Układ chłonny:

- budowa narządów,

- funkcje poszczególnych narządów,

- rola układu chłonnego w procesach

immunologicznych.

Układ chłonny

Do układu chłonnego przechodzi płyn tkankowy.

Układ chłonny rozpoczyna się w postaci zamkniętych pętli naczyń włosowatych.

Połączenia tych naczyń tworzą większe naczynia, z których limfa jest odprowadzana

do węzłów chłonnych.

W węzłach chłonnych limfa jest filtrowana , wzbogacana w limfocyty.

Połączenia naczyń odprowadzających z węzłów tworzą naczynia zbiorcze, a te dwa duże pnie chłonne: przewód piersiowy i przewód chłonny prawy.

Przewody te wchodzą do kątów żylnych w obrębie szyi, w ten sposób chłonka przedostaje się do krwi żylnej.

Do układu chłonnego należą:

1. naczynia chłonne,

2. węzły chłonne,

3. tkanka chłonna pozawęzłowa,

4. śledziona,

5. grasica.

Naczynia

Naczynia chłonne włosowate maja zdolność pochłaniania dużych drobin białkowych - bakterie, komórki nowotworowe.

Zbudowane są tylko ze śródbłonka. Większe naczynia chłonne maja ściany o budowie trójwarstwowej, posiadają też zastawki ułożone parami.

Naczynia chłonne łączą się ze sobą, tworząc pnie zbiorcze chłonne.

- Przewód piersiowy ( ductus thoracicus ) powstaje z połączenia pni lędźwiowych pni jelitowych.

W obrębie przewodu piersiowego można wyodrębnić trzy części:

1) brzuszną,

2) piersiowa,

3) szyjną.

Zbiera on chłonkę z kończyn dolnych, miednicy, jamy brzusznej, lewej połowy klp., lewej kończyny górnej, lewej połowy głowy i szyi.

- Przewód chłonny prawy ( ductus lymphaticus dexter ) zbiera chłonkę z prawej połowy głowy i szyi, prawej połowy klp., prawej kończyny górnej.

Przewody te odprowadzają chłonkę do kątów żylnych w obrębie szyi.

Węzły chłonne ( noduli lymphatici ), mają kształt nerkowaty, zaokrąglony.

Po jednej stronie posiadają wnękę, przez którą wychodzą z węzła naczynia odprowadzające.

Naczynia doprowadzające wnikają do węzła w wielu miejscach.

Na przekroju można wyróżnić część korową - na obwodzie i część rdzenną - centralną, oraz skupiska grudek chłonnych.

Liczba grudek jest zmienna - największa jest w okresie aktywności procesów obronnych.

W obrębie grudek dochodzi do rozmnażania, produkcji limfocytów.

Czynność węzłów chłonnych:

1. produkcja limfocytów,

2. filtracja przepływającej chłonki - pochłonięciu i zniszczeniu ulegają bakterie, erytrocyty, pyły węglowe, komórki nowotworowe,

3. wytwarzają p / ciała,

4. biorą udział w powstawaniu reakcji odrzucania przeszczepów.

Węzły chłonne w obrębie głowy i szyi:

1. potyliczne,

2. zamałżowinowe,

3. przyusznicze,

4. policzkowe,

5. podżuchwowe,

6. podbródkowe

7. szyjne głębokie,

8. szyjne powierzchowne,

9. nadobojczykowe,

10. szyjne przednie.

Węzły kończyny górnej:

1. pachowe: pachowe boczne, podłopatkowe, pachowe środkowe, szczytowe, piersiowe,

2. ramienne,

3. łokciowe,.

Węzły klp.:

Część chłonki ze ściany klp. spływa do węzłów pachowych.

1. międzyżebrowe tylne,

2. mostkowe,

3. przytchawicze,

4. tchawiczo - oskrzelowe,

5. oskrzelowo - płucne,

6. płucne,

7. śródpiersiowe : przednie i tylne.

Węzły jamy brzusznej i miednicy:

1. ściany tylnej brzucha,

2. regionalne: żołądkowe, trzustkowe, wątrobowe, krezkowe, okrężnice, pęcherzowe, przymaciczne.

Szereg węzłów leży wzdłuż przebiegu aorty brzusznej i żyły głównej dolnej.

3. biodrowe wspólne,

4. biodrowe wewnętrzne i zewnętrzne.

Węzły kończyny dolnej:

Wszystkie naczynia chłonne, zarówno głębokie, jak i chłonne powierzchowne kierują chłonkę do węzłów pachwinowych.

Śledziona - lien / splen

Leży w lewym podżebrzu pomiędzy żołądkiem, przeponą, lewą nerką a okrężnicą.

W normalnych warunkach nie wyczuwa się jej.

Splenomegalia - powiększenie śledziony.

Powierzchnie: - przeponowa,

- trzewna, która posiada wnękę, przez którą przechodzą naczynia.

Jest bardzo dobrze ukrwiona, jest krucha, podatna na urazy.

Czynność śledziony:

1. rozkładanie erytrocytów - rozkład starych komórek,

2. eliminuje bakterie, obce komórki, pasożyty,

3. wytwarza p/ ciała,

4. produkuje limfocyty ( w obrębie ciałek Malpighiego ),

5. w życiu płodowym pełni na równi ze szpikiem czerwonym rolę krwiotwórczą,

6. jest zbiornikiem krwi.

Grasica - thymus

Leży w górnej części śródpiersia przedniego, w dolnym odcinku szyi.

Rozwija się już w 2 m-cu życia płodowego. Największa jest w okresie dzieciństwa,

w wieku 2 - 3 lat, waży ok. 40 g.

Po okresie dojrzewania zanika stopniowo, w wieku 35 lat waży ok. 4 g.

Zmienia się w ciało tłuszczowe.

Rola grasicy:

1. centralny narząd układu limfatycznego,

2. produkuje p / ciała,

3. aktywizuje limfocyt ( limfocyty T ),

4. uczestniczy w powstawaniu reakcji odrzucania przeszczepów,

5. odpowiada za „ pamięć komórkową”, identyfikację obcych komórek w obrębie organizmu.

4

---