Aniele Stróżu!
Miłość….
Dla jednych wspaniałe uczucie, które uszczęśliwia do granic możliwości,
dodaje sił do życia….
Kiedy jej doświadczamy, często czujemy, że możemy wszystko,
że teraz już będzie wszystko dobrze.
Jednak, co jeśli ta miłość odejdzie…?
Co jeśli ją utracimy…?
Czym ona jest po stracie bliskiej osoby?
Dlaczego tak doskonałe uczucie sprawia tyle bólu?
Przecież według podręczników, słowników jest to wspaniałe uczucie, przynoszące wiele szczęścia.
Więc, czym ona jest?
Każdy z Nas zadaje sobie to pytanie, ale niestety ja też nie udzielę Wam odpowiedzi, choć zapewne wszyscy jej doświadczyliśmy!
Każdy z Nas jej doświadczył.
Jedni może tylko miłości braterskiej czy rodzinnej, inni do tej osoby, tej jedynej, najważniejszej w naszym życiu.
Oba rodzaje tego uczucia potrafią skrzywdzić i zadać ból jak nic innego. Dlaczego?
Dlaczego uczucie, które określane jest mianem najwspanialszego, potrafi uczynić Nam coś okropnego?
Potrafi zasmucić, zmartwić, zabić jednym słowem, jednym spojrzeniem lub czasem nawet brakiem tego…
Miłość zadaje nam ból psychiczny; ból, który nie mija i nie minie.
Miłość… doskonałe uczucie, a zabijające.
Aniele!
Czy kiedykolwiek jesteśmy w stanie zapomnieć?
Zapomnieć… Zapomnieć o miłości!?
Czy potrafimy ją porzucić?
Czy potrafimy, ot tak, po prostu bez lęku i bólu na zawsze w naszym sercu zakochać się ponownie?
Bez bólu, bez lęku?! Już nigdy tego nie uczynimy?
Ale na normalną miłość zawsze mamy szanse… prawda?
Czy jeśli raz ja utracimy to mamy szansę na ponowne jej doświadczenie? Odzyskanie jej?
Wiele osób zadaje to pytanie... Każdy z Nas chciałby, aby tak było i jest…
Miłość jest jak bumerang, zawsze wraca albo to ludzie szukają jej na nowo, gdyż bez niej nie potrafią żyć.
Aniele!
Niektórzy uważają, że miłość do mężczyzny jest silniejsza od miłości do członka rodziny, ale czy to prawda?
Prawdą jest, że utrata miłości życia bardziej zaboli?
Nie, miłość nie zna granic.
Każda rani z taką samą siłą.
Czy kiedykolwiek uda się zapomnieć o śmierci bliskiej osoby?
Aniele Stróżu!
Ten dzień zapisał się w moim sercu wiecznym atramentem.
Atramentem, który nigdy się nie zmaże…
Ulegnie wyblaknięciu, ale nie zniknie.
Miłość, którą Ci ofiarowałam, zabrałeś….
Teraz wiem, że nigdy mi jej nie oddasz!
Bo ja jej nie chcę bez Ciebie…
Aniele, mój drogi Aniele!
Choć od tego wszystkiego minął rok, ja nadal nie potrafię dać tego wszystkiego komuś innemu…!
Bo przecież na miłość składają się takie uczucia jak:
Zaufanie, troska.
A ja chcę komuś to ofiarować, więc pozwól mi…
Oddaj mi!!
Oddaj mi to uczucie! Nikt, nawet ja nie potrafię bez niego żyć!
Żaden człowiek nie potrafi być w pełni szczęśliwy bez tego!
Każdy z Nas czuje lukę wewnątrz siebie bez niej!
Oddaj!
Aniele!
Bez niej czuje się pusta w środku!
Kto twierdzi, że bez miłości można żyć, jest w dużym błędzie…
Bez niej żadne uczcie takie jak radość, smutek, nie mają sensu…
Stajemy się oziębli….
Aniele!
Oddaj nam wszystkim to uczucie! Nie zabieraj go ze sobą!
Oddaj wszystkim, którzy ofiarowali takim Aniołom jak Ty to uczucie, aby mogli żyć!
Żyć, w pełni tego słowa znaczeniu….