OPIOIDY
Mechanoreceptory
włókna Aβ
Mechanoreceptory
włókna Aδ
Nocyceptory -
włókna Aδ
Mechanoreceptory
Termoreceptory
włókna C
Nocyceptory
Bradykinina
5-HT
Prostaglandyny
Substancja P
Glutaminian
Enkafaliny
GABA
Zstępujące drogi
hamujące
5-HT
Noradrenalina
Adnenozyna
Enkafaliny
Opioidy- egzo- i endogenne substancje
wywołujące podobne działanie do
morfiny
Opiaty –substancje syntetyczne
Opium
sok maku Papaver
somniferum
Wywołuje euforię, sen, uzależnienie
Alkaloidy –morfina, noskapina, kodeina,
papaweryna
ENDORFINY
endogenni agoniści
receptorów
opioidowych
β-endorfiny
Dynorfiny
Metionino-
leucynoenkafaliny
Pre- i
postsynaptyczne
Ośrodkowy i
obwodowy układ
nerwowy
µ- mi, κ- kappa, δ-
delta
µ- p/bólowe, depresja
oddechowa, euforia
κ- p/bólowe, dysforia,
sedacja, zależność
fizyczna
δ- p/bólowe, depresja
oddechowa,
hamowanie
perystaltyki jelit
AGONIŚCI- MORFINA, KODEINA
LEKI O WŁAŚCIWOŚCIACH AGONISTYCZNO-
ANTAGONISTYCZNYCH – PENTAZOCYNA
LEKI O WŁAŚCIWOŚCIACH
ANTAGONISTYCZNO-AGONISTYCZNYCH-
NALORFINA
LEKI ANTAGONISTYCZNA- NALOKSON
Alkaloidy opium –
fenantrenowe i benzylo-
izochinolinowe
Syntetyczne analogi –
kodeina, oksykodon
Syntetyczne pochodne-
morfinianu
(dekstrometorfan)
piperydyny
(petydyna)
heptanonu (metadon)
Agonista
receptorów µ, κ, δ
Hamuje aktywność
cyklazy adenylowej
Zmniejsza
pobudliwość
komórek
nerwowych
Zmniejsza
uwalnianie
neuroprzekaźników
DZIAŁANIE
OŚRODKOWE
Przeciwbólowe
Sedatywne
Anksjolityczne
Euforia/dysforia
Przeciwkaszlowe
Hamowanie ośrodka
oddechowego
Przeciwwymiotnie
Zwężenie źrenic
Antydiuretycznie
DZIAŁANIE OBWODOWE
Przeciwbólowe
Skurcz odźwiernika,
zwieraczy dróg
żółciowych, moczowych
Zmniejszenie
perystaltyki, zwiększenie
napięcia mięśni gładkich
przewodu pokarmowego
Hipotonia
Uwolnienie histaminy
Immunosupresja
Szybkie i niecałkowite
wchłanianie z przewodu
pokarmowego
Efekt pierwszego przejścia,
wysycany po wielokrotnym
podaniu
Dostępność biologiczna iv-
100%, per os 20-33%
Metabolizowana w wątrobie
Morfino-6-glukuronian-
działanie p/bólowe
Morfino-3-glukronian –
antagonista receptorów
opioidowych
WSKAZANIA DO STOSOWANIA
Ból nowotworowy
Ból ostry nienawracający-oparzenia, zawał
Ból ostry nienawracający
Ból przewlekły nienowotworowy (zmiany
zwyrodnieniowe)
Ból neuropatyczny
Depresja oddechowa (choroby
obturacyjne,noworodki, dzieci)
Hipotensja (hipowolemia)
Zaparcia
Zatrzymanie moczu
Mioklonie
TOLERANCJA
ZALEŻNOŚĆ PSYCHICZNA
ZALEŻNOŚĆ FIZYCZNA
Narkomania –nie odnosi się do
uzależnienia fizycznego, na 11882
pacjentów – 4 przypadki jatrogennej
narkomani
Pseudonarkomania
Przedawkowanie
na skutek wskazań
leczniczych lub u
osób uzależnionych
Dawka śmiertelna
morfiny jest
zmienna
Bez zależności
-0,1g, 0,3-1,5g per
os
Głęboka śpiączka
Płytki oddech
Szpileczkowate
źrenice
Sinica
Hipotermia
Wspomaganie
oddechu
Nalokson –iv, im,
sc
Ze względu na
krótki okres
półtrwania-
remorfinizacja
Nalorfina
W lecznictwie wykorzystuje się komponentę
antagonistyczną w przypadkach przedawkowania
morfiny i innych pochodnych fenantrenowych.
Nie znosi jednak efektów przedawkowania pentazocyny
i innych pochodnych benzmorfanu.
Przeciwbólowe działanie agonistyczne, mimo dużej
skuteczności, nie jest wykorzystywane ze względu na
obserwowane objawy dysforyczne i stany senności z
zawężoną świadomością.
Lek ma mały potencjał uzależniający, a zespół
odstawienny obserwuje się jedynie po długotrwałym
stosowaniu.
U osób uzależnionych od opioidów zastosowanie
nalorfiny niesie ze sobą ryzyko zapaści krążeniowej.
Nalokson
lek opioidowy, używany wyłącznie w
lecznictwie zamkniętym. Jest silnym
antagonistą receptorów opioidowych.
Nie działa przeciwbólowo, nie powoduje
depresji ośrodka oddechowego.
Znosi ośrodkowe i obwodowe działanie
opioidów.
Nawet długie, regularne podawanie
naloksonu nie prowadzi do
uzależnienia. Czas półtrwania: 1 godzina.
Nalokson
Używany jest do leczenia ostrych zatruć
narkotycznymi lekami przeciwbólowymi, w
anestezjologii po przeprowadzeniu znieczulenia
ogólnego z użyciem narkotycznych leków
przeciwbólowych, w odwracaniu depresji ośrodka
oddechowego noworodków spowodowanej podaniem
rodzącej narkotycznych leków przeciwbólowych
podczas porodu, dla celów diagnostycznych w celu
wykrycia narkomanii lub wyjaśnienia przyczyn
depresji ośrodka oddechowego.
Wykazuje działanie antagonistyczne w stosunku do
dekstrometorfanu.
Labilność nastroju
Bezsenność
Impotencja
Wychudzenie
Drżenia mięśniowe
Zaburzenia koordynacji
ruchów
Żółte zabarwienie
skóry
Zespół
charakterologiczno-
otępienny
Ziewanie
Świąd
Potliwość
Wodnisty wyciek z nosa
Niepokój
Rozszerzenie źrenic
Gęsia skórka
Drżenie i bóle mięśniowe
Biegunka
Stany majaczeniowe
Drgawki
Zapaść
Śmierć
KLONIDYNA
LECZENIE
ODWYKOWE
PROGRAMY
SUBSTYTUCYJNE
(Metadon)
Metadon
Metadon - opioidowy lek przeciwbólowy. Działanie
przeciwbólowe metadonu jest zbliżone, ale
kilkukrotnie silniejsze od morfiny.
Metadon jest najprostszym chemicznie, znanym
lekiem opioidowym.
Podawany jest doustnie, sprzedawany w formie
syropu. Używany jest w formie chlorowodorku.
Efekt przeciwbólowy utrzymuje się około 4-8 godzin.
Metadon metabolizowany jest w wątrobie,
charakteryzuje się czasem połowiczej eliminacji
wynoszącym 20-35 godzin. Czas ten może być jednak
znacznie wydłużony w pewnych przypadkach
wynosząc 100, 130, a nawet 190 godzin.
Względnie długi czas działania leku wykorzystano w
programach leczenia zespołu abstynencji u osób
uzależnionych od opioidów (głównie heroiny) oraz w
programach substytucyjnych (substytucja).
Równoważniki morfiny
Współczynnik siły działania morfiny i innych
opioidów. Aby obliczyć równoważną dawkę
danego opioidu należy dawkę morfiny
podzielić przez współczynnik zamieszczony
w tabeli.
Tramadol
Jest lekiem o dość silnych właściwościach
przeciwbólowych. Siłą działania przeciwbólowego
odpowiada pentazocynie.
Oprócz receptora opioidowego lek pobudza również
zstępujący układ noradrenergiczny hamujący
przekaźnictwo bólowe.
Działanie przeciwbólowe utrzymuje się przez 3-4h.
Dawki: pozajelitowo – 30mg, doustnie – 75mg
Ze względu na niewielki potencjał uzależnienia w
niektórych krajach lek ten nie jest zaliczany do środków
odurzających
Stosowany w chorobach reumatycznych,
zwyrodnieniowych, w przypadkach, w których nie można
zastosować NLPZ, a działanie paracetamolu jest
niezadowalające.
Petydyna
Nie powoduje tak znacznego podwyższenia ciśnienia w
drogach żółciowych, moczowych jak morfina – może
być stosowany w zwalczaniu bólu w kolkach (żólciowej
i nerkowej)
Nie ma silnego działania zapierajacego; nie jest
stosowana jako lek przeciwbiegunkowy
Brak hamującego wpływu na czynność skurczową
macicy w czasie porodu. Nie wydłuża czasu trwania
porodu – w przeciwieństwie do morfiny. Depresja
oddechowa noworodka po petydynie jest słabsza niż po
morfinie.
Ma silne działanie przeciwkaszlowe
Nie kurczy źrenic, u osób uzależnionych występuje
rozszerzenie źrenic, co ma znaczenie diagnostyczne.
Loperamid
Loperamid działa na receptory opioidowe w
ścianie jelita, powodując zmniejszanie
uwalniania prostaglandyn i acetylocholiny oraz
zwiększenie resorpcji wody i elektrolitów przez
komórki ściany jelita.
Hamuje perystaltykę przewodu pokarmowego,
zwiększa napięcie zwieracza odbytu oraz
zmniejsza utratę wody i elektrolitów do światła
przewodu pokarmowego.
Lek działa około 24 godziny.
Loperamid
Wskazania:
◦
objawowe leczenie ostrej i przewlekłej biegunki
◦
u osób z przetoką jelita krętego (ileostomią), po
kolektomiach lub rozległych resekcjach jelit
zmniejsza ilość i objętość mas kałowych oraz
powoduje ich bardziej zbitą konsystencję
Loperamid
Przeciwwskazania
nadwrażliwość na lek
porażenna niedrożność jelit
ostra biegunka zakaźna – np. ze wzrostem temperatury
biegunka w przebiegu czerwonki
rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego - związane z
podawaniem antybiotyków o szerokim spektrum
działania (może dojść do ostrego rozdęcia okrężnicy)
zaparcie
wzdęcie brzucha u krańcowo odwodnionych dzieci
wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba
Leśniowskiego-Crohna - ciężki rzut
jednoczesne stosowanie opioidowych leków
przeciwbólowych - ryzyko ciężkiego zaparcia
Dekstrometorfan
Dekstrometorfan agonista receptorów
opioidowych, sam jednak nie wykazuje
działania przeciwbólowego.
ekstrometorfan działa ośrodkowo, tłumiąc
suchy kaszel w zapaleniu gardła, oskrzeli czy
krtani.
Maksymalna dawka dobowa wynosi 120 mg
często jest składnikiem złożonych preparatów
przeciw przeziębieniu i grypie w połączeniu z
dekspantenolem, paracetamolem i
pseudoefedryną.
Endo- i egzogenne
Receptory
kanabinoidowe CB1,
CB2
Regulacja czynności
układu
immunologicznego,
przewodu
pokarmowego, pamięci
Regulacja pobudliwości
nocyceptorów
(receptorów bólowych)
Dronabinol
Dostępność
biologiczna 5-10%
Obecność
aktywnych
metabolitów
Tachykardia, objawy
cholinolityczne
Skurcze spastyczne,
ból neuropatyczny,
bóle kostno-stawowe