OCHRONA PRZYRODY

OCHRONA PRZYRODY

OCHRONA PRZYRODY

OCHRONA PRZYRODY

Dr inż. Wojciech W. A. Kowalski

Dr inż. Wojciech W. A. Kowalski

Katedra Botaniki i Ochrony

Katedra Botaniki i Ochrony

Przyrody

Przyrody

HISTORIA OCHRONY

PRZYRODY

KALENDARIUM OCHRONY

PRZYRODY NA ŚWIECIE



2000 lat p.n.e.  Chiny – wprowadzono

ochronę lasów;



300 lat p.n.e.  Indie – ochrona różnych

zwierząt, także nie mających znaczenia

użytkowego; zakaz krwawych ofiar ze

zwierząt. W buddyźmie nie wolno zabijać

niczego co niekonieczne;



średniowiecze  ochrona lasów wzdłuż

granic dla zapewnienia bezpieczeństwa;

 w

zakonach chrześcijańskich zakaz wycinania

lasów w otoczeniu klasztorów;
XI w.  Europa – okresy ochronne dla ryb;



XIV w.  Europa – ochrona sikorek i

innych ptaków owadożernych i

śpiewających.

POCZĄTKI OCHRONY

PRZYRODY W POLSCE



X/XI w. Bolesław Chrobry



zakaz polowań

na bobry;



XIV w. Kazimierz Wielki



zakaz ścinania

drzew z barciami;



XIV/XV w. Władysław Jagiełło



zakaz

wycinania cisów i starych dębów;



XVI w. Zygmunt Stary



ochrona zwierząt

łownych: żubra, tura, bobra oraz ptaków: sokoła

i łabędzia;



XVI w. Zygmunt August



zakaz łapania

młodych zwierząt (lisów);



koniec XVI w. Stefan Batory



ochrona ryb,

ikry i narybku

WYBRANE AKTY PRAWNE

WYBRANE AKTY PRAWNE

Z ZAKRESU

Z ZAKRESU

OCHRONY PRZYRODY

OCHRONY PRZYRODY



Ustawa o lasach z dnia 28 września 1991 r.

Dz.U.91.101.444 z późniejszymi zmianami;

tekst jednolity Dz.U. 00.56.679



Ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia

2004 r. Dz.U.04.92.880 z dnia30 kwietnia 2004 r.



Prawo łowieckie. Ustawa z dnia 13 października

1995 r. Dz.U.95.147.713 z późniejszymi zmianami;

tekst jednolity Dz.U.

02.42.372



Prawo ochrony środowiska. Ustawa z dnia 27 kwietnia

2001 r.

Dz.U.01.62.627; zmiany Dz.U.01.115.1229;

zmiany Dz.U. 02.74.676; zmiany Dz.U.02.113.984

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA

z dnia 9 lipca 2004 r.

W SPRAWIE GATUNKÓW DZIKO WYSTĘPUJĄCYCH

ROŚLIN OBJĘTYCH OCHRONĄ

(Dz.U. nr 168 z dnia 28 lipca 2004 r., poz.1764)

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA

z dnia 9 lipca 2004 r.

W SPRAWIE GATUNKÓW DZIKO WYSTĘPUJĄCYCH

GRZYBÓW OBJĘTYCH OCHRONĄ

(Dz.U. nr 168 z dnia 28 lipca 2004 r., poz. 1765)

ROZPORZĄDZENIA Z ZAKRESU

OCHRONY GATUNKOWEJ

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA

z dnia 28 września 2004 r.

W SPRAWIE GATUNKÓW DZIKO WYSTĘPUJĄCYCH

ZWIERZĄT OBJĘTYCH OCHRONĄ

(Dz.U. nr 220, poz. 2237)

USTAWA O OCHRONIE

PRZYRODY

Art. 1. Ustawa określa cele, zasady i formy

ochrony przyrody żywej i nieożywionej oraz

krajobrazu.

Art. 2. Ochrona przyrody, w rozumieniu

ustawy, polega

na zachowaniu, zrównoważonym

użytkowaniu oraz

odnawianiu zasobów, tworów i składników

przyrody:

*

dziko występujących roślin, zwierząt i

grzybów;

*roślin, zwierząt i grzybów objętych ochrona

gatunkową;

*zwierząt prowadzących wędrowny tryb

życia;

*siedlisk przyrodniczych;

*

siedlisk zagrożonych wyginięciem, rzadkich

i

chronionych gatunków roślin, zwierząt i

grzybów;

*tworów przyrody żywej i nieożywionej oraz

kopalnych szczątków roślin i zwierząt;

*krajobrazu;

*zieleni w miastach i wsiach;

*zadrzewień;

Cele ochrony przyrody:

•utrzymanie procesów ekologicznych i stabilności

ekosystemów;

•zachowanie różnorodności biologicznej;
•zachowanie dziedzictwa geologicznego i

paleontologicznego;

•zapewnienie ciągłości istnienia gatunków roślin,

zwierząt i

grzybów, wraz z ich siedliskami, przez ich

utrzymywanie lub

przywracanie do właściwego stanu ochrony;
•ochrona walorów krajobrazowych, zieleni w

miastach i

wsiach oraz zadrzewień;
•utrzymywanie lub przywracanie do właściwego

stanu

ochrony siedlisk przyrodniczych, a także

pozostałych

zasobów, tworów i składników przyrody;
•kształtowanie właściwych postaw człowieka

wobec przyrody

poprzez edukacje, informowanie i promocję w

dziedzinie

ochrony przyrody.

METODY

REALIZACJI CELÓW OCHRONY

PRZYRODY

- uwzględnienie wymagań ochrony

przyrody w polityce ekologicznej
państwa;

- tworzenie prawnych form ochrony

przyrody;

- opracowywanie i realizację ustaleń

planów ochrony;

- realizację strategii ochrony i

zrównoważonego

użytkowania różnorodności biologicznej;
- prowadzenie działalności edukacyjnej,

informatycznej i promocyjnej;
- prowadzenie badań naukowych nad

problemami

związanymi z ochrona przyrody.

FORMY OCHRONY

PRZYRODY



parki narodowe;



rezerwaty przyrody;



parki krajobrazowe;



obszary chronionego

krajobrazu;



obszary Natura 2000;



pomniki przyrody;



stanowiska

dokumentacyjne;



użytki ekologiczne;



zespoły przyrodniczo-

krajobrazowe;



ochrona gatunkowa roślin,

zwierząt

i grzybów

PARKI NARODOWE

PN obejmuje obszar wyróżniający

się szczególnymi wartościami

przyrodniczymi, naukowymi,

społecznymi, kulturowymi i

edukacyjnymi o powierzchni nie

mniejszej niż 1.000 ha, na którym

ochronie podlega cała przyroda

oraz walory krajobrazowe.

REZERWATY PRZYRODY

Rezerwat przyrody obejmuje

obszary zachowane w stanie

naturalnym lub mało

zmienionym, ekosystemy, ostoje

i siedliska przyrodnicze, a także

siedliska roślin, siedliska

zwierząt i siedliska grzybów oraz

twory i składniki przyrody

nieożywionej, wyróżniające się

szczególnymi wartościami

przyrodniczymi, naukowymi,

kulturowymi lub walorami

krajobrazowymi.

RODZAJE, TYPY I PODTYPY

REZERWATÓW PRZYRODY

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA

ŚRODOWISKA

z dnia 30 marca 2005 r.

(Dz.U. nr 60, poz.533)

RODZAJE REZERWATÓW PRZYRODY

LP.

RODZAJ

SYMBOL

PRZEDMIOT OCHRONY

1.

leśny

L

Pozostałości i fragmenty dawnych puszcz o

charakterze pierwotnym, typy zbiorowisk

leśnych, stanowiska drzew na granicy

zasięgu.

2.

wodny

W

Wody jezior, rzek, potoków i morza wraz ze

zbiorowiskami roślin i gatunkami zwierząt.

3.

stepowy

St

Murawy ciepłolubne, głównie na podłożu

wapiennym i gipsowym.

4.

słonoroślowy

(halofilny)

Sł

Słonorośla nadmorskie i śródlądowe.

5.

faunistyczny

Fn

Populacje i siedliska ssaków, ptaków, gadów,

ptaków, ryb i bezkręgowców.

6.

florystyczny

Fl

Populacje i siedliska gatunków lub grup

gatunków roślin zarodnikowych i kwiatowych

oraz grzybów kapeluszowych i porostów.

RODZAJE REZERWATÓW

PRZYRODY

cd.

7.

torfowiskowy

T

Zbiorowiska i gatunki torfowisk niskich,

przejściowych i wysokich.

8.

przyrody

nieożywionej

N

Odkrywki geologiczne, zjawiska krasowe,

gleby,

formy

skalne,

jaskinie,

szata

naciekowa,

stanowiska

skamieniałości,

przykłady

erozji

i

innych

procesów

kształtujących powierzchnię ziemi, utwory

geologiczne, wydmy.

9.

krajobrazowy

K

Krajobrazy

o

cechach

naturalnych,

charakterystyczne

dla

poszczególnych

regionów

geograficznych,

często

z

występującymi zabytkami.

TYPY I PODTYPY REZERWATÓW

ZE WZGLĘDU NA DOMINUJĄCY PRZEDMIOT

OCHRONY

Lp.

TYP REZERWATU

SYMBOL

PODTYP

SYMBOL

1

2

3

4

5

roślin zarodnikowych

rz

roślin zielnych i krzewinek

rzk

krzewów i drzew

kd

1.

FLORYSTYCZNY

PFl

roślin na granicy zasięgu

gz

zbiorowisk leśnych

zl

2.

FITOCENOTYCZNY

PFi

zbiorowisk nieleśnych

zn

grzybów kapeluszowych

gk

3.

GRZYBÓW

PGr

porostów

pr

biocenoz naturalnych

i półnaturalnych

bp

4.

BIOCENOTYCZNY I

FIZJ OCENOTYCZNY

PBf

biocenoz antropogenicznych

ba

ssaków

ss

ptaków

pt

gadów

ga

płazów

pł

ryb

ry

5.

FAUNISTYCZNY

PFn

bezkręgowców

bk

KLASYFIKACJA REZERWATÓW

NA TYPY I PODTYPY

ZE WZGLĘDU NA DOMINUJĄCY

PRZEDMIOT

OCHRONY

cd.

1

2

3

4

5

stanowisk paleontologicznych

sp

form tektonicznych i erozyjnych

te

6.

GEOLOGICZNY

I GLEBOWY

PGg

skał, minerałów, osadów, gleb

i wydm

smg

krajobrazów naturalnych

kn

7.

KRAJ OBRAZÓW

PKr

krajobrazów antropogenicznych

ka

starych drzew

sd

8.

NASADZEŃ I

UPRAW

PNu

fitoagrocenoz

fa

miejsc kultu i pamięci narodowej

bp

9.

KULTUROWY

PKu

zabytków

ba

KLASYFIKACJA REZERWATÓW

NA TYPY I PODTYPY

ZE WZGLĘDU NA GŁÓWNY TYP

EKOSYSTEMU

Lp.

TYP

SYMBOL

PODTYP

SYMBOL

1

2

3

4

5

lasów nizinnych

lni

lasów wyżynnych

lwż

lasów górskich i podgórskich

lgp

lasów mieszanych nizinnych

lmn

lasów mieszanych górskich

i podgórskich

lmg

borów nizinnych

bni

borów wyżynnych

bwż

borów górskich i podgórskich

bgp

borów mieszanych nizinnych

bmn

1.

LEŚNY

I BOROWY

EL

borów mieszanych górskich

i podgórskich

bmg

łąk hydrofilnych

łh

łąk mezofilnych

łm

pastwisk

ps

hal wysokogórskich

hw

muraw kserotermicznych

mk

2.

ŁĄKOWY,

PASTWISKOWY,

MURAWOWY

I ZAROŚLOWY

EŁ

zarośli kserotermicznych

zk

KLASYFIKACJA REZERWATÓW

NA TYPY I PODTYPY

ZE WZGLĘDU NA GŁÓWNY TYP EKOSYSTEMU

wód morskich

wm

jezior oligotroficznych

jo

jezior mezotroficznych i eu-

troficznych oraz stawów

jm

jezior dystroficznych

jd

3.

WODNY

EW

rzek i ich dolin, potoków

i źródeł

rp

torfowisk niskich

tn

torfowisk wysokich

tw

4.

TORFOWISKOWY

(BAGIENNY)

ET

torfowisk przejściowych

tp

słonorośli śródlądowych

sl

5. SŁONOROŚLOWY

(HALOFILNY)

ESł

słonorośli nadmorskich

sn

wydm śródlądowych

ws

6.

WYDMOWY

Ewd

wydm nadmorskich

wn

pochodzenia naturalnego

pn

7.

PODZIEMNY

EP

pochodzenia antropogenicznego

pa

KLASYFIKACJA REZERWATÓW

NA TYPY I PODTYPY

ZE WZGLĘDU NA GŁÓWNY TYP

EKOSYSTEMU

skalny magmowy

sm

skalny osadowy

so

8.

SKALNY

Esk

innych skał

si

pól i ogródków

po

9.

UPRAWOWY

EU

parków i innych zieleni

pi

lasów i wód

lw

lasów i łąk

lł

lasów i torfowisk

lt

lądowych ekosystemów nie-

leśnych

ln

ekosystemów wodnych i nie-

leśnych

nw

10.

RÓŻNYCH

EKOSYSTEMÓW

EE

mozaiki różnych ekosystemów

me

PARKI KRAJOBRAZOWE

Park krajobrazowy obejmuje

obszar chroniony ze względu na

wartości przyrodnicze,

historyczne i kulturowe oraz

walory krajobrazowe w celu

zachowania, popularyzacji tych

wartości w warunkach

zrównoważonego rozwoju.

(art..16.1. Ustawy o ochronie

przyrody)

POWOŁYWANIE PK

Utworzenie parku krajobrazowego lub

powiększenie jego obszaru następuje w

drodze rozporządzenia wojewody.

Rozporządzenie określa:



nazwę parku;



obszar;



przebieg granic i otuliny;



szczególne cele ochrony;



zakazy właściwe dla danego parku lub jego

części wybrane spośród zakazów o których

mowa w art. 17, ust.1

ZASADY FUNKCJONOWANIA I

POWOŁYWANIA PK

1)projekt rozporządzenia

wymaga uzgodnienia z radą

gminy;

(utworzenie, zmiana granic,

likwidacja)

2)PK funkcjonuje w oparciu o

statut nadany przez wojewodę w

drodze rozporządzenia;

(struktura organizacyjna)

3)grunty leśne, rolne,

nieruchomości

pozostają w

gospodarczym wykorzystaniu;

W ODNIESIENIU DO OBSZARU

PK I OTULINY

UZGODNIEŃ

Z WOJEWODĄ WYMAGAJĄ

:

-

projekty studiów uwarunkowań i

kierunków zagospodarowania

przestrzennego gmin;

-miejscowe plany zagospodarowania

przestrzennego;

- plany przestrzennego

zagospodarowania województw;

-plany zagospodarowania

przestrzennego

morskich wód

wewnętrznych,

morza

terytorialnego

i strefy ekonomicznej;

OBSZARY

CHRONIONEGO KRAJOBRAZU

Obejmują tereny chronione ze

względu na wyróżniający się

krajobraz o zróżnicowanych

ekosystemach, wartościowe ze

względu na możliwość

zaspakajania potrzeb związanych z

turystyką i wypoczynkiem lub

pełnioną funkcję korytarzy

ekologicznych

ZASADY TWORZENIA OCHK

-wyznaczenie OCHK następuje w

drodze rozporządzenia wojewody.

Rozporządzenie określa: nazwę,

położenie, obszar, sprawującego

nadzór, ustalenia dotyczące

czynnej ochrony ekosystemów

oraz zakazy właściwe dla danego

obszaru lub jego części spośród

wymienionych w art.. 24 ust.1.

ZASADY LIKWIDACJI OCHK

BĄDŹ ZMIANY JEGO GRANIC

Następuje w drodze

rozporządzenia wojewody, po

zaopiniowaniu przez WROP oraz

rady gminy której podlega

terytorialnie obszar.

Likwidacja następuje z powodu:

bezpowrotnej utraty

wyróżniającego się krajobrazu o

zróżnicowanych ekosystemach i

możliwości zaspokajania potrzeb

związanych z turystyka i

wypoczynkiem.

OCHK cd.

Obszary CHK może powoływać

bądź likwidować rada gminy.

W ODNIESIENIU DO OCHK

UZGODNIEŃ Z WOJEWODĄ

WYMAGAJĄ

:

-

projekty studiów uwarunkowań i

kierunków zagospodarowania

przestrzennego gmin;

- miejscowe plany zagospodarowania

przestrzennego;

- plany przestrzennego zagospodarowania

województw;

-plany zagospodarowania przestrzennego

morskich wód wewnętrznych, morza

terytorialnego i strefy ekonomicznej;

Zakazy obowiązujące na OCHK

reguluje art.24.1.

USTAWY O OCHRONIE

PRZYRODY.

OBSZARY NATURA 2000

tworzą:

1.Obszary specjalnej ochrony

ptaków (OSO);

2.Specjalne obszary ochrony

siedlisk (SOO);

Obszar Natura 2000 może

obejmować część lub całość

obszarów i obiektów objętych

formami ochrony (PN, rezerwaty,

PK, OCHK, pomniki przyrody,

stanowiska dokumentacyjne,

użytki ekologiczne, ZP-K

.

TWORZENIE OBSZARÓW

NATURA 2000

W

gestii

Ministra

Środowiska,

rozporządzenie

określające

typy

siedlisk, gatunki roślin i zwierząt, ze

wskazaniem

typów

siedlisk

przyrodniczych i gatunków o znaczeniu

priorytetowym, wymagające ochrony w

formie wyznaczenia obszarów Natura

2000, a także kryteria i sposoby

wyboru

reprezentatywnej

liczby

i

powierzchni siedlisk przyrodniczych

oraz siedlisk roślin i siedlisk zwierząt

do

ochrony

w

formie

obszarów

(szczególnie

cenne

i

zagrożone

składniki różnorodności biologicznej)

OBSZARY NATURA 2000 cd.

Minister opracowuje:

Projekt listy obszarów Natura 2000

w oparciu o przepisy prawa Unii

Europejskiej;

Projekt wymaga zasięgnięcia opinii

właściwych rad gmin,

Nie złożenie uwag w terminie do 30

dni od chwili otrzymania projektu

oznacza brak uwag;

OBSZARY NATURA 2000 cd.

Po uzyskaniu zgody Rady Ministrów

minister przekazuje Komisji

Europejskiej

1)projekt listy specjalnych obszarów

ochrony siedlisk;

2)szacunek dotyczący

współfinansowania przez

Wspólnotę Europejska

Wyznaczenie obszaru Natura 2000,

zmiana jego granic lub likwidacja
wymaga porozumienia ministrów do
spraw

rolnictwa,

rozwoju

wsi

gospodarki

wodnej

w

drodze

rozporządzenia.

OBSZARY NATURA 2000 cd.

Rozporządzenie zawiera

:

- nazwę obszaru;

- położenie administracyjne;

- obszar i mapę obszaru;

- cel i przedmiot ochrony;

- sprawującego nadzór nad danym

obszarem.

Wydając rozporządzenie Minister

kieruje się rzeczywistym stanem

siedlisk przyrodniczych oraz

gatunków roślin i zwierząt.

OBSZARY NATURA 2000 cd.

Po wyznaczeniu OSO ptaków

minister środowiska

przekazuje listę tych obszarów

Komisji Europejskiej.

SOO siedlisk

Wyznaczane są przez ministra

środowiska po uzgodnieniu z

Komisją Europejską

PLANY OBSZARÓW NATURA 2000

Wprowadzane są na drodze

rozporządzenia na okres 20-letni;

Plany uwzględniają ekologiczne

właściwości siedlisk

przyrodniczych, gatunków roślin i

zwierząt dla których obszar

wyznaczono.

W planach uwzględniane są zapisy

planów PN, rezerwatów przyrody,

PK i plany urządzenia lasów. Plan

sporządza sprawujący nadzór nad

obszarem w terminie 5 lat od dnia

wyznaczenia obszaru w

porozumieniu z radami gmin

PLAN OCHRONY OBSZARU

NATURA 2000

Plan ochrony zawiera:

1) Opis i ocenę istniejących i potencjalnych

zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych

oraz określeniem sposobu eliminacji lub

ograniczenia tych zagrożeń i skutków;

2) Opis warunków zachowania lub

przywrócenia właściwego stanu ochrony

siedlisk i gatunków jw.

3) Wykaz zadań ochronnych z określeniem

sposobu ich wykonywania, rodzaju,

zakresu i lokalizacji, na okres stosowny do

potrzeb;

4) Zakres monitoringu przyrodniczego;

5) Opis przebiegu granic

POMNIKI PRZYRODY

Pomnikami przyrody są pojedyncze

twory przyrody żywej i nieożywionej

lub ich skupiska o szczególnej

wartości przyrodniczej, naukowej,

kulturowej, historycznej lub

krajobrazowej oraz odznaczające się

indywidualnymi cechami,

wyróżniającymi je wśród innych

tworów, okazałych rozmiarów

drzewa, krzewy gatunków rodzimych

i obcych, źródła, wodospady,

wywierzyska, skałki, jary, głazy

narzutowe oraz jaskinie.

Drzewa

stanowiące

pomniki

przyrody

na

terenach

niezabudowanych,

jeżeli

nie

stanowi to zagrożenia dla ludzi lub
mienia podlegają ochronie aż do
ich

samoistnego,

całkowitego

rozpadu.

KRYTERIA

USTANOWIENIA POMNIKÓW

PRZYRODY

Minister właściwy do spraw środowiska

może określić, w drodze

rozporządzenia kryteria uznawania

tworów przyrody żywej i nieożywionej

za pomniki przyrody, kierując się

potrzebą ochrony drzew i krzewów ze

względu na ich wielkość, wiek, pokrój i

znaczenie historyczne, a odnośnie

tworów przyrody nieożywionej ze

względu na ich znaczenie naukowe,

estetyczne i krajobrazowe

Tabela 1

Pierśnice rodzimych gatunków drzew jako orientacyjne dolne granice

dla drzew pomnikowych

Wyciąg z instrukcji o urządzaniu lasów w parkach narodowych i rezerwatach przyrody -& 74,

pkt. 10 – Pomniki i osobliwości przyrody

Gatunek

Lp.

Nazwa polska

Nazwa łacińska

Średnica w cm

na wysokości

130 cm

Obwód pnia w cm

na wysokości 130

cm

1. buk zwyczajny

Fagus sylvatica

100

314

2. brzoza brodawkowata Betula pendula

70

220

3. brzoza omszona

Betula pubescens

70

220

4. czeremcha zwyczajna Prunus avium

30

95

5. dąb szypułkowy

Quercus robur

120

377

6. jabłoń dzika

Malus sylvestris

30

95

7. Jarząb pospolity

Sorbus aucuparia

50

157

8. grab zwyczajny

Carpinus betulus

60

188

9. jesion wyniosły

Fraxinus excelsior

80

251

10. Jodła pospolita

Abies alba

100

314

11. klon zwyczajny

Acer platanoides

70

220

12. lipy

Tilia sp. div.

100

314

13. modrzew europejski

Larix decidua

100

314

14. topola osika

Populus tremula

70

220

15. sosny

Pinus sp. div.

100

314

16. świerk zwyczajny

Picea abies

100

314

17. wiązy

Ulmus sp. div.

70

220

18. wierzba biała i krucha Salix alba, S.fragilis

100

314

19. topola czarna i biała

Populus nigra, P.alba

120

377

20. klon jawor

Acer pseudoplatanus

70

220

Tabela 2

Kryteria uznawania za pomniki przyrody drzew obcego pochodzenia rosnących

w Polsce

Propozycja opracowana przez Instytut Dendrologii PAN w Kórniku

Przedstawiona Wojewódzkiemu Konserwatorowi Przyrody w Gdańsku

Gatunek

Lp.

Nazwa polska

Nazwa łacińska

Średnica (cm) na

wysokości 130

cm

Obwód pnia (cm)

na wysokości 130

cm

1.

klon srebrzysty

Acer saccharinum

80

250

2.

kasztanowiec biały

Aesculus hippocastanum

95

300

3.

cyprysik lawsona

Chamaecyparis lawsoniana

48

150

4.

cyprysik groszkowy

Chamaecyparis pisifera

48

150

5.

oliwnik wąskolistnyc

Elaeagnus angustifolia

32

100

6.

miłorząb dwuklapowy

Ginko biloba

64

200

7.

złotokap pospolity

Laburnum anagyroides

30

95

8.

tulipanowiec amerykański Liriodendron tulipifera

80

250

9.

sosna wejmutka

Pinus strobus

70

220

10.

sosna czarna

Pinus nigra

80

250

11.

platan klonolistny

Platanus acerifolia

127

400

12.

daglezja zielona

Pseudotsuga menziesii

95

300

13.

cis pospolity

Taxus baccata

48

150

14.

żywotnik zachodni

Thuja occidentalis

48

150

15

. żywotnik olbrzymi

Thuja plicata

64

200

STANOWISKA

DOKUMENTACYJNE

Stanowiskami dokumentacyjnymi są

niewyodrębniające się na powierzchni

lub możliwe do wyodrębnienia, ważne

pod względem naukowym i

dydaktycznym, miejsca występowania

formacji geologicznych, nagromadzeń

skamieniałości lub tworów

mineralnych, jaskinie lub schroniska

podskalne wraz z namuliskami oraz

fragmenty eksploatowanych lub

nieczynnych wyrobisk

powierzchniowych i podziemnych.

Stanowiskami dokumentacyjnymi

mogą być także miejsca występowania

kopalnych szczątków roślin lub

zwierząt.

UŻYTKI EKOLOGICZNE

Użytkami ekologicznymi są

zasługujące na ochronę pozostałości

ekosystemów mających znaczenie dla

zachowania różnorodności

biologicznej – naturalne zbiorniki

wodne, śródleśne i śródpolne oczka

wodne, kępy drzew i krzewów, bagna,

torfowiska, wydmy, płaty

nieużytkowanej roślinności,

starorzecza, wychodnie skalne,

skarpy, kamieńce, siedliska

przyrodnicze oraz stanowiska

rzadkich lub chronionych gatunków

roślin, zwierząt i grzybów, ich ostoje

oraz miejsca rozmnażania lub miejsca

sezonowego przebywania.

ZESPOŁY

PRZYRODNICZO-

KRAJOBRAZOWE

ZPK są fragmenty krajobrazu

naturalnego i kulturowego

zasługujące na ochronę ze względu na

ich walory widokowe lub estetyczne

ZASADY I KOMPETENCJE

USTANAWIANIA

-pomnika przyrody

- stanowiska dokumentacyjnego

- użytku ekologicznego

- zespołu przyrodniczo-

krajobrazowego

w drodze rozporządzenia wojewody lub

uchwały rady gminy, jeżeli wojewoda nie

ustanowił tych form ochrony przyrody.

Rozporządzenie lub uchwała rady

gminy zawiera:

- nazwę danego obiektu lub

obszaru;

- jego położenie;

- sprawującego nadzór;

- szczególne cechy ochrony;

-w razie potrzeby ustalenia

dotyczące jego czynnej ochrony;

- zakazy właściwe dla tego obiektu,

obszaru lub jego części.

Zakazy obowiązujące jakie mogą być

wprowadzone w stosunku do tych form

prawnej ochrony przyrody

-

niszczenia, uszkadzania lub przekształcania obiektu

lub obszaru;

- wykonywania prac ziemnych trwale

zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem prac

związanych z zabezpieczeniem przeciwsztormowym

lub przeciwpowodziowym albo budową, odbudową,

utrzymaniem, remontem lub naprawą urządzeń

wodnych;

- uszkadzania i zanieczyszczania gleby;

- dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli

zmiany te nie służą ochronie przyrody albo

racjonalnej gospodarce rolnej, leśnej, wodnej lub

rybackiej;

-

likwidowania, zasypywania i przekształcania

naturalnych zbiorników wodnych, starorzeczy oraz

obszarów wodno-błotnych;

- wylewania gnojowicy, z wyjątkiem nawożenia

użytkowanych gruntów rolnych;

- wydobywania do celów gospodarczych skał, w tym

torfu oraz skamieniałości, w tym kopalnych

szczątków roślin i zwierząt, a także minerałów i

bursztynu;

- umyślnego zabijania dziko występujących zwierząt,

niszczenia nor, legowisk zwierzęcych oraz tarlisk i

złożonej ikry, z wyjątkiem amatorskiego połowu ryb

oraz wykonywania czynności związanych z

racjonalną gospodarką rolną, leśną rybacka i

łowiecką;

- zbioru, niszczenia, uszkadzania roślin i grzybów na

obszarach użytków ekologicznych, utworzonych w

celu ochrony stanowisk, siedlisk lub ostoi roślin i

grzybów chronionych;

- umieszczania tablic reklamowych.

ODSTĘPSTWA

OD POWYŻSZYCH ZAKAZÓW

-

prac wykonywanych na potrzeby ochrony

przyrody po uzgodnieniu z organem

ustanawiającym daną formę ochrony przyrody;

- realizacji inwestycji celu publicznego po

uzgodnieniu z organem ustanawiającym daną

formę ochrony przyrody;

- zadań z zakresu obronności kraju w przypadku

zagrożenia bezpieczeństwa państwa;

- likwidowania nagłych zagrożeń bezpieczeństwa

powszechnego i prowadzenia akcji ratowniczych.