choroba wrzodowa id 114705 Nieznany

background image

1

1

CHOROBA WRZODOWA

ŻOŁĄDKA i DWUNASTNICY

Dr Eliza Koroś

2

Choroba wrzodowa -

- przewlekły wrzód trawienny

4/5 wrzodów żołądka zlokalizowanych jest
na krzywiźnie mniejszej,
w odźwierniku i w okolicy kąta.

Wrzody dwunastnicy najczęściej zlokalizowane
są na przedniej ścianie opuszki.

Liczne wrzody w żołądku i dwunastnicy,
o nietypowej lokalizacji i oporne na leczenie budzą
podejrzenie zespołu Zollingera-Ellisona.

background image

2

3

Przyczyną wystąpienia wrzodów trawiennych jest
uszkodzenia błony śluzowej
,

a przyczyną uszkodzenia błony śluzowej żołądka
i dwunastnicy jest dysproporcja między:

wydzielaniem soku żołądkowego
a wydolnością mechanizmów
ochronnych błony
śluzowej żołądka
i dwunastnicy

.

4

Czynniki wpływające

na wydzielanie soku żołądkowego

• stres
• nieregularne odżywianie

(stany hipoglikemiczne)

• zastój treści żołądkowej w części odźwiernikowej

żołądka

(wzmożone wydzielanie gastryny)

• bodźce hormonalne

(nadczynność kory nadnerczy,

nadczynność gruczołów przytarczycznych, guz gastrynowy)

• stany stresowe w przebiegu obrażeń mózgu

(wrzód Cushinga – ostry wrzód żołądka spowodowany
nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego po stymulacji nerwu
błędnego),

oparzeń, zakażeń, wstrząsu

background image

3

5

Czynniki ochronne błony śluzowej

• śluz i wodorowęglany
• bariera śluzówkowa
• pokarm
• zasadowa treść dwunastnicy
• neurohormonalne mechanizmy autoregulacji

wydzielania żołądkowego

(prostaglandyny)

6

• niedokrwienie błony śluzowej żołądka i dwunastnicy
• miejscowe zaburzenia wydzielania i zmiana składu

śluzu

• osobnicze cechy odporności błony śluzowej

uwarunkowane genetycznie (grupa krwi 0)

• toksyczne uszkodzenie lub przewlekłe zmiany

zapalno-zanikowe spowodowane nadużywaniem
alkoholu, kawy, papierosów, leków NLPZ

zakażenie Helicobacter pylori

(upłynnia śluz)

Czynniki osłabiające odporność błony

śluzowej na trawiące działanie kwasu

background image

4

7

Helicobacter pylori

Czynnik usposabiający do rozwoju choroby
wrzodowej:

• drobnoustrój beztlenowy, zakażający jamę żołądka

• prowadzi do rozwoju przewlekłego nieżytu żołądka,

zwykle bezobjawowego – upłynnia śluz i uszkadza
barierę ochronną

• częściej występuje u osób z chorobą wrzodową niż

wśród osób zdrowych

• likwidacja zakażenia Helicobacter ułatwia gojenie

nadżerek i zmniejsza częstość nawrotów choroby
wrzodowej

8

wzmożone napięcie

nerwu błędnego

pobudzena motoryka żołądka

zwiększone wydzielanie
kwaśnego soku żołądkowego

• obniżona pobudliwość

nerwu błędnego

• obniżona motoryka żołądka
• zwiększone wydzielanie

gastryny

Choroba wrzodowa
żołądka:

Choroba wrzodowa
dwunastnicy:

background image

5

9

Farmakoterapia choroby wrzodowej

Cele leczenia:

• zmniejszenie bólu
• przyspieszenie gojenia niszy wrzodowej
• zapobieganie nawrotom

10

Zasady leczenia:

Zmniejszanie kwaśności soku żołądkowego:

- antagoniści receptorów H2

- antagoniści receptora M1
- inhibitory pompy protonowej
- leki neutralizujące

Działanie spazmolityczne

Tworzenie warstwy ochronnej na powierzchni błony

śluzowej i niszy wrzodowej

!!!! Subiektywna poprawa NIE oznacza wygojenia wrzodu !!!!

Leczenie ~ 4 – 6 tyg.

Farmakoterapia choroby wrzodowej c.d.

background image

6

11

Leki wpływające

na wydzielanie soku żołądkowego

Leki pobudzające wydzielanie soku żołądkowego:

• Środki pobudzające zakończenia smakowe w jamie ustnej
• Środki działające bezpośrednio na błonę śluzową żołądka

Leki hamujące wydzielanie soku żołądkowego:

• Leki cholinolityczne
• Antagoniści receptora H2
• Inhibitory pompy protonowej
• Prostaglandyny

12

Środki pobudzające wydzielanie soku

żołądkowego

• gastryna i pentagastryna – stosowane w diagnostyce

zdolności wydzielniczej żołądka

• kwas solny – naturalny bodziec wydzielniczy soku

żołądkowego, podtrzymujący jego wydzielanie w czasie
trawienia pokarmu

• kwas węglowy, kwas glutaminowy, kofeina
• gorycze
• przyprawy

background image

7

13

Leki hamujące wydzielanie soku żołądkowego

PIRENZEPINA

• lek cholinolityczny – selektywny antagonista receptorów

muskarynowych M1

• hamuje wydzielanie kwasu solnego i pepsyny,

w mniejszym stopniu śluzu

• hamuje uwalnianie gastryny

• wskazania – ostre stany w chorobie wrzodowej (głównie

dwunastnicy i zespole Zollingera-Ellisona)

14

Leki hamujące wydzielanie soku żołądkowego

ANTAGONIŚCI RECEPTORA H2

• hamują wybiórczo wydzielanie kwasu solnego i pepsyny

• działają leczniczo w chorobie wrzodowej żołądka i

dwunastnicy, zespole Zollingera-Ellisona, zapaleniu
przełyka z zarzucania, ostrym wrzodzie żołądka

CYMETYDYNA, RANITYDYNA, FAMOTYDYNA, NIZATYDYNA

background image

8

15

Leki hamujące wydzielanie soku żołądkowego

ANTAGONIŚCI RECEPTORA H2

CYMETYDYNA

• po podaniu doustnym wchłania się ~ 30% leku,

pokarm opóźnia wchłanianie

• łatwo przenika przez barierę krew-mózg i blokuje receptory H2,

wywołując objawy zahamowania OUN

• wydalana w postaci niezmienionej z moczem

• działania niepożądane:

- silny inhibitor enzymów mikrosomalnych P450 w wątrobie
- zaburzenia wydzielania hormonów płciowych
- ↓ przepływu krwi przez wątrobę
- rzadko objawy ośrodkowe (omamy, splątanie)

16

Leki hamujące wydzielanie soku żołądkowego

ANTAGONIŚCI RECEPTORA H2

RANITYDYNA, FAMOTYDYNA, NIZATYDYNA

• nowsze leki antyhistaminowe

• blokują receptory H2 silniej i dłużej niż cymetydyna

• nie wywierają działań niepożądanych na układ

hormonalny i na wątrobę

• nie wywierają hamującego wpływu na OUN

background image

9

17

Leki hamujące wydzielanie soku żołądkowego

INHIBITORY POMPY PROTONOWEJ

• nieodwracalnie inaktywują H+/K+-ATP-azę w wyniku

czego hamują wydzielanie kwasu solnego, bez

zmniejszenia wydzielania pepsyny i objętości soku

żołądkowego

• powrót normalnej kwaśności po 4-5 dniach od

odstawienia leków

• wzmożone wydzielanie gastryny i przerost komórek

okładzinowych (max. 8 tygodni)

• działania niepożądane:

- nudności, wymioty

- osłabienie
- bóle głowy

Omeprazol, pantoprazol, lansoprazol, rabeprazol, esomeprazol

18

• syntetyczny analog prostaglandyny PGE1 o działaniu hamującym

wydzielanie soku żołądkowego

• nie dopuszcza do wzmożonej sekrecji kwasu solnego

i soku żołądkowego wskutek działania czynników wrzodotwórczych

• ułatwia regenerację i gojenie się uszkodzonej błony śluzowej, nasila

wydzielanie śluzu i wodorowęglanów

• w początkowej fazie leczenia nie działa przeciwbólowo

• szczególnie przydatny w terapii i prewencji owrzodzeń podczas

stosowania NLPZ

Leki hamujące wydzielanie soku żołądkowego

MIZOPROSTOL

background image

10

19

Leki zobojętniające kwas solny

(leki alkalizujące, neutralizujące)

• działają krótko, zażywane kilka razy w ciągu dnia przed

posiłkami

• dawka jednorazowa 1-4 g

wskazania: głównie choroba wrzodowa dwunastnicy

działania niepożądane: - wtórna hipersekrecja

- alkalizacja moczu
- alkalizacja treści pokarmowej

• wpływają na wchłanianie innych leków z przewodu

pokarmowego

20

Leki zobojętniające kwas solny

WODOROWĘGLAN SODOWY

• po podaniu doustnym zobojętnia kwas solny w żołądku,

z wytworzeniem chlorku sodowego i dwutlenku węgla

• dwutlenek węgla gromadzi się w żołądku, wypełnia go

i drażni błonę śluzową, wtórnie wzmagając czynność
wydzielniczą

• stosowany doraźnie, nie nadaje się do stosowania

długotrwałego

• występuje w wodach mineralnych używanych w

nieżytach i nadmiernym wydzielaniu soku żołądkowego

background image

11

21

Leki zobojętniające kwas solny

WĘGLAN WAPNIOWY

• działa zobojętniająco i przeciwzapalnie

• ma działanie zapierające

• wywołuje wtórną hypersekrekcję HCl w żołądku

• podczas jego stosowania istnieje ryzyko

wystąpienia hiperkalcemii i odkładania się złogów
wapnia w tkankach

• odchodzi się od stosowania preparatów wapnia

22

Leki zobojętniające kwas solny

ZWIĄZKI GLINU

• działają słabo neutralizująco, ale długotrwale
• neutralizują kwas solny maksymalnie do pH 3,5
• w reakcji z kwasem solnym powstaje chlorek glinowy –

galaretowata masa działająca ściągająco i osłaniająco na

błonę śluzową

• adsorbują wysięk zapalny
• działają zapierająco
• w dużych dawkach hamują wchłanianie fosforanów
• nie powinny być stosowane u osób z upośledzoną

czynnością nerek

(kumulacja Al – neurotoksyczne działanie)

background image

12

23

Leki zobojętniające kwas solny

ZWIĄZKI MAGNEZU

• działają silniej neutralizująco od związków glinu

• powstające w żołądku i jelitach sole magnezu działają

przeczyszczająco (siarczan)

• niebezpieczeństwo hipermagnezemii u chorych

z niewydolnością nerek

(kumulacja Mg – upośledzenie przekaznictwa

nerwowo-mięśniowego)

Preparaty złożone

• zawierają związki

glinu i magnezu

, niekiedy z dodatkiem

środków roślinnych (kora kruszyny, kłącze tataraku) –

- nie powodują biegunek i zaparć

24

Środki osłaniające

1) Nieselektywne

– osłaniają całą błonę śluzową żołądka:

- kleiki zbożowe
- śluzy roślinne
- agar
- siemię lniane
- nasiona kozieradki

2) Selektywne

– wykazują powinowactwo do uszkodzonej

lub zmienionej zapalnie błony śluzowej:

- sukralfat
- koloidalne związki bizmutu

background image

13

25

Nieselektywne środki osłaniające

• osłaniają całą błonę śluzową żołądka

• niewielka skuteczność

• stosowane w nieżytach żołądka i jelit

• podawane 15-20 minut przed jedzeniem

26

Nieselektywne środki osłaniające

SUKRALFAT

• kompleks siarczanu sacharozy z wodorotlenkiem glinu

• w żołądku tworzy gęsty, lepki żel, łączący się silnie i długotrwale,

głównie z niszą wrzodową

• w niewielkim stopniu zobojętnia kwas solny, absorbuje kwasy

żółciowe

• pobudza wytwarzanie prostaglandyn w śluzówce żołądka

• przyspiesza gojenie nadżerki – pobudza wydzielanie prostaglandyn,

aktywuje nabłonkowy czynnik wzrostu i czynnik wzrostu fibroblastów

• stosowany głównie w chorobie wrzodowej żołądka, zapobiega

powstawaniu wrzodów stresowych

• hamuje wchłanianie glikozydów nasercowych, fenytoiny i tetracyklin

background image

14

27

• wzmaga wydzielanie śluzu, hamuje wydzielanie pepsyny

• pokrywa warstwą ochronną uszkodzenia błony śluzowej

• powoduje odłączenie bakterii Helicobacter pylori od

nabłonka, co powoduje lizę bakterii

• stosowany w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy

• może powodować nudności i wymioty

• w trakcie kuracji nie wolno pić mleka i przyjmować leków

neutralizujących

Nieselektywne środki osłaniające

CYTRYNIAN POTASOWO - BIZMUTAWY

28

Eradykacja Helicobacter pylori

Terapia potrójna:

• IPP (omeprazol) + amoksycylina + metronidazol
• IPP (omeprazol) + klaritromycyna + metronidazol
• IPP (omeprazol) + klaritromycyna + amoksycylina

Schemat leczenia

background image

15

29

Aktualne wytyczne z Maastricht III:

• IPP (omeprazol) + amoksycylina

1000mg

+ metronidazol

500mg

wszystkie leki 2 x dziennie przez 7 dni

• IPP (omeprazol) + amoksycylina

2x 500mg

lub

tetracyklina

4x 500mg

+ metronidazol

3x 500mg

wszystkie leki przez 10-14 dni.

W przypadku nieskuteczności powyższych należy zastosować:

• IPP + tetracakina

4x 500mg

+ metronidazol

3x 500mg

+ sól bizmutu

wszystkie leki przez 7-10, max.14 dni.

!!!! W Polsce preparaty bizmutu są niedostępne!!!!

Eradykacja Helicobacter pylori

30

Zespół Zollingera-Ellisona

• nadmierne wydzielanie gastryny przez guz zlokalizowany

w dwunastnicy lub trzustce czy jelicie

• ↑ wydzielanie soku żołądkowego

objawy: mnogie oporne na leczenie owrzodzenia żołądka

i dwunastnicy

rozpoznanie: - gastroskopia - zmiana guzowata

- badania laboratoryjne - ↑ wydzielanie soku

żołądkowego i znacznie ↑ stężenie gastryny

leczenie: - operacyjne

- wspomagające i doraźne –

duże dawki inhibitorów pompy protonowej
oraz blokery receptorów H2

background image

16

31

Zespół Zollingera-Ellisona

32

Choroba Leśniowskiego - Crohna

• zapalna choroba jelita o niewyjaśnionej etiologii

• przewlekły proces zapalny ściany przewodu pokarmowego,

najczęściej końcowego odcinka jelita cienkiego i początkowego
odcinka jelita grubego

objawy: przewlekła biegunka, bóle brzucha, zmiany okołoodbytnicze,

gorączka, ↓masy ciała, rumień guzowaty

rozpoznanie: - kolonoskopia + badanie histopatologiczne

- badania laboratoryjne - ↑OB, niedokrwistość,

↑białka C-reaktywnego

różnicowanie z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego:

ogniskowy głęboki charakter zmian (a w przypadku zapalenia jelita grubego
zajęcie całej grubości ściany narządu)

leczenie: - operacyjne (częste nawroty po usunięciu części zajętych)

- zachowawcze –

przeciwzapalne i przeciwbakteryjne –

sulfasalazyna, prednizolon

immunosupresyjne –

azatiopryna, metronidazol, monoklonalne przeciwciała


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Choroba Aujeszkyego id 114534 Nieznany
diagnostyka chorob nerek id 134 Nieznany
choroby wirusowe 3 id 115670 Nieznany
Choroby grzybicze 7 id 115019 Nieznany
CHOROBA LEGIONISTOW id 114584 Nieznany
CHOROBY GENETYCZNEp id 115004 Nieznany
CHOROBY PAZNOKCI id 115248 Nieznany
Choroby ptakow id 115330 Nieznany
Choroba niedokrwienna id 114588 Nieznany
choroby genetyczne id 114957 Nieznany
Choroba Aujeszkyego id 114534 Nieznany
diagnostyka chorob nerek id 134 Nieznany
Choroby skory bydla id 115376 Nieznany
MedPsych2012 choroby rozne id 2 Nieznany
profilaktyka chorob drobiu id 3 Nieznany
CHOROBY ZAWODOWE 2012 id 115799 Nieznany
Zywienie w chorobach watroby id Nieznany

więcej podobnych podstron