Uzdrawianie relacji z rodzicami - dekret(2)
Dekret 2
LIST RODZICA DO DOROSŁEGO DZIECKA
Moje Drogie Dziecko!
Jesteś już teraz w pełni dorosły. Ja dawałem Ci to, co miałem dla Ciebie najlepszego. Wychowywałem Cię tak, jak umiałem najlepiej. Wiem, że doceniasz to, co Ci dawałem i wybaczysz mi wszystko to, co było dla Ciebie krzywdzące. Teraz jesteś w pełni samodzielny, sam potrafisz najlepiej o siebie zadbać. Zwracam Ci wolność i ufam, że teraz powierzysz się boskiemu prowadzeniu i jemu powierzasz swój los. Ufam, że z naszych wspólnych doświadczeń wyciągniesz jedynie pozytywne dla siebie wnioski i lekcje.
Wiem, że jako rodzic nie zawsze byłem doskonały. Wiem, ze popełniałem błędy w twoim wychowaniu, ale ufam, że mi wybaczasz i teraz nasze stosunki i relacje będą układać się bardzo dobrze. Powierzam Cię teraz Bogu, powierzam Bogu również siebie. Wiem, że Bóg ma dla nas coś znacznie lepszego od wzajemnego ogłupiania się i wzajemnych manipulacji. Powierzam teraz nasze wspólne relacje oczyszczeniu miłości i ufam, że Ty teraz wszystkie związki z innymi ludźmi będziesz również budować na czystej miłości i zaufaniu. Postanawiam teraz swoje życie tworzyć jedynie z radością i miłością, ufam, że twoje życie będzie również pełne radości i miłości.
Wybaczam sobie, że trzymałem się cierpienia zamiast poddać się szczęśliwości i miłości. Wybaczam sobie, że tobie również to narzucałem. Ufam, że twoje życie, teraz będzie szczęśliwe i wolne od cierpienia.
Pozwalam sobie czerpać z nieograniczonych dóbr i bogactw, i ufam, że twoje życie również będzie pełne dóbr i bogactw. Pozwalam Tobie, abyś w swoim życiu otwierał się na wszystko to, co najlepsze. Pozwalam Ci poukładać sobie życie tak, by było dla Ciebie w pełni korzystne. Ufam, że już na tyle jesteś otwarty na swoją doskonałość i boskość, aby żyć w pełnym poczuciu bezpieczeństwa i niewinności. Ufam, że teraz postrzegasz siebie tak, jak postrzega Cię Bóg, czyli jako doskonałą i niewinną, boską istotę. Wiem, że jesteś moim dzieckiem, ale wiem również, że jesteś dzieckiem Boga, dlatego jesteś doskonały. Nie jesteś już za mnie odpowiedzialny. Nie jesteś odpowiedzialny za moje urojenia i cierpienia.
Wybaczam Ci, że mnie prowokowałeś bym Cię ogłupił i manipulował Tobą. Powierzam się teraz Bogu i biorę na siebie odpowiedzialność za siebie i swoje życie. Nie muszę już Tobą manipulować, ponieważ wiem, że Bóg ma dla mnie coś znacznie lepszego od manipulowania Tobą i ogłupiania Ciebie. Wiem, że wszyscy jesteśmy ukochanymi dziećmi Boga, więc zwracam Ci wolność, abyś dalej mógł urzeczywistnić swoją boskość i doskonałość. Miłość, wolność i swoboda jest teraz twoim naturalnym darem danym Ci przez Boga. Ja jestem zupełnie bezpieczny, ponieważ Bóg zapewnia mi realne bezpieczeństwo przy swoim boku. Powierzam Cię Bogu, abyś przy jego boku również otworzył się na realne bezpieczeństwo zapewnione Ci z jego strony. Jesteś więc niewinny pozwalając sobie na wolność, radość i niewinność.
Wybaczam sobie, że Tobą manipulowałem wymuszając na Tobie szacunek do starszych i traktowanie rodziców jako świętość. Jesteś teraz wobec mnie zupełnie niewinny. Wybaczam sobie, że manipulowałem Tobą strasząc cię bogiem i szatanem. Wybaczam Ci, że mnie do tego wszystkiego prowokowałeś.
Wybaczam sobie, że Cię nie rozumiałem i że nie dawałem Ci wsparcia, a jedynie nakazy i zakazy. Wybaczam Sobie, że cierpiałem dla Ciebie i zmuszałem do cierpienia również Ciebie. Wybaczam także Tobie, że nie dopuszczałeś do tego, abym Cię mógł zrozumieć i że zamykałeś się na to, co mogłeś doświadczyć z Mojej strony dobrego.
Nie chcę i nie potrzebuję, abyś żył w urojeniach i ograniczeniach, jakich się ode mnie nauczyłeś. Odpowiedzialność za siebie, możesz wziąć teraz na siebie. To jest dla Ciebie w pełni bezpieczne i korzystne. Zwracam Ci wolność, więc nie musisz już spełniać żadnych moich oczekiwań. Nie potrzebuję już Tobą manipulować litością i cierpieniem. Jestem w pełni bezpieczny, zwracając Ci wolność. Masz teraz wolny wybór.
Ufam, że wszystkie twoje decyzje, jakie samodzielnie podejmujesz są dla Ciebie najkorzystniejsze, więc nie musisz postępować zgodnie z moimi kategoriami myślenia. Moje cierpienie i bezsilność były jedynie moją kreacją, więc Ty nie jesteś za nie odpowiedzialny.
Wybaczam sobie wszelkie urojenia i uzależnianie się od Ciebie. Wybaczam Ci, że ugruntowałeś mnie w cierpieniu i uzależnieniu się od Ciebie. Wybaczam sobie i Tobie wszystko, co pozostało. Kocham Cię takim, jakim jesteś i życzę Ci teraz jak najlepiej.