Historia myśli politycznej ĆW III.
Święty Augustyn
Augustyn Aureliusz (354r. w Tagaście w Numidii w Afryce Północnej; ojciec berberyjczyk i matka chrześcijanka)
Nauczyciel retoriky
Z początku niechętnie odnosił się do chrześcijaństwa, wyznawał manicheizm → stopniowo stał się wyznawcą sceptycyzmu
Studiował neoplatonizm
Kazania biskupa Ambrożego spowodowały przełom w jego życiu
387r. został ochrzczony
388r. wrócił do Afryki → funkcje kapłańskie; stał się gorliwym obrońcą Kościoła
388r. stał się biskupem Hippony
430r. zmarł
Dzieła: O nieśmiertelności duszy, O obyczajach kościoła katolickiego, O państwie Bożym...
Na jego poglądy miał wpływ Platon → jego dualistyczna koncepcja bytu (materialnego i idealnego)
Wizja świata pozaziemskiego
Nauka Augustyna nazywa się chrzeszcijańskim platonizmem
Celem jest poznanie Boga i duszy → nie budować system filozoficzny → centralną kategorią jest Bóg
Bóg jest jedynym bytem absolutnym; najważniejsza przyczyna wszystkiego
Etyczne poglądy: człowiek z natury dobry, skażony grzechem pierworodnym → stworzony przez Boga, początkowo był bytem doskonałym, żyjącym zgodnie z prawami bożymi; wyposażony w wolną wolę chciał sam kierować swoim postępowaniem → to go doprowadziło do grzechu pierworodnego
Cnota milości - miłość Boga
Wolność formalna = możliwość działania zgodnego z własną świadomością; jest wyrazem woli człowieka
Wolność istotna = wolność moralna; polega na wewnętrznej konieczności dobra i zależna jest łaski bożej → najwyższa forma wolności; człowiek dochodzi do niej przez rozwój osobowości:
Bojaźń boż, poznanie woli Boga, wiedza, męstwo, rada oparta na miłosierdziu, poznanie Boga, mądrość jako jej ukoronowanie
Wolna wola = narzędzie Boga → łaska boża pozwala grzesznikom wejść na drogę cnoty → Bóg decyduje, czy człowiek przeznaczony jest do zbawienia czy do potępienia → KONCEPCJA PREDESTYNACJI
Bóg decyduje o tym, kto jest mieszkańcem państwa bożego, a kto państwa ziemskiego (szatana)
Ludzkość dzieli się na boży wybrańcy civitas dei i grzeszników, bezbożnych obywateli civitas terrena
Państwo Boże to niewidzialny Kościół z Chrystusem jako królem; ojczyzną jest niebo; przenika go miłość Boga; właściwa mu jest pokora, stworzył go Abel
Wszyscy wybrani, żyjący i zmarli, obdarzeni Bożą łaską
Państwo ziemskie przenikają egoizm, ziemska pożądliwość; przeważają wyniosłość i miłość samego siebie; stworzył go Kain
Wyrosło ze zlej natury człowieka; zbiór wszystkich potępionych, żyjących i umarłych grzeszników
Na ziemi członkowie obu państw są przemieszani → złych cechuje chciwość i żądza władzy
Człowiek staje się dobry tylko z łaski Boga
Dzieje świata = efektem stałego zmagania się państwa bożego i państwa ziemskiego
TEORIA PAŃSTWA
Podstawą państwa → rodzina
Państwo powstało ze względu na skutki grzechu pierworodnego i istnieje z powodu tego grzechu
Państwo istnieje wówczas, gdy jest dobrze i sprawiedliwie rządzone przez króla, grupę optymatów bądź przez cały lud
Przeciwnymi formami są tyrania bądź brak państwa w ogóle
Cechą państwa jest sprawiedliwość
Także dąży do zapewnienia pokoju
W państwie ziemskim → nietrwałość → ma znaczenie także dla państwa niebieskiego (są przemieszane na ziemi)
Był zwolennikiem małych państw
Cele państwa: porządek, jedność, pokój → zapewnić je na podstawie prawa bożego
Ma chronić obywateli przed wrogiem zewnętrznym i zapewniać pokój wewnętrzny → powinno wykazywać surowość
Władza pochodzi od Boga → powinna być sprawiedliwość; władza jako zbiór obowiązków (władca powinien troszczyć się o poddanych, powinien im służyć)
Dobrzy i źli władcy
„władca tyran” = dopust boży; kara dla ludzi za ich grzechy; należy mu okazywać posłuszeństwo dla pokuty i osiągnięcia królewstwa niebieskiego
„władca opiekun” = szczęście dla poddanych, ale nie jest warunkiem dla funkcjonowania państwa; działa w granicach rozsądku i opieki
Państwu wolno się przeciwstawić tylko w jednym przypadku → gdy działa ono w wyraźnej sprzeczności z prawem Bożym
Ustrój państwa nie jest sprawą najważniejszą → chodzi o to, żeby spełniało podstawowe funkcje
Państwo a Kościół
Zasada współdziałania państwa i Kościoła
Państwo a Kościół różnią się naturą, celami, trwałością instytucji i aksjologii
Państwo odnosi się do spraw materialnych; Kościół do spraw duchowych (wartości niematerialne; życie wewnętrzne człowieka)
Kościół jest stabilny (oparty w nauce na prawach natury) x labilność państwa (zmienia ustroje czy motywacje polityczne)
Kościół jest powszechny i zmierza do objęcia całej ludzkości x państwo istnieje w określonych granicach terytorialnych i obywatelskich
Utożsamia prawo i porządek → hierarchie prawa - na czele prawo wieczne (boskie) (boska wola i rozum; przenika cały wszechświat); prawo naturalne, prawo intymne (norma uniwersalna zapisana przez Boga w duszy człowieka); prawo ludzkie (doczesne; wywodzi się z prawa naturalnego)
Prawo boskie - ponadczasowe; oznacza doskonałość; zawiera najwyższą wiedzę i powszechną mądrość; zupełnie wystarczają do prowadzenia życia godziwego
Prawo natury - wpisane przez Opatrzność w duszę ludzką; człowiek z osiągnięciem wieku rozumnego odkrywa katalog praw podstawowych, do których urzeczywistnienia dąży; prawa niezbędna do życia i rozumnego rozwoju; wspólne dla wszystkich narodów; jego wzorem jest rzymskie ius gentium
Prawo doczesne - zbliża się do iurius civilis; lokalizowane miejscowo i czasowo; gwarancja przymusu państwowego
Mądry i sprawiedliwy człowiek tworzy prawo zgodne z prawem naturalnym
Większość ludzi jest złych → słaby głos prawa natury → potrzeba prawa doczesnego
Prawo ma także wychowywać; celem prawa jest zapewnienie pokoju w rodzinie i państwie
Filozofia pracy - Augustyn wyróżnia 3 postawy człowieka wobec życia:
Pasywna → związana z lenistwem; nie jest godna człowieka a przede wszystkim chrzeszcijanina
Aktywna → praca
Kontemplacyjna
Fenomen pracy łączy człowieka z Bogiem
Cnoty kardynalne:
Sprawiedliwość = miłość służąca wyłącznie rozstrzyganiu spraw konfliktowych
Roztropność = miłość w umiejętności rozwiązywania problemów polegających na niesieniu człowiekowi pomocy
Męstwo = miłość przezwyciężania trudności piętrzących się przed wyznaczonym sobie celem
Umiarkowanie = miłość oddawania się celowi miłości wraz z umiejętnością ponoszenia wyrzeczeń
Filozofia sprawiedliwości
Sprawiedliwość boska - wiedza najwyższa i powszechna
Sprawiedliwość aksjologiczna - bierze za przedmiot katalog cnót fundamentalnych (zasady i cele postępowania człowieka)
Sprawiedliwość społeczna - umiejętność harmonijnego kształtowania zachowań zintegrowanych jednostek
Sprawiedliwość prawna - wspólny porządek
Własność → godność i równość człowieka w państwie
Zwolennikiem wspólnoty dóbr
Własność prywatna rozbudza indywidualne pragnieniabogactwa i luksusu, tłumiąc najważniejsze wartości duszy człowieka
Dążąc do powiększenia własności, człowiek może wyrządzić wiele złego a utracić z pola widzenia cel podstawowy → zjednoczenie z Bogiem
Ideałem jest wyrzeczenie się własności i wspólne wytwarzanie i spożywanie dóbr
Własność indywidualna w znacznym stopniu porządkuje stosunki społeczne → należy godzić się z jej utrzymaniem
Idea równości → uznanie powszechności pracy → wszyscy powinni po części uprawiać pracę umysłową i fizyczną → praca dowodzi godności i przydatności człowieka
Potępienie niewolnictwa → zaprzeczenienie godności, równości i powszechności pracy; niewolnictwo zrodziło się z grzechu i należy do państwa ziemskiego