1
1
CHOROBA WRZODOWA
ŻOŁĄDKA i DWUNASTNICY
Dr Eliza Koroś
2
Choroba wrzodowa -
- przewlekły wrzód trawienny
4/5 wrzodów żołądka zlokalizowanych jest
na krzywiźnie mniejszej,
w odźwierniku i w okolicy kąta.
Wrzody dwunastnicy najczęściej zlokalizowane
są na przedniej ścianie opuszki.
Liczne wrzody w żołądku i dwunastnicy,
o nietypowej lokalizacji i oporne na leczenie budzą
podejrzenie zespołu Zollingera-Ellisona.
2
3
Przyczyną wystąpienia wrzodów trawiennych jest
uszkodzenia błony śluzowej,
a przyczyną uszkodzenia błony śluzowej żołądka
i dwunastnicy jest dysproporcja między:
wydzielaniem soku żołądkowego
a wydolnością mechanizmów
ochronnych błony
śluzowej żołądka
i dwunastnicy
.
4
Czynniki wpływające
na wydzielanie soku żołądkowego
• stres
• nieregularne odżywianie
(stany hipoglikemiczne)
• zastój treści żołądkowej w części odźwiernikowej
żołądka
(wzmożone wydzielanie gastryny)
• bodźce hormonalne
(nadczynność kory nadnerczy,
nadczynność gruczołów przytarczycznych, guz gastrynowy)
• stany stresowe w przebiegu obrażeń mózgu
(wrzód Cushinga – ostry wrzód żołądka spowodowany
nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego po stymulacji nerwu
błędnego),
oparzeń, zakażeń, wstrząsu
3
5
Czynniki ochronne błony śluzowej
• śluz i wodorowęglany
• bariera śluzówkowa
• pokarm
• zasadowa treść dwunastnicy
• neurohormonalne mechanizmy autoregulacji
wydzielania żołądkowego
(prostaglandyny)
6
• niedokrwienie błony śluzowej żołądka i dwunastnicy
• miejscowe zaburzenia wydzielania i zmiana składu
śluzu
• osobnicze cechy odporności błony śluzowej
uwarunkowane genetycznie (grupa krwi 0)
• toksyczne uszkodzenie lub przewlekłe zmiany
zapalno-zanikowe spowodowane nadużywaniem
alkoholu, kawy, papierosów, leków NLPZ
• zakażenie Helicobacter pylori
(upłynnia śluz)
Czynniki osłabiające odporność błony
śluzowej na trawiące działanie kwasu
4
7
Helicobacter pylori
Czynnik usposabiający do rozwoju choroby
wrzodowej:
• drobnoustrój beztlenowy, zakażający jamę żołądka
• prowadzi do rozwoju przewlekłego nieżytu żołądka,
zwykle bezobjawowego – upłynnia śluz i uszkadza
barierę ochronną
• częściej występuje u osób z chorobą wrzodową niż
wśród osób zdrowych
• likwidacja zakażenia Helicobacter ułatwia gojenie
nadżerek i zmniejsza częstość nawrotów choroby
wrzodowej
8
•
wzmożone napięcie
nerwu błędnego
•
pobudzena motoryka żołądka
•
zwiększone wydzielanie
kwaśnego soku żołądkowego
• obniżona pobudliwość
nerwu błędnego
• obniżona motoryka żołądka
• zwiększone wydzielanie
gastryny
Choroba wrzodowa
żołądka:
Choroba wrzodowa
dwunastnicy:
5
9
Farmakoterapia choroby wrzodowej
Cele leczenia:
• zmniejszenie bólu
• przyspieszenie gojenia niszy wrzodowej
• zapobieganie nawrotom
10
Zasady leczenia:
•
Zmniejszanie kwaśności soku żołądkowego:
- antagoniści receptorów H2
- antagoniści receptora M1
- inhibitory pompy protonowej
- leki neutralizujące
•
Działanie spazmolityczne
•
Tworzenie warstwy ochronnej na powierzchni błony
śluzowej i niszy wrzodowej
!!!! Subiektywna poprawa NIE oznacza wygojenia wrzodu !!!!
Leczenie ~ 4 – 6 tyg.
Farmakoterapia choroby wrzodowej c.d.
6
11
Leki wpływające
na wydzielanie soku żołądkowego
Leki pobudzające wydzielanie soku żołądkowego:
• Środki pobudzające zakończenia smakowe w jamie ustnej
• Środki działające bezpośrednio na błonę śluzową żołądka
Leki hamujące wydzielanie soku żołądkowego:
• Leki cholinolityczne
• Antagoniści receptora H2
• Inhibitory pompy protonowej
• Prostaglandyny
12
Środki pobudzające wydzielanie soku
żołądkowego
• gastryna i pentagastryna – stosowane w diagnostyce
zdolności wydzielniczej żołądka
• kwas solny – naturalny bodziec wydzielniczy soku
żołądkowego, podtrzymujący jego wydzielanie w czasie
trawienia pokarmu
• kwas węglowy, kwas glutaminowy, kofeina
• gorycze
• przyprawy
7
13
Leki hamujące wydzielanie soku żołądkowego
PIRENZEPINA
• lek cholinolityczny – selektywny antagonista receptorów
muskarynowych M1
• hamuje wydzielanie kwasu solnego i pepsyny,
w mniejszym stopniu śluzu
• hamuje uwalnianie gastryny
• wskazania – ostre stany w chorobie wrzodowej (głównie
dwunastnicy i zespole Zollingera-Ellisona)
14
Leki hamujące wydzielanie soku żołądkowego
ANTAGONIŚCI RECEPTORA H2
• hamują wybiórczo wydzielanie kwasu solnego i pepsyny
• działają leczniczo w chorobie wrzodowej żołądka i
dwunastnicy, zespole Zollingera-Ellisona, zapaleniu
przełyka z zarzucania, ostrym wrzodzie żołądka
CYMETYDYNA, RANITYDYNA, FAMOTYDYNA, NIZATYDYNA
8
15
Leki hamujące wydzielanie soku żołądkowego
ANTAGONIŚCI RECEPTORA H2
CYMETYDYNA
• po podaniu doustnym wchłania się ~ 30% leku,
pokarm opóźnia wchłanianie
• łatwo przenika przez barierę krew-mózg i blokuje receptory H2,
wywołując objawy zahamowania OUN
• wydalana w postaci niezmienionej z moczem
• działania niepożądane:
- silny inhibitor enzymów mikrosomalnych P450 w wątrobie
- zaburzenia wydzielania hormonów płciowych
- ↓ przepływu krwi przez wątrobę
- rzadko objawy ośrodkowe (omamy, splątanie)
16
Leki hamujące wydzielanie soku żołądkowego
ANTAGONIŚCI RECEPTORA H2
RANITYDYNA, FAMOTYDYNA, NIZATYDYNA
• nowsze leki antyhistaminowe
• blokują receptory H2 silniej i dłużej niż cymetydyna
• nie wywierają działań niepożądanych na układ
hormonalny i na wątrobę
• nie wywierają hamującego wpływu na OUN
9
17
Leki hamujące wydzielanie soku żołądkowego
INHIBITORY POMPY PROTONOWEJ
• nieodwracalnie inaktywują H+/K+-ATP-azę w wyniku
czego hamują wydzielanie kwasu solnego, bez
zmniejszenia wydzielania pepsyny i objętości soku
żołądkowego
• powrót normalnej kwaśności po 4-5 dniach od
odstawienia leków
• wzmożone wydzielanie gastryny i przerost komórek
okładzinowych (max. 8 tygodni)
• działania niepożądane:
- nudności, wymioty
- osłabienie
- bóle głowy
Omeprazol, pantoprazol, lansoprazol, rabeprazol, esomeprazol
18
• syntetyczny analog prostaglandyny PGE1 o działaniu hamującym
wydzielanie soku żołądkowego
• nie dopuszcza do wzmożonej sekrecji kwasu solnego
i soku żołądkowego wskutek działania czynników wrzodotwórczych
• ułatwia regenerację i gojenie się uszkodzonej błony śluzowej, nasila
wydzielanie śluzu i wodorowęglanów
• w początkowej fazie leczenia nie działa przeciwbólowo
• szczególnie przydatny w terapii i prewencji owrzodzeń podczas
stosowania NLPZ
Leki hamujące wydzielanie soku żołądkowego
MIZOPROSTOL
10
19
Leki zobojętniające kwas solny
(leki alkalizujące, neutralizujące)
• działają krótko, zażywane kilka razy w ciągu dnia przed
posiłkami
• dawka jednorazowa 1-4 g
• wskazania: głównie choroba wrzodowa dwunastnicy
• działania niepożądane: - wtórna hipersekrecja
- alkalizacja moczu
- alkalizacja treści pokarmowej
• wpływają na wchłanianie innych leków z przewodu
pokarmowego
20
Leki zobojętniające kwas solny
WODOROWĘGLAN SODOWY
• po podaniu doustnym zobojętnia kwas solny w żołądku,
z wytworzeniem chlorku sodowego i dwutlenku węgla
• dwutlenek węgla gromadzi się w żołądku, wypełnia go
i drażni błonę śluzową, wtórnie wzmagając czynność
wydzielniczą
• stosowany doraźnie, nie nadaje się do stosowania
długotrwałego
• występuje w wodach mineralnych używanych w
nieżytach i nadmiernym wydzielaniu soku żołądkowego
11
21
Leki zobojętniające kwas solny
WĘGLAN WAPNIOWY
• działa zobojętniająco i przeciwzapalnie
• ma działanie zapierające
• wywołuje wtórną hypersekrekcję HCl w żołądku
• podczas jego stosowania istnieje ryzyko
wystąpienia hiperkalcemii i odkładania się złogów
wapnia w tkankach
• odchodzi się od stosowania preparatów wapnia
22
Leki zobojętniające kwas solny
ZWIĄZKI GLINU
• działają słabo neutralizująco, ale długotrwale
• neutralizują kwas solny maksymalnie do pH 3,5
• w reakcji z kwasem solnym powstaje chlorek glinowy –
galaretowata masa działająca ściągająco i osłaniająco na
błonę śluzową
• adsorbują wysięk zapalny
• działają zapierająco
• w dużych dawkach hamują wchłanianie fosforanów
• nie powinny być stosowane u osób z upośledzoną
czynnością nerek
(kumulacja Al – neurotoksyczne działanie)
12
23
Leki zobojętniające kwas solny
ZWIĄZKI MAGNEZU
• działają silniej neutralizująco od związków glinu
• powstające w żołądku i jelitach sole magnezu działają
przeczyszczająco (siarczan)
• niebezpieczeństwo hipermagnezemii u chorych
z niewydolnością nerek
(kumulacja Mg – upośledzenie przekaznictwa
nerwowo-mięśniowego)
Preparaty złożone
• zawierają związki
glinu i magnezu
, niekiedy z dodatkiem
środków roślinnych (kora kruszyny, kłącze tataraku) –
- nie powodują biegunek i zaparć
24
Środki osłaniające
1) Nieselektywne
– osłaniają całą błonę śluzową żołądka:
- kleiki zbożowe
- śluzy roślinne
- agar
- siemię lniane
- nasiona kozieradki
2) Selektywne
– wykazują powinowactwo do uszkodzonej
lub zmienionej zapalnie błony śluzowej:
- sukralfat
- koloidalne związki bizmutu
13
25
Nieselektywne środki osłaniające
• osłaniają całą błonę śluzową żołądka
• niewielka skuteczność
• stosowane w nieżytach żołądka i jelit
• podawane 15-20 minut przed jedzeniem
26
Nieselektywne środki osłaniające
SUKRALFAT
• kompleks siarczanu sacharozy z wodorotlenkiem glinu
• w żołądku tworzy gęsty, lepki żel, łączący się silnie i długotrwale,
głównie z niszą wrzodową
• w niewielkim stopniu zobojętnia kwas solny, absorbuje kwasy
żółciowe
• pobudza wytwarzanie prostaglandyn w śluzówce żołądka
• przyspiesza gojenie nadżerki – pobudza wydzielanie prostaglandyn,
aktywuje nabłonkowy czynnik wzrostu i czynnik wzrostu fibroblastów
• stosowany głównie w chorobie wrzodowej żołądka, zapobiega
powstawaniu wrzodów stresowych
• hamuje wchłanianie glikozydów nasercowych, fenytoiny i tetracyklin
14
27
• wzmaga wydzielanie śluzu, hamuje wydzielanie pepsyny
• pokrywa warstwą ochronną uszkodzenia błony śluzowej
• powoduje odłączenie bakterii Helicobacter pylori od
nabłonka, co powoduje lizę bakterii
• stosowany w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy
• może powodować nudności i wymioty
• w trakcie kuracji nie wolno pić mleka i przyjmować leków
neutralizujących
Nieselektywne środki osłaniające
CYTRYNIAN POTASOWO - BIZMUTAWY
28
Eradykacja Helicobacter pylori
Terapia potrójna:
• IPP (omeprazol) + amoksycylina + metronidazol
• IPP (omeprazol) + klaritromycyna + metronidazol
• IPP (omeprazol) + klaritromycyna + amoksycylina
Schemat leczenia
15
29
Aktualne wytyczne z Maastricht III:
• IPP (omeprazol) + amoksycylina
1000mg
+ metronidazol
500mg
wszystkie leki 2 x dziennie przez 7 dni
• IPP (omeprazol) + amoksycylina
2x 500mg
lub
tetracyklina
4x 500mg
+ metronidazol
3x 500mg
wszystkie leki przez 10-14 dni.
W przypadku nieskuteczności powyższych należy zastosować:
• IPP + tetracakina
4x 500mg
+ metronidazol
3x 500mg
+ sól bizmutu
wszystkie leki przez 7-10, max.14 dni.
!!!! W Polsce preparaty bizmutu są niedostępne!!!!
Eradykacja Helicobacter pylori
30
Zespół Zollingera-Ellisona
• nadmierne wydzielanie gastryny przez guz zlokalizowany
w dwunastnicy lub trzustce czy jelicie
• ↑ wydzielanie soku żołądkowego
• objawy: mnogie oporne na leczenie owrzodzenia żołądka
i dwunastnicy
• rozpoznanie: - gastroskopia - zmiana guzowata
- badania laboratoryjne - ↑ wydzielanie soku
żołądkowego i znacznie ↑ stężenie gastryny
• leczenie: - operacyjne
- wspomagające i doraźne –
duże dawki inhibitorów pompy protonowej
oraz blokery receptorów H2
16
31
Zespół Zollingera-Ellisona
32
Choroba Leśniowskiego - Crohna
• zapalna choroba jelita o niewyjaśnionej etiologii
• przewlekły proces zapalny ściany przewodu pokarmowego,
najczęściej końcowego odcinka jelita cienkiego i początkowego
odcinka jelita grubego
• objawy: przewlekła biegunka, bóle brzucha, zmiany okołoodbytnicze,
gorączka, ↓masy ciała, rumień guzowaty
• rozpoznanie: - kolonoskopia + badanie histopatologiczne
- badania laboratoryjne - ↑OB, niedokrwistość,
↑białka C-reaktywnego
•
różnicowanie z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego:
ogniskowy głęboki charakter zmian (a w przypadku zapalenia jelita grubego
zajęcie całej grubości ściany narządu)
• leczenie: - operacyjne (częste nawroty po usunięciu części zajętych)
- zachowawcze –
przeciwzapalne i przeciwbakteryjne –
sulfasalazyna, prednizolon
immunosupresyjne –
azatiopryna, metronidazol, monoklonalne przeciwciała