Analiza jakościowa anionów

Podział anionów na grupy wg Bunsena

Aniony

z 1 mol/l

z 0.25 mol/l

AgNO

3

BaCl

2

I.

Cl

-

, Br

-

, I

-

, CN

-

, SCN

-

osady nierozpuszczalne brak osadów

Fe(CN)

6

4-

, Fe(CN)

6

3-

,

w rozcieńczonym HNO

3

ClO

-

II. S

2-

, NO

2

-

, CH

3

COO

-

osady rozpuszczalne

brak osadów

w rozcieńczonym HNO

3

III. CO

3

2-

, SO

3

2-

, BO

3

2-

białe osady rozpuszczalne osady rozpuszczalne

C

2

O

4

2-

, C

4

H

4

O

6

2-

w rozcieńczonym HNO

3

w rozc HNO

3

IV. S

2

O

3

2-

, CrO

4

2-

, Cr

2

O

7

2-

,

barwne osady rozpuszczalne

osady rozpuszczalne

AsO

4

3-

, AsO

3

3-

, PO

4

3-

w HNO

3

w rozc HNO

3

V. NO

3

-

, ClO

3

-

, ClO

4

-

brak osadu

brak osadu

MnO

4

-

VI. SO

4

2-

, F

-

, SiF

6

2-

brak osadu

osady trudno
rozpuszczalne w HNO

3

VII. SiO

3

2-

żółty osad rozpuszczalny

biały osad

w HNO

3

rozpuszczalny w HNO

3

Analiza jakościowa I grupy anionów

Cl

-

, Br

-

, I

-

, CN

-

, SCN

-

, Fe(CN)

6

4-

, Fe(CN)

6

3-

, ClO

-

Jon chlorkowy

Azotan (V) srebra (I) z roztworów zawierających

jony chlorkowe wytrąca biały trudno

rozpuszczalny w wodzie, serowaty osad chlorku

srebra, osad ten na świetle przybiera barwę

szarofioletową

Ag

+

+Cl

-

→ AgCl

Stężony kwas siarkowy nie utlenia jonów chlorkowych: w reakcji

na gorąco uwalnia się bardziej lotny HCl, który z amoniakiem

tworzy białe dymy chlorku amonu

NaCl + H

2

SO

4

→ HCl + NaHSO

4

NH

3

H

2

O + HCl → NH

4

Cl + H

2

O

2NaCl + MnO

2

+ 2H

2

SO

4

→ Cl

2

+ Na

2

SO

4

+MnSO

4

+ 2H

2

O

3HCl + HNO

3

→ Cl

2

+ NOCl + 2H

2

O

2MnO

4

-

+ 10 Cl

–

+16 H

+

→ 5Cl

2

+ 2Mn

2+

+ 8H

2

O

Cl

2

+ 2KI

→ 2KCl + I

2

wolny chlor wykrywamy zbliżając do probówki

papierek jodoskrobiowy (zabarwia się na kolor fioletowy)

Utleniacze: nadmanganian potasu,tlenek ołowiu (IV), tlenek

manganu (IV), stężony kwas azotowy (V) w środowisku kwaśnym

utleniają jony chlorkowe do wolnego chloru

Reakcja chromylowa – ogrzewanie suchych chlorków roztartych ze

stałym dwuchromianem (VI) potasu i zwilżonych stężonym kwasem

siarkowym powoduje wydzielanie się żółtych dymów dwuchlorku

dwutlenku chromu (VI)

4NaCl + K

2

Cr

2

O

7

+ 6H

2

SO

4

→ 2CrO

2

Cl

2

+ 2KHSO

4

+

4NaHSO

4

+3H

2

O

CrO

2

Cl

2

+ 4NaOH → 2NaCl + Na

2

CrO

4

+2H

2

O

Azotan (V) rtęci (I) wytrąca z roztworów jonów chlorkowych biały

osad chlorku rtęci (I)

2Cl

–

+

Hg

2

+2

→ Hg

2

Cl

2

Jon bromkowy
Azotan (V) srebra (I) z roztworów zawierających jony bromkowe

wytrąca żółtawy trudno rozpuszczalny w wodzie, osad bromku

srebra

Ag

+

+Br

-

→ AgBr

AgBr +2NH

3

H

2

O → [Ag(NH

3

)

2

]

+

+Br

-

+ 2H

2

O

NaBr + H

2

SO

4

→ HBr + NaHSO

4

2Br

-

+ SO

4

2-

+ 4H

+

→ Br

2

+ SO

2

+ 2H

2

O

Stężony kwas siarkowy (VI) w reakcji z bromkami uwalnia lotny HBr,

który następnie zostaje utleniony do wolnego bromu

Woda chlorowa dodawana do roztworów zawierających jony

bromowe utlenia je do wolnego bromu. Brom można wyekstrahować

chloroformem. Chloroform barwi się przy tym na kolor od żółtego do

brunatnoczerwonego w zależności od stężenia bromu.

Cl

2

+ 2Br

-

→ Br

2

+ 2Cl

-

Dichromian (VI) potasu w środowisku kwaśnym utlenia jony

bromkowe do wolnego bromu

6Br

-

+ Cr

2

O

7

2-

+ 14H

+

→ 3Br

2

+ 2Cr

3+

+ 7H

2

O

5Br

-

+ BrO

3

-

+ 6H

+

→ 3Br

2

+ 3H

2

O

Bromian (V) potasu w środowisku kwaśnym utlenia jony bromkowe do

wolnego bromu

Manganian (VII) potasu w środowisku kwaśnym utlenia jony

bromkowe do wolnego bromu

Fluoresceina (C

20

H

12

O

5

) reaguje z wolnym bromem przechodząc w

czerwoną tetrabromofluoresceinę (eozyna)

2Br

-

+ PbO

2

+ 4H

+

→ Pb

2+

+ Br

2

+ 2H

2

O

Wykrywanie jonów chlorkowych w obecności jonów bromkowych

Osad składający się z AgCl i AgBr wytrząsa się z 10% roztworem

węglanu amonu. Następnie zawartość probówki odwirowuje się.

Roztwór zawierający jony chlorkowe zakwasza się kwasem

azotowym, powstający osad świadczy o obecności jonów

chlorkowych. Do osadu roztworu jonów bromkowych dodaje się

wody chlorowej i wytrząsa się z chloroformem.

Wykrywanie jonów bromkowych w trudno rozpuszczalnych

bromkach. Do umieszczonego w probówce osadu bromku srebra

dodaje do rozcieńczonego kwasu siarkowego i cynku. Podczas

reakcji jony srebra redukują cię do metalicznego srebra

2AgBr

+ Zn→ 2Ag + 2Br

-

+ Zn

2+

Po oddzieleniu osadu srebra i resztek cynku jony bromkowe wytrąca

się dowolną reakcją na jony bromkowe.

Jon jodkowy
Azotan (V) srebra (I) z roztworów zawierających jony jodkowe

wytrąca żółtokremowy, trudno rozpuszczalny w wodzie, osad jodku

srebra. Jodek srebra (I) praktycznie nie rozpuszcza się w amoniaku i

rozcieńczonym kwasie azotowym. Jodek srebra reaguje z

cyjankami

i

tiosiarcznami

tworząc

odpowiednie

związki

kompleksowe

Ag

+

+I

-

→ AgI

Stężony kwas siarkowy (VI) utlenia jony jodkowe do wolnego jodu.

W porównaniu z jonami bromkowymi reakcja ta przebiega szybciej.

Wydzielony jod zabarwia roztwór na kolor brunatny

2I

-

+ H

2

SO

4

+ 2H

+

→ I

2

+ SO

2

+ 2H

2

O

Octan ołowiu (II) wytrąca z roztworów zawierających

jony jodkowe żółty osad jodku ołowiu (II)

Pb

2+

+ I

-

→ PbI

2

Woda chlorowa lub chloramina T utlenia jony jodku do wolnego jodu.

Wydzielony jod zabarwia wówczas roztwór na brunatno, natomiast po

wyekstrahowaniu jodu do warstwy chloroformowej powstaje

zabarwienie fioletowe

2I

-

+ Cl

2

→ I

2

+ 2Cl

-

Manganian (VII) potasu w środowisku kwaśnym na zimno utlenia jony

jodkowe do wolnego jodu

reakcja ???

Jony Hg

2+

wytrącają z roztworów I

-

czerwony

osad jodku rtęci, który reaguje z nadmiarem

jonów jodkowych tworząc jony kompleksowe

Hg

2+

+ 2I

-

→ HgI

2

HgI

2

+ 2I

-

→ [HgI

4

]

2-

Jony miedzi wytracają z roztworów zawierających jony jodkowe

biały trudno rozpuszczalny w wodzie osad jodku miedzi

wydzielający się w reakcji jod zabarwia osad na kolor jasnobrązowy

2Cu

2+

+ 4I

-

→ 2CuI

2

→ Cu

2

I

2

+ I

2

I

2

+ SO

3

2-

+ H

2

O → 2I

-

+ SO

4

2-

+ 2H

+

Jony azotanowe (III) utleniają w środowisku kwaśnym jony jodkowe

do wolnego jodu

2I

-

+ 2NO

2

-

+ 4H

+

→ I

2

+ 2NO+ 2H

2

O

Jodan (V) potasu utlenia jony jodkowe w środowisku kwaśnym do

wolnego jodu

5I

-

+ IO

3

-

+ 6H

+

→ 3I

2

+ 3H

2

O

Jon cyjankowy
Azotan (V) srebra (I) z roztworów zawierających jony cyjankowe

wytrąca biały osad cyjanku srebra

Ag

+

+ CN

-

→ AgCN

AgCN + KCN →K[Ag(CN)

2

]

[Ag(CN)

2

]

-

+ Ag

+

+ Ag[Ag(CN)

2

]

Azotan (V) rtęci (I) z roztworów zawierających jony cyjankowe

wytrąca metaliczną rtęć, tworzy się przy tym łatwo rozpuszczalny

w wodzie cyjanek rtęci

2CN

-

+ Hg

2

2+

→Hg(CN)

2

+Hg

Sproszkowana siarka podczas ogrzewania ze stałymi cyjankami

tworzy tiocyjaniany

S+ CN

-

→ SCN

-

Disiarczek diamonu tworzy z jonami cyjankowymi jony tiocyjaniany

S

2

2-

+ CN

-

→ SCN

-

+ S

2-

Tiosiarczan sodu przeprowadza jony cyjankowe w jony rodkankowe

CN

-

+ S

2

O

3

2-

→SO

3

2-

+ SCN

-

Utleniacze ( nadmanganian potasu, nadtlenek wodoru, chlor

utleniają jony do dicyjanu

6CN

-

+ 2MnO

4

-

+ 4H

2

O

→3(CN)

2

+ 2MnO

4

+ 8OH

-

Siarczan (VI) żelaza wytrąca z roztworów cyjanków biały, trudno

rozpuszczalny w wodzie osad reagujący z nadmiarem cyjanków

tworząc tzw błękit pruski (heksacyjanożelazian (II)) Reakcję

przeprowadza się w obecności NaOH

2CN

-

+ Fe(OH)

2

→ Fe(CN)

2

+ 2OH

-

Fe(CN)

2

+ 4CN

-

→ [Fe(CN)

6

]

4-

Chlorek żelaza (III) działając na roztwory cyjanków wytrąca

czerwonobrunatny osad wodorotlenku żelaza (III), który reaguje z

nadmiarem cyjanków

3CN

-

+ 3H

2

O

=

3HCN

+ 3OH

-

Fe

3+

+ 3OH

-

→ Fe(OH)

3

Fe(OH)

3

+ 6CN

-

→ [Fe(CN)

6

]

3-

+ 3OH

-

Jony miedzi (II) reagują z jonami cyjankowymi tworząc nietrwały

żółty osad cyjanku miedzi (II). Związek ten rozkłada się na biały,

trudno rozpuszczalny cyjanek miedzi (I) i gazowy dicyjan. Osad

cyjanku miedzi (I) rozpuszcza się w nadmiarze cyjanków

przechodząc w kompleks cyjankowy.

2CN

-

+ Cu

2+

→ Cu(CN)

2

2Cu(CN)

2

→ 2CuCN + (CN)

2

CuCN

+ CN

-

→ Cu(CN)

2

-

Siarczek miedzi (II) rozpuszcza się w cyjanku potasu według reakcji

2CuS

+ 10KCN → 2K

3

[Cu(CN)

4

] + (CN)

2

+ 2K

2

S

Roztwór jodu ze skrobią odbarwia się pod wpływem cyjanków.

Powstaje cyjanek jodu.

CN

-

+ I

2

→ ICN + I

-

Ag

+

+ SCN

-

→ AgSCN

AgSCN + 2SCN

-

→ [Ag(SCN)

3

]

2-

Jon rodankowy
Azotan (V) srebra (I) z roztworów zawierających jony rodankowe

wytrąca biały osad tiocyjanianu srebra

Manganian (VII) potasu utlenia jony rodankowe

w środowisku kwaśnym zgodnie z równaniem:

10 SCN

-

+ 12 MnO

4

-

+ 16 H

+

→ 5(CN)

2

+ 12 Mn

2+

+ 10 SO

4

2-

+ 8H

2

O

Azotan (V) rtęci (II) podczas stopniowego dodawania do KSCN

wytrąca biały osad rodanku rtęci (II). Osad ten reaguje z

nadmiarem rodanku potasu z utworzeniem bardzo trwałego

kompleksu. Jeżeli następnie podziałamy chlorkiem kobaltu wytrąci

się niebieski osad tetratiocyjanianortęcianu (II) kobaltu (II)

2 SCN

-

+ Hg

2+

→ Hg + Hg(SCN)

2

Hg(SCN)

2

+ 2SCN

-

→ [Hg(SCN)

4

]

2-

[Hg(SCN)

4

]

2-

+ Co

2+

→ [Hg(SCN)

4

]

Jon heksacyjanożelazianowy (III)
Azotan (V) srebra (I) wytrąca z roztworów zawierających jony

heksacyjanożelazianowe

pomarańczowoczerwony

osad

heksacyjanożelazianu (III) srebra (I)

3Ag

+

+ Fe(CN)

6

3-

→ Ag

3

[Fe(CN)

6

]

Siarczan (VI) żelaza (II) lub chlorek żelaza (II) reagują z jonami
Fe(CN)

6

3-

tworząc niebieski osad FeK[Fe(CN)

6

] lub błękit Turnbulla

Fe

3

[Fe(CN)

6

]

2

FeCl

2

+K

3

[Fe(CN)

6

] → FeK[Fe(CN)

6

] +2KCl

3Fe

2+

+ 2Fe(CN)

6

3-

→ Fe

3

[Fe(CN)

6

]

2

Siarczan (VI) miedzi (II) wytrąca z roztworów zawierających jony
Fe(CN)

6

3-

zielony osad Cu

3

[Fe(CN)

6

]

2

trudno rozpuszczalny w

rozcieńczonych kwasach

3Cu

2+

+ 2Fe(CN)

6

3-

→ Cu

3

[Fe(CN)

6

]

2

Jon heksacyjanożelazianowy (II)
Azotan (V) srebra (I) wytrąca z roztworów zawierających jony

heksacyjanożelazianowe biały osad heksacyjanożelazianu (II) srebra

(I)

4Ag

+

+ Fe(CN)

6

4-

→ Ag

4

[Fe(CN)

6

]

Chlorek żelaza (III) reaguje z jonami Fe(CN)

6

4-

tworząc niebieski osad

Fe

4

[Fe(CN)

6

]

3

rozkładający się pod wpływem zasad.

4Fe

3+

+ 3Fe(CN)

6

4-

→ Fe

4

[Fe(CN)

6

]

3

Manganian (VII) potasu w środowisku kwaśnym na zimno utlenia jony

heksacyjanożelazianowe (II) do jonów heksacyjanożelazianowych (III)

???

5Fe(CN)

6

4-

+ MnO

4

-

+ 8H

+

→ 5Fe(CN)

6

3-

+ Mn

2+

+ 4H

2

O

Jony miedzi (II) tworzą z jonami Fe(CN)

6

4-

czerwonobrunatny osad

Cu

2

[Fe(CN)

6

] trudno rozpuszczalny w rozcieńczonym kwasie

octowym

2Cu

2+

+ Fe(CN)

6

4-

→ Cu

2

[Fe(CN)

6

]

Jon chloranowy (I)

Azotan (V) srebra (I) wytrąca z roztworów zawierających jony

chloranowe biały osad chlorku srebra (I)

2Ag

+

+ 3ClO

-

→ 2AgCl + ClO

3

-

Rozcieńczony kwas siarkowy (VI) reaguje z jonami ClO

-

wydzielając

HClO

2NaClO + H

2

SO

4

→ 2HClO + Na

2

SO

4

Octan ołowiu (II) wytrąca z roztworów zawierających jony ClO

-

biały

osad Pb(ClO)

2

. Osad ten po pewnym czasie staje się pomarańczowo

czerwony w wyniku tworzenia PbO

2

2ClO

-

+ Pb(CH

3

COO)

2

→ Pb(ClO)

2

+ 2CH

3

COO

-

Pb(ClO)

2

+ H

2

O → PbO

2

+ HClO + HCl

Srebro metaliczne w postaci pyłu reaguje z jonami ClO

-

z wydzieleniem

tlenu

HClO + 2Ag→ Ag

2

O + HCl

HClO + Ag

2

O

→ O

2

+ 2Ag + HCl

Analiza jakościowa II grupy anionów

S

2-

, CH

3

COO

-

, NO

2

-

Jon siarczkowy (II)
Azotan (V) srebra (I) wytrąca z roztworów

zawierających jony siarczkowe czarny

osad siarczku srebra (I) rozpuszczalny

po ogrzaniu w kwasie azotowym z wydzieleniem

koloidowej siarki

2Ag

+

+S

2-

→ Ag

2

S

3Ag

2

S + NO

3

-

+ 8H

+

→ 6Ag

+

+ 3S

0

+ 2NO + 4H

2

O

Manganian (VII) potasu w środowisku kwaśnym odbarwia się

utleniając jony siarczkowe do wolnej siarki

Stężony kwas siarkowy rozkłada siarczki na gorąco z wydzieleniem

wolnej siarki

Na

2

S + 2H

2

SO

4

→ Na

2

SO

4

+ SO

2

+ S

0

+ 2H

2

O

Kwasy nieutleniające (kwas solny, rozcieńczony kwas siarkowy)

rozkładają

siarczki

rozpuszczalne

w

wodzie

i

część

nierozpuszczalnych z wydzieleniem siarkowodoru

FeS + H

2

SO

4

→ H

2

S

+ FeSO

4

S

2-

+ 2H

+

→ H

2

S

Substancje utleniające (chlor, kwas azotowy, chromian potasu)

utleniają siarczki do wolnej siarki

Jon octanowy (I)
Azotan (V) srebra (I) wytrąca ze stężonych roztworów biały osad

octanu srebra rozpuszczalny w gorącej wodzie

Ag

+

+ CH

3

COO

-

→ CH

3

COOAg

Rozcieńczony kwas siarkowy wydziela z roztworu octanów wolny

kwas octowy o charakterystycznym zapachu

H

2

SO

4

+ 2CH

3

COONa

→ 2CH

3

COOH + Na

2

SO

4

Jony żelaza (III) dają z jonami octanowymi roztwór o zabarwieniu

ciemnoczerwonym pochodzącym od octanu żelaza (III)

przechodzący

po

zagotowaniu

w

kłaczkowaty

osad

hudroksyoctanu żelaza (III). Reakcja wymaga środowiska

obojętnego, ponieważ kwasy rozkładają octan żelaza (III) do

wolnego kwasu octowego

Fe

3+

+ 3CH

3

COO

-

→ Fe(CH

3

COO)

3

Fe(CH

3

COO)

3

+ 2H

2

O → Fe(OH)

2

CH

3

COO +

2CH

3

COOH

Fe(CH

3

COO)

3

+ 3H

+

→ Fe

3+

+ 3CH

3

COOH

Jon azotanowy (III)
Azotan (V) srebra (I) wytrąca z roztworów zawierających jony

azotanowe (III) biały osad azotanu (III) srebra (I), rozpuszczalny w

nadmiarze

jonów

azotanowych

z

utworzeniem

jonu

kompleksowego

Ag

+

+ NO

2

-

→ AgNO

2

AgNO

2

+ NO

2

-

→ Ag(NO

2

)

2

-

Rozcieńczony kwas siarkowy rozkłada azotany (III)

na zimno z wydzieleniem brunatnego gazu

NaNO

2

+ H

2

SO

4

→ NaHSO

4

+ HNO

2

3HNO

2

→

HNO

3

+ 2NO

+ H

2

O

2NO

+ O

2

→ 2NO

2

Manganian (VII) potasu w środowisku kwaśnym odbarwia się

utleniając jony azotanowe (III) do azotanów (V)

Jony jodkowe utleniają się wobec azotanów (III) do wolnego jodu

Siarczan (VI) żelaza (II) ulega częściowo utlenieniu do siarczanu

żelaza (III) kosztem redukcji azotanu (III) do NO. Nadmiar jonu żelaza

(II) tworzy z NO brunatne zabarwienie w wyniku powstania jonu
Fe(NO)

2+

. Reakcja zachodzi w środowisku kwaśnym

Jony kobaltu w środowisku kwasu octowego tworzą krystaliczny żółty

osad soli kompleksowej heksaazotano (III)kobaltanu (III) potasu. Jony

azotanowe (III) częściowo redukują się do NO.

2CH

3

COOH + 7NO

2

-

+ 3K

+

+ Co

2+

→ K

3

[Co(NO

2

)

6

]+ NO + 2CH

3

COO

-

+ H

2

O

Analiza jakościowa III grupy anionów

SO

3

2-

, CO

3

2-

, C

2

O

4

2-

, C

2

H

4

O

6

2-

, BO

2

-

Jon siarczanowy (IV)
Azotan (V) srebra (I) z roztworów zawierających

jony siarczanowe (IV) wytrąca biały siarczanu

srebra. Osad ten rozpuszcza się w nadmiarze

jonów siarczanowych (IV)

2Ag

+

+ SO

3

2-

→ Ag

2

SO

3

Ag

2

SO

3

+ SO

3

2-

→ 2AgSO

3

-

Ag

2

SO

3

+ H

2

O → 2Ag

0

+ H

2

SO

4

(siarczan (IV) srebra z wodą rozkłada się)

Ag

2

SO

3

+ H

2

SO

4

→ Ag

2

SO

4

+ H

2

O + SO

2

(powstający kwas siarkowy

rozkłada nadmiar siarczanu (IV) srebra)

Jony baru wytrącają z roztworów zawierających jony siarczanowe

(IV) biały osad siarczanu (IV) baru

Ba

+

+ SO

3

2-

→ BaSO

3

Roztwór manganianu (VII) potasu w środowisku kwaśnym pod

wpływem jonów siarczanowych (IV) natychmiast odbarwia się

Kwasy nieutleniające rozkładają siarczany (IV) z wydzieleniem

gazowego tlenku siarki (IV).

Gaz ten można wykryć po charakterystycznym zapachu palonej siarki.

SO

3

2-

+ 2H

+

→ SO

2

+ H

2

O

Jony strontu wytrącają z roztworów zawierających siarczany

(IV) biały osad siarczanu strontu w kwasie octowym

SO

3

2-

+ Sr

2+

→ SrSO

3

Jon węglanowy
Azotan (V) srebra (I) z roztworów zawierających jony węglanowe

wytrąca biały osad węglanu srebra. Osad ten rozkłada się po

ogrzaniu z wydzieleniem dwutlenku węgla i brunatnego tlenku srebra

(I)

2Ag

+

+ CO

3

2-

→ Ag

2

CO

3

Ag

2

CO

3

→ Ag

2

O + CO

2

Jony baru wytrącają z roztworów zawierających jony węglanowe

biały osad węglanu baru

Ba

2+

+ CO

3

2-

→ BaCO

3

Jon szczawianowy
Azotan (V) srebra (I) z roztworów zawierających jony szczawianowe

wytrąca biały osad szczawianu srebra.

2Ag

+

+ C

2

O

4

2-

→ Ag

2

C

2

O

4

Jony baru wytrącają z roztworów zawierających jony szczawianowe

biały osad szczawianu baru

Ba

2+

+ C

2

O

4

2-

→ BaC

2

O

4

Roztwór manganianu (VII) potasu w środowisku kwaśnym pod wpływem

jonów szczawianowych odbarwia się na gorąco

Jon boranowy

Azotan (V) srebra (I) z roztworów zawierających jony boranowe

wytrąca biały osad boranu srebra. Osad ten rozpuszcza się w

kwasie azotowym i w amoniaku

2Ag

+

+ BO

2

-

→ AgBO

2

Jony baru wytrącają z roztworów zawierających jony boranowe biały

osad metaboranu baru, rozpuszczalny w rozcieńczonych kwasach

mineralnych

Ba

2+

+ 2BO

2

-

→ Ba(BO

2

)

2

Lotne sole boru zabarwiają płomień na kolor zielony

Jon winianowy
Azotan (V) srebra (I) z roztworów zawierających jony winianowe

wytrąca biały osad winianu srebra. Osad ten rozpuszcza się w

rozcieńczonym kwasie azotowym, w amoniaku i nadmiarze

winianu

2Ag

+

+ C

4

H

4

O

6

2-

→ Ag

2

C

4

H

4

O

6

Jony baru wytrącają z roztworów zawierających jony winianowe biały

osad winianu baru

Ba

2+

+ C

4

H

4

O

6

2-

→ BaC

4

H

4

O

6

Roztwór manganianu (VII)potasu w środowisku kwaśnym pod

wpływem jonów winianowych odbarwia się na gorąco

2x MnO

4

-

+ 8H

+

+ 5e

→ Mn

2+

+ 4H

2

O

C

4

H

4

O

6

2-

+ 2H

2

O → 4CO

2

+ 10e + 8H

+

2MnO

4

-

+ C

4

H

4

O

6

2-

+ 8H

+

→ 2Mn

2+

+ 4CO

2

+ 6H

2

O