KLASYFIKACJA CHORÓB UKŁADU RUCHU wg ARA
Obowiązuje od 1983 roku i obejmuje wszystkie choroby, którym towarzyszą dolegliwości ze strony narządu ruchu.
I UKŁADOWE CHOROBY TKANKI ŁĄCZNEJ:
A. Reumatoidalne zapalenie stawów(sero+ i sero- RF IgM obecny)
B .Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów:
1.początek wielostawowy.
2.początek skąpostawowy.
3.początek układowy.
C. LES=Toczeń(skórny,układowy,polekowy)
D. Skleroderma.
E. Rozlane zapalenie powięzi.
F. Zapalenie wielomięśniowe.
G. Martwicze zapalenia naczyń.
H. Zespół Sjögrena.
I. Overlap syndrom ( MCTD = Mieszana układowa choroba tkanki łącznej).
J.Inne ( Polymyalgia reumatyczna,Rumień guzowaty).
II ZAPALENIE STAWÓW Z TOWARZYSZĄCYM ZAPALENIEM KRĘGOSŁUPA
zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
zespół Reitera,
łuszczycowe zapalenie stawów,
enteropatie.
III. CHOROBA ZWYRODNIENIOWA STAWÓW (pierwotna i wtórna).
IV.ZESPOŁY REUMATYCZNE TOWARZYSZĄCE ZAKAŻENIU:
bakteryjne, wirusowe, grzybicze
odczynowe: gorączka reumatyczna, przewlekłe bakteryjne zapalenie wsierdzia.
V. CHOROBY METABOLICZNE I GRUCZOŁÓW DOKREWNYCH,KTÓRYM
TOWARZYSZĄ OBJAWY STAWOWE:
Dna moczanowa - odkłada się moczan sodu
Chondrokalcynoza - odkłada się pirofosforan wapnia.
Amyloidoza
Hemofilia.
Wrodzone zaburzenia metabolizmu( Zespół Marfana,Cukrzyca, Choroby tarczycy)
VI NOWOTWORY:
Łagodne - ganglion
Złośliwe - białaczki, szpiczak mnogi , przerzuty
VII ZABURZENIA NERWOWO-NACZYNIOWE:
Zespół kanału nadgarstka
Zespół algodystroficzny = Sudecka
Zespoły korzeniowe.
VIII CHOROBY KOŚCI I CHRZĄSTEK:
Osteoporoza (uogólniona, miejscowa)
Osteomalacja.
Choroba Forestier.
Choroba Pageta.
Martwice kości.
IX ZMIANY POZASTAWOWE:
Zapalenia kaletek, ścięgien, entezopatie, torbiele,
Fibromyalgia.
X RÓŻNE CHOROBY< KTÓRYM TOWARZYSZĄ OBJAWY STAWOWE:
Reumatyzm palindromiczny
Okresowa puchlina stawów
Sarkoidoza
Choroby trzustki, Przewlekłe zapalenia wątroby
ETIOPATOGENEZA:
predyspozycje genetyczne
reakcje autoimmunologiczne
czynniki infekcyjne
DIAGNOSTYKA:
Badanie podmiotowe=wywiad
Badanie przedmiotowe
Badania laboratoryjne: w tym RF, CRP, kwas moczowy, OB.,
Bad. Immunologiczne
Badania radiologiczne: rtg klasyczne, CT , NMR,
USG stawów.
Scyntygrafia.
REUMATOIDALNE ZAPALENIE STAWÓW - RZS
RZS jest przewlekłą, układową chorobą tkanki łącznej.
Podstawowym objawem jest zapalenie stawów o charakterze postępującym, prowadzącym do deformacji i destrukcji stawów, co w konsekwencji prowadzi do upośledzenia wydolności stawów i ciężkiego kalectwa.
Pierwotnym miejscem zapalenia jest błona maziowa stawów, zmiany występują również w ścięgnach, pochewkach, kaletkach i więzadłach.
Częstość zachorowania 1- 2 % populacji.
K - M = 3 : 1.
Zachorowania są w każdym wieku ale najczęściej jednak 25 - 35 r.ż i 50 - 60 r.ż.
ETIOLOGIA CHOROBY:
1.Zaburzenia immunologiczne: produkcja w błonie maziowej stawów czynników reumatoidalnych,
które są przeciwciałami.
2.Czynniki genetyczne: antygeny HLA kl.II.
3.Czynniki infekcyjne: wirus Epsteina-Barra, slow-wirusy, bakterie:Salmonella,Proteus.
OBJAWY KLINICZNE RZS -POCZĄTEK:
1.PRZEWLEKŁY 70% pacjentów - występuje zmęczenie, brak apetytu, powolny spadek
wagi ciała, sztywność mięśni i stawów.
2.OSTRY 15% pacjentów - występuje wysoka gorączka, silne bóle mięśni i stawów, duży
spadek wagi ciała nawet do 10 kg.
Zapalenie stawów charakteryzuje się: BÓLEM
SYMETRYCZNYM OBRZĘKIEM
SZTYWNOŚCIĄ PORANNĄ STAWÓW PONAD 1 h
OGRANICZENIEM RUCHOMOŚCI STAWÓW.
LOKALIZACJA W KOLEJNOŚCI ZAJMOWANIA STAWÓW: STAWY
RĄK
STÓP
SKOKOWE
ŁOKCIOWE
BARKOWE
KOLANOWE
BIODROWE
KRĘGOSŁUPA SZYJNEGO
SKRONIOWO-ŻUCHWOWE
OBJAWY POZASTAWOWE:
1. Guzki reumatoidalne
2. Zapalenie osierdzia, mięśnia sercowego
3.Zmiany w płucach - zapalenie opłucnej
4.Limfadenopatia
5. Uogólnione zapalenie naczyń - zagrożenie życia.
6.Zespół nerczycowy.
ROZPOZNANIE W OPARCIU O KRYTERIA ARA Z 1987 r.
LECZENIE RZS :MUSI BYĆ KOMPLEKSOWE:
FARMAKOLOGICZNE
CHIRURGICZNO-ORTOPEDYCZNE
FIZYKOTERAPIA
KINEZYTERAPIA
REHABILITACJA SPOŁECZNA
REHABILITACJA ZAWODOWA
PATOLOGIA RZS
Pierwotnym miejscem zapalenia jest błona maziowa stawów.
Dochodzi w niej do:
proliferacji komórek warstwy synowialnej
rozrostu i przerostu kosmków błony maziowej
tworzenia się nacieków zapalnych złożonych z limfocytów T i B oraz makrofagów.
tworzenia się ognisk martwicy włóknikowatej
produkcji immunoglobulin IgG i IgA przez limfocyty B o właściwościach czynnika reumatoidalnego
rozrastająca się błona maziowa pokrywa całą powierzchnię chrząstki stawowej - powstaje Łuszczka ( PANNUS )
produkcji w płynie stawowym cytokin prozapalnych np. IL1, TNFα , które niszczą chrząstkę stawową
między łuszczkami powierzchni tworzących staw dochodzi do ich zrostu co prowadzi do usztywnienia stawu ( ANKYLOSIS )
tworzenia się nadżerek na powierzchni kości i geod podchrzęstnych
zmian zapalnych w ścięgnach, kaletkach oraz więzadłach stawowych
wcześnie rozwija się osteoporoza przystawowa
zapalenia w ścianie naczyń krwionośnych
DEFORMACJE STAWÓW W RZS
palce o typie „łabędziej szyjki” tj. przeprost w stawach międzypaliczkowych bliższych ( PIP ) i przykurcz w stawach międzypaliczkowych dalszych ( DIP )
palce o typie „butonierki” tj. przykurcz w st . PIP i przeprost w stawach DIP
kciuki „kacze dzioby” tj. przeprost w stawie międzypaliczkowym kciuków co prowadzi do utraty zdolności chwytnej rąk i uniemożliwia przeciwstawianie kciuka
palce „młoteczkowate” usztywnienie w stawie PIP, a przykurcz zgięciowy w st. DIP
ulnaryzacja palców tj.odchylenie palców w stronę łokciową związane z uszkodzeniem i osłabieniem prostownika łokciowego nadgarstka
zespół kanału nadgarstka tj. ucisk na nerw pośrodkowy przez przerost błony maziowej bądź wysięk co prowadzi do zaburzeń bądź zniesienia czucia palców I, II, III i połowy IV palca
tworzą się cysty i gangliony np.cysta Bakera
podwichnięcie w stawie szczytowo - potylicznym jest bezpośrednim zagrożeniem życia przez ucisk na rdzeń kręgowy i może doprowadzić również do porażenia czterokończynowego.
KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE RZS wg.ARA
ZREWIDOWANE W 1987 r.
KRYTERIA |
WYJASNIENIA |
1) SZTYWNOŚĆ PORANNA STAWÓW |
Czas trwania ≥ 1 h ( do wystąpienia wyraźnej poprawy ) |
2) ZAPALENIE TRZECH LUB WIĘCEJ STAWÓW |
Jednoczasowy obrzęk lub wysięk 3 stawów stwierdzony przez lekarza |
3) ZAPALENIE STAWÓW RĘKI |
Zapalenie co najmniej 1 stawu śródręczno-palcowego (MCP) lub miedzypaliczkowego bliższego (PIP) oraz stawu nadgarstkowego |
4) SYMETRYCZNE ZAPALENIE STAWÓW |
Jednoczasowość i jednoimienność obustronnych zmian zapalnych |
5) GUZKI REUMATOIDALNE |
Stwierdzone przez lekarza nad wyniosłościami kostnymi po stronie wyprostnej lub w okolicach stawu |
6) OBECNOŚĆ CZYNNIKA REUMATOIDALNEGO W SUROWICY |
Stosując metody, w których odsetek dodatnich wyników w kontroli nie przekracza 5 % |
7) ZMIANY RADIOLOGICZNE TYPOWE DLA RZS |
Stwierdzenie co najmniej dekalcyfikacji. Obecność tylko zmian zwyrodnieniowych jest wykluczeniem |
Spełnienie 4 z 7 kryteriów ustala rozpoznanie.
Kryteria od 1 do 4 muszą być obecne co najmniej przez 6 tygodni
Klasyfikacja sprawności fizycznej w reumatoidalnym zapaleniu stawów
Klasa |
Sprawność fizyczna |
1 |
Zdolność wykonywania bez trudności wszystkich codziennych czynności |
2 |
Zdolność wykonywania normalnych czynności mimo utrudnień spowodowanych ograniczeniem ruchomości jednego lub kilku stawów |
3 |
Zdolność wykonywania tylko nielicznych czynności codziennych i samoobsługi lub ich całkowite upośledzenie |
4 |
Dużego stopnia lub całkowite unieruchomienie w łóżku albo na wózku; tylko częściowo lub całkowicie zniesiona zdolność do samoobsługi |
Kryteria anatomiczne progresji choroby ( wg.Steinbrockera, zmodyfikowane )
Okres |
Zmiany |
I - wczesny |
brak zmian destrukcyjnych w badaniu radiologicznym, ewentualnie obecność osteoporozy |
II - umiarkowany |
radiologiczne oznaki osteoporozy, ew. z niewielkim uszkodzeniem podchrzęstnym kości lub chrząstki; brak zniekształceń; może być ograniczenie ruchomości stawów; zanik sąsiadujących mięśni; uszkodzenie tkanek miękkich ( guzki reumatoidalne, zapalenie pochewek ścięgnistych ) |
III - ciężki |
objawy radiologiczne uszkodzenia chrząstki i kości wraz z osteoporozą; zniekształcenie stawów ( podwichnięcia, ulnaryzacja, przeprost ), duże zaniki mięśni; zmiany w tkankach miękkich, jak guzki i zapalenie pochewek ścięgnistych |
IV - końcowy |
Zrost włóknisty lub kostny stawów, kryteria jak w okresie trzecim |
LECZENIE FARMAKOLOGICZNE RZS
Obowiązuje model zwany „piramidą”
Wyróżnia się 3 grupy leków.
I GRUPA = NLPZ → niesterydowe leki p/zapalne np.Diclofenac,Ketoprofen,
zasadą leczenia jest 1 lek NLPZ w określonej dawce
p/zapalnej
II GRUPA = Leki modyfikujące przebieg choroby = DMARDS
Należy tu :
Arechina
Sole zlota
Penicylamina = Cuprenil
Sulfasalazyna EN
Metotreksat
III GRUPA = CYTOSTATYKI tj:
AZATIOPRYNA ( IMMURAN)
CYKLOFOSFAMID (ENDOXAN)
CYKLOSPORYNA (SANDIMMUN - NEORAL)
w/w cytostatyki są także lekami modyfikującymi rzs
STERYDY: nie zalicza się ich do żadnej z tych grup ale stanowią tzw.”terapię pomostu”
Obecnie najnowsze leczenie to
LEKI BIOLOGICZNE skierowane przeciwko różnym cytokinom
prozapalnym.
Np.ENBREL → skierowany p/TNFα - injekcje podskórne 1x w tygodniu 50
mg lub 2 x w tygodniu po 25 mg
REMICADE - wlewy dożylne
HUMIRA - injekcje podskórne co 2 tygodnie
REHABILITACJA W RZS
Celem każdej rehabilitacji jest przywrócenie sprawności fizycznej i psychicznej chorego do zdolności do pracy i czynnego udziału w życiu społecznym tak, aby poprawić jego jakość życia i spowolnić postęp niesamodzielności
SPECYFIKA REHABILITACJI CHORYCH W RZS
wynika z
postępującego procesu rzs
umiejscowienia zmian w wielu odcinkach narządu ruchu
bólu
trudności w akceptacji własnego kalectwa
trudności w integracji w życiu społecznym
Aby uzyskać poprawę u chorych z rzs konieczne jest jednoczesne zastosowanie:
Fizykoterapii
Kinezyterapii
Zaopatrzenia ortopedycznego
Fizjoterapia = Fizykoterapia i Kinezyterapia
U chorych z rzs konieczna jest również rehabilitacja zawodowa, której celem jest powrót człowieka o ograniczonej sprawności do:
swojego miejsca pracy na dotychczasowe stanowisko
bądź adaptację stanowiska pracy do możliwości chorego
zmianę stanowiska pracy
zmianę zawodu co jest niekiedy ostatecznym rozwiązaniem rehabilitacji zawodowej
likwidację barier architektonicznych
Rehabilitacja w rzs ma zapobiegać deformacjom, korygować już istniejące oraz wyrobić właściwe mechanizmy kompensacji.
Zakres rehabilitacji zależy od aktywności choroby, jej dynamiki, wieku chorego, stopnia i miejsc uszkodzonych stawów.
Zadaniem fizykoterapii jest przygotowanie tkanek do różnych form kinezyterapii.
FIZYKOTERAPIA ma działanie:
Przeciwbólowe
Przeciwzapalne
Reguluje napięcie mięśni
Do zabiegów działających najsilniej p/bólowo zalicza się:
krioterapię ( miejscową, ogólnoustrojową)
TENS (przezskórna elektrostymulacja nerwów
laseroterapię
diadynamik
interdyn
pole magnetyczne
masaż ręczny
galwanizacja
hydroterapia ( masaż podwodny, wirowy, perełkowy)
Zadaniem kinezyterapii rzs jest
odżywienie chrząstki stawowej
zwiększenie zakresu ruchów ( ćwiczenia bierne, samowspomagane, czynne wolne, w odciążeniu, z oporem )
likwidacja przykurczów (np.wyciągi, mobilizacje technikami manualnymi)
przywrócenie prawidłowej pracy mięśni ( ćwiczenia izometryczne mięśni, z oporem, ćwiczenia w wodzie, terapia manualna )
Właściwie prowadzona kinezyterapia tworzy dla chorego nowe wzorce ruchowe i wykorzystując właściwą kompensację przywraca utraconą funkcję stawów
Wyróżnia się 4 stopnie czynnościowe uszkodzenia stawu ( wg.Seyfrieda
Io chory wykonuje ruch czynny w pełnym zakresie z obciążeniem nieco
mniejszym od normalnego
IIo ruch czynny w pełnym zakresie, włączenie oporu powoduje ból i zmniejsza
zakres ruchu
IIIo pełen zakres ruchów możliwy tylko w odciążeniu zalecane
ćw.w odciążeniu
IVo ruch w odciążeniu jest bolesny, ograniczony zaleca się ćw. w zachowanym
zakresie ruchów
W Io i IIo uszkodzenia stawu chory może być leczony zachowawczo w IIIo i IVo wymaga przeważnie leczenia operacyjnego.
Zadaniem zaopatrzenia ortopedycznego jest:
zmniejszenie bólu
odciążenie stawu
stabilizacja
zapobieganie upadkom
wczesne uruchomienie po zabiegach operacyjnych
Stosujemy:
kule łokciowe
laski ortopedyczne
balkoniki
gorsety
kołnierze odciążające
stabilizatory ortopedyczne
buty ortopedyczne
wkładki
ortezy w deformacji ręki w rzs wykonywane są indywidualnie dla każdego chorego → pelnią funkcję zapobiegawczą i leczniczą dla istniejących deformacji
Leczenie chorego z rzs ze względu na przewlekły przebieg choroby jest:
wieloletnie
wielokierunkowe
prowadzone systematycznie
wymaga współpracy wielu specjalistów
prowadzone do końca życia
wymaga wielokrotnej modyfikacji
LECZENIE REUMOORTOPEDYCZNE
Jest stałym elementem kompleksowego leczenia chorego z rzs i ma zastosowanie na każdym etapie choroby. Dlatego musi być planowane wieloetapowo z udziałem chorego i różnych specjalistów.
Zabiegi reumoortopedyczne dzielimy na:
profilaktyczne - zapobiegają przed zniszczeniem i zniekształceniem stawu
korekcyjno - rekonstrukcyjne - stosowane w stawach o zniszczonej powierzchni, w utrwalonych przykurczach i zaburzonej osi kończyny.
Wyróżniamy zabiegi:
synowectomia stawu
debridement = rozszerzona synowectomia o usunięcie wyrośli
kostnych
artroskopia
osteotomia
artrodeza
endoprotezoplastyka
Coraz skuteczniejsze techniki operacyjne skracają choremu czas leczenia, pobytu w szpitalu i rekonwalescencji.
Od 2004 roku prowadzone są w Europie działania, które mają na celu nadanie chorobom reumatycznym w Unii Europejskiej takiego samego miejsca jak inne choroby społeczne takie jak choroby układu krążenia, AIDS, HIV, nowotwory, cukrzyca.
Patronuje temu EULAR (European League against Rheumatism ), która skupia naukowców i organizacje chorych.
Organizacje chorych reumatycznych w większości działają na zasadach grup samopomocy, a więc zrzeszają samych chorych, którzy działają sami dla siebie a przy okazji różnych akcji wpływają na zmiany w państwach.
W Polsce jest obecnie ponad 25 organizacji chorych.
Od 2000 zrzesza je FEDERACJA STOWARZYSZEŃ OSÓB CHORYCH, NA CHOROBY REUMATYCZNE „REF” biorąc czynny udział w akcjach europejskich np. w Światowym Dniu Reumatyzmu.
Aby uzmysłowić politykom i mediom , że choroby reumatyczne to nie choroby wieku podeszłego w 2005 roku zorganizowano w Warszawie konferencję z wizytą w Klinice Wieku Rozwojowego. Konferencję poprzedzona była konferencją prasową.
Lobbing parlamentarzystów z Polski w Unii Europejskiej pozwolił na rozszerzenie działań w Polsce, gdzie choroby reumatyczne nadal uważane są za choroby ludzi w wieku podeszłym.
MŁODZIEŃCZE IDIOPATYCZNE ZAPALENIE STAWÓW - MIZS
MIZS różni się od RZS dorosłych tym, że:
występuje różnorodność postaci, zajęcia oka,
czynnik reumatoidalny występuje u dzieci tylko w ok.20 %
MIZS to choroba, która rozpoczęła się przed 16 rokiem życia.
Wyróżnia się 3 główne postaci MIZS ( w zależności od pierwszych 6 miesięcy choroby)
POSTAĆ UOGÓLNIONA - Głównie chorują dzieci małe 1 - 6 r.ż.,
Cechy charakterystyczne to:
nawracające hektyczne gorączki 1 - 2 x na dobę,
ciężki stan ogólny dziecka ,
przelotne wysypki,
powiększenie wątroby, śledziony, obwodowych węzłów chłonnych,
zapalenie serca i osierdzia,
zapalenia stawów : głównie nadgarstki
POWIKŁANIA:
krótkogłowie,
skrócenie i zwężenie twarzoczaszki,
niedorozwój żuchwy,
zahamowanie wzrostu,
zahamowanie rozwoju płciowego
POSTAĆ WIELOSTAWOWA -Zajęcie nie mniej niż 5 stawów,
Zajęte stawy duże i małe + kręgosłup szyjny
Przeważają dziewczynki powyżej10 roku życia.
Przebieg mniej burzliwy.
POSTAĆ NIELICZNOSTAWOWA - Asymetryczne zajęcie nie więcej niż 4 stawów
Charakterystyczne są zmiany w narządzie wzroku
LECZENIE KOMPLEKSOWE
farmakologiczne: (Sterydy, Cytostatyki, NLPZ)
operacyjne:zabiegi profilaktyczne i korekcyjno-rekonstrukcyjne
fizykoterapia
kinezyterapia
rehabilitacja społeczna, psychiczna i zawodowa
SERONEGATYWNE ZAPALENIA STAWÓW Z ZAJĘCIEM KRĘGOSŁUPA = SPONDYLOARTROPATIE (SZS )
SZS to grupa chorób posiadająca wspólne cechy:
Ujemne testy na obecność czynnika reumatoidalnego klasy IgM
Nieobecność guzków reumatoidalnych.
Zapalenie stawów obwodowych
Zmiany zapalne w stawach krzyżowo-biodrowych i / lub w kręgosłupie
Możliwość nakładania się łuszczycy skóry i / lub paznokci, zmian ocznych, śluzówkowych , skórnych oraz zapalenia żył.
Tendencja do występowania rodzinnego
Istotnie często występuje w tych chorobach antygen HLA - B 27
DO SERONEGATYWNYCH SPONDYLOARTROPATII NALEŻĄ:
ZESZTYWNIAJĄCE ZAPALENIE STAWÓW KRĘGOSŁUPA ( ZZSK )
ŁUSZCZYCOWE ZAPALENIE STAWÓW ( ŁZS )
ZAPALENIE STAWOWO-KOSTNE TOWARZYSZĄCE ZMIANOM KROSTKOWYM DŁONI I STÓP
ZAPALENIE STAWÓW TOWARZYSZACE RÓŻNYM FORMOM TRĄDZIKA
ZESPÓŁ REITERA
ZAPALENIE STAWÓW TOWARZYSZĄCE ENTEROPATIOM
ŁUSZCZYCOWE ZAPALENIE STAWÓW (ŁZS)
To przewlekła choroba zapalna charakteryzująca się współistnieniem łuszczycy skóry i / lub paznokci, zapalenia stawów obwodowych i / lub kręgosłupa przy ujemnym teście na obecność czynnika reumatoidalnego klasy IgM.
ETIOPATOGENEZA: tło autoimmunologiczne.
ZMIANY HISTOPATOLOGICZNE:
Wczesne w błonie maziowej stawów
„parasyndesmofity” = kostnienie tkanki okołokręgosłupowej
entezopatie
POCZĄTEK CHOROBY zwykle 35 - 45 lat M : K = 1 : 1
Zapalenie może być jedno lub kilkustawowe ( 1 - 4 stawy
Zmiany ASYMETRYCZNE
Zajęte stawy duże i małe ( kręgosłup i / lub stawy krzyżowo-biodrowe
Zmiany oczne
Zmiany w sercu
Włóknienie płuc
BADANIA LABORATORYJNE: Podwyższone OB., CRP, anemia, leukocytoza
LECZENIE ŁZS:
Farmakologiczne: NLPZ, Leki immunosupresyjne, promieniowanie UVA, Tigason,
Leki zewnętrzne.
Fizykoterapia
Kinezyterapia
Psychoterapia
ZESZTYWNIAJĄCE ZAPALENIE STAWÓW KRĘGOSŁUPA -ZZSK
Dawna nazwa - Choroba Bechterewa
Ma charakter zapalno-kostniejący
Zajmuje głównie KRĘGOSŁUP i STAWY OBWODOWE GŁÓWNIE KOŃCZYN DOLNYCH
Prawie zawsze doprowadza do zesztywnienia stawów krzyżowo-biodrowych i stawów kręgosłupa
CZĘŚCIEJ CHORUJĄ MĘŻCZYŹNI POCZĄTEK 15-30 r.ż
ETIOPATOGENEZA ZZSK:
Czynniki genetyczne - antygen HLA B27
Czynniki bakteryjne - Klebsiella, Enterobacteriacae
OBJAWY KLINICZNE ZZSK
PIERWSZY OBJAW - ból okolicy krzyżowo-biodrowej promieniujący do pośladków
i pachwin utrzymujący się ponad 3 miesiące ze sztywnością głównie
w nocy, która mija lub zmniejsza się po ćwiczeniach.
POTEM: Opasujące bóle w klatce piersiowej z zaburzeniami snu
Zmniejszenie pojemności życiowej płuc
Zajęcie stawów biodrowych i kolanowych
Zapalenie tęczówki
Włóknienie górnych płatów płuc
Zapalenie części wstępującej aorty - prowadzi do wady aortalnej serca
ROZPOZNANIE - Kryteria Nowojorskie z 1966 zweryfikowane w 2006 r.
LECZENIE ZZSK - musi być KOMPLEKSOWE
Najistotniejszą rolę odgrywa jednak KINEZYTERAPIA :
Ćwiczenia przynajmniej 2x dz i ćw. w wodzie - pływanie przede wszystkim na plecach
Fizykoterapia
Farmakologiczne: NLPZ, Cytostatyki, leki rozluźniające mięśnie
ROKOWANIE :
Z reguły pomyślne ale w przypadku wczesnego rozpoznania i intensywnej rehabilitacji
Po 20 latach trwania choroby około 70% chorych jest zdolna do pracy.
ZESPÓŁ REITERA
To triada objawów:
1) Zapalenie spojówek
2 )Zapalenie cewki moczowej
3) Zapalenie stawów
Częściej chorują mężczyźni
HISTOPATOLOGICZNE: zmiany zapalne w błonie maziowej stawów i przyczepach więzadeł i ścięgien
ETIOPATOGENEZA (ReA Z.S)
- infekcyjne: głównie infekcje.przewodu pokarmowego (Salmonella, Shigella)
- infekcje układu moczowo-płciowego:Chlamydia trachomatis
-zakażenie wirusem HIV
OBJAWY KLINICZNE
- gorączka
- zapalenie jedno lub kilkustawowe, asymetryczne przeważnie kk dolne z dużymi
obrzękami
- entesitis = zapalenie ścięgien
- zapalenie cewki moczowej i / lub szyjki macicy
- zapalenie spojówek, tęczówki, błony naczyniowej oka, twardówki
- owrzodzenia w jamie ustnej i na zewnętrznych narządach płciowych.
BADANIA LABORATORYJNE : wysokie OB., leukocytoza
Rozpoznanie w oparciu o kryteria
LECZENIE:
- Antybiotyki
- Sulfasalazyna EN
- Leczenie immunosupresyjne
- Rehabilitacja
REAKTYWNE ZAPALENIA STAWÓW
To nieropne zapalenie jednostawowe lub asymetryczne zapalenie kilkustawowe po przebytej
infekcji przewodu pokarmowego, moczopłciowego lub układu oddechowego
ETIOPATOGENEZA: - Bakterie gram (-): Salmonella, Shigella, Chlamydia
- Paciorkowce ( gorączka reumatyczna )
Brak drobnoustrojów i ich antygenów w wysięku stawowym
OBJAWY KLINICZNE:
asymetryczne zapalenie stawów (przeważnie kolanowych i skokowych)
ostry początek
wędrujący charakter zmian
entezopatie
bóle mięśni
rumień guzowaty
zapalenie spojówek
LECZENIE: NLPZ , Antybiotyki, Cytostatyki, Ćwiczenia rehabilitacyjne - wcześnie
INFEKCYJNE ZAPALENIA STAWÓW
przyczyną jest przedostanie się drobnoustrojów do stawu:
z zewnątrz poprzez ranę
z sąsiadującej nasady kostnej
z dalekiego ogniska infekcji
wprowadzenie drobnoustroju w czasie dostawowego podania leku
OBJAWY KLINICZNE:
wysoka gorączka często z dreszczami
ostry ból stawu
obecność ropnego płynu w stawie
BADANIA LABORATORYJNE wysokie OB., znaczna leukocytoza
LECZENIE:
- celowana antybiotykoterapia
- w ostrym stanie zakaz rehabilitacji tylko ćwiczenia izometryczne, odciążanie stawu
- potem indywidualna rehabilitacja
TOCZEŃ RUMIENIOWATY UKŁADOWY - LES
Jest to zapalna , układowa choroba tkanki łącznej dotycząca wielu narządów i układów
zmiany skórne
zapalenie stawów
zapalenie błon surowiczych, nerek
zmiany w układzie nerwowym
obniżenie liczby leukocytów i płytek krwi
o przebiegu przewlekłym z okresami zaostrzeń i remisji.
O życiu chorego decyduje zajęcie nerek i centralnego układu nerwowego.
Nazwa choroby pochodzi od jednego z głównych objawów jakim jest rumień w kształcie motyla na grzbiecie nosa i policzków. W/w objawy spowodowane są zaburzeniami immunologicznymi - tworzenie autoprzeciwciał skierowanych głównie przeciwko antygenom jąder komórkowych.
ETIOPATOGENEZA: przyczyna nie znana
Pod uwagę bierze się:
Czynniki hormonalne (estrogeny)
Genetyczne ( HLA )
Środowiskowe:
- promieniowanie UV
- leki: hydralazyna, hydantoina, penicylina, sulfoamidy, amid prokainy, Cuprenil,
- doustne leki antykoncepcyjne
- wirusy - głównie retrowirusy
Zachorowania w każdym wieku nawet u noworodków, najczęściej młode kobiety
OBJAWY KLINICZNE LES
POCZĄTEK
`
NAGŁY SKRYTY
-najczęściej - rzadko
- przebieg burzliwy - ogólne osłabienie
- gorączki septyczne - zmniejszenie masy ciała
- bóle ,obrzeki stawów - stany podgorączkowe
-zmiany narządowe - leukopenia, trombocytopenia
-zmniejszenie masy ciała - nadwrażliwość na światło
mogą na wiele lat wyprzedzać wystąpienie zmian
narządowych ( dwa ostatnie objawy )
SKÓRA I BŁONY ŚLUZOWE w 75 %
rumień w kształcie motyla
rumień krążkowy
wysypki różnego rodzaju na całej skórze
zmiany na opuszkach palców podobne do odmrożeń
wypadanie włosów
objaw Raynauda
owrzodzenia na błonie śluzowej jamy ustnej
STAWY I MIĘŚNIE w 90%
bóle i obrzęki stawów wędrujące bez destrukcji stawów
artropatia Jaccud = podwichnięcia w stawach jak w rzs, ale spowodowane zajęciem tkanek miękkich
martwice aseptyczne kości
zapalenie mięśni
UKŁAD KRĄŻENIA w 60%
zapalenie osierdzia, mięśnia i wsierdzia serca
zapalenie naczyń wieńcowych
wady serca spowodowane zapaleniem wsierdzia
UKŁAD ODDECHOWY w 60%
zapalenie opłucnej suche lub wysiękowe
ostre zapalenie płuc nie poddające się rutynowej terapii
PRZEWÓD POKARMOWY
ostre bóle jamy brzusznej
zapalenie otrzewnej
krwawienia i perforacje jelit
UKŁAD SIATECZKOWO - ŚRÓDBŁONKOWY
powiększenie węzłów chłonnych
powiększenie śledziony
powiększenie wątroby
NERKI w 50%
Zajęcie ich to najpoważniejszy objaw choroby.
Wyróżnia się histo-patologicznie VI rodzajów kłębkowego zapalenia nerek (90%) z:
białkomoczem
osadem teleskopowym moczu
zespołem nerczycowym
prowadzące do szybkiego rozwoju niewydolności nerek
Zmiany nerkowe dotykają najczęściej ludzi młodych.
Biopsja nerki jest bardzo ważna prognostycznie - od niej zależy rodzaj leczenia i dalszy los chorego.
UKŁAD NERWOWY w 75%
Są to objawy neurologiczno-psychiatryczne, mogą być pierwszymi i jedynymi objawami LES
Najczęściej występują:
zaburzenia świadomości
psychozy
drgawki
udary mózgu
poprzeczne zapalenie rdzenia
neuropatie
pseudoguzy mózgu
Pomocne jest badanie płynu mózgowo - rdzeniowego. Objawy te bardzo poważnie obciążają chorego
LECZENIE LES
Jest zawsze indywidualne.Leczenie powinno się zacząć od poinformowania chorego i jego rodziny
o przebiegu choroby, rokowaniu, konieczności stosowania leków i ich działaniach ubocznych
LECZENIE FARMAKOLOGICZNE NLPZ, Sterydy,Leki przeciwzimnicze,
leki immunosupresyjne,leczenie objawowe
ROKOWANIE
Najczęstszą przyczyną zgonów nadal jest zajęcie nerek i ośrodkowego układu nerwowego
CZAS PRZEŻYCIA :1 rok u 96% chorych przy zmianach wielonarządowych, 5 lat - 81%,
10 lat - 71%, 20 lat - u 50 %
Często życiu chorych z toczniem zagrażają ciężkie zakażenia będące powikłaniem leczenia immunosupresyjnego.
Ciąża u chorej z toczniem jest też bardzo obciążająca rokowanie, chyba że choroba jest w okresie tzw.remisji
TWARDZINA UKŁADOWA = SKLERODERMA
Jest to układowa choroba tkanki łącznej charakteryzująca się zapaleniem oraz zmianami naczyniowymi i włóknistymi, które przechodzą następnie w zmiany zanikowe w skórze i w narządach wewnętrznych: przewód pokarmowy, płuca, serce, nerki
Klasyfikacja twardziny wg.ARA z 1983 roku:
Twardzina miejscowa
morphea
linijna
Twardzina układowa
rozsiana
zespół CREST
Twardzina wywołana przez środki chemiczne lub leki:
polichlorek winylu
silikon, parafina
żywice epoksydowe
bleomycyna
L-hydroksytryptofan
Rozsianym zmianom skórnym często towarzyszy
trzeszczące zapalenie ścięgien
zapalenie stawów z ich przykurczmi
obecność przeciwciał - Scl 70
wczesne zmiany narządowe
Ograniczonym zmianom skórnym
wapnica
teleangiektazje
przeciwciała (ACA)
późne zmiany narządowe
Kobiety chorują 3-4 razy częściej.
Występuje w każdym wieku. Początek najczęściej 30-50 r.ż.
Diagnostyka i rozpoznanie twardziny opiera się o kryteria ARA z 1980 roku.
We wczesnej fazie wykonuje się również wycinki skóry z oceną histopatologiczną.
Ze względu na wielonarządowe zmiany konieczne jest intensywne leczenie celowane i objawowe. Często leczenie jest trudne ze względu na dużą zmienność obrazu klinicznego.
ZMIANY NARZĄDOWE W TWARDZINIE
SKÓRA: palce, twarz, zanik czerwieni wargowej, skrzydełek nosa, owrzodzenia, przetoki, zespół Raynauda
PRZEWÓD POKARMOWY w 80%
zaburzenia perystaltyki przełyku
zaburzenia połykania
zespół złego wchłaniania
zaparcia
UKŁAD ODDECHOWY w 70%
duszność wysiłkowa
suchy kaszel
włóknienie śródmiąższowe prowadzi do ciężkiego nadciśnienia płucnego
zajęcie opłucnej
SERCE
zapalenie osierdzia z wysiękiem
niewydolność lewo- bądź lewo- i prawokomorowa
zaburzenia rytmu komorowe i nadkomorowe
nadciśnienie systemowe
zaburzenia przewodnictwa
NERKI
złośliwe nadciśnienie
skąpo- i bezmocz
niewydolność nerek spowodowane martwicą kory nerek
ROKOWANIE
Przebieg postępujący przeżycie chorych zależy od zaawansowania zmian narządowych: serce, płuca, nerki.
ZAPALENIE WIELOMIĘŚNIOWE I SKÓRNO-MIĘŚNIOWE
To przewlekła zapalna choroba mięśni z zajęciem lub bez zajęcia skóry często z zajęciem mięśnia serca i płuc. M : K = 1:3 na ogół po 40 roku życia
ETIOPATOGENEZA
mechanizmy immunologiczne
enterowirusy ( Coxackie B ), adenowirusy
wirusy grypy, wirusy hepatitis B, wirus HIV
zakażenie toxoplazmozą
OBJAWY CHOROBY
początek ostry lub podstępny
osłabienie siły mięśni zwłaszcza pasa barkowego i lędźwiowego, karku i grzbietu aż
do całkowitego unieruchomienia
bóle mięśni przy ucisku
zaburzenia połykania, oddychania
bóle stawów, gorączka
obrzęk twarzy
rumień ciemnoczerwony powiek i grzbietu rąk.
włóknienie płuc, przełyku
zapalenie mięśnia serca, zaburzenia rytmu, zmiany podobne jak w zawale
BADANIA LABORATORYJNE
wysokie OB., leukocytoza
wysoki poziom enzymów mięśniowych: CPK, LDH, AspAT, ALAT
pierwotne zmiany w EMG
Rozpoznanie oparte o kryteria
LECZENIE
sterydy: dożylnie i doustnie,
leki.immunosupresyjne:Endoxan
UOGÓLNIONE ZAPALENIE POWIĘZI
początek nagły
obrzęk i stwardnienie tkanki podskórnej kk górnych i dolnych bez zajęcia narządów wewnętrznych.
bóle i osłabienie mięśni kk
ograniczenie ruchomości stawów i przykurcze stawów
BADANIA LABORATORYJNE Leukocytoza z eozynofilią,
LECZENIE jak zapalenia wielomięśniowego
GUZKOWE ZAPALENIE TĘTNIC = ZAPALENIE WIELOTĘTNICZE
To martwicze zapalenie naczyń tętniczych typu mięśniowego małych i średnich często w miejscu ich rozwidlenia prowadząc do zakrzepicy, tętniaków aż do całkowitego zamknięcia światła naczynia i zawału.
M : K = 3:1 najczęściej 30-50 lat
ETIOPATOGENEZA
Immunologiczna reakcja zapalna w błonie środkowej naczynia
OBJAWY KLINICZNE: spadek masy ciała powyżej 4 kg
gorączka
osłabienie
bóle mięśni i stawów oraz ich osłabienie
mono-lub polineuropatia ( u 75% chorych )
ból lub bolesność uciskowa jąder u mężczyzn
podwyższenie ciśnienia rozkurczowego krwi
niedowłady, drgawki
tachykardia, zaburzenia przewodnictwa
napadowe bóle brzucha
perforacje jelit
zapalenie jąder
zmiany na skórze
nadciśnienie tętnicze
BADANIA LABORATORYJNE
wysokie OB., leukocytoza, trombocytoza
białkomocz, krwinkomocz
przeciwciała ANCA, antygen HBS
LECZENIE ze względu na ostry i ciężki przebieg musi być skojarzone.
sterydy + cytostatyki
leczenie objawowe
indywidualna rehabilitacja chorego w zależności od objawów neurologicznych, zmian mięśniowych i stawowych i stanu ogólnego chorego.
POLIMIALGIA REUMATYCZNA
To zapalenie naczyń dotyczące naczyń dużego kalibru ( często z zapaleniem tętnicy skroniowej i towarzyszącymi bólami głowy )
Kobiety chorują częściej ( 65% ). Zachorowania najczęściej po 60 roku życia.
OBJAWY KLINICZNE
ogólne osłabienie
bóle i osłabienie mięśni pasa barkowego i biodrowego
sztywność poranna
bóle stawów
brak apetytu
spadek masy ciała
stany podgorączkowe
BADANIA LABORATORYJNE
podwyższone OB., anemia
zwiększona aktywność fosfatazy zasadowej
LECZENIE
z wyboru sterydy
leczenie objawowe
indywidualna rehabilitacja
DNA MOCZANOWA
To zespół objawów klinicznych spowodowanych krystalizacją moczanu jednosodowego w układzie kostno-stawowym, tkankach podskórnych i narządzie moczowym w wyniku podwyższonego stężenia kwasu moczowego w surowicy i płynach tkankowych.
Najczęściej mężczyźni po 30 r ż. a kobiety po 60 r.ż.
DNA występuje rodzinnie.
ETIOPATOGENEZA
Kwas moczowy to końcowy produkt przemiany puryn w ustroju człowieka.
Hyperurykemia = podwyższony poziom kwasu moczowego spowodowany jest bądź nadmiernym wytwarzaniem lub niedostatecznym wydalaniem kwasu moczowego przez nerki
Na DNĘ choruje 10% osób z hyperurykemią
DNA moczanowa dzieli się na:
DNA PIERWOTNA ( 90% przypadków )
nie udaje się ustalić przyczyny
DNA WTÓRNA ( 10%)
defekty enzymatyczne
niedokrwistość hemolityczna
choroby rozrostowe krwi
choroby nerek
kwasice metaboliczne
alkohol - nadmierne spożycie
OBJAWY KLINICZNE
ostre zapalenie stawu = napad, najczęściej stawu śródstopno-palcowego palucha ( u 80%chorych): obrzęk, zaczerwienienie, bolesny staw, może być gorączka, zaczyna się nagle
napady dny występują w różnych odstępach czasu
wysięk w stawie kolanowym
przewlekłe zapalenie stawów (średnio po 10 latach trwania choroby )
guzki dnawe ( małżowiny uszne, stawy rąk, łokci, stóp )
często towarzyszy: otyłość, nadciśnienie tętnicze, hypercholesterolemia
BADANIA DODATKOWE
wysoki poziom kwasu moczowego
wysokie OB., leukocytoza,
zmiany w RTG
obecność kryształów kwasu moczowego w płynie stawowym
LECZENIE
nie leczy się bezobjawowej hyperurykemii
leki hamujące wytwarzanie kwasu moczowego (Milurit )
leki moczanopędne
leki dla przerwania napadu DNY ( kolchicyna )
NLPZ
kinezyterapia
w ostrym napadzie dny - zakaz fizjoterapii
w przewlekłej artropatii w okresie między napadowym do rozważenia ostrożna fizjoterapia najbezpieczniejsze leczenie zimnem
INNE CHOROBY METABOLICZNE:
CHONDROKALCYNOZA ( DNA rzekoma ) odkładanie kryształów pirofosforanu wapnia w chrząstkach i częściach włóknisto-chrzęstnych stawu
OCHRONOZA: odkładanie kwasu homogentyzynowego - choroba dziedziczna ( cecha recesywna )
CHOROBA ZWYRODNIENIOWA STAWÓW
To postępujące uszkodzenie z zanikiem chrząstki stawowej z towarzyszącymi zmianami wytwórczymi nowej kości na brzegach stawów ( osteofitów ) oraz zagęszczeniem struktury kostnej podchrzęstnej.
Przebieg przewlekły, postępujący najczęściej 1 lub kilka stawów.
Dotyczy 15 % populacji świata.
Dzieli się na pierwotną i wtórną
CHOROBA ZWYRODNIENIOWA PIERWOTNA
1) Samoistna
2) Miejscowa:
ręce ( guzki Heberdena, Boucharda, postać nadżerkowa )
stopy ( koślawość paluchów )
kolana ( staw rzepkowo-udowy, przedział przyśrodkowy i boczny )
biodra
kręgosłup ( stawy międzykręgowe, krążki międzykręgowe, spondyloza )
3) Uogólniona choroba zwyrodnieniowa
Czynnik etiologiczny choroby zwyrodnieniowej pierwotnej - nieznany
CHOROBA ZWYRODNIENIOWA WTÓRNA
Czynniki wrodzone i/ lub dziedziczne
Ochronoza, alkaptonuria
Choroba Wilsona
Hemofilia
Wrodzona dysplazja biodra
CZYNNIKI NABYTE
A) Miejscowe
urazy ostre ( złamania, zwichnięcia )
urazy przewlekłe ( praca zawodowa, sporty wyczynowe )
martwice aseptyczne
dostawowe wstrzyknięcia sterydów
złuszczenie głowy kości udowej
bakteryjne zapalenie stawu
choroba Pageta
neuropatie: wiąd rdzenia, cukrzyca, jamistość rdzenia
B) Układowe:
Akromegalia
Nadczynność przytarczyc
Dna moczanowa
Otyłość
Nadmierna wiotkość stawów
Zmiany patologiczne w chorobie zwyrodnieniowej dotyczą wszystkich elementów strukturalnych stawu , ale najważniejsza jest degeneracja chrząstki stawowej
OBJAWY KLINICZNE
zależą od lokalizacji zmian
ból, powstaje w zależności od zaawansowania choroby na początku podczas ruchu później przy zmianie pozycji, a nawet w nocy
niewielki wysięk w stawie
sztywność nie przekracza 15 minut
pogrubienie, deformacje stawów, ograniczenie ruchomości stawów związane z postępem choroby
Z punktu widzenia klinicznego, socjalnego i ekonomicznego największe znaczenie ma choroba zwyrodnieniowa:
stawów biodrowych
stawów kolanowych
i kręgosłupa
ROZPOZNANIE na podstawie rtg
LECZENIE
Wymaga indywidualizacji w zależności od wieku chorego, stopnia zaawansowania, rodzaju zajętych stawów:
leczenie farmakologiczne
kinezyterapia
fizykoterapia
balneoterapia
leczenie chirurgiczne
profilaktyka
CHOROBA ZWYRODNIENIOWA KRĘGOSŁUPA
W obrębie kręgosłupa zmiany zwyrodnieniowe dotyczą:
krążków międzykręgowych
stawów międzykręgowych tzw. stawów apofyzalnych
stawów Luschki = stawów unkowertebralnych
tworzą się też osteofity
DYSKOPATIA - to zajęcie jednego krążka międzykręgowego.
SPONDYLOZA - to zajęcie kilku krążków międzykręgowych z osteofitozą i zmianami
w stawach apofyzalnych
SPONDYLOARTROZA - jak wyżej + zmiany we właściwych stawach międzykręgowych
tylnych
Zmiany w kręgosłupie szyjnym i lędźwiowym prowadzą do objawów rwy ramiennej i rwy kulszowej
Uogólniona samoistna hiperostoza szkieletu = choroba Forestier
Postać szczególna chorób zwyrodnieniowej
Głównie mężczyźni po 50 r.ż.
CHOROBA ZWYRODNIENIOWA RĄK
Zajmuje stawy
międzypaliczkowe bliższe ( PIP )
międzypaliczkowe dalsze ( DIP )
pierwszy staw nadgarstkowo - śródręczny - kciuka
Powstają guzki Heberdena i Boucharda
Częściej kobiety
CHOROBA ZWYRODNIENIOWA STAWÓW KOLANOWYCH = GONARTOZA
Częściej u kobiet z nadwagą
Przyczyną jest:
konflikt udowo-piszczelowy:- koślawość stawów kolanowych
- szpotawość stawów kolanowych
konflikt rzepkowo-udowy spowodowany zmianami rzepki
U mężczyzn często przyczyną zmian zwyrodnieniowych są urazy i uszkodzenia łąkotek.
Ból zwłaszcza przy obciążaniu, zmianie pozycji, schodzeniu i wchodzeniu po schodach
ROZPOZNANIE- na podstawie zdjęć rtg
CHOROBA ZWYRODNIENIOWA STAWÓW BIODROWYCH = KOKSARTROZA
Dotyka około 15% populacji na świecie między 45 - 60 r.ż., znacznie wzrastając wraz z wiekiem do 80% populacji.
PRZYCZYNY mogą być pierwotne o nieznanej przyczynie i wtórne - tu wyróżnia się:
1) Czynniki wrodzone i/lub dziedziczne np.
hemofilia
wrodzona dysplazja biodra
2) Czynniki nabyte
urazy: złamania, zwichnięcia, praca, sport wyczynowy
martwice aseptyczne
złuszczenie głowy kości udowej
bakteryjne zapalenie stawu
neuropatie: kiła, cukrzyca
układowe choroby tkanki łącznej
otyłość
nadczynność przytarczyc
KLINIKA KOKSARTROZY
Dominuje ból najpierw podczas ruchu stawu i chodzenia, potem ból spoczynkowy
Ból zlokalizowany jest w:
pachwinie
pośladku
zewnętrznej powierzchni uda
kolana
Chory ma trudności przy wchodzeniu po schodach i zakładaniu nogi na nogę, zakładaniu np. skarpet
LECZENIE KOKSARTROZY
Musi być indywidualne w zależności od wieku chorego, i stopnia zaawansowania zmian.
Stosuje się:
1) leczenie farmakologiczne
2) leczenie fizyko- i kinezyterapeutyczne: głównie ćwiczenia w odciążeniu, i ćwiczenia w wodzie
3) leczenie operacyjne: zabiegi korekcyjne, endoprotezoplastyka
PROFILAKTYKA - odciążenie stawów poprzez:
kule łokciowe
unikanie noszenia ciężkich przedmiotów
walka z otyłością
ROKOWANIE - późne rozpoznanie, czy złe leczenie doprowadza u chorych do ciężkiego kalectwa.
BÓLOWE ZESPOŁY KORZENIOWO-KRĘGOSŁUPOWE ( BZKK )
Są to zespoły kliniczne, na które składają się:
objawy nocyceptywne ( związane z bólem )
objawy neuropatyczne ( związane z uszkodzeniem nerwowym )
Objawy związane z bólem to:
bóle grzbietu promieniujące do kk, opasujące tułów, uzależnione od ruchu, pozycji ciała czy wysiłku
odczynowe objawy kręgosłupowe
Objawy związane z uszkodzeniem nerwowym to:
Objawy neurologiczne manifestujące się zaburzeniami w występowaniu odruchów, odcinkowych zaburzeń czucia, niedowładów mięśniowych, dysfunkcją zwieraczy pęcherza moczowego i odbytu.
BZZK TO ZBIORCZE POJĘCIE DLA:
bólów krzyża ( lumbalgia )
bólów karku ( nuchalgia )
bólów pleców ( dorsalgia )
bólów międzyżebrowych
rwy kulszowej ( ischialgia )
rwy udowej ( femoralgia )
rwy ramiennej ( brachialgia )
DYSKOPATIE
To zmiany zwyrodnieniowe krążków międzykręgowych
Wyróżnia się:
DYSKOPATIĘ PROSTĄ
zmiany biochemiczne i tkankowe ograniczają się do wnętrza krążka międzykręgowego.
DYSKOPATIĘ PRZEPUKLINOWĄ
którą charakteryzuje wypadanie przez otwór utworzony w pierścieniu włóknistym jądra galaretowatego najczęściej do kanału kręgowego, co powoduje ucisk śródkanałowych struktur nerwowych.
występują przede wszystkim w odcinkach przegubowych kręgosłupa tj.szyjnym i lędźwiowym
DYSKOPATIE ODCINKA SZYJNEGO KRĘGOSŁUPA
Najczęściej korzenie C5, C6, C7
Objawy:
ból karku z promieniowaniem do kończyny górnej
nasilenie bólu przy ucisku na wierzchołek głowy
wyrównanie lordozy szyjnej ( rtg )
ograniczenie zakresu ruchów głowy
wzmożone napięcie karku
bolesność uciskowa wyrostków kolczystych
niedowłady i / lub porażenia wiotkie
drętwienia rąk
zawroty głowy *
bóle głowy *
zaburzenia widzenia i słuchu *
* związane z uciskiem na tętnice kręgowe
DYSKOPATIE LĘDŹWIOWE
Najczęściej na poziomie L4, L5, S1
Objawy:
bóle w okolicy lędźwiowo-krzyżowej z promieniowaniem do pachwiny, uda, podudzia
nagły ból z niemożnością zmiany pozycji → przy wypadnięciu jądra miażdżystego
wyrównanie lordozy lędźwiowej
skolioza w stronę przeciwną do rwy
wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych
dodatni objaw Lasegue' a
zaburzenia odruchów, czucia
niedowłady
ROZPOZNANIE BZKK
Opiera się głównie o badania rentgenowskie:
RTG przeglądowe
RTG kontrastowe:
radykulografia
mielografia
Tomografia komputerowa
Rezonans magnetyczny
Poza tym:
Badania płynu mózgowo-rdzeniowego
Badania izotopowe
Elektromiografia - ocena czynności bioelektrycznej mięśni
W ustaleniu rozpoznania ważne znaczenie ma:
wywiad od chorego
odczynowe objawy ze strony kręgosłupa i korzeni nerwowych
odcinkowe objawy neurologiczne
PATOGENETYCZNY ZWIĄZEK Z BZKK MA:
MIELOPATIA SZYJNA I CHROMANIE NEUROGENNE ( choroba ogona końskiego ) wywołane są albo ciasnotą kanału kręgowego ( wrodzona stenoza i spondyloza ) albo niedokrwieniem w wyniku ucisku lub miażdżycy tętnic zaopatrujących rdzeń kręgowy i korzenie nerwowe.
Charakterystyczne dla mielopatii są porażenia:
spastyczne: w kk.dolnych
wiotkie z zanikami mięśni w kk.górnych
DLA CHROMANIA OGONA KOŃSKIEGO charakterystyczne są:
bóle o typie rwy kulszowej
drętwienia i niedowłady nóg
występujące i nasilające się podczas chodzenia - pozycja stojąca lub przodopochylenie tułowia zwiększając pojemność kanału kręgowego sprzyjają ustępowaniu objawów
LECZENIE BZKK
Zachowawcze: likwidacja bólu
Chirurgiczne
Usprawniające
W ostrym okresie:
Spoczynek, pozycje ułożeniowe
Kinezyterapia przyłóżkowa: bierne i czynne ćwiczenia rozluźniające i ćwiczenia izometryczne poszczególnych grup mięśniowych
W przypadkach nie wymagających leczenia operacyjnego:
Kinezyterapia stabilizująca kręgosłup:
Ćwiczenia wybiórcze wzmacniające:
mięśnie przykręgosłupowe
mięśnie brzucha
mięśnie stabilizujące miednicę
mięśni szyi i obręczy kk.górnej
Zabiegi manualne obejmują
masaż *
mobilizację *
manipulację kręgosłupa *
* wg .wskazań indywidualnych
Fizykoterapia
Hydrokinezyterapia
Balneoterapia
Leczenie operacyjne gdy:
duża nieodprowadzalna przepuklina krążkowa
ciasnota kanału kręgowego z ubytkowymi objawami neurologicznymi
niestabilność spowodowana dyskopatią czy kręgozmykiem niepoddająca się leczeniu zachowawczemu
Zaopatrzenie ortopedyczne:
kołnierze, gorsety, sznurówki półgorsetowe i pasy ortopedyczne
ZESPOŁY BÓLOWE TKANEK OKOŁOSTAWOWYCH = „REUMATYZM TKANEK MIĘKKICH”
TKANKI OKOŁOSTAWOWE poddawane są działaniu różnych czynników:
mechanicznych: praca, sport
w czasie swobodnych ruchów
bezruchu, gdy ścięgna, więzadła i mięśnie utrzymują określoną pozycją ciała
nieprawidłowej budowy ciała
zmiany temperatury otoczenia
chorób infekcyjnych
LOKALNE ZAPALENIE powstaje w miejscu przyczepu ścięgnistego, dochodzi wówczas do wyrywania pojedynczych komórek chrzęstnych i kostnych, do przebudowy i pękania włókien ścięgnistych i zastępowania ich tkanką łączną; towarzyszy temu zapalenie pochewek osłaniających ścięgno i kaletek maziowych.
Procesy przebudowy strefy przyczepu ścięgnistego nazywa się ENTEZOPATIĄ
Inicjuje on zmiany w sąsiednich tkankach głównie barku, łokcia, kolana i biodra.
ZESPÓŁ BOLESNEGO BARKU
To uszkodzenie struktur przystawowych ( ścięgna, pochewek ścięgien, kaletek maziowych i mięśni).Są one przyczyną bólu, bolesności palpacyjnej i ograniczenia ruchomości w stawie ramiennym.Najczęściej :
Zapalenia ścięgna i pochewki ścięgnistej mięśnia nadgrzebieniowego:
w okolicy przyczepu do guzka większego kości ramiennej i rozprzestrzenia się na ścięgna rotatorów ramienia;
objawem charakterystycznym jest ograniczenie odwodzenia = zespół bolesnego łuku 45 - 900
ZAPALENIE OKOŁOSTAWOWE ŁOKCIA
to choroba przyczepów ścięgnistych w okolicy nadkłykcia bocznego = zajęcie ścięgien prostowników → ból przy zgięciu grzbietowym nadgarstka ( „ łokieć tenisisty” )
w okolicy nadkłykcia przyśrodkowego = zajęcie ścięgien zginaczy nadgarstka →
ból przy zgięciu dłoniowym nadgarstka ( „łokieć golfisty”, „łokieć gospodyń domowych” ).
LECZENIE: NLPZ,
Fizykoterapia ( krioterapia, laser niskiej mocy )
ostrzyknięcia lokalne sterydami
OSTEOPOROZA
To choroba szkieletu charakteryzująca się upośledzoną wytrzymałością kości co powoduje zwiększone ryzyko złamania ( obowiązująca definicja z 2001 roku )
Rodzaje osteoporozy
Miejscowe Uogólnione
- zapalne Pierwotne ( 80%) Wtórne (20%)
- algodystroficzne
( wyłącznie wtórne )
Idiopatyczne Inwolucyjne
( młodzieńcza i dorosłych )
TYP I 80% TYP II 20%
O. POMENOPAUZALNA O. STARCZA
OBJAWY KLINICZNE
Złamania:
kręgosłup i przedramię - głównie osteoporoza pomenopauzalna
kręgosłup i szyjka kości udowej - głównie osteoporoza starcza
złamania kompresyjne tzw.dwuwklęsłe, złamania klinowe
zmniejszenie wzrostu
pogłębienie kyfozy piersiowej tzw. „garb wdowi”
łuki żebrowe oparte na miednicy
jodełkowate ułożenie fałdów skórnych na plecach
bóle pleców
DIAGNOSTYKA
Badania radiologiczne
Badania densytometryczne
Badania laboratoryjne = markery kostne tzw.inhibitory lub stymulatory resorpcji kostnej
LECZENIE
Leczenie choroby podstawowej
Kinezyterapia
Fizykoterapia
Farmakologiczne
Uzyskanie dodatniego bilansu wapniowego
Bisfosfoniany, Protelos, Kalcytonina, HTZ, NLPZ
OSTEOMALACJA
Różni się od osteoporozy tym, że dochodzi do niedostatecznej mineralizacji prawidłowej objętościowo kości w wyniku niedoborów aktywnych metabolitów wit D
Kość taka jest nieodporna na wpływy mechaniczne i łatwo ulega odkształceniom ( krzywica u dzieci )
Istotą jej są więc nie zmiany ilościowe lecz jakościowe kości.
Niedobory wit D:
ograniczenie wit D w pokarmach
brak ekspozycji na słońce
ciąża
przewlekłe choroby wątroby i dróg żółciowych
resekcja żołądka
przewlekłe stosowanie leków przeczyszczających
choroby nerek
długotrwałe przyjmowanie leków osłaniających przewód pokarmowy