KONSPEKT ZAJĘĆ PROFILAKTYCZNYCH
Z dnia 27.10.2014r.
Scenariusz zajęć został zaplanowany do pracy z grupą II dziewcząt i chłopców upośledzonych w stopniu lekkim i umiarkowanym, na co dzień przebywających w grupach wychowawczych Ośrodka.
Temat: Niwelowanie zachowań agresywnych.
Mała - wielka złość - Jak z tym żyć?
Cele ogólne: Minimalizowanie destrukcyjnych sposobów reagowania w sytuacjach trudnych.
Cele szczegółowe: wychowanek po zajęciach:
Potrafi wyrażać swoje emocje.
Wie, jak odreagowywać napięcia emocjonalne.
Zna różne techniki radzenia sobie z wybuchem złości.
Środki dydaktyczne: ołówki, kartki, kartki z obrazkiem człowieka do rysowania "mapy złości", flamastry lub markery.
Metody i formy pracy: objaśnienie, pogadanka, aktywna, indywidualna, zespołowa.
Czas trwania: 90 minut
Konspekt opracował: mgr Janusz Karcz
Prowadzący: mgr Katarzyna Kowalczyk
TOK ZAJĘĆ:
Część wstępna:
Wychowankowie zgromadzeni zostali na świetlicy i zapoznani z tematyką zajęć. Podano i objaśniono cel i temat zajęć: zaznaczenie, że agresja nie jest tym samym co przemoc, oznacza zbliżanie się, atakowanie, wynika z natury człowieka.
Część zasadnicza:
1.
Zabawa:, "Kiedy jestem wściekły":
Grupa siedzi w
kole. Dzieci wypowiadają kolejno swe imiona i pokazują, co robią,
kiedy są wściekłe, np. "Nazywam się Karolina, kiedy jestem
wściekła, robię tak" (ręką wykonuje ruch jakby chciała
uderzyć).
2.
Podział na grupy: młodsze dzieci i starsi wychowankowie.
Młodsi
wykonują ćwiczenie: "Agresja na obrazku". Każde dziecko
dorysowuje ludzikowi na obrazku oznaki- cechy charakterystyczne dla
złości, agresji.
W tym czasie starsi wychowankowie dopisują
skojarzenia do słowa "wściekłość".
Następnie
wspólnie przyglądamy się obrazkom, doszukujemy się cech
wspólnych, a potem odczytujemy skojarzenia. W ten sposób powstaje
"mapa złości". Każdy może później dopisać do niej
swoje skojarzenia.
3.
Rozmowa nt., co można zrobić, gdy ktoś czuje, że zaraz
"wybuchnie".
Zbiera się pomysły uczestników,
następnie prowadzący podaje wypisane na planszy pomysły dotyczące
tego, co można zrobić, gdy ktoś czuje, że "wybuchnie":
I.
WYJRZYJ PRZEZ OKNO. PATRZENIE W DAL USPOKAJA.
II.
POLICZ DO 10.
III.
WRZESZCZ LUB PŁACZ, ALE TYLKO WTEDY, GDY JESTEŚ SAM.
IV.
PRZECIĄGNIJ SIĘ LUB IDŹ NA SPACER DLA ODPRĘŻENIA.
V.
ODDYCHAJ GŁĘBOKO PRZEZ 2 MINUTY. SKUP SIĘ NA TEJ
CZYNNOŚCI.
VI.
WYGADAJ SIĘ PRZED BRATNIĄ DUSZĄ.
4.
Zabawa:
"Głaskanie jeża":
Uczestnicy dobierają się parami.
Jedno dziecko będzie najpierw jeżem, musi się "najeżyć",
tzn. zwinąć w kłębek i wyobrazić sobie, że jest urażone.
Drugie dziecko usiłuje wydobyć partnera z izolacji. Może ono
głaskać jeża, delikatnie przetaczać go, rozmawiać z nim, itp.
Potem następuje zamiana ról.
Na koniec grupa dzieli się
doświadczeniami z ćwiczenia. Dzięki czemu można było najłatwiej
rozładować napięcie? Co pomagało odjeżyć się?
5.
Zabawa "Jesteśmy wspólnotą".
Dzieci piszą imię
członka grupy na środku kartonu. Próbują połączyć wszystkie
swe imiona na wzór krzyżówki. W ten sposób zaznacza się jedność,
wspólnotę, integrację grupy.
Część końcowa:
Dzieci
dzielą się wrażeniami z zajęć. Co im się najbardziej podobało,
a co nie?
Podziękowanie dzieciom za udział w zajęciach.
Wychowankowie doprowadzili do porządku miejsce zajęć.