Dariusz Krawczyk
IV rok WTeoK
Konspekt lekcji
Nauczyciel prowadzący: Beata Hedzielska
Klasa: 1c
Temat: Początek drogi.
Data: 15 IX 2010
Cel:
Wskazanie na Jezusa będącego fundamentem ludzkich wyborów, wypełnieniem najgłębszych tęsknot. Zachęta do korzystania we własnym życiu z pomocy, jaką przynosi nam katecheza.
Cele operacyjne:
Katechizowany
zna treść i znaczenie perykopy o uczniach z Emaus
umie określić najważniejszą wartość którą chce się kierować w życiu
rozumie, że obecność Jezusa na swej drodze pozwala uniknąć niepotrzebnych rozczarowań
Orędzie zbawcze:
Opowieść o uczniach z Emaus ukazuje Jezusa jako tego, który wędruje z człowiekiem na drodze jego życia. Pojawienie się Jezusa wśród uczniów w chwili ich wielkiego przygnębienia było wyrazem Bożej dobroci. Uczniowie poznali Jezusa po znaku łamania chleba. Fakt ten przypomina nam, że Chrystus jest żywy i obecny w Eucharystii. Zmartwychwstały jest ciągle żywy i obecny wśród swoich uczniów a droga i czas Kościoła są kontynuacją całej Jego działalności. Na tej drodze Jezus wzywa ludzi do wstępowania w swoje ślady i kroczenia Jego drogami. Wtedy Jezus stanie się wypełnieniem najgłębszych ludzkich tęsknot.
Pomoce:
tekst Pisma Świętego (Łk 24, 13-35)
karteczki papieru
Podręcznik ucznia
Zeszyt ucznia
Przebieg katechezy (model antropologiczny):
Treść katechezy |
Metody katechezy |
Modlitwa . Przywitanie. Sprawdzenie obecności i przygotowania do zajęć. Sprawdzenie zadania domowego. Podanie tematu
I Wprowadzenie Życie człowieka można opisać jako „linię czasu”. Uczniowie rysują ją w zeszytach. Wypisują na niej wydarzenia z których są dumni lub były porażką. |
Modlitwa „Ojcze nasz”M1
Dziennik lekcyjny,
Zapis na tablicy. Zapis tematu do zeszytu ucznia
Rozmowa prowadzona „linia czasu”
|
II Wersja A) Przeprowadzenie dramy „Uczniowie z Emaus” a) wersja alternatywna b) wersja ewangeliczna Analiza wczucia się w bohaterów przy stop klatkach. Wniosek: Spotkanie z Jezusem rozwiązuje problemy, gasi żal i smutek.
Wersja B) Lektura i analiza tekstu biblijnego (Łk 24, 13-35). Należy wskazać: miejsce, czas wydarzenia, ich znaczenie, bohaterowie i ich relacje, ich wartości oraz oczekiwania. Podsumowanie. Nasze życie też jest drogą na której przeżywamy różne doświadczenia i rozczarowania. Dostrzeżenia Jezusa na swej drodze pozwala uniknąć niepotrzebnych rozczarowań.
|
Scenka dramowa ze stop klatką (3 aktorów i 3 lektorów)
Wspólne podsumowanie
Praca w grupach z tekstem biblijnym M2 Analiza strukturalna tekstu
Wspólne podsumowanie |
III Uczniowie na małych kartkach wypisują 10 najważniejszych dla nich wartości. Wyruszają w podróż i stopniowo pozbywają się jednej wartości. Omówienie co było najtrudniej zostawić zanim doszli do jednej tylko wartości.
Prośba by na swojej linii czasu wpisali te wartości, które są dla nich najważniejsze.
Zadanie domowe: Co może być przeszkodą a co pomocą w osiągnięciu najważniejszej dla ciebie wartości.
Modlitwa końcowa.
|
„Podróż wyobraźni”
Wspólne omówienie
Zapis w zeszycie ucznia.
Zapis w zeszycie ucznia.
Modlitwa spontaniczna |
Materiały katechetyczne.
M1
Ojcze nasz, któryś jest w niebie
święć się imię Twoje;
przyjdź królestwo Twoje;
bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi;
chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy;
naszym winowajcom;
i nie wódź nas na pokuszenie;
ale nas zbaw ode Złego. Amen.
M2
Uczniowie z Emaus
Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali. On zaś ich zapytał: «Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze?» Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: «Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało». Zapytał ich: «Cóż takiego?» Odpowiedzieli Mu: «To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. A myśmy się spodziewali, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Tak, a po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało. Nadto jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu, a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje. Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli».
Na to On rzekł do nich: «O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?» I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.
Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: «Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił». Wszedł więc, aby zostać z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili nawzajem do siebie: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?»
W tej samej godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy. Tam zastali zebranych Jedenastu i innych z nimi, którzy im oznajmili: «Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi». Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak Go poznali przy łamaniu chleba.
(Łk 24, 13-35)