Wprowadzenie do
Wprowadzenie do
Psychologii
Psychologii
Myślenie
mgr Stefan Kwiatkowski
Myślenie
Myślenie
Myślenie – łańcuch operacji umysłowych, za pomocą których
przetwarzamy
informacje
zakodowane
w
spostrzeżeniach,
wyobrażeniach i pojęciach.
operacje umysłowe biorące udział w myśleniu nie są bezpośrednio
obserwowalne
obejmuje tak różnorodne procesy, jak: planowanie, przewidywanie,
projektowanie, odkrywanie, ocenianie, rozumienie czy wnioskowanie
dzięki myśleniu człowiek lepiej poznaje rzeczywistość, tworzy plany i
projekty, dokonuje odkryć, formułuje oceny i wnioski
wytwory myślenia to m.in.: nauka, technika, literatura, muzyka
Czym się różni myślenie od spostrzegania i pamięci?
Spostrzeganie
–
polega
na
recepcji
(odbiorze)
informacji
dopływających ze świata zewnętrznego
Pamięć – umożliwia przechowywanie i reprodukcję tych informacji
Myślenie – umożliwia przetwarzanie tych informacji
Informacje jako materiał
Informacje jako materiał
myślenia
myślenia
W strukturze czynności myślenia można wyróżnić trzy elementarne
składniki:
1.
Informacje o świecie, które są materiałem myślenia (tym, co jest
przetwarzane w myśleniu) – informacje te mogą być zakodowane w
spostrzeżeniach, wyobrażeniach (odtwórczych [dotyczą rzeczy już
uprzednio spostrzeganych] i wytwórczych [obrazy przedmiotów i zjawisk
nie spostrzeganych uprzednio, np. pegaz]) lub w pojęciach (matrycowych i
naturalnych)
2.
Operacje – elementarne transformacje umysłowe, za pomocą których
przetwarzamy materiał myślenia. Wyróżniamy dwa podstawowe rodzaje
operacji:
Analiza – polega na myślowym podziale całości na części lub na
wyodrębnieniu cech przedmiotów i zjawisk (np. rozłożenie maszyny na
części)
Synteza – łączenie w myśli różnych części w nowe całości (np. łączenie
wyobrażeń różnych organizmów żywych w takie istoty jak pegaz czy
centaur)
3.
Reguły (metody, taktyki, strategie) – to, co wpływa na uporządkowanie
kolejnych operacji; dzięki regułom łańcuch operacji ma prawidłowy
charakter. Reguły te to algorytmy i heurystyki
Myślenie
Myślenie
Mózg człowieka (a co za tym idzie również jego zdolności poznawcze)
jest lepiej rozwinięty niż u jakiegokolwiek zwierzęcia. Przewaga ta
jest szczególnie widoczna w wypadku tworzenia pojęć, które jest
zarówno elementem rozwoju mowy, jak i procesów rozwiązywania
problemów.
dopiero gdy człowiek rozumie dane pojęcie, może przyswoić
wiedzę, uporządkować ją i przy użyciu reprezentacji poznawczych
rozwiązywać złożone problemy
istoty żywe mają szansę na rozwiązanie problemu tylko wtedy, gdy
dysponują istotnymi dla jego zrozumienia pojęciami
Pojęcia to tzw. „cegiełki myślenia” – pozwalają nam organizować
naszą wiedzę w sposób systematyczny. Nigdy nie możemy ich
obserwować bezpośrednio.
Powstawanie i zastosowanie
Powstawanie i zastosowanie
pojęć
pojęć
Wyróżniamy:
1.
Pojęcia matrycowe – są dobrze określone. Dominują w nauce, a
szczególnie w matematyce, fizyce i biologii. Można je zdefiniować
jako poznawczą reprezentację skończonej liczby wspólnych cech,
które w jednakowym stopniu przysługują wszystkim desygnatom
(egzemplarzom) danej klasy.
np. pojęcie „trójkąt” stanowi koniunkcję następujących właściwości:
figura płaska, zamknięta, o bokach prostych i o trzech kątach.
2.
Pojęcia naturalne – dominują w życiu potocznym człowieka. Są one
mniej określone i mniej jednoznaczne (niż pojęcia matrycowe).
Definiuje się je jako reprezentację poznawczą, odzwierciedlającą
zespół wspólnych cech, które w różnym stopniu przysługują
desygnatom (egzemplarzom) danej klasy.
można zatem mówić o typowych i nietypowych (mniej typowych)
egzemplarzach pojęcia
np. badania (Rosch) wykazały, że dla większości ludzi drozd jest o
wiele bardziej typowym egzemplarzem pojęcia „ptak” niż struś czy
kura
Powstawanie i zastosowanie
Powstawanie i zastosowanie
pojęć
pojęć
Człowiek musi porządkować wydarzenia, zjawiska i obiekty ze swojego
otoczenia w kategorie po to, by poradzić sobie z ich ogromną
różnorodnością (nie ma przedmiotów identycznych, a przecież nie
jesteśmy w stanie reagować na każdą rzecz w zupełnie inny sposób).
w każdej kategorii ujmowane są obiekty i zjawiska, które mają
przynajmniej jedną, ale przeważnie więcej wspólnych cech
niekiedy trafne i jednoznaczne przyporządkowanie zjawisk
naturalnych do określonej kategorii może przysparzać trudności
Przykład: porządkowanie figur geometrycznych
figury można sortować na różne sposoby, opierając się na różnych
ich cechach np. okrągły vs kanciasty, duży vs mały, czerwony vs
zielony
każda cecha tworzy kategorię, do której należy przyporządkować
wszystkie figury charakteryzujące się ustaloną, zdefiniowaną cechą
oczywiście daną kategorię można zdefiniować przez więcej, niż tylko
jedną cechę (np. figury, które są jednocześnie kanciaste i duże –
duże trójkąty, duże romby itp.)
Powstawanie i zastosowanie
Powstawanie i zastosowanie
pojęć
pojęć
Pojęcia to też kategorie! (przypomnienie)
Zakłada się, że u człowieka utworzenie pojęcia następuje wtedy, gdy
zareaguje on na wspólne (tzn. tworzące kategorię) cechy zjawisk,
różniących się poza tym od siebie.
np. kategorię przedmiotów służących do siedzenia człowiek
nazywa „krzesłami”
ALE! tzw. „krzesła” mogą być bardzo różnorodne i wskazanie ich
cechy wspólnej może okazać się bardzo trudne
Powstawanie i zastosowanie
Powstawanie i zastosowanie
pojęć
pojęć
Powstawanie i zastosowanie
Powstawanie i zastosowanie
pojęć
pojęć
Porządkowanie pojęć poprzez porównanie z przykładami typowymi
Mając na uwadze trudności w znalezieniu jednoznacznie wspólnych cech
przy klasyfikowaniu zdarzeń dnia codziennego Eleonore Rosch zaczęła
prowadzić badania nad nowymi możliwościami ich porządkowania.
Niektóre kategorie są bardzo nieostre:
Czy kura to ptak?
Czy pomidor to owoc, czy warzywo?
Kiedy ludzie byli proszeni o podanie przykładu owocu, odpowiedzi
„pomarańcza” czy „jabłko” udzielali o wiele częściej niż „pomidor” czy
„melon”
Podczas procesu tworzenia pojęcia powstają tzw. prototypy (typowe
przykłady) – najbardziej typowi reprezentanci danej kategorii (np. dla
kategorii „ptak” prototypem będzie „wróbel” czy „rudzik”, a nie „struś”
czy „kiwi”)
Podczas uczenia się nie zwracamy jednakowej uwagi na wszystkie
występujące cechy – największą uwagę zwracamy na takie cechy, które
występują częściej i mogą służyć odróżnieniu od innych zjawisk (np.
„ptak” ma pióra i umie latać)
Który z tych ptaków jest najbardziej
Który z tych ptaków jest najbardziej
typowy?
typowy?
Powstawanie i zastosowanie
Powstawanie i zastosowanie
pojęć
pojęć
Wartość informacyjna pojęć
„Widzisz pod powierzchnią wody ciemny, duży kształt, który płynie w
Twoją stronę. Po chwili zauważasz charakterystyczną trójkątną
płetwę grzbietową i już wiesz, że to rekin.”
Co robisz?
a)
Czekasz aż podpłynie bliżej – może okaże się przyjaźnie nastawiony
b)
Uciekasz
c)
Wołasz swoich znajomych, żeby podpłynęli bliżej
d)
Ignorujesz go
Po sklasyfikowaniu tego, co zostało odebrane jako przykład
znanego pojęcia, udostępnione zostają dalsze informacje.
Jest to możliwe, ponieważ zachowane w pamięci pojęcia są ze
sobą wzajemnie powiązane.
Powstawanie i zastosowanie
Powstawanie i zastosowanie
pojęć
pojęć
Collins i Quillian badali związki pomiędzy przechowywanymi w
pamięci pojęciami reprezentującymi zjawiska i przedmioty.
Na
podstawie
swoich
eksperymentów
(m.in.
stwierdzanie
prawidłowości i nieprawidłowości twierdzeń z zakresu wiedzy
ogólnej, np. „Czy ryba oddycha?”) stworzyli hierarchię
uwzględniającą nie tylko cechy charakterystyczne pojęć, ale
również ich wzajemne powiązania (relacje nadrzędności i
podrzędności).
hierarchia ta umożliwia człowiekowi odkrywanie cech jakiegoś
pojęcia, które wcale nie są z nim bezpośrednio związane – dzięki
temu wiemy więcej o danym zjawisku czy przedmiocie, niż
umożliwia to spostrzeganie w konkretnej sytuacji (np. widzimy
rekina i wiemy, że powinniśmy zacząć uciekać)
Powstawanie i zastosowanie
Powstawanie i zastosowanie
pojęć
pojęć
Pojęcie własnej osoby –
Pojęcie własnej osoby –
Pojęcie JA
Pojęcie JA
Pojęcie JA – zawartość naszego JA, to znaczy spostrzegane przez nas
własne myśli, przekonania i cechy osobowości
inaczej mówiąc jest to pojęcie o sobie samym
pojęcie JA wyłania się u dziecka w wieku mniej więcej dwóch lat
człowiek ma tyle społecznych JA, ile jest jednostek, które go
rozpoznają i które noszą w swoich umysłach jakiś jego obraz
cechy, które sobie przypisujemy są względnie trwałe – dzięki temu
zachowujemy jedność własnego JA
Pojęcie JA (pojęcie własnej osoby) ma decydujący wpływ na
zachowanie
np. jeśli w pojęciu JA jakiejś osoby znajduje się określenie „niezdolny”,
to osoba ta będzie unikała sytuacji, które stawiają przed nią
podwyższone wymagania; jeśli taka osoba osiągnie sukces to będzie
bardziej skłonna przypisać go szczęściu niż swym umiejętnościom czy
wiedzy
jedność własnego JA może zostać zagubiona w wyniku zaburzeń
osobowości
„Trzy twarze Ewy”
Rozwiązywanie
Rozwiązywanie
problemów
problemów
Sytuacja problemowa – sytuacja, w której danej osobie mimo
widocznych starań nie udaje się osiągnąć określonego celu
zarówno szympansy Kohlera, jak i koty Thorndike’a były
postawione w sytuacji problemowej
Proces rozwiązywania problemów można podzielić na etapy, ale
będzie w tym coś sztucznego, ponieważ te etapy są w
rzeczywistości ze sobą ściśle powiązane. Przejście do następnego
etapu wcale nie oznacza, że napotkawszy jakieś trudności nie
wrócimy do etapu poprzedniego, żeby ponownie przemyśleć
sprawę.
Przykład: Problem producentów chipsów – po otwarciu opakowania
okazywało się, że chipsy są pokruszone a więc cel, jakim było
dostarczenie konsumentom towaru bez zarzutu, nie mógł zostać
uznany za osiągnięty.
Rozwiązywanie
Rozwiązywanie
problemów
problemów
Na początku każdej sytuacji problemowej należy zadać sobie
dwa kluczowe pytania:
1.
Co jest? (jaka jest sytuacja) – np. klienci są niezadowoleni, bo
chipsy docierają do nich pokruszone
2.
Co należy osiągnąć? (jaki jest cel) – np. sprawić, by klienci byli
zadowoleni z towaru
Jest to tzw. analiza sytuacji i celu.
To, czy człowiek zrozumie sytuacje problemową zależy, szczególnie w
wypadku problemów złożonych, przede wszystkim od tego, na co
zwróci uwagę (procesy uwagi są selektywne – nie obejmują
wszystkiego). Dlatego niezmiernie ważne jest to, które z
rozmaitych
aspektów
sytuacji
problemowej
wydadzą
się
poszukującemu istotne (np. w przypadku pokruszonych chipsów
ważniejsza jest ich „łamliwość” niż ich kolor).
Rozwiązywanie
Rozwiązywanie
problemów
problemów
Kiedy sytuacja problemowa zostanie już właściwie zrozumiana, można
przystąpić do szukania sposobów jej rozwiązania.
należy wystrzegać się błędu, polegającego na przystąpieniu do
szukania rozwiązań bez właściwego zrozumienia problemu
im więcej starań doprowadzających do zrozumienia problemu, tym
szybciej przebiegają kolejne etapy procesu jego rozwiązywania
np. eksperci (osoby doświadczone w danej dziedzinie) nie spieszą
się ze zrozumieniem problemu, a ich uwagę przykuwają sprawy
zasadnicze, natomiast nowicjusze poświęcają zrozumieniu mniej
czasu, koncentrując się przy tym na cechach powierzchownych –
Komu udaje się wcześniej stworzyć właściwą reprezentacje
problemu?
Rozwiązywanie
Rozwiązywanie
problemów
problemów
Poszukiwanie możliwych rozwiązań
Przykład: Problem pociągu i ptaka
Wyróżniamy dwie reguły sterujące czynnościami umysłowymi człowieka:
1.
Reguły algorytmiczne
Algorytm – to niezawodny przepis, który określa, jaki skończony ciąg
operacji należy wykonać kolejno, aby rozwiązać wszystkie zadania danej
klasy
Algorytmy mają trzy cechy:
są niezawodne – gwarantują rozwiązanie każdego zadania danej klasy
są dobrze określone – wskazują jednoznacznie jaki skończony łańcuch
operacji należy wykonać w danym zadaniu
są przepisami masowymi – za ich pomocą rozwiązujemy nie jedno, lecz
całą klasę zadań
algorytmami są m.in. wzory matematyczne, czy przepisy kulinarne – mówią
nam jasno co i w jakiej kolejności powinniśmy zrobić, aby osiągnąć cel
podstawową wadą algorytmów jest to, że są one czasochłonne i wymagają
wysiłku
Przykład: Gdybyśmy mieli znaleźć wyraz, który można ułożyć z liter
BDEEEERB, to sprawdzając wszystkie możliwe kombinacje (zgodnie z
algorytmem) stracilibyśmy mnóstwo czasu
Rozwiązywanie
Rozwiązywanie
problemów
problemów
Rozwiązywanie
Rozwiązywanie
problemów
problemów
2.
Reguły heurystyczne
Heurystyki – zawodne zasady, reguły, taktyki i intuicje, które nie
gwarantują rozwiązania danego zadania, oszczędzają czas i wysiłek,
wykorzystując jednocześnie doświadczenie jednostki
są często stosowane w sytuacjach problemowych, dla których nie
istnieje tylko jedno rozwiązanie (np. „Jak dojadę do pracy, jeśli padł
mi samochód?” – rozwiązań jest wiele) – w takich sytuacjach wybiera
się, jeśli to możliwe, przede wszystkim takie metody postępowania,
które sprawdziły się w przeszłości, z nadzieją, że i tym razem
doprowadzą do prawidłowego i stosunkowo szybkiego rozwiązania
problemu (np. „Ostatnim razem kiedy zepsuł mi się samochód
pojechałem tramwajem i udało mi się zdążyć na czas.”)
Heurystyki mają trzy cechy:
są zawodne – nie gwarantują, że problem zostanie rozwiązany;
istnieje jednak podział na heurystyki słabe i mocne
są mniej określone niż algorytmy – nie zawsze wskazują dokładnie,
jaki łańcuch operacji należy wykonać (swoboda w kolejności operacji)
są bądź ogólne (można je stosować do większości zadań) bądź
szczegółowe (są adekwatne tylko w określonych zadaniach, np.
reguły szachowe)
Rozwiązywanie
Rozwiązywanie
problemów
problemów
Przykład heurystyki: „Gdy wybrany kierunek poszukiwań
rozwiązania okaże się bezowocny, porzuć go bez żalu.”
Przykład heurystyki: tzw. analiza środka i celu – stosując tę
heurystykę na każdym etapie procesu rozwiązywania problemu,
szuka się środków, które mogłyby skrócić odległość pomiędzy
istniejącą sytuacją a pożądanym celem
Przykład heurystyki: Wykorzystanie możliwości porównania
reprezentacji obrazowych – tę metodę wykorzystał producent
chipsów (zwrócenie uwagi na podobieństwo kształtu i wielkości
chipsów i liści drzew)
Badania wykazują, że myślenie jest czynnością heurystyczną – jest
sterowane przez heurystyki.
Rozwiązywanie
Rozwiązywanie
problemów
problemów
Ocena możliwych rozwiązań
Kiedy znajdziemy rozwiązanie problemu, musi ono zostać ocenione,
pod kątem tego, czy rzeczywiście nadaje się do rozstrzygnięcia
danej sytuacji problemowej.
w niektórych sytuacjach można łatwo określić, czy rozwiązanie jest
właściwe
jednakże w wypadku zadań, które wymagają wielu twórczych
rozwiązań, dokonanie ich oceny może wymagać nawet większej
ilości czasu i wysiłku niż ich znalezienie
Rozwiązywanie
Rozwiązywanie
problemów
problemów
Czy wcześniejsze doświadczenia mogą nam utrudnić poszukiwanie
rozwiązania?
Badania wykazują, że szanse rozwiązania problemu się zwiększają, jeśli ma
się doświadczenia dotyczące podobnych problemów. Ale w określonych
okolicznościach wystąpić może także skutek odwrotny.
1.
Fiksacja funkcjonalna – zjawisko, które polega na tym, że specyficzna
funkcja przedmiotu utrudnia zastosowanie go w nowy sposób (dany
przedmiot jest zbyt silnie związany z określoną, przypisaną mu funkcją).
Występowanie tego zjawiska zawęża nasze spojrzenie na problem.
np. mało kto wpada na to, że nożem do smarowania pieczywa można
odkręcić/przykręcić wiele rodzajów śrub lub na to, że … kosz na śmieci
może zastąpić kojec
Eksperyment Karla Dunckera (psycholog postaci)
Na uczestników doświadczenia czekały na stole następujące
przedmioty: świeczka, pudełko pinezek i pudełko zapałek. Zadania
polegało na pionowym przymocowaniu świeczki do ściany, tak by po
zapaleniu nie kapał z niej wosk.
Rozwiązywanie
Rozwiązywanie
problemów
problemów
Rozwiązywanie
Rozwiązywanie
problemów
problemów
Rozwiązywanie
Rozwiązywanie
problemów
problemów
Osoby badane w eksperymencie Duckera miały duży problem z
rozwiązaniem tego zadania, ponieważ pudełko było dla nich przede
wszystkim pojemnikiem na przedmioty a nie półką.
Inna wersja eksperymentu wykazała, że kiedy osoby badane
znajdowały na stole pinezki leżące luzem i puste pudełko, łatwiej
było im wpaść na właściwe rozwiązanie.
Wniosek: Gdy w danej sytuacji problemowej wiąże się przedmiot z
określoną funkcją, to znaczy ma się trudności z innym niż znane
spostrzeganiem przedmiotów, należy zrobić sobie przerwę lub
„przespać sprawę”. Wiele istotnych odkryć i wynalazków dokonano
nie w fazie najwyższej koncentracji, lecz właśnie w fazie
odprężenia (spacer, film, a nawet sen).
Rozwiązywanie
Rozwiązywanie
problemów
problemów
2. Błędne nastawienie – rozwiązując problem człowiek nastawia się
na określony kierunek poszukiwań. Nastawienia te, wytworzone w
toku uczenia się, są dość sztywne i ciężko jest je zmienić. Wybór
błędnego
nastawienia
jest
najważniejsza
przeszkodą
w
racjonalnym rozwiązywaniu problemów.
błędne nastawienie można porównać do popadnięcia w rutynę,
która trzyma człowieka przy dotychczas praktykowanych
metodach, nawet jeśli oznaczają one nadkładanie drogi
Eksperyment Abrahama Luchinsa
Osobom biorącym udział w tym eksperymencie rozdano po kilka
naczyń o różnej pojemności, z poleceniem odmierzenia określonej
ilości wody
Rozwiązywanie
Rozwiązywanie
problemów
problemów
Rozwiązywanie
Rozwiązywanie
problemów
problemów
Wszystkie zadania można rozwiązać przy pomocy wzoru B – A – 2C,
ale w przypadku zadań 6 i 7 łatwiej będzie zastosować
odpowiednie wzory A – C (6)
A + C (7).
Luchins wykazał, że ludzie w różnym wieku i o różnym poziomie
inteligencji są „ślepi” na takie proste rozwiązania i – p ile przedtem
zajmowali się zdaniami 1-5 – wolą metody bardziej skomplikowane
(które w przeszłości doprowadziły ich do sukcesu).
Można zapobiec błędnemu nastawieniu, zmieniając rodzaj ćwiczeń,
tzn. wybierając ćwiczenia możliwie najbardziej urozmaicone.
Wnioski:
Zależność od funkcji oraz nastawienie to bez wątpienia
korzystne zjawiska przy rozwiązywaniu wielu codziennych
zadań, ale z drugiej strony przeszkadzają one oryginalnym i
twórczym pomysłom.
Metody badania myślenia
Metody badania myślenia
1.
Metody eksperymentalne
myślenie jest czynnością umysłową, której nie możemy
zaobserwować
bezpośrednio,
ale
dzięki
opracowaniu
odpowiednich sytuacji eksperymentalnych, psycholog zdobywa
wiele cennych informacji o przebiegu czynności myślenia, o jej
fazach itp.
szczególną wartość eksperymentalną mają zadania wielofazowe,
które wymagają aktywności zewnętrznej, polegającej na stawianiu
pytań, wykonywaniu różnorodnych prób itp. Jednym z nich jest gra
„Dwadzieścia pytań” – w dwudziestu pytaniach badany ma wykryć
jakieś pojęcie, a na podstawie kolejności i rodzaju stawianych
pytań oraz wykonywanych prób psycholog może określić fazy
procesu myślenia, może poznać hipotezy, jakie człowiek formułuje
w toku czynności myślenia itp.
Technika głośnego myślenia – w czasie rozwiązywania zadania
badany opisuje głośno przebieg czynności myślenia
łamigłówka z zapałkami – jak z 6 zapałek ułożyć 4 trójkąty
równoboczne o boku długości zapałki?
Metody badania myślenia
Metody badania myślenia
2. Modelowanie myślenia
konstruowanie modeli cybernetycznych bądź matematycznych, i
badanie, w jakim stopniu opisują one formalną strukturę czynności
myślenia
psychologowie konstruują programy komputerowe, które symulują
(odtwarzają) rzeczywiste myślenie człowieka
3. Badania historyczne i kulturowe
badanie
zależności
istniejących
pomiędzy
osiągnięciami
naukowymi i artystycznymi w danej epoce a warunkami
zewnętrznymi oraz osobowością twórcy
Dwa rodzaje myślenia
Dwa rodzaje myślenia
1.
Myślenie sensoryczno-motoryczne (konkretne) – w tym
rodzaju myślenia zasadniczą rolę spełniają spostrzeżenia, które
dostarczają informacji o aktualnej sytuacji. Aby dokładniej poznać
tę sytuację, człowiek wykonuje czynności eksploracyjne, a więc
zbliża się do przedmiotów, próbuje nimi manipulować. Dzięki
procesom motorycznym poznaje on lepiej sytuacje problemową.
ten typ myślenia dominuje u zwierząt i małych dzieci
dzięki temu typowi myślenia ludzie dorośli rozwiązują zadania
praktyczne, jakie występują w pracy robotnika budowlanego czy
gospodyni domowej
2.
Myślenie abstrakcyjno-pojęciowe (pojęciowe) – w toku tego
myślenia człowiek operuje pojęciami, które często są bardzo
abstrakcyjne. W początkowych fazach tego rodzaju myślenia
znaczną rolę mogą odgrywać wyobrażenia.
człowiek dorosły myśli przede wszystkim za pomocą pojęć
Myślenie
Myślenie
Podziału myślenia można też dokonać na podstawie wyniku czynności
myślenia:
1.
Myślenie reproduktywne – polega na zastosowaniu uprzednio zdobytej
wiedzy w nowych zadaniach, na wykorzystaniu poznanych metod
rozwiązywania zadań i problemów w nowych warunkach.
np. zastosowanie wzoru matematycznego do rozwiązania zadania,
przetłumaczenie tekstu z obcego języka
nazywane jest myśleniem typu S (ponieważ polega na wykonywaniu
znanych reakcji w nieznanych sytuacjach bodźcowych)
2.
Myślenie produktywne – polega na tworzeniu informacji zupełnie
nowych dla podmiotu. Wynik tego myślenia wzbogaca wiedzę człowieka o
nieznane dotychczas treści. W ramach tego rodzaju myślenia wyróżniamy:
Myślenie twórcze – wynik myślenia jest nowy nie tylko dla podmiotu, ale
jest też obiektywnie nowy – wzbogaca dotychczasową wiedzę
nagromadzoną przez pokolenia (np. napisanie oryginalnej powieści,
znalezienie lekarstwa na raka)
Myślenie nietwórcze – wynik działania jest nowy dla podmiotu, ale jest
już znany innym ludziom (np. samodzielne wykrycie prawa Archimedesa,
które jest już powszechnie znane)