Spostrzeganie
Spostrzeganie
społeczne: jak
społeczne: jak
dochodzimy do
dochodzimy do
rozumienia innych ludzi
rozumienia innych ludzi
dr Julia Łosiak
dr Julia Łosiak
wykład, 2014/2015
wykład, 2014/2015
Instytut Pedagogiki UJ
Instytut Pedagogiki UJ
Plan wykładu
Plan wykładu
Komunikowanie się: zachowanie werbalne
Komunikowanie się: zachowanie werbalne
i niewerbalne
i niewerbalne
Ukryte teorie osobowości
Ukryte teorie osobowości
Atrybucja przyczyn
Atrybucja przyczyn
Stosowanie skrótów poznaczych podczas
Stosowanie skrótów poznaczych podczas
dokonywania atrybucji
dokonywania atrybucji
Na ile dokładne są nasze atrybucje i
Na ile dokładne są nasze atrybucje i
wyobrażenia
wyobrażenia
Komunikowanie się
Komunikowanie się
Język i gesty
Język i gesty
Język
Język
Istota:
Istota:
-jednostki elementarne (dźwięki, znaki)
-jednostki elementarne (dźwięki, znaki)
-zespoły jednostek (słowa)
-zespoły jednostek (słowa)
-zespoły słów (zdania)
-zespoły słów (zdania)
Sygnały nie będące przekazem
Sygnały nie będące przekazem
językowym (krzyki ostrzegawcze
językowym (krzyki ostrzegawcze
ptaków)
ptaków)
Narzędzie komunikacji werbalnej
Narzędzie komunikacji werbalnej
Występuje wyłącznie u człowieka
Występuje wyłącznie u człowieka
Struktura
Struktura
lingwistyczna języka
lingwistyczna języka
Poziom fonologiczny
Poziom fonologiczny
Poziom gramatyczny
Poziom gramatyczny
Poziom semantyczny
Poziom semantyczny
Stosowanie reguł
Stosowanie reguł
gramatycznych i
gramatycznych i
semantycznych
semantycznych
W wypadki kraj miód strzelają
W wypadki kraj miód strzelają
Wypadki wiozą miód między domy
Wypadki wiozą miód między domy
Wypadki grożą motocyklistom na
Wypadki grożą motocyklistom na
szosach
szosach
Zapamiętanie zdań (56%, 80%,
Zapamiętanie zdań (56%, 80%,
89%)
89%)
Uczenie się języka
Uczenie się języka
przez dzieci
przez dzieci
Od pojedynczych słów, poprzez
Od pojedynczych słów, poprzez
zdania z dwóch, trzech słów do
zdania z dwóch, trzech słów do
złożonych
złożonych
Powiększanie słownika (2,3 – 1 rok,
Powiększanie słownika (2,3 – 1 rok,
50 – 2 lata, 1000 – 3 lata)
50 – 2 lata, 1000 – 3 lata)
Przyswajanie fonemów ojczystego
Przyswajanie fonemów ojczystego
języka
języka
Przyswajanie reguł gramatycznych
Przyswajanie reguł gramatycznych
Znaczenie języka
Znaczenie języka
Środek komunikacji werbalnej
Środek komunikacji werbalnej
Przekazywanie doświadczenia
Przekazywanie doświadczenia
Rozumienie zdarzeń („
Rozumienie zdarzeń („
mama zaraz wróci”
mama zaraz wróci”
)
)
Myślenie abstrakcyjne (słowa – pojęcia)
Myślenie abstrakcyjne (słowa – pojęcia)
Tworzenie wyobrażeń
Tworzenie wyobrażeń
Sygnały i wzmocnienia językowe
Sygnały i wzmocnienia językowe
Znaczenie ewolucyjne - przewaga
Znaczenie ewolucyjne - przewaga
adaptacyjna gatunku wyposażonego w
adaptacyjna gatunku wyposażonego w
zdolności językowe
zdolności językowe
Zdolności językowe
Zdolności językowe
zwierząt
zwierząt
Rozumienie języka ludzi
Rozumienie języka ludzi
Brak możliwości zróżnicowanej
Brak możliwości zróżnicowanej
artykulacji i modulacji dźwięków
artykulacji i modulacji dźwięków
„
„
Język” delfinów – brak struktury
Język” delfinów – brak struktury
lingwistycznej, sygnalizowanie
lingwistycznej, sygnalizowanie
obecności, identyfikacja, lokalizacja,
obecności, identyfikacja, lokalizacja,
ogólne wskazówki o stanie
ogólne wskazówki o stanie
emocjonalnym
emocjonalnym
Uczenie szympansów języka migowego
Uczenie szympansów języka migowego
Komunikacja
Komunikacja
niewerbalna – język
niewerbalna – język
ciała
ciała
Cechy głosu
Cechy głosu
Ekspresja mimiczna
Ekspresja mimiczna
Spojrzenie
Spojrzenie
Gesty, ruchy, pozycja ciała
Gesty, ruchy, pozycja ciała
Relacje przestrzenne partnerów
Relacje przestrzenne partnerów
interakcji
interakcji
Cechy głosu
Cechy głosu
Intonacja, melodia
Intonacja, melodia
Parajęzyk
Parajęzyk
Podkreślanie lub zaprzeczanie
Podkreślanie lub zaprzeczanie
komunikatu słownego
komunikatu słownego
Spojrzenie
Spojrzenie
Wpatrywanie się i jego znaczenie
Wpatrywanie się i jego znaczenie
Mit „złego spojrzenia”
Mit „złego spojrzenia”
Kontakt wzrokowy - patrzenie w
Kontakt wzrokowy - patrzenie w
oczy, spuszczanie wzroku
oczy, spuszczanie wzroku
Gesty, ruchy, pozycja
Gesty, ruchy, pozycja
ciała
ciała
Pozytywny efekt umiarkowanej
Pozytywny efekt umiarkowanej
gestykulacji (nauczyciele,
gestykulacji (nauczyciele,
terapeuci)
terapeuci)
Gest – komunikat (wskazywanie
Gest – komunikat (wskazywanie
palcem, krzyżowanie rąk)
palcem, krzyżowanie rąk)
Sposób chodzenia (pewność siebie,
Sposób chodzenia (pewność siebie,
status)
status)
Pozycja ciała (status, napięcie)
Pozycja ciała (status, napięcie)
Relacje przestrzenne
Relacje przestrzenne
partnerów interakcji
partnerów interakcji
„
„
bańka prywatności”
bańka prywatności”
Różnice kulturowe (kultury dłoni,
Różnice kulturowe (kultury dłoni,
łokcia i ramienia)
łokcia i ramienia)
Status
Status
Obrona „bańki prywatności” w
Obrona „bańki prywatności” w
tłumie
tłumie
Znaczenie komunikacji
Znaczenie komunikacji
niewerbalnej
niewerbalnej
Uzupełnienie, uwiarygodnienie i
Uzupełnienie, uwiarygodnienie i
wzmocnienie przekazu werbalnego
wzmocnienie przekazu werbalnego
Zaufanie do komunikatu werbalnego
Zaufanie do komunikatu werbalnego
„kocham cię”:
„kocham cię”:
–
7 % słowa
7 % słowa
–
38 % cechy głosu
38 % cechy głosu
–
55 % mimika
55 % mimika
Ograniczone możliwości przekazu
Ograniczone możliwości przekazu
informacji
informacji
Sygnalizowanie emocji i postaw
Sygnalizowanie emocji i postaw
Powszechność w świecie zwierząt
Powszechność w świecie zwierząt
Zachowania
niewerbalne
Wyobrażenia o innych tworzymy szybko i bez wysiłku,
jednym ze źródeł informacji są zachowania
niewerbalne (mimika i ruchy ciała)
Co wiemy o innych, gdy spotkamy ich po raz pierwszy?
to, co możemy usłyszeć - kanał komunikacji werbalnej
to, co możemy zobaczyć - cechy fizyczne:
atrakcyjność, wyraz twarzy
kanał komunikacji niewerbalnej - czyli sposób, w
jaki ludzie komunikują, intencjonalnie bądź
nieintencjonalnie, bez słów; wskaźniki niewerbalne to:
mimika, ton głosu, gesty, pozycje i ruchy ciała, dotyk i
spoglądanie
Funkcje zachowania
niewerbalnego wg Michaela
Argyle
wyrażanie emocji
przenoszenie postawy (okazywanie jej)
informowanie o cechach osobowości
ułatwianie komunikacji werbalnej (wg
Ekmana wskazówki niewerbalne uzupełniają
lub powtarzają komunikat językowy, inne
przeciwstawiają się mu np.: sarkazm)
KANAŁY KOMUNIKACJI
NIEWERBALNEJ - mimiczne wyrazy
emocji
Darwin: podstawowe emocje przenoszona za pomocą wyrazu
twarzy są uniwersalne - wszyscy ludzie wszędzie wyrażają te
emocje w ten sam sposób i wszyscy potrafią zinterpretować je z
jednakową dokładnością (bo są gatunkowo specyficzne,
ewolucyjne, gwarantują przetrwanie). Czy tak jest rzeczywiście?
Ekman i Friesen, 1975: TAK, jeśli 6 głównych emocji: gniew,
szczęście, smutek, strach, niesmak, zdziwienie
Zdolność do interpretowania tych emocji jest międzykulturowa,
jest cechą człowieka, a nie wytworem międzykulturowego
doświadczenia.
Reguły ujawniania: kulturowo zdeterminowane reguły
określające, jakie zachowania niewerbalne nadają się do
ujawnienia (co można okazywać, a co nie).
Komplikacja przy trafnym odkodowaniu mimiki, gdy ujawniamy
mieszankę emocji.
Mikroekspresje: bardzo szybko zmieniające się wyrazy twarzy,
które odbieramy i interpretujemy - często nieświadomie, ale trafnie
Inne kanały
komunikacji
niewerbalnej
Duże znaczenie mają: kontakt wzrokowy i spojrzenie, gesty
rąk i ramion. Jesteśmy biegli w rozumieniu znaczeń
różnych specyficznych gestów. Takie niewerbalne gesty,
które są w danej kulturze dobrze zdefiniowane; mają
zwykle swoje bezpośrednie słowne odpowiedniki
Nie są one uniwersalne, każda kultura wypracowuje swoje
własne emblematy, które nie są rozumiane przez ludzi z
innych kręgów kulturowych
Wielokanałowa
komunikacja
niewerbalna
W codziennym życiu najczęściej mamy do czynienia z sytuacjami,
gdzie informacje przekazywane są wieloma kanałami na raz. Jak
rozpoznajemy informacje? Czy robimy to adekwatnie? Rosenthal
opracował Profil Wrażliwości Niewerbalnej PONS: nagrania video z
aktorami odgrywającymi różne sceny z życia, dla każdej scenki widz
wybiera między dwoma możliwymi opisami (jeden prawdziwy jeden
nie), tego, co bohater odczuwa. Badani wykazywali dużą trafność
odpowiedzi.
Archer i Akert stworzyli test do badania wielokanałowego dekodowania
niewerbalnego tzw zadanie interpretacji społecznej (ZIS, SIT): test
zawiera 20 pokazujących naturalnie przebiegające zachowania
niewerbalne (nie inscenizacje, tylko rzeczywiste interakcje). Wyniki
badań: ludzie potrafią prawidłowo odczytywać sytuacje na poziomie
powyżej losowego (więc nie jest to zgadywanie).
Wnioski: informacje przekazywane są wielokanałowo.
Są ludzie, którzy robią to zdecydowanie lepiej niż inni (ekstrawertycy
przewyższają introwertyków w tych umiejętnościach).
Różnice płciowe w komunikacji
niewerbalnej
Kobiety są lepsze w nadawaniu i odkodowywaniu informacji
niewerbalnej, ale tracą przewagę w rozszyfrowywaniu, gdy
nadawca kłamie.
Rosenthal i DePaulo: kobiety są uprzejmiejsze niż mężczyźni i
choć odczytują te informacje to ignorują je. Interpretacja ta
pasuje do teorii roli społecznej Eagly: która mówi, że różnice
płciowe pojawiające się w zach. społ. wynika ze społ. podziału
pracy pomiędzy płciami; prowadzi to różnic w oczekiwaniach
wobec ról płciowych umiejętności związanych z płcią, które
określają różnice w społecznych zachowaniach kobiet i
mężczyzn. Chodzi o to, że od kobietom potrzebne są
umiejętności i cechy tj: komunikatywność, opiekuńczość,
wrażliwość, uprzejmość związane z rolami jakie najczęściej
pełnią (matki, żony), a to powoduje rożnicę w sferze zachowań
społ. (również niewerbalnych)
Ukryte teorie osobowości:
wypełnianie luk
UTO - schematy które ludzie stosują, by pogrupować różne rodzaje
cech osobowości. Teorie te składają się z naszych własnych
przekonań o zasadach współwystępowania cech osobowości (np.
jeśli ktoś jest pomocny to jest też szczery)
Funkcje UTO: ekonomiczna - potrafimy ekstrapolować od małej do
wielkiej ilości informacji-na podstawie kilku niekompletnych inf.
Tworzymy sobie pełny obraz. Tworzymy wyobrażenia szybko i bez
wysiłku. UTO są uwarunkowane kulturowo (np. znamy typ
artystyczny, który charakteryzuje się określonym zbiorem cech-
niekonwencjonalność, temperament, twórczość, Chińczycy takiego
nie mają, mają za to swoje shi gu-osoba światowa, poświęcająca
się dla rodziny, towarzyska, powściągliwa). Hoffman stwierdził, że
te kulturowe ukryte teorie osobowości wpływają na sposób w jaki
ludzie postrzegają innych, tworzą wyobrażenia. Ponadto ogromne
znaczenie ma język, zgodnie z argumentem Whorfa, że wpływa on
na sposób w jaki myślimy o świecie. UTO są też zależne od
indywidualnych doświadczeń tzn. utożsamiamy piękno z dobrem, a
ktoś inny z zarozumiałością (tzw. idiosynkratyczność)
Atrybucja przyczyn: odpowiadanie na
pytanie „dlaczego?”
Teoria atrybucji - określenie sposobu, w jaki ludzie wyjaśniają
przyczyny tak swego zachowania jak i zachowania innych
ludzi, czyli jak wnioskujemy o powodach różnych zachowań
ludzi (Heider)
Atrybucja wewnętrzna - wnioskowanie, że jakaś osoba
zachowała się w określony sposób ze względu na swe
właściwości, postawy, charakter czy osobowość (dyspozycje)
Atrybucja zewnętrzna - wnioskowanie, że ktoś zachował się
w określony sposób ze względu na właściwość sytuacji, w
której się znalazł (założenie -większość ludzi zachowało by się
podobnie w tej sytuacji (szczególny rodzaj atrybucji
zewn=sytuacyjna)
Teoria wnioskowania z
czynników towarzyszących: od
działań do dyspozycji (Jones i
Davis)
czyli jak wnioskujemy o dyspozycjach lub
wewnętrznych właściwościach osobowości,
korzystając ze związku z nimi zachowań lub działań
Teoria ta mówi, że dokonujemy wewnętrznych
atrybucji dotyczących jakiejś osoby, gdy:
istnieje niewiele nietożsamych konsekwencji jej
zachowania
zachowanie jest nieoczekiwane
Model współzmienności:
atrybucje wewnętrzne przeciw
atrybucjom zewnętrznym
(Kelly)
• Koncepcja wg której dokonujemy
atrybucji przyczynowych dotyczących
zachowania osoby na podstawie
obserwacji faktów zmieniających się wraz
z jej zach. (np.: jak zmienia się taniec
osoby gdy tańczy z tym a nie z innym
partnerem)
Stosowanie skrótów poznawczych
podczas dokonywania atrybucji
Stosowanie schematów i teorii =
podstawowy błąd atrybucji (Lee Ross)
- tendencja do przeceniania czynników
wewnętrznych przynależnych do dyspozycji, a
niedoceniania roli sytuacji. Gdy dysponujemy
teoria w myśl której dwie zmienne są powiązane,
mamy skłonność do postrzegania ich jako takich
właśnie, nawet jeśli tak nie jest (Chapman,
Chapman). Stosujemy to zarówno do atrybucji
przyczyn jak i wnioskowania wyjaśniającego.
Podstawowy błąd atrybucji: ludzie
jako psychologowie osobowości
Różnica między aktorem a obserwatorem -
tendencja do spostrzegania zachowań innych jako
następstwa ich dyspozycji, a swoich własnych
zachowania jako efektu wpływu sytuacji. Powodem
jest znowu wyrazistość spostrzeżeniowa, dla nas
samych (jako aktorów) bardziej wyrazista jest sytuacja
czy druga osoba (obserwatorzy) niż my sami.
Rola dostępności informacji - tendencja do
atrybucji sytuacji w ocenie zachowania nas samych
wynika z faktu iż znamy siebie lepiej niż obserwatorzy
nas, wiemy jak zachowujemy się w różnych sytuacjach
Atrybucje w służbie ego
Wyjaśnienia, które przypisują sukcesy czynnikom wewnętrznym
zależnym od dyspozycji, za niepowodzenia obwiniają czynniki
zewnętrzne należące do sytuacji. Dlaczego? Bo lubimy mieć wysoką
samoocenę i mamy dostęp do różnych informacji
Atrybucje obronne wyjaśnienia zachowania, które pozwalają tłumić
świadomość tego, że się jest śmiertelnym i podatnym na zranienia.
Forma atrybucji obronnych:
nierealistyczny optymizm - polega na przeświadczeniu ludzi, że
rzeczy dobre przydarzą się raczej im, niż ich partnerom, a złe spotkają
raczej innych niż ich samych;
wiara w sprawiedliwy świat - forma obronnej tryb gdzie zakłada
się, że zło dotyka złych ludzi, natomiast dobro dobrych (ludzie
otrzymują to, na co sobie zasłużyli ( - to bardzo niebezpieczne, gdyż
może powodować wnioskowanie typu ofiary gwałtu i maltretowania są
same sobie winne, bo złe rzeczy zdarzają się tylko złym ludziom)