa aktywny udzia³ w dyskusji.

Redakcja MB

Podzierski: Homeopatia i homotoksykologia w leczeniu cukrzycy

Medycyna Biologiczna, styczeñ-marzec 2003, zeszyt 1

31