PRZEDSZKOLE MIEJSKIE NR 20 W GORZOWIE WLKP.
................................. .....................................................................................................
„ŻYJ Z PRZYRODĄ W ZGODZIE”
PROGRAM EDUKACJI
PRZYRODNICZO - EKOLOGICZNEJ
Opracowała:
mgr Maria Wieczorek
................... ...................................................................................................................
GORZÓW WIELKOPOLSKI 2002
WSTĘP
Jednym z ważniejszych problemów współczesnego świata jest ochrona środowiska naturalnego.
Rozwój nauki i techniki przyniósł człowiekowi wspaniałe osiągnięcia. Jednak niekontrolowany i w wielu dziedzinach poddany prawom bezwzględnej eksploatacji i konsumpcji, staje się niejednokrotnie siłą zagrażającą w skutkach naszemu istnieniu. Niestety ludzie zapominają, że od zarania dziejów wszelkie bogactwo i postęp mają swoje korzenie w naturze. Przyroda ofiarowuje człowiekowi swoje środowisko, a on sam jest jej cząstką i z pewnością ma prawo do korzystania z jej dóbr, ale coraz częściej i coraz bardziej bezmyślnie wkracza poza jej granice. Nie wolno kontynuować rabunkowej gospodarki zasobami naszej planety. Musimy szukać sposobów mądrego użytkowania bogactw Ziemi, a także żyć i rozwijać się w harmonii z Naturą.
Zatem w dobie rozwoju współczesnej cywilizacji szczególnie istotne staje się podejmowanie wszelkich działań, których celem jest kształtowanie i ochrona środowiska przyrodniczego.
Ważną rolę w tych działaniach spełnia edukacja ekologiczna, a przede wszystkim prawidłowo ukształtowana świadomość ekologiczna całego społeczeństwa, gdyż bez społecznej akceptacji nie powiedzie się żaden nawet najbardziej kosztowny program naprawczy. Ważne jest aby, każdy człowiek poprzez edukację formalną i nieformalną był bardziej świadomy, odpowiedzialny i lepiej przygotowany do stawiania czoła wyzwaniu, jakim jest zachowanie jakości życia i środowiska. Wymaga to wielokierunkowych i spójnych działań na wszystkich szczeblach edukacji.
Szczególnego znaczenia nabiera edukacja przyrodniczo - ekologiczna w wieku przedszkolnym, ponieważ w tym okresie zaczynają się kształtować zalążki przyszłych zachowań człowieka, także wobec środowiska przyrodniczego.
Z uwagi na istotę problemu oraz z myślą o najmłodszych opracowałam Program edukacji przyrodniczo - ekologicznej dla Przedszkola Miejskiego Nr 20 w Gorzowie Wlkp. Zdrowe środowisko, to gwarancja bytu obecnych i przyszłych pokoleń. Ważne jest zatem, aby już dzieci w wieku przedszkolnym zdobywały i pogłębiały wiedzę o funkcjonowaniu przyrody, poznawały rolę człowieka w środowisku, kształtowały swój system wartości względem natury i na miarę swoich możliwości, podejmowały działania na rzecz jej ochrony.
1. ISTOTA EDUKACJI PRZYRODNICZO - EKOLOGICZNEJ W PRZEDSZKOLU.
Wśród wielu zjawisk z zakresu wychowania - przedmiotem badań staje się coraz częściej edukacja ekologiczna. Zdaniem Wincentego Okonia termin „edukacja” jest tożsamy z „wychowaniem” i oznacza świadomie organizowaną działalność, której celem jest wywołanie zamierzonych zmian w osobowości człowieka.
Według E. Pyłki-Gutowskiej ekologia to „nauka o przyrodzie badająca wzajemne zależności pomiędzy organizmami, grupami organizmów, a środowiskiem.”
Niewątpliwie stanowi to klucz do zrozumienia pojęcia i podstawę do zdobywania wiedzy i doświadczeń z tej dziedziny. Jednak ekologia to również określona postawa społeczna i działalność człowieka związana z ochroną przyrody oraz zdrowia. Zdaniem M. Łupina ekologia oznacza „ciebie, świat w którym przeżywasz: twoje środowisko ludzkie, twój sposób życia”.
Edukacja ekologiczna to „ogół oddziaływań dydaktyczno - wychowawczych i działań własnych ludzi mających na celu kształtowanie harmonijnego współżycia z przyrodą oraz zachowań zagrażających bezpieczeństwu ekologicznemu”
A zatem edukacja ekologiczna w przedszkolu to proekologiczne wychowanie i nauczanie. To planowa, systematyczna i stopniowa praca nauczyciela względem dzieci przy współudziale rodziców i środowiska współpracującego z przedszkolem.
Wiek przedszkolny to okres wzmożonej aktywności poznawczej i szczególnej wrażliwości emocjonalnej, dziecko w tym okresie jest bardzo podatne na oddziaływania środowiska przyrodniczego. Przyroda dzięki swemu pięknu i dynamice zjawisk przyciąga i interesuje dzieci. Dziecko odczuwa więź emocjonalną z przyrodą w sposób naturalny, bowiem przebywając w środowisku przyrodniczym zaspokaja swoje zainteresowania, wzbogaca wiedzę o przyrodzie, rozbudza przeżycia i radość z dokonywanych odkryć.
Edukacja ekologiczna w przedszkolu polega na łączeniu ze sobą szeregu elementów związanych z codziennym życiem. To zadania, problemy, z którymi dzieci spotykają się każdego dnia: zasoby naturalne-woda, energia, surowce, świat roślin i zwierząt, wzajemne powiązania w przyrodzie i Ja - człowiek jako jednostka myśląca i potrafiąca połączyć harmonijnie tę układankę. Jednym z ważniejszych tutaj warunków jest by edukacja ekologiczna odbywała się w toku wszechstronnych kontaktów dziecka z otaczającym je światem, ze środowiskiem w którym żyje. Poznając siebie i świat, dziecko musi kształtować w sobie odpowiedzialność za teraźniejszość i przyszłość miejsca swojego życia - Ziemi i jej przyrody.
Świadome działanie na rzecz środowiska przyrodniczego do bardzo ważny element edukacji ekologicznej, której nie można ograniczać jedynie do przekazywania wiedzy niezbędnej do zrozumienia, jak funkcjonuje świat przyrody. Dlatego ważnym zadaniem nauczyciela w procesie dydaktyczno - wychowawczym jest spowodowanie wzrostu świadomości dzieci o istniejących zagrożeniach oraz stwarzanie możliwości do podejmowania przez nie działań na rzecz poprawy środowiska i jego ochrony. Dzieci powinny przekonać się, że potrafią coś zrobić w tym zakresie oraz uwierzyć w swoje możliwości sprawcze.
Zatem celem edukacji ekologicznej jest takie przybliżenie dziecku problematyki, aby w toku poznawania przyrody i zjawisk w niej zachodzących, pobudzić je do zastanowienia się nad mechanizmami funkcjonowania środowiska i poszukiwania różnych sposobów rozwiązań. Z tego powodu dziecko powinno:
poznać środowisko w szerokim rozumieniu tego słowa,
mieć pozytywny stosunek do otaczającej je przyrody,
rozumieć współzależność człowieka i środowiska,
dążyć do kontaktu z naturalnym środowiskiem i czuć odpowiedzialność za jego stan,
wykształcić proekologiczne nawyki.
Aby osiągnąć pozytywne rezultaty, należy stwarzać dziecku okazje do:
obserwowania i oglądania,
poznawania i przeżywania,
doświadczania i badania,
wypowiadania się,
działania i tworzenia.
Edukacja ekologiczna powinna więc pomóc dziecku w ukształtowaniu świadomego odnoszenia się do natury i wszelkich form życia, a także do własnego ciała i umysłu.
Istotnym warunkiem prawidłowego przebiegu edukacji przyrodniczo - ekologicznej dzieci w wieku przedszkolnym jest współdziałanie nauczycieli i rodziców. Jeżeli to, czego uczy się dziecko w przedszkolu, nie będzie wspierane przez rodzinę, przekazywana wiedza jest niewiarygodna i nie ma na wychowanka wpływu. Dom rodzinny powinien więc być miejscem pierwszych działań ekologicznych takich jak: segregowanie odpadów, oszczędność wody i energii itp., bowiem wzorce zachowań oraz postawy wyniesione z domu rodzinnego tkwią silnie i często na całe życie.
Skuteczność edukacji przyrodniczo - ekologicznej zależy od tego, w jakim stopniu nauczyciel zainicjuje i rozwinie współpracę z rodzicami. Współpraca ta powinna polegać przede wszystkim na:
promowaniu proekologicznego stylu życia rodziny,
wspólnym organizowaniu uroczystości, wycieczek i imprez o tematyce przyrodniczo - ekologicznej,
organizowaniu zajęć otwartych
podejmowaniu działań na rzecz ochrony środowiska naturalnego,
stwarzaniu rodzicom możliwości wyrażania swoich opinii i informacji zwrotnych o tym, jakie są efekty pracy przedszkola.
2. ZAŁOŻENIA PROGRAMOWE
Dzieciństwo jest tym okresem z życiu człowieka, w którym kształtują się zachowania determinujące aktualne i przyszłe postawy. Dziecko wychowane w potrzebie kontaktu z przyrodą, nauczone proekologicznego myślenia, w okresie dojrzałym, przejawiać będzie współodpowiedzialność za stan środowiska przyrodniczego oraz gotowość do aktywnego uczestnictwa w działaniach na rzecz jego ulepszania i ochrony. Edukację ekologiczną należy rozpocząć jak najwcześniej i wspólnie z rodzicami dziecka.
Program edukacji przyrodniczo - ekologicznej stanowi integralną część z innymi dokumentami obowiązującymi w przedszkolu tj.:
Podstawą Programową,
Planem Rozwoju Przedszkola.
Programem wychowawczym
Programem wychowania przedszkolnego dla dzieci 3-6 letnich - Henryki Czerniawskiej.
STRUKTURA PROGRAMU
W przyjętej koncepcji programu zakres zagadnień wzbogacono o treści „prozdrowotne” i uporządkowano w siedmiu obszarach merytorycznych:
Powietrze
Ochrona przed hałasem
Woda
Las-zwierzęta
Gleba
Segregacja odpadów
Zdrowy styl życia.
Każdy obszar merytoryczny zawiera określone treści oraz przewidywane osiągnięcia i umiejętności dziecka w obrębie dwóch poziomów: dzieci młodsze (3 i 4 latki)- poziom I, dzieci starsze (5 i 6 latki) - poziom II. Poszczególne poziomy różnią się stopniem trudności, objętością zagadnień i zakresem osiąganych umiejętności.
Treści zawarte w proponowanych obszarach merytorycznych mogą być realizowane w dowolnej kolejności i modyfikowane przez nauczyciela, który może wnosić własne pomysły, uwzględniając specyfikę grupy w której pracuje oraz potrzeby i możliwości dzieci.
Wychowanie przedszkolne uwzględnia podstawowe dziedziny oddziaływania na różne sfery osobowości dziecka, określa zadania wychowania społeczno - moralnego, umysłowego, technicznego, estetycznego i zdrowotnego. Edukacja ekologiczna jest „interdyscyplinarna”. Jednocześnie realizowanie różnorodnych zadań wychowawczo-dydaktycznych stwarza możliwość wielostronnego, intensywnego uczestnictwa dziecka w działaniu, przeżywaniu i poznawaniu otaczającego świata.
Naczelnym zadaniem nauczyciela podczas realizacji treści z zakresu edukacji ekologiczno - przyrodniczej jest takie ich opracowanie, aby potrzeba poznawania wynikała z zainteresowania samego dziecka.
CELE I ZADANIA PROGRAMU.
Cele:
Uwrażliwianie na piękno przyrody - natury i kształtowanie świadomości ekologicznej dzieci w wieku przedszkolnym poprzez stosowanie atrakcyjnych dla nich form edukacji.
Integracja personelu, dzieci i rodziców w celu podnoszenia kultury ekologicznej i troski o środowisko w którym żyjemy.
Kreowanie wizerunku przedszkola przyjaznego środowisku naturalnemu.
Cele szczegółowe w odniesieniu do placówki:
objęcie edukacją przyrodniczo - ekologiczną wszystkich dzieci jako spełnienie podstawowych wymogów Konstytucji RP, Konwencji o Prawach Dziecka, standardów UE i zgodnie z przesłaniem „Nie odziedziczyliśmy świata po naszych przodkach, pożyczyliśmy go od naszych dzieci”.
umożliwienie nauczycielom prowadzenia aktywnej, twórczej edukacji opartej na zasadzie podmiotowości dziecka.
doskonalenie procesu wychowawczo - dydaktycznego w kierunku twórczej aktywności własnej dziecka i nauczyciela.
zaktywizowanie nauczycieli i rodziców do działań na rzecz ochrony środowiska.
stworzenie możliwości oddziaływania poprzez edukację dzieci na ich najbliższych.
promowanie zdrowego stylu życia w zdrowym środowisku.
stworzenie standardów przedszkola przyjaznego środowisku naturalnemu.
współpraca z innymi placówkami edukacyjnymi i instytucjami w zakresie promowania edukacji ekologicznej.
Cele szczegółowe w odniesieniu do dzieci:
poznawanie otaczającej rzeczywistości i rozumienie zależności wszystkich jej elementów,
stwarzanie możliwości poznawania poprzez odkrywanie, eksperymentowanie, przeżywanie i poszukiwanie,
uwrażliwienie na piękno przyrody - natury,
stwarzanie możliwości identyfikacji ze środowiskiem i znalezienia w nim swojego miejsca,
uświadomienie, że życie bez kontaktu z przyrodą jest niemożliwe. Wszystko co jest potrzebne człowiekowi do życia, czerpie on ze środowiska.
uświadomienie, że każda istota żywa ma prawo do godnego życia,
uświadomienie, że każde nasze działanie wywiera wpływ na otoczenie,
kształtowanie umiejętności dostrzegania pozytywnych i negatywnych skutków tych oddziaływań,
kształtowanie podstawowych zasad ochrony przyrody i wyrabianie pozytywnych nawyków w codziennym działaniu,
rozbudzenie świadomości i wiary we własne możliwości skutecznego działania,
rozwijanie aktywnych form wypoczynku na łonie natury,
nabywanie wiedzy i umiejętności dbania o własne zdrowie.
Zadania przedszkola:
zapoznanie rodziców z programem edukacji przyrodniczo - ekologicznej i celowością jego realizacji, zachęcenie do współpracy,
szukanie metod współpracy z instytucjami i ludźmi, dla których istotne jest mieszkanie w środowisku czystym ekologicznie, zdrowym dla wszystkich istot żywych,
nawiązanie współpracy z innymi placówkami przedszkolnymi w celu propagowania działań ekologicznych i wymiany doświadczeń,
uściślenie współpracy przedszkola z poradnią psychologiczno - pedagogiczną w celu objęcia opieką specjalistyczną wszystkich dzieci potrzebujących takiej opieki,
doskonalenie warsztatu pracy nauczycieli w ramach WDN oraz uczestnictwo w warsztatach i kursach organizowanych przez ośrodki metodyczne,
opracowanie harmonogramu działań i imprez ekologicznych,
organizacja ścieżki edukacji przyrodniczo - ekologicznej na terenie przedszkola,
wzbogacenie sprzętu ogrodowego o elementy z drewna impregnowanego,
wyposażenie kącików przyrody w sprzęt ułatwiający prowadzenie doświadczeń i obserwacji przyrodniczych,
zwiększenie powierzchni zielonej ogrodu poprzez nasadzanie drzewek i krzewów.
FORMY I METODY
Metody i formy stosowane w pracy z dziećmi są zawsze pochodną celów i zadań, jakie stawia się w procesie wychowania. Ze względu na specyfikę edukacji przyrodniczo - ekologicznej, metody i formy powinny być dostosowane do predyspozycji i możliwości dzieci oraz uwzględniać wszystkie uwarunkowania dotyczące wprowadzania określonych treści. Za najbardziej wartościowe i pożądane w edukacji ekologicznej należy uznać:
Metody aktywizujące, które w trakcie różnorodnych zabaw z dziećmi tworzą okazje edukacyjne i specyficzne sytuacje poznawcze tak, aby dziecko mogło samodzielnie odkrywać, doświadczać, poznawać świat i kreować rzeczywistość poprzez twórczą i radosną zabawę.
Metoda przekazu wiedzy, dotycząca sposobów informowania, wyjaśniania i uporządkowania wiadomości, w której nauczyciel oddziałuje na świadomość dziecka.
Metody organizujące działalność praktyczną, które rozwijają aktywność i budzą zainteresowanie otaczającym światem; to wszelkie prace związane z prowadzeniem hodowli w sali lub w ogrodzie, chowem zwierząt i opiekowaniem się nimi.
Metoda organizacji środowiska, według której podejmowane są przez przedszkole, rodziców i nauczycieli działania w odniesieniu do organizacji proekologicznego środowiska dziecka ( prezentacja odpowiednich wzorców osobowych, dbałość o estetykę sal, zieleń w pomieszczeniach i w ogrodzie przedszkolnym, proekologiczna współpraca z rodzicami).
Podstawowymi formami w realizacji zagadnień z zakresu edukacji ekologicznej są min.: zabawy badawcze, spacery, wycieczki, ukierunkowana obserwacja, eksperymenty, gry i zabawy dydaktyczne.
Wycieczka to forma organizacyjna nauczania, która pomaga dzieciom zetknąć się z rzeczami i zjawiskami w ich naturalnym otoczeniu. Daje możliwość pośredniej i bezpośredniej obserwacji oraz spostrzegania przebiegu procesów i zjawisk, ułatwia zdobycie dokładnych wyobrażeń o życiu zwierząt, ludzi i całej przyrody. Jest więc najbogatszym źródłem zdobywania wiedzy w najbardziej przystępny i skuteczny sposób. Jej funkcja kształcąca polega na rozwijaniu spostrzeżeń i wrażeń niezbędnych do pracy myślowej, kształtowania pojęć czy rozwijania mowy. Wycieczka daje możliwość nabywania określonych umiejętności i kształtowania nawyków, stwarza naturalne warunki do rozwijania sfery emocjonalnej i estetycznej oraz kształtuje umiejętność do odczuwania piękna, uwrażliwia na nie. Daje również możliwość do rozwijania zainteresowań dzieci, wdrażając jej do dbałości o własne zdrowie.
Podczas wycieczek nauczyciel ma doskonałą okazję do kształtowania u dzieci stosunku emocjonalno - opiekuńczego do przyrody, szacunku do wszystkiego, co żyje, poczucia odpowiedzialności za swoje postępowanie wobec przyrody, uświadamiania im faktu, że jesteśmy częścią świata przyrodniczego, a niszcząc przyrodę niszczymy siebie.
Wycieczka spełni swoją rolę, jeżeli będzie dobrze przygotowana, zaplanowana i przeprowadzona.
Obserwacja polega na mimowolnym lub dowolnym poznawaniu przez dziecko określonych obiektów lub zjawisk przyrodniczych. Poznanie za pomocą obserwacji może być bezpośrednie - polegające na bezpośrednim kontakcie obserwatora z przedmiotem obserwacji, albo pośrednie, gdy podczas obserwacji wykorzystywane są obiekty utrwalone w formie preparatów mokrych lub suchych, albo ich obrazów wizualnych (fotograficznych) lub audiowizualnych (fonograficznych).
Ze względu na czas trwania obserwacji obiektów i zjawisk przyrodniczych, wyróżnić można obserwacje krótkotrwałe, np. obserwacja zanieczyszczenia śniegu czy zachowania się pszczół na kwiatach jabłoni, i obserwacje długotrwałe, polegające przykładowo na obserwacji, jaki jest wpływ dymu tytoniowego na wzrost młodych i starych roślin.
Duże znaczenie w kształtowaniu stosunku do przyrody ma praca w kąciku przyrody i w ogródku przedszkolnym. Hodowla roślin, rybek, świnek morskich czy chomików sprawiają dzieciom wiele radości i satysfakcji, są doskonałą okazją od prowadzenia obserwacji oraz wyrabiania opiekuńczej postawy wobec zwierząt i roślin.
Wyżej wymienione formy i metody pracy powinny mieć charakter zabawowy. Podstawowym celem zabawy jest przyjemność, dzięki temu łatwiej powstaje pozytywna motywacja do nauki. W uczeniu się poprzez zabawę występują elementy kształcenia wielostronnego tj. uczenie się przez poznawanie, przeżywanie, odkrywanie i działanie.
Szczególną rolę przypisuje się zabawie badawczej. Ciekawość dziecka nie zna granic. W każdym tkwi odkrywca, badacz, eksploator. Jest ono żądne wiedzy i wrażeń, bez względu na konsekwencje. Na ogół dziecko dąży do poznania wielozmysłowego, chce dotknąć, powąchać polizać, rozłożyć i złożyć, ponieważ w trakcie badania i poszukiwania rozwiązań najlepiej zapamiętuje zdobyte wiadomości. Uczymy więc dzieci empirycznie badać świat, a obserwowanie i badanie przyrody ożywionej i nieożywionej okazuje się , że jest dla nich fascynujące.
Obok zabaw badawczych stosować można zabawy dydaktyczne, czyli zabawy przebiegające według wzoru opracowanego przez dorosłych, prowadzące do rozwiązania jakiegoś założonego w nich zadania, np. loteryjki, układanki, rebusy, krzyżówki, gry planszowe o tematyce przyrodniczej. Zastosowanie gier i zabaw dydaktycznych sprzyja spostrzeganiu cech, właściwości różnych zjawisk i procesów, utrwalaniu nazw roślin, zwierząt, a także prawidłowości związanych z funkcjonowaniem organizmów w określonych ekosystemach. Gry i zabawy w pełni integrują proces dydaktyczno - wychowawczy, motywują do pracy, pobudzają ciekawość, ułatwiają koncentrację i pozwalają pokonywać trudności.
OBSZARY MERYTORYCZNE - SPOSOBY REALIZACJI.
Część I
POWIETRZE
Cele:
Uświadomienie roli powietrza w życiu człowieka i innych organizmów.
Podejmowanie działań chroniących zdrowie własne i najbliższego otoczenia.
Poziom I
Zakres treści:
Wykorzystywanie prostych doświadczeń przekonywujących dzieci o obecności wokół nich powietrza, niewidocznego gazu, którym oddychają.
Rozumienie roli świeżego i czystego powietrza dla zdrowia człowieka.
Poznawanie niektórych przyczyn zanieczyszczania powietrza (substancje pyliste i gazowe w okolicach dróg i ulic, nie przewietrzone pomieszczenia).
Poznawanie prostych sposobów ograniczających zanieczyszczenie powietrza w pomieszczeniach (mycie i pranie zabawek pluszowych, wietrzenie).
Poznawanie roli powietrza dla życia roślin i zwierząt.
Opieka nad roślinami w przedszkolu i domu.
Spodziewane efekty:
Dziecko potrafi określić podstawowe właściwości powietrza.
Dziecko rozumie znaczenie powietrza dla życia człowieka i innych organizmów żywych.
Dziecko zna podstawowe przyczyny zanieczyszczania powietrza i sposoby zapobiegania.
Dziecko potrafi opiekować się roślinami, rozumie znaczenie zieleni jako filtru powietrza.
Poziom II
Zakres treści:
Poznawanie za pomocą doświadczeń i eksperymentów właściwości powietrza, jego roli w przyrodzie i funkcjonowaniu organizmów żywych.
Badanie wpływu powietrza na elementy przyrody nieożywionej.
Źródła powstawania zanieczyszczeń powietrza, wpływ działalności człowieka.
Uwrażliwianie receptorów węchu i wpływu różnych zapachów na nasze życie.
Opieka nad roślinami i wietrzenie, jako sposoby zapewnienia świeżego powietrza w pomieszczeniach.
Spodziewane efekty:
Dziecko potrafi przeprowadzać proste badanie zanieczyszczeń powietrza.
Dziecko zna źródła zanieczyszczeń powietrza i przyczyny ich powstania.
Dziecko wie, że zanieczyszczenie powietrza niekorzystnie wpływają na zdrowie człowieka i innych organizmów żywych.
Część II
OCHRONA PRZED HAŁASEM
Cele:
Kształtowanie wrażliwości słuchowej poprzez rozróżnianie, wyodrębnianie i określanie różnorodnych dźwięków z otoczenia.
Uświadamianie wpływu człowieka na „Produkcję dźwięków” i poznanie możliwości jej ograniczenia.
Kształtowanie świadomości, że hałas niekorzystnie wpływa na zdrowie człowieka.
Uświadomienie prawa ludzi i zwierząt do ciszy i kształtowanie umiejetności egzekwowania swoich praw.
Poziom I
Zakres treści:
Poznawanie i nazywanie różnych dźwięków pochodzących z przyrody i wytwarzanych przez człowieka.
Rozróżnianie stopnia natężenia dźwięków i ich wpływu na nasze samopoczucie.
Przyzwyczajanie do przestrzegania ustalonych w przedszkolu zasad ochrony przed hałasem (mówienie umiarkowanym głosem, zachowanie ciszy podczs wypoczynku innych, ciche zasuwanie krzeseł).
Spodziewane efekty:
Dziecko potrafi nazwać różne dźwięki i określić ich natężenie.
Dziecko próbuje oceniać wpływ natężenia dźwięków na własne samopoczucie.
Dziecko zna przyjęte w przedszkolu zasady ochrony przed hałasem.
Poziom II
Zakres treści:
Poznawanie i zrozumienie pojęć określających dźwięki (hałas, cisza, szum, szmer itp.)
Poznawanie i rozróżnianie dźwięków naturalnych i wytwarzanych przez człowieka.
Poznawanie roli dźwięków w naszym życiu i ich wpływu na nasz system nerwowy, zdrowie, uczucia i emocje.
Ustalenie dla placówki wewnętrznych zasad ochrony przed hałasem.
Badanie i rozróżnianie natężenia dźwięków.
Spodziewane efekty:
Dziecko potrafi nazywać różne dźwięki i określać ich natężenie.
Dziecko potrafi określić zależność między natężeniem dźwięku a własnym samopoczuciem.
Dziecko podejmuje z własnej inicjatywy działania mające na celu ochronę przed hałasem (np. ściszanie telewizora)
Część III
WODA
Cele:
Kształtowanie umiejętności racjonalnego wykorzystania zasobów wody.
Uświadomienie wpływu czystej, zdrowej wody na stan naszego zdrowia i życia zwierząt i roślin.
Poziom I
Zakres treści:
Zapoznanie ze zbiornikami wody (rzeka, jezioro, morze) i organizmami zywymi charakterystycznymi dla tych akwenów.
Poznawanie właściwości wody i jej roli w życiu organizmów żywych.
Zapoznanie z przyczynami zatruć wody i ich wpływu na zdrowie człowieka i innych organizmów.
Poznawanie sposobów racjonalnego wykorzystania wody w przedszkolu i domu, podczas codziennych czynności.
Odpoczynek nad wodą.
Spodziewane efekty:
Dziecko zna podstawowe właściwości wody.
Dziecko rozumie rolę wody w życiu człowieka, zwierząt i roślin.
Dziecko zna sposoby racjonalnego wykorzystania wody.
Dziecko podejmuje próby racjonalnego wykorzystywania wody .
Poziom II
Zakres treści:
Poznawanie właściwości wody i jej roli w życiu organizmów żywych.
Obieg wody w przyrodzie.
Obserwowanie i badanie wody, pochodzących z różnych źródeł.
Poznawanie różnych sposobów oczyszczania wody, z położeniem nacisku na możliwości wykorzystania sposobów naturalnych.
Sposoby racjonalnego wykorzystywania wody na terenie placówki i gospodarstwie domowym, podczas codziennych czynności.
Zapoznanie rodziców i personelu placówki z wymiernymi korzyściami oszczędzania wody.
Zapoznanie z wybranymi gatunkami zwierząt i roślin żyjących w środowisku wodnym i terenach wokół zbiorników wodnych oraz uświadomienie ich znaczenia dla zachowania równowagi biologicznej.
Odpoczynek nad wodą.
Spodziewane efekty:
Dziecko w trakcie codziennych czynności racjonalnie korzysta z wody.
Dziecko rozumie rolę wody w przyrodzie i jej znaczenie dla organizmów żywych.
Dziecko zna skutki zanieczyszczania wody.
Część IV
LAS - ZWIERZĘTA
Cele:
Uwrażliwienie na bogactwo i piękno naturalnego krajobrazu wraz ze zmianą pory roku.
Rozwijanie zainteresowań dziecięcych na temat różnych gatunków i zwierząt żyjących w środowisku naturalnym i ich znaczeniem w przyrodzie.
Kształtowanie aktywnej postawy wobec ochrony eko-systemu lasu.
Poziom I
Zakres treści:
Zapoznanie dzieci z wyglądem i sposobem odżywiania niektórych zwierząt żyjących w lesie (wiewiórka, jeż, sarenka).
Poznawanie niebezpieczeństw grożącym lasom ze strony człowieka i próby podejmowania działań na rzecz jego ochrony.
Poznawanie różnorodnej roślinności leśnej, jej piękna i znaczenia dla życia ludzi i zwierząt
Rozwijanie pozytywnego stosunku do zwierząt i roślin poprzez opiekę nad ptakami podczas zimy, opiekę roślin i zwierząt hodowanych w przedszkolu.
Spodziewane efekty:
Dziecko zna zwierzęta leśne.
Dziecko dostrzega piękno lasu i jego znaczenie dla ludzi i zwierząt.
Dziecko potrafi zaopiekować się zwierzętami i roślinami.
Dziecko zna zasady właściwego zachowania się w lesie.
Poziom II
Zakres treści:
Poznawanie bogactwa świata zwierzęcego i roślinnego poprzez przeżywanie zróżnicowanych wartości wizualnych, dźwiękowych, węchowych i dotykowych charakterystycznych dla leśnego środowiska.
Poznawanie z przyczynami wyginięcia niektórych gatunków zwierząt i roślin oraz rozumienie pojęć: rośliny chronione i zwierzęta chronione.
Poznawanie niebezpieczeństw grożących lasom i zwierzętom tam żyjącym ze strony człowieka i rozumienie konieczności podejmowania działąń na rzecz ich ochrony.
Rozumienie znaczenia lasu dla ludzi i zwierząt.
Spodziewane efekty:
Dziecko dostrzega walory krajobrazu środowiska naturalnego - lasu..
Dziecko rozumie znaczenie ekosystemu lasu w przyrodzie.
Dziecko zna skutki ingerencji człowieka i podejmuje działania ....
Część V
GLEBA
Cele:
Zainteresowanie dzieci warunkami potrzebnymi do wzrosty roślin.
Rozumienie znaczenia roślin w życiu człowieka i racjonalnego nawożenia i pielęgnacji gleby.
Uświadomienie różnorodności i piękna naturalnego krajobrazu i zapoznawanie z wpływem człowieka na jego kształtowanie.
Poziom I
Zakres treści:
Poznawanie warunków życia niektórych roślin doniczkowych, hodowanych w kąciku przyrody - pomoc w ich pielęgnacji.
Doświadczalne hodowanie w kąciku przyrody roślin np. fasoli w celu poznawania ich budowy .
Udział dzieci w zagospodarowaniu i pielęgnacji ogródka.
Poznawanie sposobów nawożenia gleby poprzez składowania odpadów zielonych - kompostowanie
Szukanie przez dzieci odpowiedzi na pytanie „dlaczego nie można zanieczyszczać gleby”.
Spodziewane efekty:
Dziecko zna zasady pielęgnowania roślin uprawnych i ozdobnych.
Dziecko zna budowę roślin.
Dziecko wie jak przygotować kompost do nawożenia gleby.
Poziom II
Zakres treści:
Zapoznanie dzieci ze składnikami gleby i różnicami fizycznymi między piaskiem, żwirem, gliną a ziemią próchniczą.
Poznawanie „życia gleby” i znaczenia wszystkich jej żywych składników dla rozwoju roślin uprawnych.
Poznawanie wybranych przedstawicieli charakterystycznej szaty roślinnej dla różnych rodzajów gleby.
Zapoznanie z niektórymi przyczynami zatrucia gleby i koniecznością jej ochrony.
Prowadzenie hodowli roślin w kąciku przyrody i ogrodzie przedszkolnym
Wprowadzenie ekologicznych sposobów uprawy roślin w ogrodzie przedszkolnym.
Spodziewane efekty:
Dziecko zna podstawowe składniki gleby i potrafi je odróżniać.
Dziecko rozumie znaczenie „zdrowej” gleby dla życia roślin i człowieka.
Dziecko zna niektóre przyczyny zatrucia gleby.
Dziecko zna sposoby ekologicznej uprawy roślin, potrafi przygotować kompost i wykorzystać go do nawożenia gleby.
Część VI
SEGREGACJA ODPADÓW
Cele:
Kształtowanie umiejętności podejmowania praktycznych działań: segregowanie makulatury, opakowań plastikowych, szklanych, puszek aluminiowych. Kształtowanie proekologicznych nawyków w codziennym życiu.
Uświadomienie wpływu gromadzenia toksycznych odpadów na najbliższe środowisko.
Uwrażliwienie na estetyczne wartości zadbanego, czystego środowiska.
Poziom I
Zakres treści:
Zapoznanie z pojęciem selektywnej zbiórki odpadów.
Rozróżnianie rodzajów odpadów.
Poznawanie prostych sposobów ponownego wykorzystania niektórych odpadów w codziennym życiu.
Poznawanie niebezpieczeństw spowodowanych zanieczyszczaniem środowiska.
Spodziewane efekty:
Dziecko zna pojęcie selektywnej zbiórki odpadów.
Dziecko rozróżnia przeznaczenie kolorowych pojemników na odpady i potrafi je segregować.
Dziecko rozumie potrzebę ograniczenia ilości odpadów odpadów.
Poziom II
Zakres treści:
Zapoznanie z pojęciami dotyczącymi odpadów ( komunalne, przemysłowe, utylizacja, recykling).
Rozróżnianie rodzajów odpadów oraz możliwości ich wykorzystania i recyklingu.
Poznawanie niebezpieczeństw spowodowanych zanieczyszczeniem środowiska.
Prowadzenie akcji informacyjnej dla rodziców o podejmowanych przez dzieci działaniach.
Włączanie rodziców w systematyczne działania np. zbieranie puszek aluminiowych, makulatury oraz szukanie pomysłów na ich wykorzystanie.
Spodziewane efekty:
Dziecko zna pojęcia odpad, selektywna zbiórka, recykling, utylizacja.
Dziecko rozumie potrzebę ograniczania ilości odpadów.
Dziecko segreguje odpady.
Dziecko przekazuje zdobytą wiedzę swoim domownikom i zachęca do działania.
Część VII
ZDROWY STYL ŻYCIA
Cele:
Kształtowanie postawy aktywnego i świadomego dbania o zdrowie w myśl zasady „W zdrowym ciele zdrowy duch”.
Rozumienie pojęcia „zdrowie” i uświadomienie, od jakich czynników zewnętrznych i wewnętrznych jest zależne.
Kształtowanie umiejętności różnicowania, co jest korzystne dla zdrowia, a co szkodliwe.
Poziom I
Zakres treści
Wyrabianie nawyków kulturalno - higienicznych.
Poznawanie znaczenia spożywania warzyw i owoców dla racjonalnego odżywiania.
Organizowanie zabaw i zajęć na powietrzu
Poznawanie prostych ćwiczeń relaksacyjnych.
Organizowanie wypoczynku w ciągu dnia.
Spodziewane efekty:
Dziecko rozumie konieczność codziennych zabiegów higienicznych(mycie całego ciała, mycie zębów).
Dziecko potrafi wykonywać niektóre czynności higieniczne.
Dziecko aktywnie wypoczywa na świeżym powietrzu.
Dziecko wie o konieczności spożywania warzyw i owoców.
Poziom II
Zakres treści:
Wyrabianie nawyków higieniczno - porządkowych.
Wprowadzanie pojęcia „zdrowa żywność” i „zdrowe odżywianie”.
Poznawanie wartości odżywczych niektórych produktów i sposobów ich przetwarzania.
Zwalczanie niechęci do jedzenia niektórych potraw.
Poznawanie różnorodnych form aktywnego wypoczynku i rekreacji.
Ukazywanie potrzeby przebywania w środowisku przyrodniczym (las, park, wyjazd na wieś, przebywanie nad wodą itp.) dla zdrowego wypoczynku.
Podejmowanie wspólnych z rodzicami działań promujących zdrowy styl życia.
Spodziewane efekty:
Dziecko potrafi samodzielnie i umiejętnie wykonywać niektóre czynności higieniczno - porządkowe.
Dziecko zna zasady zdrowego odżywiania, chętnie spożywa warzywa i owoce.
Dziecko aktywnie wypoczywa na świeżym powietrzu.
Rodzice podejmują działania promujące zdrowy styl życia.
EWALUACJA
Sprawdzeniu stopnia realizacji osiągania założonych celów, służyć będą:
dyskusje, wymiana opinii i doświadczeń na spotkaniach Rady Pedagogicznej
hospitacje zajęć, badanie dokumentacji pedagogicznej
ankieta dla rodziców
obserwacja proekologicznych zachowań dzieci w różnych sytuacjach
Zgromadzone w ten sposób informacje i wskazówki posłużą do usprawnienia niniejszego programu.
SCENARIUSZE ZAJĘĆ
Scenariusz nr 1
Temat: Jak powstają opady?
Cel: wzbogacenie wiadomości dzieci na temat zjawisk atmosferycznych,
kształtowanie prawidłowego obrazu świata poprzez samodzielne działania
dzieci.
Cele szczegółowe:
dziecko zna obieg wody w przyrodzie.
dziecko wie jak powstaje deszcz
dziecko zna właściwości śniegu.
dziecko podejmuje próby formułowania wniosków
Pomoce:
Historyjka obrazkowa „Wędrówka deszczowych kropelek”, słoik, wata, lejek, naczynie z gorącą wodą, kartki papieru, farby, patyczki,
Przebieg zajęcia:
Nauczycielka zachęca do obserwacji przez okno padającego deszczu ze śniegiem. Mówi przysłowie: Kwiecień - plecień, bo przeplata: trochę zimy, trochę lata. Czy to przysłowie jest prawdziwe?
Pozwolenie dzieciom na swobodne wypowiadanie się w oparciu o ich dotychczasową wiedzę i doświadczenia.
Zabawa badawcza - czy śnieg jest czysty?
Nauczycielka przynosi z ogródka śnieg do sali i skupia dzieci wokół stolika.
Obserwacja topnienia śniegu i powstawania wody - wyciąganie wniosków
w sali jest ciepło
resztki śniegu pływają w wodzie,
śnieg jest lżejszy,
woda jest brudna, mimo iż śnieg jest biały.
Nauczycielka proponuje żeby dzieci sprawdziły czy ten śnieg jest naprawdę
brudny. Dzieci wkładają lejek do szklanego naczynia wyścielonego watą i
wlewają wodę z roztopionego śniegu. Następnie obserwują wodę w naczyniu
i watę w lejku - wyciągają wnioski:
wata jest brudna
woda jest czysta
woda została przefiltrowana.
Historyjka obrazkowa „Wędrówka deszczowych kropelek”. Próby przedstawienia obiegu wody w przyrodzie z równoczesnym przedstawieniem ilustracji we właściwej kolejności. Nauczycielka skupia uwagę dzieci przy gotowym schemacie : Dobrze się przyjrzyjcie i zastanówcie, jak wędruje woda.
po jednej stronie ilustracji pada deszcz, a po drugiej świeci słońce,
poda deszcz, a krople wody parują.
Obserwacja doświadczenia - obserwacja pary i skraplania się wody. Nauczycielka wlewa do naczynia gotującą się wodę, przykrywa je talerzem. Para unosząca się do góry tworzy „chmury”.
- Z pary tworzą się krople, które w postaci deszczu, po ochłodzeniu spadają na ziemię. Teraz położymy na naczyniu lustro i sprawdzimy, co się stanie.
Na lustrze wyraźnie widać krople deszczu.
Na zakończenie dzieci otrzymują kartki papieru z kroplą niebieskiej farby, która ma naśladować kroplę deszczu. Z tej kropli, za pomocą patyka, maja stworzyć tajemniczy świat.
Scenariusz Nr 2
Temat: Jak korzystamy z wody?
Cel: kształtowanie umiejętności racjonalnego wykorzystania wody w przedszkolu i
gospodarstwie domowym.
Cele szczegółowe:
dziecko zna skutki zanieczyszczania wody
dziecko w trakcie codziennych czynności racjonalnie korzysta z wody
dziecko próbuje formułować wnioski na podstawie własnych obserwacji
Pomoce:
Przebieg zajęcia:
Rozwiązanie rebusu obrazkowego, którego hasłem jest „woda”. Rozmowa na temat przydatności i zastosowania wody w życiu codziennym - do czego służy woda w przedszkolu, naszych domach, w naszym mieście.
Inscenizacja wiersza „Dwie umywalki” za pomocą sylwet.
Witaj sąsiadko miła!
Dużo dziś dzieci umyła?
- Oj umyłam ich niemało,
Chyba z tuzin się chlapało.
Wymydliły całe mydło,
Zamoczyły cały ręcznik.
Co dzień się tak muszę męczyć,
Aż mi życie zbrzydło!
- A czy dobrze się umyły?
Oj, niedobrze, niestarannie,
Choć pryskałam z całej siły,
Aż mi wody brakło w kranie.
Na niejednej brudnej twarzy
mycia nikt nie zauważy.
Wypowiadanie się na temat inscenizacji: jak korzystamy z wody w czasie mycia rak? Dostrzeganie nieprawidłowości.
Zabawa zręcznościowa „Przenoszenie wody”
Przygotowujemy dwa kubki z wodą. Dzielimy dzieci na dwa zespoły. Wyznaczamy trasę i metę. Zwycięża grupa, której uda się dokładniej wykonać zadanie i nie rozlać wody.
Doświadczenie z myciem zębów.
Dziecko myje zęby określoną ilość czasu ( np. 2 min.) przy odkręconym kranie przy którym podstawiamy miskę. Następnie porównujemy ilość zebranej wody z miski z wodą w małym kubeczku. Możemy też policzyć ile kubeczków wody znajduje się w wiadrze? Ile dzieci może umyć zęby w takiej ilości wody?
Dzieci podejmują próbę formułowania wniosków w oparciu o analizę faktów.
Oglądanie serii ilustracji „Woda w życiu codziennym”, dostrzeganie różnych zastosowań wody oraz nieprawidłowości związanych z zanieczyszczeniem i nie oszczędzaniem wody.
Wspólne wyjście do łazienki - dokładne mycie rąk, a jednocześnie oszczędne korzystanie zwody.
Scenariusz nr 3
Temat: „W królestwie dźwięków. Gdzie mieszka cisza?
Cel: kształtowanie umiejętności wyróżniania dźwięków w otoczeniu, nazywania i
określania ich natężenia,
uświadomienie dzieciom szkodliwości hałasu dla zdrowia.
Cele operacyjne:
dziecko potrafi nazwać różne dźwięki i określić ich natężenie
dziecko potrafi określić zależność między natężeniem dźwięku a własnym samopoczuciem.
Pomoce: nagrania różnych odgłosów, ilustracje źródeł dźwięku (np. telewizor, morskie fale, samolot, szum drzew, wiertarka itp.), instrumenty perkusyjne, folia, kółeczka w kolorze zielonym i czerwonym dla każdego dziecka.
Przebieg zajęcia:
Zabawy z dźwiękami.
Zabawa „Cała sala gra z nami”. Dzieci wędrują po sali w poszukiwaniu dźwięków. Uderzają rękoma o podłogę, meble, firanki.
Zabawa „Chodzimy po różnych przedmiotach”. Dzieci chodzą po sali bez kapci po rozłożonych różnych materiałach: dywanie, podłodze, gazetach, folii, woreczkach z nasionami itp.. Określają, które z nich wydają dźwięki i po czym jest przyjemnie chodzić.
Siadają w gromadce odwrócone plecami do terenu z rozłożonymi materiałami. Zamykają oczy. Wybrane dziecko przechodzi po wybranej powierzchni, inni odgadują jej rodzaj.
Zabawa „Grające przedmioty”. Dzieci wytwarzają dźwięki przy użyciu tradycyjnych i niekonwencjonalnych instrumentów perkusyjnych. Próbują przedstawić różne zjawiska akustyczne np.: deszcz, szum drzew, wiatr itp.
Zabawa badawcza „Wsłuchaj się w odgłosy z wnętrza ciała”.
słuchanie własnego oddechu i oddechu kolegów,
słuchanie bicia serca innych dzieci,
słuchanie „szumu” w uszach przez delikatne zatkanie wskazującymi palcami
Nagły kontakt ze skumulowanym hałasem - włączenie drażniącego, głośnego nagrania magnetofonowego lub uderzenie o talerze ( z zestawu perkusji dziecięcej). Wymiana wrażeń wywołana ostrymi dźwiękami
Muzyka domowych urządzeń.
Nauczyciel prezentuje działanie urządzeń w gospodarstwie domowym, w przedszkolu. ( nagranie magnetofonowe). Dzieci odgadują nazwę urządzeń. Określają, czy urządzenia te pracują głośno, czy cicho.
Zabawy przy makiecie „Co lubią nasze uszy”?
Nauczycielka rozsypuje ilustracje przedstawiające źródło dźwięku ( telewizor, samochód, samolot, śpiewający ptak, szum drzew, morskie fale, wiertarka, płynący potok itp.). Dzieci otrzymują zielone i czerwone kółeczka, które według uznania układają pod ilustracjami. Zielone kółko oznacza urządzenie przyjazne dla słuchu, czerwone - nieprzyjazne, niebezpieczne. Dzieci uzasadniają swoje wybory.
Odpoczynek w dowolnej pozycji przy cichej relaksującej muzyce.
Scenariusz nr 4
Temat: Zdrowe dzieci - zdrowy świat
Cel: kształtowanie postawy aktywnego i świadomego dbania o zdrowie w myśl
zasady „W zdrowym ciele zdrowy duch”.
Cele szczegółowe:
dziecko rozumie pojęcia: „zarazki', „bakterie”, „wirus”, „choroba” i w prosty sposób potrafi je wyjaśnić
dostrzega i rozumie sens dbania o higienę osobistą oraz o środowisko zewnętrzne,
potrafi wyrazić w działaniu swoje wyobrażenie na temat zdrowia.
Pomoce:
plansze, magnetofon, laboratorium z mikroskopem, teatrzyk z sylwetkami cieni.
Przebieg zajęcia:
Powitanie:
Wszyscy są witam was!
Zaczynamy bo już czas,
Jestem Ja, jesteś Ty: raz, dwa, trzy!
Witaminki - korowód przy piosence. Gdy muzyka milknie dzieci tworzą krąg trzymając się za ręce.
Nasze spotkanie - dzieci wypowiadają się na temat samopoczucia.
dzisiaj jestem szczęśliwa, bo .........
jestem wesoła gdyż .........
jest mi smutno, ponieważ .........
Po wypowiedziach dzieci nauczycielka mówi: „A ja jestem troszkę smutna bo zauważyłam, że dzisiaj w przedszkolu nie ma Oli. Co mogło się stać? Co spowodowało jej nieobecność w przedszkolu?”
Wojna z mikrobami - teatrzyk cieni w oparciu o utwór Buratowskiej.
Mikroby (chórem):
My jesteśmy mikroby,
roznosimy choroby,
czaimy się skrycie,
czyhamy na życie.
Wirus:
Gdzie Pani lubi mieszkać, pani Bakterio?
Bakteria:
Za brudnym paznokciem,
w nie wypranych kocach,
w kurzu na podłodze,
w nie wymytych owocach,
w pierwszych lepszych brudach.
Wszędzie, gdzie się uda.
A Pan, Panie Wirusie?
Wirus:
Na brudnym obrusie,
w nie umytych rękach,
z daleka od wody.
Woda to udręka!
Bakteria:
Zwłaszcza, jeśli z mydłem!
Wirus:
Ach, mydło obrzydłe!
Na samą myśl słabnę z trwogi....
Bakteria:
Nie przesadzaj tak, mój drogi
szczęściem dla nas, wielu ludzi
zbytnio myciem się nie trudzi,
więc choroby kwitną zdrowo.....
Mikroby (chórem):
Do ataku, marsz, bojowo!
My jesteśmy mikroby,
roznosimy choroby,
czaimy się skrycie,
czyhamy na życie! (wychodzą dzieci).
Dziecko 1:
Jak tu duszno!
Ile kurzu!
Wpuśćmy tutaj trochę słonka (otwierają okna)
Niech świeci we wszystkich kątach!
Dziecko 2:
Przynieś prędko wiadro z wodą, daj mi szczotkę,
tę różową, a sam zetrzyj wszędzie kurz.
Wszyscy;
Do roboty! Ale już! ( Dzieci sprzątają, wypędzają z kątów mikroby, które
oślepione słońcem, uciekają zakrywając twarze. W trakcie sprzątania dzieci
śpiewają lub deklamują):
Dzieci (chórem):
Już się kończy sprzątanie,
myjemy się starannie,
bo gdy czystość wkoło świeci,
starsi zdrowi - zdrowe dzieci!
Odgadnij jak się czuję - próby tworzenia własnych form ekspresyjnych.
scenka pantomimiczna; „Dostaję zastrzyk” (odtwarzanie swojego zachowania i reakcji w czasie tego zabiegu),
improwizacja głosem: „Źle się czuję” ( śpiew z odpowiednią modulacją głosu).
Improwizacja instrumentalna: „ Jestem zdrowa i szczęśliwa” ( wyrażanie dźwiękiem instrumentów swojego samopoczucia).
„Moja wyobraźnia” - malowanie lepienie na temat „Zarazki”
malowanie farbami plakatowymi lub tuszem na szkle,
kompozycje z papiery, wykorzystanie starych gazet (ugniatanie),
lepienie z plasteliny,
rysowanie kredkami.
„ Aktor” - dzieci siedzą w kole.
Losują kolejne karty na których namalowane są buzie - symbole przedstawiające: złość, zdziwienie, radość, zaskoczenie, smutek, płacz. Zadaniem dziecka losującego jest przedstawienie własnej interpretacji stanu uczuciowego jaki znajdował się na wylosowanej kartce, pozostałe dzieci odgadują jaki nastrój przedstawił aktor.
„ Bakterie” - oglądanie preparatów pod mikroskopem, wyciąganie wniosków:
bakterie są wszędzie,
by być zdrowym trzeba dbać o higienę osobistą i czystość środowiska, które nas otacza.
„ Pachnące mydełko” - ćwiczenia oddechowe.
Uczestnicy stoją w kole i podają sobie mydełko, osoba która otrzyma mydełko wciąga nosem zapachy, zamyka oczy i próbuje słowami opisać to co czuje, gdy delektuje się tym zapachem.
Scenariusz nr 5
Temat: Czy trzeba sprzątać świat?
Cel: Uświadomienie dzieciom niebezpieczeństw grożących życiu spowodowanych
zanieczyszczeniem i dewastacją środowiska, zwrócenie uwagi dzieci na
problemy ochrony środowiska poprzez segregowanie śmieci.
Cele szczegółowe:
dziecko dzieli się uwagami na temat poczynionych obserwacji dotyczących zmiany wyglądu najbliższego środowiska,
dziecko potrafi segregować śmieci do odpowiedniego pojemnika,
dziecko zna niebezpieczeństwa spowodowane zanieczyszczaniem środowiska.
Pomoce: przybory i narzędzia do sprzątania ( miotła, szufelka, worki na śmieci itp.), karton z rysunkami przedstawiającymi: szkło, plastik, aluminium, papier; opaski na głowę z sylwetami: Baby Jagi, krasnoludka, diabełka, czarownicy, kartony (pojemniki) na śmieci w kolorze czerwonym, niebieskim, białym, żółtym.
Przebieg zajęcia:
Rozmowy na temat prowadzonych przez dzieci wcześniejszych obserwacji podczas drogi do przedszkola, spacerów i wycieczek dotyczących wyglądu najbliższego środowiska.
Zaprezentowanie dzieciom narzędzi i przyborów do sprzątania, przygotowanych do dzisiejszych zajęć. Zapowiedź do wielkiego sprzątania. Na sali znajduje się karton, do którego dzieci zbierały śmieci w ciągu całego tygodnia.
Motywowanie dzieci do pracy wierszem - rymowanką „Szalona wyliczanka” Teresy Fiutowskiej.
Szalona wyliczanka.
Wielkie dziś sprzątanie świata,
czarownica z miotłą lata,
z nią czarownic innych chmara
Łysą Górę sprzątnie zaraz.
Baby Jagi nie próżnują
i łopaty już szykują,
zamiast straszyć małe dzieci.
w piekle diabły też pracują,
wszystkie kotły w nim szorują,
ogonami wycierają
i już czysto w piekle mają.
Dzielne skrzaty to krasnale
także się nie lenią wcale,
a że długie brody mają,
to świat nimi zamiatają.
Przygotowanie pojemników na śmieci - naklejanie przygotowanych kartoników z rysunkami przedstawiającymi: szkło, plastik papier, aluminium do wcześniej przygotowanych kartonów w odpowiednich kolorach (biały - szkło, czerwony - papier, żółty - plastik, niebieski - aluminium).
Podział dzieci na zespoły, w których będą segregować śmieci z kartonu:
I zespół - Pracowite czarownice- papier
II zespół - Wesołe Baby Jagi - szkło,
III zespół - Brodate Krasnoludki - plastik,
Iv zespół - Dobre Diabełki - aluminium.
Rozdanie dzieciom opasek przedstawiających daną postać.
Wielkie porządki- wykonywanie przez każdy zespół zadanej pracy. Dzieci nakładają rękawiczki i segregują śmieci do oznakowanych pojemników.
Czynności higieniczne w łazience - mycie rąk.
Zmniejszanie objętości śmieci.
Nauczycielka częstuje dzieci sokiem. Połowie grupy nalewa sok z dużej butelki, drugiej połowie rozdaje małe buteleczki z sokiem. Po wypiciu soku stawiamy na jednej połowie stołu dużą butelkę, a na drugiej butelki po małych soczkach. Następnie wkładamy butelki do dwóch identycznych worków. Zastanawiamy się wspólnie, które ze zużytych opakowań zajmują więcej miejsca. Wniosek: Tam gdzie tylko jest to możliwe kupujemy opakowania zbiorcze.
Nauczycielka przynosi w plastikowym worku zakręcone butelki typu pet. Pyta dzieci, czy zajmują one dużo czy mało miejsca. Każde dziecko dostaje jedną butelkę i próbuje zmniejszyć jej objętość. Jeśli dzieci nie wpadną na pomysł, że należy odkręcić korek, o dopiero zdnieść butelkę, po kilku chwilach prezentujemy ten sposób. Zgniecione butelki wkładamy do odpowiedniego pojemnika.
Wypowiedzi dzieci na temat wykonywanych przez nie zadań i ich użyteczności.
Scenariusz nr 6
Temat : Wiatr.
Cel: Poznawanie zjawisk atmosferycznych i ich znaczenia przyrodzie
Cele szczegółowe:
Dziecko rozumie pojęcie „wiatr” i w prosty sposób potrafi je wyjaśnić,
dziecko rozumie znaczenie wiatru w przyrodzie,
dziecko zna sposoby wykorzystania wiatru przez człowieka.
Pomoce:
Ilustracje przedmiotów poruszanych przez wiatr, ilustracje przedstawiające charakterystyczne cechy krajobrazu późnej jesieni, baloniki, piórka, liście, klocki, piłeczki pingpongowe, miska z wodą, papierowe łódki, suszarka, magnetofon, kaseta.
Przebieg zajęcia:
Stworzenie sytuacji wprowadzającej do tematu zajęć - zagadka.
Dzieci siedzą na dywanie, nauczycielka zadaje zagadkę związaną tematycznie z listopadem.
„Ostatni listek z drzewa opadł, jaki to miesiąc?”
Z czym kojarzy się nazwa miesiąca?
Odwołanie się do spostrzeżeń z wycieczki.
Byliśmy na wycieczce i obserwowaliśmy jesienny krajobraz - co charakterystycznego zauważyłyście?
Recytacja wiersza I. Kocylak „Zabawa z listopadem”. Jaki jest listopad w tym wierszu, o co prosi i dlaczego? . A jak my powinniśmy się ubierać jesienią, żeby nie zmoknąć i nie zmarznąć?.
Zabawa z listopadem”
Idzie listopad pod parasolem,
Sam sobie wybrał deszczową porę.
Trzęsie się z zimna,
Ludziom się żali.
Podarowałam mu ciepły szalik.
Oprócz szalika chce mieć kalosze.
Chcesz mieć kalosze?
Masz, bardzo proszę.
Już nie przerazi cię żadna słota.
W tych butach możesz chodzić po błotach.
A czy głębokie będą kałuże?
Oj, listopadzie, nie marudź dłużej.
Zagadka słowna.
Huknął, dmuchnął z całej siły,
Aż się wróble przestraszyły.
Czy znasz tego psotnika,
Który powiał i znika?
Rozmowa z dziećmi na temat ilustracji i ich doświadczeń:
czy wiatr bywa jednakowy?
Jaki może być wiatr?
Wiatr przywiał wcześniejszą zimę - co robi ze śniegiem?
Jakie szkody może jeszcze wyrządzić silny wiatr?
Jak rozmawiają wiatry?
Ćwiczenia artykulacyjne w powiązaniu z oddechowymi.
Dzieci naśladują odgłosy wiatrów. Dmuchanie piórek i baloników.
Zabawy badawcze - próby formułowania wniosków przez dzieci.
tworzenie fal - dmuchanie strumieniem powietrza suszarki na wodę.
Zachowanie się papierowych łódek na wodzie pod wpływem słabego i silnego wiatru;
Stosunek siły wiatru do ciężaru przedmiotów; lekkie - przesuwa, ciężkie - pozostają w miejscu.
„Jakim przedmiotom potrzebny jest wiatr” - dzieci wybierają obrazki i przyczepiają do diagramu.
„Wiatr i liście” - zabawa ruchowa.
Przy akompaniamencie muzyki dzieci naśladują wiatr: uginanie się drzew, wirujące i opadające liście itp.
Wiatraczki - prace konstrukcyjne przy stolikach.
Dzieci wykonują wiatraczki: składają szablon według wzoru, przymocowują go do patyczka.
Zabawy w ogrodzie - obserwowanie zachowania się wiatraczków na wietrze.
Scenariusz nr 7
Temat: Co wiedzą dzieci na temat śmieci?
Cel: Uświadomienie konieczności selektywnej zbiórki odpadów oraz wtórnego ich
wykorzystania.
Cele szczegółowe:
Dziecko zna pojęcia odpad, selektywna zbiórka, recykling,
Dziecko rozróżnia przeznaczenie kolorowych pojemników na odpady,
Dziecko rozumie potrzebę segregacji odpadów.
Pomoce:
Kaseta z nagraniem „Segreguj odpady” , kolorowe pojemniki na odpady, opakowania po zużytych produktach, kartony, barwne papiery, klej.
Przebieg zajęcia:
Nauczycielka zapoznaje dzieci z piosenką „Segreguj odpady”:
Pomyśl już teraz o naszej planecie,
zanim się stanie jednym wielkim śmieciem.
Byłby to wtedy problem nie lada,
zatem już teraz pomyślmy o odpadach.
Bo śmieci i odpady nie są jednakowe.
Są szklane, papierowe, także plastikowe.
Więc posłuchaj dobrej rady i segreguj odpady.
I od dzisiaj swych śmieci nie wyrzucaj jak leci.
Ref.
Osobno plastik, osobno szkło.
Osobno papier - zapamiętaj to!
Osobno plastik, osobno szkło.
Osobno puszki - przyrodę chroń.
Nauczycielka pyta dzieci, o czym jest ta piosenka i do czego zachęca?
Nauczycielka dyskutuje z dziećmi, jaka jest różnica między odpadami a śmieciami oraz są to przedmioty jednorazowego użytku. Giełda pomysłów dzieci, którą podsumowuje nauczycielka.
Zabawa dydaktyczna „Osobno papier i plastik, i szkło”. Dzieci dokonują segregacji zgromadzonych przez nauczycielkę opakowań szklanych, papierowych i plastikowych. Wspólnie sprawdzają czy zadanie zostało dobrze wykonane.
Nauczycielka prezentuje kartonowe pojemniki w kolorach odpowiadających pojemnikom do segregacji. Wyjaśnia, jakie jest ich przeznaczenie, zapoznaje z pojęciem i celem selektywnej zbiórki, recyklingu. Pyta dzieci, czy widziały już takie pojemniki?
Dzieci wkładają posegregowane odpady do oznakowanych pojemników.
Nauczycielka zadaje dzieciom pytanie: -Co dzieje się z odpadami w naszej sali? Zabawa badawcza - dzieci poszukują w sali rozmaitych odpadów, sprawdzają gdzie się znajdują.
Nauczycielka zachęca dzieci do wypowiedzi:- Czy mu w naszej sali pamiętamy o segregowaniu odpadów?, Czy wykorzystujemy je powtórnie?
Nauczycielka wspólnie z dziećmi ustalają, co robić z odpadami. Oklejają kartonem pojemnik na makulaturę oraz pojemnik na odpady do wtórnego wykorzystania.
Nauczycielka tworzy w sali kącik „Twórczych pomysłów”, w którym dzieci mogą realizować swoje fantazje, wykorzystując do tego odpady.
Podczas spaceru dzieci szukają miejsca, w którym znajdują się pojemniki na odpady dla mieszkańców. Sprawdzają jak są oznakowane.
Scenariusz nr 8
Temat: Sami robimy papier
Cel: Zapoznanie dzieci ze sposobem wtórnego przerabiania papieru i możliwością
wykorzystania go, uświadomienie korzyści z powtórnego zagospodarowania
odpadów.
Cele szczegółowe:
Dziecko wie, że zużyty papier można ponownie przerobić.
Dziecko przekazuje zdobytą wiedzę swoim domownikom i zachęca do działania.
Dziecko wykorzystuje papierowe odpady do twórczych działań.
Pomoce:
namoczone papiery, mikser, ubijaki, ramki lub sitka do przesiewania piasku, tekturki, butelki.
Przebieg zajęcia:
nauczycielka mówi do dzieci: Chciałabym, żebyśmy spróbowali dzisiaj sami zrobić nowy papier z naszych zużytych kartek. Wczoraj wspólnie przygotowaliśmy masę papierową, która jest przed wami, a teraz rozpoczniemy dalszą pracę.
Nauczycielka wspólnie z dziećmi rozpoczyna pracę. Dzieci pracują w parach.
Instrukcja wykonania własnego papieru:
podrzeć papier na małe kawałki,
moczyć przez noc w wodzie,
ubijać masę do uzyskania konsystencji papki (można użyć miksera), dolać wody,
przelać papkę przez rozpiętą na ramie siatkę tak, aby aby została ona równomiernie pokryta cienką warstwą,
ramę przycisnąć kawałkiem tektury i odwrócić,
delikatnie naciskając na siatkę palcami, oddzielić warstwę papki od siatki,
papierową masę przykryć kawałkiem tektury i za pomocą owalnego przyrządu wycisnąć z niej wodę,
zostawić papier do wyschnięcia.
Nauczycielka zwraca się do dzieci: Mogliście teraz sami się przekonać, że papier można kolejny raz przerobić i powtórnie wykorzystać. Dlatego tak ważne jest segregowanie. Jak myślicie, czy moglibyście zachęcić waszych rodziców do segregowania papierowych odpadów w domu?
Dzieci z pewnością zgodzą się na propozycję. Wspólnie z nauczycielką piszą list, który zaniosą do domu. List umieszczają w środku laurki zrobionej z papieru własnej produkcji. Może zawierać taką treść:
„Kochani Rodzice !
Robiliśmy dzisiaj w przedszkolu papier i wcale nie potrzebowaliśmy do tego drewna, wystarczyły stare gazety i inne papiery. Chcielibyśmy w domu zacząć segregować papier; bo w ten sposób oszczędzamy dużo lasów. Pomóżcie nam to zrobić”.
BIBLIOGRAFIA:
Dudzikowska M. - Wychowanie przez aktywne uczestnictwo.
WSiP Warszawa 1987
Cichy D. - Kształtownie świadomości ekologicznej młodego pokolenia
Polaków. Warszawa 1998.
Czerniawska H. - Program wychowania przedszkolnego dla dzieci 3-6
letnich.
WSiP Warszawa 2000.
Frątczak J. - Ekologia i ochrona środowiska dla dzieci w wieku
przedszkolnym - mimimum programowe.
Stowarzyszenie “Zdrowy Człowiek” w Warszawie.
Bydgoszcz 1993.
Frątczakowie E. J.- Kącik przyrody w wychowaniu przedszkolnym.
WSiP Warszawa 1979.
Frątczakowie E.J .- Edukacja zdrowotna dzieci przedszkolnych.
WOM Toruń 1992.
Gałczyńska T. - Ten piękny tajemniczy świat.
Warszawa 1997.
Gerstmajer R. - Przewodnik po przyrodzie.
AKS Polonia 1993
Kielar-Turska M. - Jak pomagać dziecku w poznawaniu świata.
WSiP Warszawa 1992.
Kozłowski S. - Droga do ekorozwoju.
Warszawa 1994.
Kutyłowska G. - Program edukacji ekologicznej w przedszkolu.
Warszawa 1995.
Mierzwiński A. - 100 słów o ekologii i ochronie środowiska.
Warszawa 1991.
Soida D. Kotynia T. - Edukacja środowiskowa w terenie. Pomysły i pomoce.
Regionalny Ośrodek Rdukacji Ekologicznej Krakowie.
Kraków 1994.
14. WOM w Legnicy - Ekologia w przedszkolu.
Legnica 1994.
15. Wójcicki J. - Notatki nauczyciela poszukującego. Kalisz 1994.
SPIS TREŚCI:
Wstęp
Istota edukacji przyrodniczo-ekologicznej w przedszkolu.
Założenia programowe.
Struktura programowa
Cele i zadania
Formy i metody
Obszary merytotyczne - sposoby realizacji
Część I - Powietrze
Część II - Ochrona przed hałasem
Część III - Woda
Część IV - Las -zwierzęta
Część V - Gleba
Część VI - Segregacja odpadów
Część VII - Zdrowy styl życia.
Ewaluacja.
Scenariusze zajęć.
Bibliografia
19