Formuły cenowe
1
Ustalanie cen jest zadaniem bardzo trudnym i wymaga znajomości
wielu czynników:
egzogenicznych, tj. niezależnych od przedsiębiorstwa
endogenicznych kontrolowanych przez przedsiębiorstwo.
Do najważniejszych czynników mających wpływ na kształtowanie
ceny zaliczymy:
• koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo,
• strukturę i wielkość produkcji
• sposób kształtowania się popytu na produkty,
• preferencje klientów,
• ceny produktów konkurencyjnych,
• ilość i jakość produktów konkurencyjnych,
• znajomość cyklu życia produktów.
• sytuację finansową przedsiębiorstwa,
• Ogólną sytuację makroekonomiczną.
2
Metody kształtowania cen:
• rynkowe
• Kosztowe
Metody kosztowe ustalania ceny opierają się na
założeniu, że cena powinna zapewnić pokrycie
wszystkich kosztów, zarówno stałych, jak i
zmiennych oraz odpowiedni zysk. Tak ustalona
cena zostanie jednak zweryfikowana przez rynek,
na którym występuje zjawisko elastyczności
cenowej.
3
Kosztowe formuły cen
Prawidłowo przeprowadzone kalkulacje cenowe wymagają
uwzględnienia przy określeniu poziomu cen zwłaszcza
poziomu kosztów własnych produktów. Poziomy kosztów
własnych produktów i cen decydują bowiem o stopniu
rentowności produktów.
Podstawową formułą ustalenia cen sprzedaży produktów jest
formuła kosztowa. Zgodnie z tą formułą cena sprzedaży
produktu powstaje przez dodanie do jednostkowego kosztu
produktu narzutu marży jednostkowej, jaka powinna być
zrealizowana na sprzedaży produktu.
W zależności od przyjętej kategorii kosztu jednostkowego oraz
marży jednostkowej, otrzymuje się różne postacie kosztowej
formuły cen.
4
Kalkulacja cen
W ramach sporządzenia kalkulacji cen produktów w
oparciu o koszty można wykorzystać następujące
formuły:
• koszt plus narzut zysku,
• koszt zmienny plus marża
• koszt plus zysk od kapitału,
5
Koszt plus narzut zysku
Klasyczna formuła kosztowa jest oparta na założeniu, że cena
sprzedaży produktu powinna w całości pokryć jednostkowy koszt
własny produktu i zapewnić osiągnięcie określonego zysku. Zysk
jednostkowy może być również wyrażony w wielkościach względnych
w postaci narzutu.
gdzie:
c
j
– cena jednostkowa,
n
z
– procentowy narzut zysku,
kc
j
– koszt całkowity jednostkowy
Jednostkowy koszt własny = koszty bezpośrednie+koszty pośrednie
(wydziałowe, zarządu, sprzedaży)
Procentowy narzut zysku w tej metodzie ustala się następująco:
gdzie:
z
j
– zysk jednostkowy
6
j
z
j
kc
n
c
)
100
1
(
j
j
z
kc
z
n
%
100
Formuła cenowa oparta na marży
brutto (koszt zmienny plus marża,
metoda popytowa)
LUB
gdzie:
c
j
– cena jednostkowa,
kz
j
– koszt zmienny jednostkowy,
MB – marża brutto,
P – produkcja
– stopa marży brutto
Marżę brutto można obliczyć następująco:
marża brutto = zysk ze sprzedaży + koszty stałe
7
P
MB
kz
c
j
j
mb
zj
j
S
k
c
1
mb
S
Koszt plus zysk od kapitału.
Metoda ta obok kosztów poniesionych na wytworzenie
dobra/usługi uwzględnia również kapitał zaangażowany przez
przedsiębiorcę (zawiera oczekiwaną stopę zwrotu z
zainwestowanego kapitału).
Cena sprzedaży powinna zapewnić pokrycie pełnego
jednostkowego kosztu własnego oraz odpowiedni zwrot z
aktywów zainwestowanych w produkcję.
gdzie:
c
j
– cena jednostkowa,
kc
j
– koszt całkowity jednostkowy,
M – majątek przedsiębiorstwa (trwały i obrotowy),
P – produkcja,
r –oczekiwana stopa zwrotu z zainwestowanego kapitału
8
r
P
M
kc
c
j
j
Zalety formuły kosztowej
Wady formuły kosztowej
prosta , a dzięki temu
łatwa w zastosowaniu.
przy tej formule
kalkulacja ceny
sprzedaży jest oparta na
wiarygodnych
informacjach, gdyż
jednostkowe koszty
własne produktów są
ustalone w ramach
systematycznego
rachunku kosztów.
poziom cen może być
racjonalnie uzasadniony,
dostarcza ona
racjonalnych podstaw do
zmiany ceny na skutek
zmiany kosztów (np. w
warunkach inflacji).
najważniejszą wadą jest to, że poziom ceny
sprzedaży zależy tylko od jednostkowej wielkości,
którą jest pełny jednostkowy koszt własny
produktu (lub koszt zmienny jednostkowy). Koszt
ten oddaje jedynie wewnętrzne uwarunkowania
produkcji, natomiast nie uwzględnia
uwarunkowań rynkowych, w tym zwłaszcza
krótkookresowych wahań w wielkości sprzedaży
czy preferencji konsumentów.
zakłada, że każdy produkt będzie przynosił
określony zysk co oznacza, że wzrost kosztów
zawsze skutkuje wzrostem cen
zmniejszenie ilości sprzedaży, pociąga za sobą
spadek ilości produkcji, co powoduje
podwyższenie ceny sprzedaży (nie dotyczy
formuły opartej na koszcie zmiennym
jednostkowym). Dzieje się tak dlatego, ponieważ
w klasycznej formule kosztowej zakłada się
określony poziom zysku jednostkowego.
inna wada klasycznej formuły kosztowej
związana jest z zasadami kalkulacji kosztów
jednostkowych. W ramach kalkulacji zachodzi
konieczność rozliczenia kosztów pośrednich
między produkty. Ponieważ rozliczenie to odbywa
się na podstawie umownych kluczy
rozliczeniowych, dlatego od przyjętego sposobu
rozliczenia tych kosztów zależy wysokość
jednostkowego kosztu własnego produktu. W
konsekwencji wpływa to także na poziom ceny
sprzedaży.
9