CHOROBY UKŁADU
CHOROBY UKŁADU
KRĄŻENIA
KRĄŻENIA
mgr Elżbieta Grygorowicz
ZMIANY INWOLUCYJNE UKŁADU
ZMIANY INWOLUCYJNE UKŁADU
KRĄŻENIA
KRĄŻENIA
Zmniejszenie ilości elementów kurczliwych w
mięśniu sercowym (kardiomiocytów), zwiększanie
rozmiarów komórek pozostałych
Rozplem tkanki łącznej, degeneracja tłuszczowa,
zwiększanie masy serca, zwłaszcza komory lewej
Odkładanie się złogów wapnia w pierścieniach
włóknistych lewych ujść żylnych i tętniczych
(stenoza), zwyrodnienie skrócenie, pogrubienie
nitek ścięgnistychi płatków zastawek, wypadanie
płatków, niedomykalność zastawek
Zanik specyficznych komórek rozrusznikowych
węzła zatokowego
Zmniejszenie wrażliwości układu
bodźcoprzewodzącego na stymulację
adrenergiczną, zmniejszona wrażliwość
baroreceptrorów
Zwiększenie stężenia amin katecholowych w osoczu
Zmniejszenie podatności lewej komory serca na
naopełnianie
Przedłużenie fazy napinania i wyrzutu oraz czasu
rozkurczu mięśnia sercowego
Wzrost oporu obwodowego spowodowany:
–
Pogrubieniem błony wewnętrznej i środkowej
naczyń
–
Upośledzeniem wrażliwości receptorów z
osłabieniem zdolności rozkurczowej mięśni
gładkich ściany naczyń
–
Skłonność do hipoaldosteronizmu
hiporeninowego
–
Skłonność do zwiększonej sekrecjiwazopresyny
Wymienione zmiany są przyczyną
następujących zaburzeń czynnościowych:
Upośledzenie autonomicznej kontroli pracy
serca i ciśnienia tętniczego
Zaburzenia bodxcotwórczości, przewodzenia
przedsionkowo-komorowego i
śródkomorowego, zmniejszenie inotropizmu
Zmniejszenie przepływu wieńcowego
Wzrost obciążenia następczego i wskaźnika
pracy serca, odbijanie fali od niepodatnej
ściany, powrót do aorty, a przy nie
zamkniętym jeszcze ujściu tętniczym – do
lewej komory serca
Przerost lewej komory serca, wady serca
PRZEWLEKŁA ZASTOINOWA
PRZEWLEKŁA ZASTOINOWA
NIEWYDOLNOŚĆ SERCA
NIEWYDOLNOŚĆ SERCA
Niewydolność serca w podeszłym wieku ma
przeważnie charakter zastoinowy.
Osłabienie mechanizmu rozkurczu w
starości jest skutkiem:
Zmniejszenia podatności mięśnia ściany
lewej komory serca z powodu
inwolucyjnej jego przebudowy
Osłabienia przekazu informacji na
poziomie komórkowym
Osłabionej generacji związków
wysokoenergetycznych
OBJAWY: zastoinowej niewydolności
OBJAWY: zastoinowej niewydolności
serca
serca
Zmniejszenie tolerancji wysiłku
Duszność, pokasływanie
Zaburzenia snu lub nadmierna senność
Przyspieszenie czynności serca (tachykardia)
Znaczne wahania ciśnienia tętniczego krwi
Cwałowy rytm serca
Symetryczny zastój nad dolnymi polami
płucnymi
Echokardiografia pozwala ocenić:
–
Grubość przegrody i ścian
–
Obecność płynu w worku osierdziowym
–
Zaburzenia skurczu i rozkurczu
POSTĘPOWANIE:
POSTĘPOWANIE:
W stanie niewydolności I ° (wg NYHA), czyli
przebiegającej bez dolegliwości związanych ze zwykłą
aktywnością dnia codziennego, lub stopnia II, gdy
pojawia się zmęczenie i duszność powodowana większym
wysiłkiem, należy zwrócić uwagę na konieczność unikania
biernego, siedząco – leżącego trybu życia.
–
Leczenie farmakologiczne wg. zaleceń kardiologa
–
Stopniowe zwiększanie aktywności, spacery w zakresie i tempie
nie powodującym dolegliwości
–
Warunkiem podjęcia kinezyterapii jest ogólny stan pacjenta
umożliwiający chodzenie
–
Do pozafarmakologicznego leczenia należy uregulowanie sposobu
odżywiania poprzez ograniczenie kaloryczności posiłków,
ewentualne uzupełnienie niedoborów białkowych i witaminowych
–
Dobowa ilość spożywanej soli kuchennej nie powinna przekraczać
3 –5 g. Ocena natremii powinna należeć do badań podstawowych.
ZASADY POSTĘPOWANIA:
ZASADY POSTĘPOWANIA:
Stosowanie leków w przewlekłej zastoinowej
niewydolności krążenia powinno być bardzo rozważne:
–
Stosować najmniejsze skuteczne dawki podtrzymujące,
zaczynając od dawki podprogowej
W postępowaniu geriatrycznym glikozydy nasercowe
nie nie należą do leków stosowanych
powszechnie,
Nie należy przesadnie ograniczać podaży soli i wody
Nie wolno zbyt energicznie odwadniać pacjenta
W przypadku rozległych obrzęków i wodobrzusza
stosowanie leków moczopędnych musi być ostrożne, o
czym osoba leczona i jej opiekunowie powinni
zostać poinformowani.
Narastające stopniowo zaburzenia gospodarki wodnej
(bez względu na ich charakter), są zawsze lepiej
tolerowane, niż nagłe ich wyrównanie
NADCIŚNIENIE TĘTNICZE
NADCIŚNIENIE TĘTNICZE
U osób powyżej 75 – 80 r. ż. Nierzadko występuje
izolowane nadciśnienie skurczowe przy
rozkurczowym ciśnieniu prawidłowym lub niskim
Ciśnienie tętnicze zależy z jednej strony od
pojemności wyrzutowej serca i częstości jego akcji, z
drugiej natomiast strony od oporu obwodowego
–
W procesie starzenia organizmu opór obwodowy stopniowo
wzrasta, przeciętnie o 1 % rocznie powyżej 50 r. ż.
–
Pojemność minutowa serca nie wzrasta, a nawet zwykle jest
zmniejszona z powodu chorób
–
Usztywnienie aorty i dużych tętnic oraz ich kręty przebieg
jest skutkiem miażdżycy a nie tylko inwolucyjnych procesów
–
Wśród starych, nierzadko zdrowych ludzi zdarza się
występowanie tzw. nadciśnienia rzekomego
(pseudonadciśnienia), - gdy wynik jest fałszywy spowodowany
stwardnieniem tętnic, w tym również tętnicy promieniowej.
ROZPOZNANIE
ROZPOZNANIE
NADCIŚNIENIA
NADCIŚNIENIA
Nadciśnienie to – stale
podwyższone wartości ciśnienia
tętniczego skurczowego i/lub
rozkurczowego o charakterze
pierwotnym lub wtórnym, które
mogą prowadzić do uszkodzenia
serca, mózgu lub upośledzenia
czynności nerek
Klasyfikacja nadciśnienia
Klasyfikacja nadciśnienia
Klasyfikacja
RR
skurcz.
w mm Hg
RR
rozkurcz.
w mm Hg
Normotonia
130
85
Podwyższone RR
tętnicze
130 -
139
85 - 89
NADCIŚNIENIE
OKRES I (łagodne)
140 -
159
90 - 99
OKRES II
(umiarkowane)
160 -
179
100 -
109
OKRES III (ciężkie)
180 -
209
110 -
119
OKRES IV (bardzo
ciężkie)
210
120
LECZENIE:
LECZENIE:
Farmakologiczne wg. zleceń lekarza leczącego
–
Leki hipotensyjne
–
diuretyki
Postępowanie niefarmakologiczne
–
Utrzymanie należnej wagi ciała
–
Regularny wysiłek fizyczny
–
Kontrolowane spożycie sodu
–
Zaprzestanie palenia papierosów
–
Umiarkowane spożycie alkoholu
Terapia chorych z nadciśnieniem powinna
mieć charakter ciągły, przerwy w leczeniu
mogą powodować nagły wzrost ciśnienia,
powodujący udary i zawały mięśnia
sercowego
HIPOTONIA
HIPOTONIA
Odruchy z baroreceptorów wpływają
na regulację RR
tętniczego
–
Reakcja baroreceptorów pogarsza się z
wiekiem
–
Z wiekiem dochodzi również do spadku
przepływu mózgowego
–
Czynniki ryzyka chorób naczyń mózgowych
( hipertonia, choroby serca,
hiperlipidemia, cukrzyca) prowadzą do
dalszego spadku przepływu mózgowego
W rezultacie u starszych pacjentów mogą
wystąpić objawy niedokrwienia mózgu, nawet
w przypadku stosunkowo niewielkiego
spadku ciśnienia tętniczego krwi.
HIPOTONIA ORTOSTATYCZNA
HIPOTONIA ORTOSTATYCZNA
(SPADEK SKURCZOWEGO RR TĘTNICZEGO O WIĘCEJ NIŻ 20
(SPADEK SKURCZOWEGO RR TĘTNICZEGO O WIĘCEJ NIŻ 20
mmHg PO PRZYJĘCIU POZYCJI STOJĄCEJ)
mmHg PO PRZYJĘCIU POZYCJI STOJĄCEJ)
Częstość zjawiska wzrasta wraz z wiekiem
Istotny czynnik ryzyka zasłabnięć i
upadków u osób starszych
Hipotonia ortostatyczna w starości
ma dwie postacie kliniczne:
–
Fizjologiczna hipotonia ortostotyczna,
w zasadzie bezobjawowa i zmienna,
upośledza przepływ mózgowy, powoduje
zawroty głowy i zasłabnięcia
–
Patologiczna – zwykle jest objawowa i
towarzyszy innym schorzeniom
ROZPOZNANIE:
ROZPOZNANIE:
Należy ocenić tętno i ciśnienie
tętnicze po przynajmniej 15
minutowym leżeniu, a
następnie po 1, i po 3 min. od
przyjęcia pozycji stojącej
–
Reakcja hipotensyjna może być
natychmiastowa lub opóźniona
CHOROBA WIEŃCOWA
CHOROBA WIEŃCOWA
Stan w którym jedna lub więcej tętnic
wieńcowych jest zwężonych przez
blaszkę miażdżycową lub skurcz naczyniowy
Częstość występowania i nasilenie choroby
drastycznie wzrasta z wiekiem, w ósmej
dekadzie życia - 60 % populacji
Objawy choroby występują jedynie u 10 – 20 %
osób, ponieważ:
–
Zmniejszony poziom aktywności (obciążenie pracą
normalnie wywołałoby objawy niedokrwienne)
–
Zwiększone prawdopodobieństwo neuropatii
zaburzającej odczuwanie bólu
–
Związane z wiekiem zmiany w mięśniu sercowym,
oraz prawdopodobnie w osierdziu powodują że przy
niedokrwieniu częściej pojawia się duszność niż ból
CHOROBA WIEŃCOWA - ZAPOBIEGANIE
CHOROBA WIEŃCOWA - ZAPOBIEGANIE
Modyfikacja czynników ryzyka:
–
Systematyczne leczenie hipertonii
–
Leczenie hipercholesterolemii związanej
z LDL
ZMIANY W DIECIE
farmakoterapia
–
ELIMINACJA PALENIA TYTONIU
–
AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA
W związku ze znacznym rozpowszechnieniem
bezobjawowej choroby niedokrwiennej serca u
ludzi starych przed przystąpieniem do
programu ćwiczeń, a także podczas
jego realizacji powinni oni być kontrolowani
za pomocą testu wusiłkowego
DUSZNICA BOLESNA
DUSZNICA BOLESNA
/ ANGINA PECTORIS
/ ANGINA PECTORIS
Zespół objawów klinicznych będących
wynikiem niedotlenienia mięśnia
sercowego, charakteryzujący się
występowaniem dyskomfortu i ucisku w
okolicy przedsercowej, typowo
wywołanym przez wysiłek
i ustępującym po odpoczynku lub
podanej podjęzykowo nitroglicerynie.
Kliniczny przejaw choroby naczyń
wieńcowych
LECZENIE CHOROBY WIEŃCOWEJ
LECZENIE CHOROBY WIEŃCOWEJ
FARMAKOTERAPIA
–
NITRATY
–
BETA – BLOKERY
–
LEKI BLOKUJĄCE KANAŁY WAPNIOWE
–
ASPIRYNA
LECZENIE CHIRURGICZNE
–
KORONAROGRAFIA
–
PLASTYKA WIEŃCOWA
–
POMOSTOWANIE AORTALNO-
WIEŃCOWE
ZAWAŁ MIĘŚNIA SERCOWEGO
ZAWAŁ MIĘŚNIA SERCOWEGO
Martwica tkanki mięśnia sercowego
spowodowana niedrożnością tętnicy
wieńcowej
LECZENIE:
–
Wczesna tromboliza (w ciągu 6 godz. od
rozwinięcia się zawału zmniejsza śmiertelność )
–
Schemat leczenia MONA
M – morfina
O – oxygen
N – nitrogliceryna
A - aspiryna
–
U pacjentów w podeszłym wieku istnieje
większe ryzyko wystąpienia krwawienia
śródczaszkowego
MIAŻDŻYCA ZAROSTOWA
MIAŻDŻYCA ZAROSTOWA
ARTERIOSCLEROSIS OBLITERANS
ARTERIOSCLEROSIS OBLITERANS
Zmniejszenie przepływu krwi do naczyń wywołane
obecnością blaszki miażdżycowej (atheroma)
CZYNNIKI RYZYKA:
palenie tytoniu cukrzyca
hiperlipidemia nadciśnienie tętnicze
obciążenie rodzinne
policytemia
homocystynuriahisterectomia
owariectomia
OBJAWY PODMIOTOWE I PRZEDMIOTOWE:
chromanie przestankowe
uczucie drętwienia i parestezje
uczucie zimna
spoczynkowy ból stopy
zespół Lerichea
Zapobieganie i leczenie pacjentów
Zapobieganie i leczenie pacjentów
z miażdżycą zarostową
z miażdżycą zarostową
Czynnik
stresogenny
lub
wywołujący
SPOSOBY ZAPOBIEGANIA I LECZENIA
ZIMNO
Unikanie ekstremalnego zimna, noszenie
ciepłej odzieży w zimie, unikanie kąpieli
i pływania w zimnej wodzie
WYSOKA
TEMPER
ATURA
Unikanie kontaktu gorących
przedmiotów ze stopami, unikanie
ekspozycji nóg i stóp na promieniowanie
słoneczne
WYSIŁEK
FIZYCZN
Y
Regularne chodzenie w celu wytworzenia
krążenia obocznego
POZYCJA Utrzymywanie nóg w czasie snu na tym
samym poziomie co tułów, unikanie
krzyżowania nóg przy siedzeniu
BRAK
HIGIENY
mycie nóg łagodnym mydłem w ciepłej wodzie,
dokładne osuszenie, zwłaszcza między palcami,
zapobiega pękaniu naskórka i zakażeniom
SUCHA
ŁUSZCZĄC
A SIĘ
SKÓRA
Stosowanie lanoliny lub kremów
kosmetycznych na stopy i łagodne
wcieranie ich w skórę
PALCE I
PAZNOKCI
E
Obcinanie paznokci w linii prostej, nie wycinać
skórek ani zbyt blisko skóry
ODCISKI I
MODZELE
Konsultować z lekarzem specjalistą, nie
stosować środków stosowanych miejscowo i
plastrów
OBUWIE I
SKARPETK
I
Nie wolno chodzić boso, nosić wygodne i
zawsze czyste skarpetki, obuwie z
zaokrąglonym lub prostokątnym noskiem,
unikać skarpet ze sztucznych włókien ze
ściągaczami
URAZY
Kontrola stóp raz w tygodniu ze szczególnym
zwróceniem uwagi na pęknięcia naskórka, rany
lub zmiany zabarwienia skóry, dolegliwości
bólowe