Spis treści:
o
Czym jest gleba?
3
o
Skład gleby
4
o
Rodzaje gleb występujące na terenie Polski
6
o
Charakterystyka gleb
8
o
Klasyfikacja gleb
15
o
Żyzność polskich gleb
18
o
Jak poprawić żyzność gleby?
19
o
Erozja gleby
20
o
Zapobieganie erozji gleb
21
o
Zanieczyszczenia gleb
24
o
Bibliografia
26
GLEBY W
POLSCE
•
Gleba jest najbardziej zewnętrzną, biologicznie
czynną warstwą skorupy ziemskiej, odznaczającą
się żyznością. Powstaje w wyniku wietrzenia skał i
rozkładu substancji organicznych.
•
Pierwiastkami glebotwórczymi
określa się te, które tworzą skały.
Są to:
potas (K), sód (Na), wapń
(Ca), magnez
(Mg), glin (Al), żelazo
(Fe), węgiel (C),
krzem (Si), azot (N),
fosfor (P), tlen (O),
siarka (S), wodór
(H), chlor (Cl).
Czym jest gleba?
Składniki gleby występują w trzech fazach
odpowiadających trzem stanom skupienia:
o
stałej
– stanowią ją związki mineralne, które są
okruchami skał oraz związki organiczne w postaci
resztek roślinnych i zwierzęcych w różnych stadiach
rozkładu. Tworzą one próchnicę.
o
płynnej
– przestrzenie wypełnione wodą zawierającą
liczne sole mineralne znajdujące się między
cząstkami gleby
o
gazowej
― przestrzenie wypełnione powietrzem
znajdujące się między cząstkami gleby
Zawartość powietrza i wody decyduje o żyzności i
urodzajności gleb.
Rodzaj gleby zależy od skały, z której powstała (tzw.
skały macierzystej), oraz od warunków klimatycznych.
Skład gleby cz. 1
Gdy gleba zawiera dużo substancji organicznych,
jest dobrze uwodniona i napowietrzona, wtedy jest
żyzna, czyli ma dużą zdolność do zaopatrywania
roślin w wodę, tlen i składniki pokarmowe.
Skład gleby cz. 2
Na terenie Polski występują:
gleby strefowe:
o
bielicowe
o
brunatne
o
płowe
o
czarnoziemy
gleby astrefowe:
o
gleby bagienne
o
mady
o
czarne ziemie
o
rędziny
Rodzaje gleb występujące na
terenie Polski
Gleby na terenie Polski - mapa
Gleby bielicowe
- ubogie
gleby wytworzone na
piaskach. O bardzo kwaśnym
odczynie i małej zawartości
próchnicy. Posiadają mało
wilgoci. W Polsce gleby
bielicowe zajmują ok. 25%
powierzchni całego kraju,
głównie we wschodniej
części Pojezierza
Pomorskiego i północnej
części Niziny Mazowieckiej.
W większości porośnięte są
borami sosnowymi.
Charakterystyka gleb cz. 1
Rędziny
– powstały na
obszarach zbudowanych ze
skał węglowych (głównie
wapieni), w południowej
części Polski. Porastały je
najczęściej dąbrowy. Rędziny
są urodzajne, jednak ze
względu na skaliste podłoże
często trudne w uprawie.
Charakterystyka gleb cz. 2
Gleby brunatne
-
ukształtowały się na skałach
okruchowych z dużym udziałem
frakcji ilastej. Niektóre
powstały na glinach i piaskach
gliniastych inne na pylastych
tworach akumulacji rzecznej.
Południową Polskę
charakteryzują gleby brunatne
powstałe na tworach
lessopodobnych i zajmują 51%
powierzchni kraju. Lasy
liściaste, najczęściej o
charakterze grądów miały
wpływ na powstanie tych gleb.
Charakterystyka gleb cz. 3
Czarnoziemy
- bardzo żyzne
gleby o czarnej barwie,
powstałe na podłożach
lessowych lub glinach
marglistych, bogate w związki
wapnia i magnezu. Odczyn
słabo kwaśny i znaczna
zawartość próchnicy. Można
na nich uprawiać wszystkie
rośliny. W Polsce występują
głównie na Wyżynie
Lubelskiej i Kielecko-
Sandomierskiej, na przedpolu
Karpat i Sudetów.
Charakterystyka gleb cz. 4
Mady
– powstały z namułów
i nanosów rzecznych.
Zajmują one 5% powierzchni
kraju. W największym
stopniu występują na
Żuławach, gdzie są
najbardziej urodzajne.
Bardzo często mają małą
wartość rolniczą, ponieważ
często leżą w dolinach rzek
gdzie ich warstwa
próchnicza jest stale
wypłukiwana.
Charakterystyka gleb cz. 5
Czarne ziemie
– urodzajne gleby, które powstają w
wyniku zanikania obszarów bagiennych, zajmują
1,77% powierzchni Polski. Występują głównie na
Pojezierzu Kujawskim, Nizinie Wielkopolskiej, w
okolicach Sochaczewa i Pyrzyc.
Gleby bagienne
- są mało urodzajne, ponieważ nie
przepuszczają wody lub proces przepuszczalności
trwa przez długi okres. Powstają w warunkach
stałej wilgotności gruntu. W Polsce spotykane
głównie na pojezierzach i na Polesiu.
Gleby płowe
- są typem pośrednim między
glebami brunatnymi a bielicowymi. Dość żyzny
rodzaj gleb, występuje pod lasami liściastymi i
mieszanymi.
Charakterystyka gleb cz. 6
Charakterystyka gleb cz. 7
Czarne ziemie
Gleba bagienna
Gleba płowa
Do oceny jakości gleb stosuje się
klasyfikację bonitacyjną
. Jest to
podział gleb na
sześć klas urodzajności
. Na podstawie
genetycznego typu gleby służby rolne określają klasę
bonitacyjną. Za ziemie o wyższej klasie płaci się większy
podatek, ale można je drożej sprzedać.
Bardzo zróżnicowana urodzajność, uzależniona od charakteru
szkieletu mineralnego powoduje, że niektóre gleby znajdują się
we wszystkich klasach bonitacyjnych (np. mady).
Na najlepszych glebach
uprawia się: pszenicę, buraki cukrowe,
jęczmień, warzywa i owoce.
Na glebach średnich:
pozostałe
zboża, ziemniaki i rośliny pastewne.
Najsłabsze gleby
przeznacza
się do zalesienia. Aby zachować rolniczy potencjał kraju, należy
zabudowę mieszkaniową i przemysł planować na obszarach gleb
najsłabszych.
Klasyfikacja gleb
Klasa
gleby
Przykład
Powierzchni
a Polski (w
%)
I. Najlepsza
czarnoziemy, mady, czarne ziemie, rędziny
i gleby brunatne (z lessów)
0,5
II. Bardzo
dobra
Podobne do I klasy, niektóre gleby brunatne i płowe
3,2
III. Dobra
gleby brunatne i płowe, mady, zdegradowane
czarnoziemy, rędziny
23,7
IV. Średnia
gleby brunatne, płowe, bielicowe, mady ciężkie, rędziny
39,3
V. Słaba
gleby brunatne, rdzawe, płowe, bielicowe, piaszczyste
mady, rędziny, gleby górskie
20,8
VI. Najsłabsza
gleby bielicowe, rdzawe, gleby inicjalne, piaszczyste i
podmokłe mady
12,5
Klasyfikacja bonitacyjna gleb
Klasy bonitacyjne gleb w
Polsce
Gleby wykształcone na terytorium Polski należą do gleb o
średniej żyzności. Wymagają obfitego nawożenia i
skomplikowanych, pracochłonnych zabiegów, które
poprawiają ich urodzajność.
Na średnią żyzność gleb polskich wpłynęły procesy
glebotwórcze: pokrywa glebowa zaczęła się tworzyć dopiero
po ustąpieniu lodowca, jest więc stosunkowo młoda.
Dodatkowo żyzność naszych gleb obniża ich skała
macierzysta - najczęściej skały okruchowe, czyli piaski,
żwiry i gliny pozostawione przez lądolód, lub piaski
zgromadzone przed jego czołem w wyniku akumulacji
eolicznej (akumulacji wywołanej przez wiatr).
Żyzność polskich gleb
stosowanie nawozów sztucznych, na przykład saletry
(azotanów: sodu, potasu, wapnia, amonu oraz
mocznika i fosforanów), które wzbogacają gleby w
niezbędne roślinom do życia pierwiastki. Te nawozy
stają się jednak szkodliwe, jeśli są stosowane w
nadmiernych ilościach.
stosowanie wapna palonego w celu zmniejszenia
zakwaszenia gleby o kwaśnym odczynie
zmianowanie, czyli uprawianie na jednym polu co roku
innej rośliny, uwzględniając rośliny motylkowe
wprowadzenie na glebach odpowiednich stosunków
wodnych i zabiegów pozwalających na zwiększenie ich
uwilgotnienia (orka, podorywka i mechaniczna walka z
zachwaszczeniem pola; fitomelioracja, agromelioracja)
Jak poprawić żyzność gleby?
Do erozji gleb dochodzi przez niewłaściwe
użytkowanie gleb uprawnych. Oznacza to
niszczenie uprawnej warstwy ziemi przez
działalność wody
(spłukiwanie)
oraz wiatru
(wywiewanie). Efektem erozji gleb jest
utrata
wartościowych składników, głównie
próchnicy
, decydującej o urodzajności.
Niektóre obszary Polski są szczególnie
narażone na erozję np. intensywne
spłukiwanie na silnie nachylonych stokach
górskich. Zapobieganie erozji nie zawsze
jest możliwe, ale można ją ograniczyć.
Erozja gleby
Spłukiwanie użytkowej warstwy gleby o dużym
nachyleniu należy ograniczać przez orkę wzdłuż
poziomic.
Przeznaczanie silnie nachylonych stoków na łąki i
pastwiska zapobiega erozji, gdyż warstwa darni
utrudnia spłukiwanie. Podobnie drzewa zatrzymują
wodę ograniczając jej spływ.
Stosując właściwą uprawę można zapobiegać
wywiewaniu z gleby składników decydujących o jej
urodzajności. Ziemia powinna być jak najdłużej
okryta roślinnością. Zasianie poplonów po żniwach
chroni glebę przed wywiewaniem.
Zapobieganie erozji gleb cz. 1
Uprawa zbóż ozimych powoduje, że wytwarzane są
systemy korzeniowe, przez co gleba jest mniej
narażona na erozję. Kiedy na wiosnę ziemia ulega
przesuszeniu, rośliny ozime nadal chronią ją przed
wywiewaniem.
Inną metodą ograniczającą erozję jest sadzenie
pasów zadrzewień śródpolnych. Drzewa ograniczają
siłę wiatrów, wywiewających glebę z rozległych pól.
Dodatkowo przyczyniają się do podnoszenia
poziomu wód gruntowych.
Zapobieganie erozji gleb cz. 2
Zapobieganie erozji gleb cz. 3
Terasowanie stoków
Zadrzewienie
śródpolne
Gleba może być zanieczyszczona
podobnie jak powietrze, czy woda.
Zanieczyszczenie gleb
spowodowane jest przede
wszystkim przez przemysł:
odpady,
gazy i pyły, ścieki zawierające
metale ciężkie i substancje
toksyczne
. Także
nieumiejętne
zabiegi rolnicze
grożą zbyt dużym
nagromadzeniem nawozów
sztucznych i pestycydów oraz
zakwaszeniem gleby. Do gleby
przenikają również
ścieki
komunalne i gazy z silników
spalinowych.
Zanieczyszczenia gleby
W Polsce wyróżniamy kilka rejonów, w których
gleby są szczególnie narażone na zanieczyszczenia:
teren pomiędzy Krakowem, Bielskiem - Białą,
Strzelcami Opolskimi i Częstochową;
okolice wielkich miast: Warszawy, Łodzi, Wrocławia,
Szczecina, Gdańska
rejony odkrywkowej eksploatacji węgla brunatnego
Pojezierze Wielkopolskie i Pojezierze Kujawskie
Zanieczyszczenia obniżają urodzajność gleby, czyli
powodują zmniejszenie plonów i obniżenie ich
jakości, a także zakłócają przebieg wegetacji roślin.
Są bardzo trudne do usunięcia.
Zanieczyszczenie gleby w
Polsce
Chrabelski M., Dudaczyk M.; Geografia 3,
podręcznik; wyd. OPERON 2010
Kupczyk B., Nowak W., Szczepaniak M. B.; Chemia
3, podręcznik; wyd. OPERON 2008
Malarz R., Puls Ziemi 2, wyd. Nowa Era 2001
www.szkolnictwo.pl/test,4,4061,1,Gleby_Polski-
Plansza_tytułowa
Bibliografia:
DZIĘKUJĘ ZA
UWAGĘ