Zajęcia pokazowe
Przygotowanie i prowadzenie: Alicja Araszkiewicz
WIERSZE JAKIE ZNAMY I KOCHAMY
ZATAŃCZYMY, WYRECYTUJEMY, ZAŚPIEWAMY
I Z DESZCZEM ŁATWO SOBIE RADĘ DAMY
Cele
vćwiczenie: koordynacji ruchowej i poruszania się w przestrzeni własnego ciała, poczucia rytmu, refleksu, dykcji i poruszania się na scenie,
vdoskonalenie: pamięci długotrwałej, słuchu muzycznego i radzenia sobie ze stresem w sytuacjach trudnych,
vrozwijanie: kreatywności i łatwości w uczeniu się,
vnabycie umiejętności lepszego radzenia sobie z problemami, które imituje deszcz.
Pomoce
vklocki, maskotki, kasety z muzyką z Pana Kleksa, utworami z Kinezjologii, piosenkami z Teletubies, muzyka relaksacyjna „Podróż do źródeł piękna i zdrowia”, 2 kartki papieru na osobę, kredki, temperówki.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
I CZEŚĆ
Taneczno – ruchowa, na sali sportowej
1.Powitanie i przedstawienie grupy.
2.Powtórzenie:
a)kroków tanecznych do muzyki „Witajcie w naszej bajce”;
qmetoda: taniec grupowy
b)wierszy Juliana Tuwima, Jana Brzechwy i Marii Konopnickiej;
qmetoda: recytacja
c)śpiewanej piosenki „Na wyspach Bergamutach”.
qmetoda: śpiew indywidualny i grupowy
3.Nauczenie nowych kroków tanecznych do piosenki „Kaczka dziwaczka”:
qmetoda:
A.pokazanie przestrzeni tanecznej, po kwadracie
B.podanie ilości kroków i rytmu klaskanego
C.pokazanie kroków tanecznych bez muzyki
D.naśladowanie pokazywanych kroków bez muzyki
E.pokazanie kroków do muzyki
F.naśladowanie pokazywanych kroków do muzyki.
4.Gry i zabawy:
5.metoda:
A.Demonstracja na 2 dzieci
B. Wyjaśnienie zabawy
C.Zabawa
b)„Ucho – nos” – w kole wykonywanie ruchów skrzyżnych do piosenki kinezjologicznej;
c)„Prawe do prawego” – w parach w rytmie na trzy uderzanie się podaną wcześniej częścią ciała;
d)„Śmieszne kroki” – w rozsypce, wymyślanie śmiesznych kroków do podanej muzyki;
e)„Dziwne skoki” – w parach, wymyślanie dziwnych skoków i powtarzanie podskoków wymyślonych przez partnera;
f)„Zwierzęce nutki” – w czterech grupach, śpiewanie w gamach dźwiękami zwierząt, śpiewanie do podanej piosenki przez każdą grupę.
6.Pochwalenie grupy i każdego z osobna
II CZEŚĆ
Terapeutyczno – rysunkowa, w ławkach:
-Wykonanie rysunku na temat: „Narysuj siebie w deszczu”.
-metoda: praca plastyczna
-Lekki trans „Ochroń się przed deszczem” przy muzyce relaksacyjnej.
qmetoda: miniwykład
-Wykonanie rysunku na temat: „Narysuj siebie w deszczu”.
qmetoda: praca plastyczna
-Podziękowanie i zakończenie zajęć.
Trans : „Ochroń się przed deszczem”
Zdarza się czasem tak, że kiedy siedzi się na krześle w sali pełnej osób nagle ma się wrażenie jakby coś tajemniczo zmieniło się w powietrzu i jak się tak dobrze wsłucha to można usłyszeć jak tkana srebrnymi nićmi Pani Cisza gra swoją własną melodię. czyjś oddech, mój głos, mój głos, czyjś oddech, chrząknięcie głos, głos głos.
I kiedy widzi się znajome lub obce twarze nie wiadomo skąd pojawia się potrzeba poprawienia się na krześle zupełnie tak jakby był to wygodny fotel.
A kiedy leniwie poruszający się Pan Spokój sprawia, że ręce robią się coraz bardziej zmęczone a głowa ciężka i śpiąca nawet nie wiadomo kiedy oczy same się zamykają, i dziwna rzecz, bo przy zamkniętych oczach wszystko widać lepiej.
I zaskakuje widok pięknej łąki widziany z góry, zupełnie tak jakby się było ptakiem, swobodnie i lekko latającym nad łąką pełną kolorowych, pachnących kwiatów i brzęczących owadów.
I kiedy ciepły, cichutko szepczący wiatr tak unosi po niebieskim niebie w górę i w dół można spostrzec, wyczuć lub usłyszeć kiedy powietrze zmienia się, ptaki wiedzą takie rzeczy,
bo gdy niebo staje się bardziej i bardziej granatowe, wdychane powietrze wilgotne a cała okolica zamiera w niemym oczekiwaniu na to co się zaraz wydarzy to można spodziewać się że spadnie deszcz.
I zanim czarne chmury znajdą się nad głową, dźwięk grzmotów będzie przerażał, a zimny deszcz mroził jest czas zatrzymania, chwila przed burzą kiedy wszystko jeszcze może się zdarzyć.
I dobrze jest być czasem ptakiem i umieć rozpoznać pogodę by mieć bezpieczny czas żeby przygotować się na deszcz,
bo warto przeżywać takie chwile kiedy można spokojnie zastanowić się czy pozwolić zimnym deszczowym kroplom zmoczyć nas, czy zamienić je na mniejsze, cieplejsze a potem magicznie złotą błyskawicą osuszyć się czy też dzięki pomocy znajomej wróżki zatrzymać deszcz, a może zwyczajnie przeczekać gdzieś nawałnicę?
I dobrze jest słyszeć jak Tęczowy Pan Pomysłowy podpowiada w Lewym lub Prawym Uchu jeszcze inne metody na niechciany deszcz.
I kiedy widzi się jak głośno spadają ciężkie krople kap kap kap można uśmiechać się do Ślicznej Pani Wyobraźni wyobrażając sobie swój tajemniczy sposób na niespodziewany deszcz.
I im bardziej Ciepła Pani Pewność pozwala poczuć Radość i Spokój tym większą ma się przyjemność z bycia suchym.
I nie wiem czy to już jest ta właściwa chwila żeby przypomnieć sobie że gdzieś tam jest sala pełna osób i pustych kartek na stołach ale kiedy czujesz jak ręka budzi się, żeby sięgnąć kredkę odetchnij głęboko, otwórz oczy i narysuj siebie w deszczu.