aksjologia - to nauka zajmująca się
wartościami i systemem wartości.
Sprawdzane jest pochodzenie, sposób
istnienia, struktura oraz hierarchia
poszczególnych wartości. Badane są
również zasady stosowania i
funkcjonowania, zmienność w czasie i
przestrzeni oraz zależność pomiędzy
danymi wartościami a innymi elementami.
Wartością jest wszystko to, co dla człowieka
przedstawia się jako cenne, w co chce
angażować swoje wysiłki i wolę. To dążenie
ku wartościom kształtuje człowieka, jest też
w stanie przesądzić o jego wewnętrznym
rozwoju, o jego przeżyciach, działaniach i
całej postawie życiowej.
Motorem, napędem działań człowieka SA
jego potrzeby i ich zaspokajanie.
POTRZEBA- występujący u człowieka stan
braku czegoś co jest niezbędne dla
utrzymania przy życiu (w sensie
biologicznym jak
i psychologicznym). Bardzo często bywa
zamiennie używany termin „potrzeba”-
motyw, działanie.
przepisy wykonawcze do realizowania
wartości, są to wypowiedzi które dotyczą
tego co powinno być, określają co komu
wolno, co jest zakazane, co kto ma robić.
Religijne
Moralne
Obyczajowe
Prawne
KONCEPCJA ROZWOJU MORALNEGO WG. L.
Kolberga
FAZY ROZWOJU MORALNEGO :
Moralność przedkonwencjonalna (2-7 r. ż.)
Przed 2 r. ż. Jest to faza amoralności bo jeszcze
dziecko ich nie zna, co nie oznacza że jest
niemoralne.
a) ORIENTACJA NA KARĘ I NA POSŁUSZEŃSTWO.
b) INDYWIDUALIZM, CEL INSTRUMENTALNY,
WYMIANA.
MORALNOŚĆ KONWENCJONALNA (7 r. ż.)
c)
KONFORMIZM INTERPERSONALNY
d)
ORIENTACJA NA PRAWO I PORZĄDEK
MORALNOŚĆ POSTKONWENCJONALNA
(od 12 r. ż.)
c)
KONTAKT SPOŁECZNY, PRAWO
INDYWIDUALNE
d)
UNIWERSALNE ZASADY ETYCZNE
Istnieją dwa rodzaje wartości o szczególnie
ważnym znaczeniu. Jedne z nich istnieją na
zewnątrz człowieka, w świecie, w materii
zewnętrznej, w postaci gotowej lub z niej
wytwarzanej (wartości odżywcze, społeczne,
cywilizacyjne, kulturowe itp.). Można je nazwać
wartościami pozaosobowymi, czyli
transcendentnymi. Te drugie można nazwać
wartościami osobowymi, czyli immanentnymi
gdyż wyrażają one pewien sposób istnienia
osoby ludzkiej. I tak jak człowiek przewyższa
sobą cały świat przyrody, tak też wartości
osobowe przewyższają wartości przyrodnicze,
cywilizacyjne, kulturowe, społeczne.
1. Transcendentne: Bóg, świętość, wiara, zbawienie
2. Uniwersalne: dobro, prawda
3. Estetyczne: piękno
4. Poznawcze: wiedza, mądrość, refleksyjność
5. Moralne: bohaterstwo, godność, honor, miłość,
przyjaźń, odpowiedzialność,
sprawiedliwość, skromność, szczerość, uczciwość,
wierność
6. Społeczne: demokracja, patriotyzm, praworządność,
solidarność, tolerancja, rodzina
7. Witalne: siła, zdrowie, życie
8. Pragmatyczne: praca, spryt, talent, zaradność
9. Prestiżowe: kariera, sława, władza, majątek, pieniądze
10. Hedonistyczne: radość, seks, zabawa
ETYKA to nauka o moralności lub teoria
moralności. Mówi się często „moralność”
zamiast „etyka”. W nauce jednak
odróżniamy „moralność” od „etyki”.
Moralność obejmuje decyzje i czyny
człowieka, etyka zaś jest teoretyczną
refleksją nad tak pojętą moralnością, jest
nauką o moralności, moralność jest
natomiast przedmiotem etyki.
Pedagogika aksjologiczna może być oparta na różnych etykach:
etyka humanizmu: zasadza się na wartościach
humanistycznych, które są przeciwieństwem świata wartości
materialnych,
etyka prostomyślności: stworzona przez Józefa Bańkę,
zorientowana na jednostkę ludzką, stoi na straży naczelnych
wartości ludzkich: godność ludzka, współczucie, wyrozumiałość,
dobroć, etyka powszechna, która nie dzieli ludzi, a ich łączy
etyka niezależna: autorstwa Tadeusza Kotarbińskiego, o ile
etyka chrześcijańska ofiarowała maksimum szczęścia w drodze
zbawienia, o tyle etyka niezależna nastawiona była na
minimalizację nieszczęść, głównie eliminacja sytuacji etycznie
negatywnych oraz eliminacja zachowań haniebnych,
niegodziwych i niesprawiedliwych
Estetyka to teoria piękna, nauka o pięknie, o
tym co piękne oraz o ujmowaniu i ocenianiu
różnych rzeczy z punktu widzenia piękna.
proces wychowania jest zabiegiem celowym,
zatem całe wychowanie jest nakierowane na
realizację określonych celów
cele wychowawcze: mają charakter ogólny, zaś
podmiot wychowania ma wymiar indywidualny;
jest to podstawowy problem pedagogiki
teoretycznej, zwany zagadnieniem
niewspółmierności metodologicznej
w opcji humanistycznej realizowane są naczelne
wartości ludzkie, takie jak: godność człowieka,
poszanowanie drugiego, współczucie, tolerancja
problem stałości i zmienności celów
wychowania, problem powszechności i lokalności
celów
Nie można więc mówić o wychowaniu poza
wartościami. Wychowanie w ujęciu
pedagogiki humanistycznej jest
przekazywaniem wartości ludzkich. Jest
działaniem, którego istotą jest
wspomaganie człowieka w rozwijaniu
własnego człowieczeństwa. O jakości tego
działania decyduje układ wartości, jego
spójność, stabilność i jawność.
wzmagania się stanu napięć, niepokoi i
frustracji społeczeństw wobec zagrożeń
cywilizacyjnych
chwiejności podstaw ludzkiej egzystencji
wzrostu agresji, przemocy
przyrostu komercjalizacji życia
upadku autorytetów
dehumanizacji życia
gloryfikacji wartości materialnych