Technik_ortopeda_322[13].Z1.07

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie

Wymagania wstępne

Cele kształcenia

Przykładowe scenariusze zajęć

Ćwiczenia

5.1.

Surowce włókiennicze. Sposoby otrzymywania przędzy

5.1.1. Ćwiczenia

5.2.

Ortopedyczne materiały włókiennicze

5.2.1. Ćwiczenia

5.3.

Rozkrój i formowanie materiałów włókienniczych

5.3.1. Ćwiczenia

5.4.

Zastosowanie materiałów włókienniczych w konstrukcji przedmiotów
ortopedycznych

5.4.1. Ćwiczenia

Ewaluacja osiągnięć ucznia

Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie technik ortopeda.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien posiadać, aby bez
problemów mógł korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie uczeń opanuje podczas pracy z poradnikiem,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji oraz środkami dydaktycznymi,

−

ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzie pomiaru dydaktycznego,

−

literaturę uzupełniającą.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone róŜnymi metodami ze

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróŜnicowane, począwszy od

samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.

Jako pomoc w realizacji programu jednostki modułowej dla uczniów przeznaczony jest

Poradnik dla ucznia. Nauczyciel powinien ukierunkować uczniów jak korzystać z poradnika
do nich adresowanego.

Materiał nauczania (w Poradniku dla ucznia) podzielony jest na rozdziały. Podczas

realizacji poszczególnych rozdziałów wskazanym jest zwrócenie uwagi na następujące
elementy:

−

materiał nauczania – w miarę moŜliwości uczniowie powinni przeanalizować
samodzielnie,

−

pytania sprawdzające mają wykazać, czy uczeń jest przygotowany do wykonania
ć

wiczeń. W zaleŜności od tematu moŜna zalecić uczniom samodzielne odpowiedzenie na

pytania lub wspólne z całą grupą uczniów, podczas dyskusji opracowanie odpowiedzi na
pytania. Druga forma jest korzystniejsza, poniewaŜ nauczyciel kierując dyskusją moŜe
uaktywniać wszystkich uczniów oraz w trakcie dyskusji usuwać wszelkie wątpliwości,

−

dominującą rolę w kształtowaniu umiejętności oraz opanowaniu materiału spełniają
ć

wiczenia. W trakcie wykonywania ćwiczeń uczeń powinien zweryfikować wiedzę

teoretyczną  oraz  opanować  nowe  umiejętności.  Przedstawiono  dosyć  obszerną
propozycję  ćwiczeń  wraz  ze  wskazówkami  o  sposobie  ich  przeprowadzenia,
uwzględniając  róŜne  moŜliwości  ich  realizacji  w  szkole.  Prowadzący  moŜe  równieŜ
zrealizować ćwiczenia, które sam opracował,

−

sprawdzian  postępów  stanowi  podsumowanie  rozdziału,  zadaniem  uczniów  jest
udzielenie  odpowiedzi  na  pytania  w  nim  zawarte.  Uczeń  powinien  potwierdzić  lub
zaprzeczyć  opanowanie  określonego  zakresu  materiału.  Nauczyciel  powinien  sprawdzić
czy  wystąpiły  braki  w  opanowaniu  materiału  i  określić  ich  przyczyny.  Potwierdzenie
przez  ucznia  opanowania  materiału  nauczania  rozdziału  moŜe  stanowić  podstawę  dla
nauczyciela  do  sprawdzenia  wiedzy  i  umiejętności  ucznia  z  tego  zakresu.  Nauczyciel
realizując  program  jednostki  modułowej  powinien  zwracać  uwagę  na  predyspozycje
ucznia, ocenić, czy uczeń ma większe uzdolnienia manualne, czy moŜe lepiej radzi sobie
z rozwiązywaniem problemów teoretycznych,

−

testy zamieszczone w rozdziale Ewaluacja osiągnięć ucznia zawierają zadania z zakresu
materiału  jednostki  modułowej  i  naleŜy  je  wykorzystać  do  oceny  uczniów,  a  wyniki
osiągnięte  przez  uczniów  powinny  stanowić  podstawę  do  oceny  pracy  własnej
nauczyciela  realizującego  program  jednostki  modułowej.  KaŜdemu  zadaniu  testu

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

przypisano  określoną  liczbę  moŜliwych  do  uzyskania  punktów  (0  lub  1  punkt).  Ocena
końcowa  uzaleŜniona  jest  od  ilości  uzyskanych  punktów.  Nauczyciel  moŜe  zastosować
test  według  własnego  projektu  oraz  zaproponować  własną  skalę  ocen.  NaleŜy  pamiętać,
Ŝ

eby tak przeprowadzić proces oceniania ucznia, aby umoŜliwić mu jak najpełniejsze

wykazanie swoich umiejętności.

Metody polecane do stosowania podczas kształcenia modułowego to:

−

pokaz,

−

wiczenie (laboratoryjne lub inne),

−

projektów,

−

przewodniego tekstu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych

322[13].Z1

Podstawy wytwarzania przedmiotów

ortopedycznych

322[13].Z1.03

UŜytkowanie urządzeń

elektrycznych
i sterowanych

automatycznie

322[13].Z1.01

Poslugiwanie się

dokumentacją techniczną

322[13].Z1.02

Wykonywanie obróbki
ręcznej i mechanicznej

materiałów

322[13].Z1.04

Wykonywanie elementów

przedmiotów ortopedycznych

z materiałów metalowych

322[13].Z1.07

Wykonywanie elementów

przedmiotów ortopedycznych

z materiałów włókienniczych

322[13].Z1.05

Wykonywanie elementów

przedmiotów ortopedycznych

z drewna

322[13].Z1.08

Wykonywanie elementów

przedmiotów ortopedycznych

ze skóry

322[13].Z1.06

Wykonywanie elementów

przedmiotów ortopedycznych

z tworzyw sztucznych

322[13].Z1.09

Wykonywanie odlewów

gipsowych w technice

ortopedycznej

322[13].Z1.10

Dobieranie konstrukcji

mieszanych w protetyce

ortopedycznej

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

posługiwać się dokumentacją techniczną,

−

wykonywać obróbkę ręczną i mechaniczną materiałów,

−

obsługiwać urządzenia elektryczne i sterowane automatycznie,

−

przestrzegać podstawowe przepisy bhp,

−

określać płaszczyzny i linie ciała,

−

określać prawidłową postawę ciała,

−

przedstawiać dysfunkcje w zakresie układu narządów ruchu,

−

korzystać z róŜnych źródeł informacji,

−

obsługiwać komputer,

−

współpracować w grupie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

scharakteryzować surowce włókiennicze,

−

sklasyfikować surowce włókiennicze,

−

wyjaśnić sposoby otrzymywania przędzy,

−

wyjaśnić technologię tkactwa i dziewiarstwa,

−

scharakteryzować podstawowe typy tkanin,

−

scharakteryzować ortopedyczne materiały włókiennicze,

−

obsłuŜyć maszyny, narzędzia i przybory do obróbki materiałów włókienniczych,

−

wyjaśnić zasady modelowania form płaskich i przestrzennych,

−

dokonać rozkroju materiałów włókienniczych,

−

wykonać modelowanie przestrzenne,

−

wyjaśnić zasady wykonywania form samomodelujących,

−

zastosować materiały samomodelujące w rozwiązaniach konstrukcyjnych przedmiotów
ortopedycznych,

−

zastosować róŜne techniki łączenia materiałów włókienniczych,

−

zastosować materiały włókiennicze w konstrukcji przedmiotów ortopedycznych i sprzętu
rehabilitacyjnego,

−

magazynować materiały i gotowe wyroby włókiennicze,

−

scharakteryzować materiały sztywniejące,

−

wykonać pracę zgodnie z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpoŜarowej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca:

.........................................................................

Modułowy program nauczania:

Technik ortopeda 322[13]

Moduł:

Podstawy wytwarzania przedmiotów ortopedycznych
322[13].Z1.

Jednostka modułowa:

Wykonywanie elementów przedmiotów ortopedycznych
z materiałów włókienniczych 322[13].Z1.07

Temat: Wykonanie elementów gorsetu Jewetta z materiałów włókienniczych.

Cel ogólny: Wykonywanie elementów przedmiotów ortopedycznych z materiałów

włókienniczych.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

scharakteryzować ortopedyczne materiały włókiennicze,

−

dobrać materiały włókiennicze do wykonania elementów gorsetu Jewetta,

−

wykonać obszycie elementów gorsetu materiałami włókienniczymi,

−

zastosować techniki łączenia materiałów włókienniczych.

W czasie zajęć będą kształtowane następujące umiejętności ponadzawodowe:

−

organizowanie i planowanie zajęć,

−

pracy w zespole,

−

oceny pracy zespołu.

Metody nauczania–uczenia się:

−

tekstu przewodniego

Formy organizacyjne

−

zajęcia odbywają się w pracowni krawieckiej,

−

uczniowie pracują w czteroosobowych zespołach.

Czas: 3 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne

−

zestawy ćwiczeń opracowanych przez nauczyciela dla kaŜdego zespołu uczniowskiego,

−

instrukcja pracy metodą tekstu przewodniego,

−

plansze  i  tablice  poglądowe  (proponuje  się:  plansza  anatomiczna  człowieka,  plansza
gorsetu  Jewetta,  tablica  zdejmowania  miar  –  linie,  obwody  i  szerokości  ciała,  tablica
rodzajów szwów),

−

manekin,

−

stanowisko do rozkroju materiałów (stół),

−

stanowisko do szycia,

−

papier pakowy, ołówek, gumka,

−

pytania prowadzące.

Uczestnicy

−

uczniowie kształcący się w zawodzie technik ortopeda.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zadania dla ucznia

Wykonaj z ortopedycznych materiałów włókienniczych elementy gorsetu Jewetta.

Przebieg zajęć.

Faza wstępna
1.

Określenie tematu zajęć.

Wyjaśnienie uczniom tematu szczegółowych celów kształcenia.

Zaznajomienie uczniów z pracą metodą tekstu przewodniego.

Podział grupy uczniów na zespoły.

Faza właściwa

Praca metodą tekstu przewodniego.

Faza I – Informacje
Pytania prowadzące:
1.

Jakie tkaniny uŜywane są wytwórstwie ortopedycznym?

Jakie są sposoby łączenia tkanin?

Jak wykonywać formy (szablony) krawieckie?

Według jakich kryteriów dobiera się materiały włókiennicze do wykonania przedmiotów
ortopedycznych?

Jak dokonać rozkroju materiału?

Co to jest rysunek rozłoŜeniowy przedmiotu ortopedycznego?

Co nazywany montaŜem przedmiotu ortopedycznego?

Faza II – Planowanie
Uczniowie określają:
1.

Jakich tkanin naleŜy uŜyć do wykonania elementów gorsetu Jewetta?

Ile tkaniny ortopedycznej naleŜy przygotować?

Jak dokonać rozkroju tkaniny?

Jakie zastosować sposoby łączenia tkanin?

W jakiej kolejności wykonać poszczególne elementy wyrobu?

Jakie maszyny, narzędzia i środki pomocnicze będą potrzebne do wykonania zadania?

Faza III – Ustalenie
1.

Uczniowie dobierają tkaniny do wykonania gorsetu Jewetta.

Uczniowie ustalają zdejmowanie miary.

Uczniowie ustalają sposób wykonania form płaskich elementów gorsetu Jewetta.

Uczniowie ustalają sposób rozkroju materiału,

Uczniowie ustalają sposoby łączenia materiałów włókienniczych z metalowymi.

Uczniowie ustalają sposób obszycia ram gorsetu materiałem włókienniczym.

Uczniowie konsultują z nauczycielem poprawność ustaleń.

Faza IV – Realizacja
1.

Uczniowie zdejmują miarę z manekina.

Uczniowie wykonują formy płaskie elementów gorsetu Jewetta.

Uczniowie wykonują rozkrój materiału.

Uczniowie wykonują łączenie materiałów włókienniczych z ramami gorsetu.

Uczniowie obszywają ramy gorsetu i łączą z ramami paski łączące ramy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca:

.........................................................................

Modułowy program nauczania:

Technik ortopeda 322[13]

Moduł:

Podstawy wytwarzania przedmiotów ortopedycznych
322[13].Z1.

Jednostka modułowa:

Wykonywanie elementów przedmiotów ortopedycznych
z materiałów włókienniczych 322[13].Z1.07

Temat: Wykonanie sznurówki półgorsetowej wg Hohmanna.

Cel ogólny: Wykonywanie elementów przedmiotów ortopedycznych z materiałów

włókienniczych.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

dobrać materiały włókiennicze do wykonania sznurówki półgorsetowej wg Hohmanna,

−

zdjąć miary niezbędne do wykonania sznurówki,

−

przygotować formy (wzorniki) do rozkroju materiału,

−

obsłuŜyć maszyny , narzędzia i przybory do obróbki materiałów włókienniczych,

−

dobrać materiały niezbędne do wykonania sznurówki,

−

wykonać rozkrój materiału wg. formy,

−

połączyć poszczególne części wyrobu za pomocą szwów,

−

wszyć elementy usztywniające,

−

wykonać zapięcie na sznurowanie.

W czasie zajęć będą kształtowane następujące umiejętności ponadzawodowe:

−

organizowanie i planowanie zajęć,

−

pracy w zespole,

−

oceny pracy zespołu.

Metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenia.

Formy organizacyjne

−

zajęcia odbywają się w pracowni zajęć praktycznych: krawieckiej,

−

uczniowie pracują w czteroosobowych zespołach.

Czas 6 godzin dydaktycznych.

Środki dydaktyczne

−

zestawy ćwiczeń opracowanych przez nauczyciela dla kaŜdego zespołu uczniowskiego,

−

plansze  i  tablice  poglądowe  (proponuje  się:  plansza  anatomiczna  człowieka,  plansza
sznurówki  ortopedycznej,  tablica  zdejmowania  miar  –  linie,  obwody  i  szerokości  ciała,
tablica rodzajów szwów),

−

manekin, wzorniki,

−

stanowisko do rozkroju materiałów,

−

maszyny do szycia,

−

papier pakowy, ołówek, gumka, liniał, miarka krawiecka,

Uczestnicy

−

uczniowie kształcący się w zawodzie technik ortopeda.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragmenty

materiału nauczania dotyczące:

−

rodzajów ortopedycznych materiałów włókienniczych,

−

maszyn, narzędzi i przyborów do obróbki materiałów włókienniczych,

−

obsługi maszyny do szycia (zalecenia producenta) załączoną na kaŜdym stanowisku
pracy przy maszynie do szycia,

−

łączenia materiałów włókienniczych,

−

zdejmowania miar,

−

przygotowania form,

−

rozkroju materiału według form (wzorników),

−

modelowania przestrzennego.

Faza 1

−

czynności organizacyjno – przygotowawcze,

−

instruktaŜ wstępny:

−−−−

sprawdzenie merytoryczne przygotowania uczących się,

−−−−

podanie tematu i celu zajęć,

−−−−

dokonanie podbudowy teoretycznej działań praktycznych,

−−−−

opis sposobu wykonania sznurówki,

−−−−

zaznajomienie z maszynami, narzędziami i przyrządami,

−−−−

pokaz czynności praktycznych przez nauczyciela,

−−−−

sprawdzenie stopnia zrozumienia przez uczniów celu, zadań, sposobu pracy,

−−−−

uświadomienie przepisów bhp,

−−−−

ostrzeŜenie przed najczęściej występującymi błędami przy wykonywaniu sznurówek,

Faza 2

−

rozdanie zadań szkoleniowo-produkcyjnych:

−−−−

przydział prac,

−−−−

przydział stanowisk pracy,

−−−−

określenie jakościowych i ilościowych kryteriów oceny za wykonaną pracę)

−

instruktaŜ bieŜący:

−−−−

obchód I: organizacja stanowisk pracy, stan maszyn i narzędzi, stan gotowości do
rozpoczęcia pracy, wydanie zgody na rozpoczęcie pracy,

−−−−

obchód II: prawidłowość sposobów wykonywania pracy, przestrzeganie przepisów
bhp, znajomość wykorzystywanej dokumentacji technicznej, korygowanie błędów
popełnianych przez uczniów,

−−−−

obchód III: bieŜąca kontrola jakości wykonywanej pracy,

−−−−

obchód IV: końcowy stan zaawansowania pracy uczniów, orientacja co do
wystawienia ocen, wyraŜenie zgody na zakończenie pracy i przygotowanie się do
zdania i oceny pracy.

Faza 3

−

odbiór i ocena prac szkoleniowo-produkcyjnych:

−−−−

przygotowanie się ucznia do oceny,

−−−−

dokonanie ostatecznej kontroli wykonanych prac,

−−−−

wystawienie uczniowi oceny za wykonaną pracę.

−

instruktaŜ końcowy:

−−−−

ogólna ocena wykonanej przez uczniów pracy,

−−−−

szczegółowa ocena najlepszych i najgorszych prac z podaniem uzasadnienia,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−−−−

ocena zachowań uczniów podczas wykonywania pracy oraz przestrzegania
przepisów bhp,

−−−−

szczegółowa ocena zachowań przykładnych i nagannych,

−−−−

zapowiedź następnej tematyki zajęć.

−

czynności organizacyjno-porządkowe kończące zajęcia:

−−−−

wyłączenie maszyn i urządzeń, właściwe ich zabezpieczenie,

−−−−

uporządkowanie narzędzi i stanowisk pracy,

−−−−

zebranie prac.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1.

Surowce włókiennicze. Sposoby otrzymywania przędzy

5. 1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Sporządź wykaz naturalnych surowców i głównych wyrobów włókienniczych. Dokonaj

ich charakterystyki.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. NaleŜy zwrócić uwagę na klasyfikację surowców i wyrobów
włókienniczych i ich zastosowanie w technice ortopedycznej.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

odszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat surowców i wyrobów
włókienniczych,

sporządzić wykaz naturalnych surowców włókienniczych,

scharakteryzować poszczególne surowce.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenie.

rodki dydaktyczne:

−

papier formatu A4, flamastry,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Dokonaj podziału materiałów włókienniczych. Scharakteryzuj tkaniny.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. NaleŜy zwrócić uwagę na klasyfikację surowców i wyrobów
włókienniczych i ich zastosowanie w technice ortopedycznej.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

odszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat postaci uŜytkowych
materiałów włókienniczych,

sporządzić wykaz postaci uŜytkowych materiałów włókienniczych,

scharakteryzować poszczególne tkaniny,

określić przydatność tkanin w produkcji przedmiotów ortopedycznych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2.

Ortopedyczne materiały włókiennicze

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Opracuj wykaz materiałów włókienniczych, z których mogą być wykonane pasy

lędźwiowo-krzyŜowe.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. NaleŜy zwrócić uwagę na klasyfikację surowców i wyrobów
włókienniczych i ich zastosowanie w technice ortopedycznej.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

odszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat materiałów włókienniczych
wykorzystywanych do produkcji przedmiotów ortopedycznych,

sporządzić listę materiałów z których mogą być wykonywane pasy lędźwiowo-krzyŜowe,

określić zalety i wady poszczególnych materiałów włókienniczych.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenie.

rodki dydaktyczne:

−

papier formatu A4, flamastry,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Opracuj standard wyposaŜenia pracowni krawieckiej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. NaleŜy zwrócić uwagę na maszyny i narzędzia uŜywane do
wyrobu elementów włókienniczych przedmiotów ortopedycznych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

odszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat maszyn, urządzeń
i przyborów do obróbki materiałów włókienniczych wykorzystywanych do produkcji
przedmiotów ortopedycznych,

opracować wykaz maszyn, urządzeń i przyborów do obróbki materiałów włókienniczych,
w które powinna być wyposaŜona pracownia krawiecka,

określić przeznaczenie poszczególnych elementów wyposaŜenia pracowni.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3.

Rozkrój i formowanie materiałów włókienniczych

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Opracuj wykaz sprzętu, przyrządów i narzędzi niezbędnych do wykonania rozkroju

materiałów włókienniczych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. NaleŜy zwrócić uwagę na maszyny i narzędzia uŜywane do
wyrobu elementów włókienniczych przedmiotów ortopedycznych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

odszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat sprzęt, narzędzia
i przyrządów niezbędny do wykonania rozkroju i modelowania materiałów
włókienniczych,

sporządzić wykaz sprzętu, przyrządów i narzędzi niezbędnych do wykonania rozkroju
materiałów włókienniczych,

określić przeznaczenie sprzętu, przyrządów i narzędzi do wykonania rozkroju materiałów
włókienniczych.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenie.

rodki dydaktyczne:

−

papier formatu A4, flamastry,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Wykonaj formę płaską do rozkroju materiałów na sznurówkę półgorsetową wg Hohmana.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. NaleŜy zwrócić uwagę na rozkrój materiałów włókienniczych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

odszukać w materiałach dydaktycznych informacje dotyczące modelowania form
płaskich i przestrzennych oraz zasad zdejmowania miar,

zdjąć miarę na manekinie lub odlewie gipsowym,

zapisać pomiary na papierze,

wykonać kontury formy płaskiej na papierze,

wyciąć formy sznurówki półgorsetowej wg Hohmana.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenie.

rodki dydaktyczne:

−

papier formatu A4, flamastry,

−

arkusze papieru,

−

ołówek, gumka, noŜyce,

−

stół krawiecki do rozkroju materiału,

−

manekin lub odlew gipsowy,

−

miarka krawiecka,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 3

Wykonaj rozkrój materiałów włókienniczych do wykonania sznurówki półgorsetowej wg

Hohmana na podstawie przygotowanej formy.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. NaleŜy zwrócić uwagę na rozkrój materiałów włókienniczych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

odszukać w materiałach dydaktycznych informacje dotyczące rozkroju materiałów
włókienniczych,

dokonać analizy form płaskich wykonanych na papierze,

dobrać rodzaj materiału włókienniczego niezbędnego do wykonania sznurówki,

upiąć formę na materiale rozłoŜonym,

wyciąć poszczególne elementy sznurówki.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenie.

rodki dydaktyczne:

−

papier formatu A4, flamastry,

−

noŜyce,

−

stół krawiecki do rozkroju materiału,

−

miarka krawiecka,

−

materiał włókienniczy na sznurówkę,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 4

Wykonaj modelowanie przestrzenne na manekinie do wykonania sznurówki

półgorsetowej wg Hohmana.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. NaleŜy zwrócić uwagę na rozkrój i formowanie materiałów
włókienniczych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

odszukać w materiałach dydaktycznych informacje dotyczące zasad modelowania
przestrzennego,

dokonać analizy form płaskich wykonanych na papierze,

dobrać rodzaj materiału włókienniczego niezbędnego do wykonania sznurówki,

upiąć kawałki tkaniny na manekinie i dopasować do powierzchni modelu,

spiąć lub sfastrygować poszczególne wykroje, zdjąć z manekina,

wyrównać brzegi uzyskanych wykrojów, przyciąć zbywające fragmenty,

sprawdzić z wymiarami i przygotować do przymiarki.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenie.

rodki dydaktyczne:

−

papier formatu A4, flamastry,

−

manekin,

−

noŜyce, szpilki,

−

stół krawiecki do rozkroju materiału,

−

miarka krawiecka,

−

formy płaskie sznurówki,

−

schematy sznurówki,

−

materiał włókienniczy na sznurówkę,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 5

Wykonaj szycie maszynowe materiału włókienniczego przeznaczonego na wykonanie

sznurówki ortopedycznej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. NaleŜy zwrócić uwagę na rozkrój, formowanie i szycie
materiałów włókienniczych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

odszukać w materiałach dydaktycznych informacje dotyczące łączenia materiałów
włókienniczych,

przygotować materiał do połączenia,

wybrać rodzaj szwów maszynowych, którymi połączysz materiał,

przygotować maszynę do szycia,

wykonać szycie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenie.

rodki dydaktyczne:

−

wyposaŜenie pracowni krawieckiej (stoły do prac krawieckich, maszyny do szycia),

−

próbki materiałów włókienniczych (płótno, bawełna, tkanina gorsetowa, atłas, taśmy
wykończeniowe, guma, o róŜnej szerokości, filc.),

−

stanowisko do prasowania (stół do prasowania, Ŝelazko),

−

tablica poglądowa - rodzaje szwów,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.4.

Zastosowanie materiałów włókienniczych w konstrukcjach
przedmiotów ortopedycznych

5.4.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj elementy gorsetu Jewetta z materiałów włókienniczych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. NaleŜy zwrócić uwagę na rozkrój i formowanie materiałów
włókienniczych do wykonania gorsetu Jewetta.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

odszukać rysunek rozłoŜeniowy gorsetu Jewetta,

odszukać opis wykonania gorsetu Jewetta,

dobrać materiały włókiennicze do pokrycia części metalowych gorsetu,

wyciąć odpowiedniej wielkości elementy (wraz z zapasem), które posłuŜą do
zabezpieczenia pelot i obszycia metalowej ramy gorsetu,

połączyć materiały włókiennicze z częściami metalowymi gorsetu za pomocą kleju,

obszyć ramy gorsetu Jewetta przygotowanym materiałem,

przygotować paski do połączenia obu ram,

połączyć paski z ramą gorsetu.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenie.

rodki dydaktyczne:

−

maszyna do szycia,

−

materiał włókienniczy,

−

elementy metalowe gorsetu Jewetta,

−

nici, igły, noŜyczki, klej,

−

plansze gorsetu Jewetta,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Wykonaj z lekkiej, bawełnianej gumy ortopedycznej niską sznurówkę ortopedyczną

wzmacniającą odcinek lędźwiowo-krzyŜowy kręgosłupa, wyposaŜoną w komplet
elastycznych stalek ortopedycznych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. NaleŜy zwrócić uwagę na rozkrój, formowanie i wykonanie
sznurówki ortopedycznej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

odszukać w materiałach dydaktycznych informacje dotyczące ortopedycznych
materiałów włókienniczych i konstrukcji sznurówek ortopedycznych,

wykonać formy płaskie sznurówki,

przygotować bawełnianą gumę ortopedyczną, pas VELCRO, stalki ortopedyczne, piankę
poliuretanową, dzianinę welurową.

wyciąć odpowiedniej wielkości części sznurówki,

umocować stalki do sznurówki za pomocą taśmy,

przygotować pelotę lędźwiowo-krzyŜową i połączyć ze sznurówką

połączyć poszczególne części sznurówki.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenie.

rodki dydaktyczne:

−

maszyna do szycia,

−

materiały włókiennicze,

−

elastyczne stalki ortopedyczne,

−

nici, igły, noŜyczki, klej,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test 1
Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Wykonywanie elementów
przedmiotów ortopedycznych z materiałów włókienniczych”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−−−−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 12, 13, 14, 15, 17 i 18 są z poziomu podstawowego

−−−−

zadania 11, 16, 19 i 20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za kaŜdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje jeden punkt. Za złą odpowiedź lub jej

brak uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−−−−

dopuszczający za rozwiązanie co najmniej 8 zadań z poziomu podstawowego

−−−−

dostateczny za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego

−−−−

dobry za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego

−−−−

bardzo dobry za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu
ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. a, 3. d, 4. d, 5. a, 6. a, 7. b, 8. a, 9. a, 10. d, 11. a,
12. b, 13. b, 14. c, 15. a, 16. b, 17. b, 18. c, 19. c, 20. c.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Określić definicję przetwórstwa
surowców włókienniczych

Rozpoznać włókna naturalne

Rozpoznać cechy przędzy

Określić podstawowe sploty tkanin

Scharakteryzować ortopedyczne
materiały włókiennicze

Dokonać rozkroju materiału

Wykonać formy płaskie

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wykonać modelowanie przestrzenne

Zastosować materiały samomodelujące

Zastosować techniki łączenia
materiałów włókienniczych

Scharakteryzować podstawowe typy
tkanin

12 Określić elementy gorsetu Jewetta

Zastosować materiały włókiennicze do
wykonania gorsetu Jewetta

Zastosować materiały włókiennicze
w konstrukcji przedmiotów
ortopedycznych

15 Zmagazynować materiały włókiennicze

Zastosować maszyny i urządzenia do
obróbki tkanin

Wykonać pracę zgodnie z przepisami
bhp

18 Łączyć tkaniny z innymi materiałami

19 Przygotować formy płaskie

20 Dobierać materiały włókiennicze

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem, co najmniej

jednotygodniowym.

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań zawartych w zestawie oraz z zasadami punktowania.

Przygotuj odpowiednią liczbę testów.

Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.

Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.

Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij.

Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test.

Kilka minut przed zakończeniem testu przypomnij uczniom o zbliŜającym się czasie

zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

Przeczytaj uwaŜnie instrukcję.

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.

Test zawiera 20 zadań. Do kaŜdego zadania dołączone są 4 moŜliwości odpowiedzi.
Tylko jedna jest prawidłowa.

Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce
znak X. W przypadku pomyłki naleŜy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.

Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóŜ rozwiązanie
zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−−−−

instrukcja,

−−−−

zestaw zadań testowych,

−−−−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

Przetwórstwo surowców włókienniczych obejmuje głównie
a)

moczenie, tkactwo, przędzalnictwo, wykańczalnictwo włókiennicze.

przędzalnictwo, tkactwo, dziewiarstwo, wykańczalnictwo włókiennicze.

tkactwo, bielenie, dziewiarstwo, przędzalnictwo.

dziewiarstwo, bieliźniarstwo, wykańczalnictwo włókiennicze, przędzalnictwo.

Włóknami naturalnymi są
a)

len, jedwab naturalny, bawełna.

wełna, len, włókna celulozowe, bawełna.

włókna wiskozowe, len, bawełna, jedwab naturalny.

len, wełna, bawełna, włókna syntetyczne.

Wskaźniki stosowane do oceny przędzy
a)

grubość, skręt, sztywność, gładkość, równomierność.

grubość, skręt, gładkość, spręŜystość, równomierność.

gładkość, spręŜystość, równomierność, elastyczność, skręt.

skręt, grubość, równomierność, spręŜystość, miękkość.

Zasadniczymi splotami tkackimi są
a)

płócienny, ryps, skośny.

płócienny, skośny, rządkowy, atłasowy.

płócienny, satynowy, skośny.

płócienny, skośny, atłasowy.

Do wyrobów ortopedycznych stosowane są następujące tkaniny
a)

surówka, płótno, kałmuk, zamsz.

płótno, surówka, wełna, zamsz.

zamsz, kałmuk, len, płótno.

len, surówka, wełna, kałmuk.

Rozkrojem materiału nazywamy
a)

zespół czynności technologicznych, mających na celu podział materiałów płaskich
na części o określonych konturach i wymiarach.

zespół czynności technologicznych mających na celu podział materiałów na części
określonych konturów.

zespół czynności technologicznych mających na celu podział materiału i zszycie.

zespół czynności technologicznych mających na celu podział materiałów na części
i połączenie tych części poprzez krojenie.

Do wykonania form płaskich, do rozkroju materiału potrzebujesz
a)

noŜyczki, papier, igły, maszynę do szycia.

noŜyczki, papier, ołówek, centymetr krawiecki, stół krawiecki.

noŜyczki, materiał włókienniczy, maszyna do szycia, kreda.

noŜyczki, papier, ołówek, materiał włókienniczy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Masz wykonać gorset i musisz wykonać modelowanie przestrzenne, aby gorset był
dobrze dopasowany i funkcjonalny. Do wykonania modelowania będą Ci potrzebne
a)

manekin, formy płaskie (szablony), szpilki, noŜyczki, ołówek.

manekin, materiał włókienniczy, igły, nici, noŜyczki.

manekin, igły, noŜyce, papier, ołówek.

manekin, centymetr, noŜyce, materiały włókiennicze.

Przedmiot ortopedyczny musi być w pełni funkcjonalny, bardzo dobrze dopasowany.
W tym celu stosujemy materiały samomodelujące, takie jak
a)

taśmy gumowe, płaty tkaniny gumowej, taśmy sznurowania, wstawki elastyczne.

taśmy gumowe, filc, zamsz, skóra.

płaty tkaniny gumowej, filc, skórę, wstawki elastyczne.

taśmy gumowe, bawełnę, filc, skórę.

10.

Materiały włókiennicze łączymy następującymi sposobami
a)

szycie, klejenie, zgrzewanie.

krojenie, nitowanie, zgrzewanie.

szycie, klejenie na zakładki.

szycie, klejenie, nitowanie.

11.

Materiał termoregulacyjny, stosowany do wyrobu przedmiotów ortopedycznych,
oprócz, swojej funkcji korekcyjnej i stabilizującej ma za zadanie utrzymanie stałej
temperatury w zmiennych warunkach mikroklimatu. Działanie to polega na

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12.

Gorset Jewetta składa się z następujących elementów
a)

rama przednia i tylna, dwie peloty, ramy boczne.

rama przednia i tylna, paski łączące ramy, dwie peloty.

rama przednia, paski łączące ramę, dwie peloty.

dwie peloty, rama przednia, rama tylna, pasek okręŜny.

13.

Podstawowymi materiałami włókienniczymi do wykonania gorsetu Jewetta są
a)

skóra, derma, flanela, nici.

skóra, bawełna, derma, nici.

derma, flanela, filc, nici.

skóra, filc, nici, derma.

14.

Do wytwarzania pasów przepuklinowych moŜna zastosować
a)

dzianinę.

jedwab gorsetowy.

zamsz bawełniany.

pończochy typu DAW.

15.

Materiały włókiennicze naleŜy przechowywać w pomieszczeniu charakteryzującym się
a)

odpowiednią temperaturą i wilgotnością.

kontrolowana temperaturą i ciśnieniem.

podwyŜszoną temperaturą i ciśnieniem.

kontrolowaną temperatura lub wilgotnością.

16.

Do obróbki tkanin ortopedycznych stosuje się róŜne maszyny i urządzenia. NaleŜą do
nich
a)

maszyny szyjące i wycinarki mechaniczne.

dziergarki i zacięgarki.

krajarki krawieckie i przebijarki.

przeszywarki i zgrzewarki.

17.

Uczeń stwierdzając zakłócenia w pracy maszyny do szycia powinien w pierwszej
kolejności
a)

próbować naprawić maszynę.

zawiadomić o awarii nauczyciela.

wyłączyć maszynę z zasilania energią elektryczną.

włączyć i ponownie uruchomić maszynę.

18.

Wykonując elementy z materiałów włókienniczych w gorsecie Jewetta naleŜy połączyć
tkaninę ze skórą
a)

za pomocą klejenia.

na zakładkę.

za pomocą szwu – ścieg prosty.

za pomocą śrub.

19.

Rysunek rozłoŜeniowy przedmiotu ortopedycznego jest to
a)

rzut z przodu gorsetu.

rzut z góry gorsetu.

rozrysowanie kaŜdego elementu oddzielnie.

rozrysowanie elementów połączonych ze sobą.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko..........................................................................................

Wykonywanie elementów przedmiotów ortopedycznych z materiałów
włókienniczych

Zakreśl poprawną odpowiedź

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Test 2
Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Wykonywanie elementów
przedmiotów ortopedycznych z materiałów włókienniczych”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−−−−

zadania 1, 4, 5, 6, 8, 9, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20 są z poziomu podstawowego

−−−−

zadania są 2, 3, 7, 10 z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za kaŜdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje jeden punkt. Za złą odpowiedź lub jej

brak uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−−−−

dopuszczający za rozwiązanie co najmniej 8 zadań z poziomu podstawowego

−−−−

dostateczny za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego

−−−−

dobry za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego

−−−−

bardzo dobry za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu
ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. d, 2. a, 3. b, 4. c, 5. c, 6. d, 7. a, 8. c, 9. b, 10. a, 11. b,
12. a, 13. a, 14. c, 15. c, 16. d, 17. b. 18. a, 19. b, 20. d.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

RozróŜnić rodzaj włókien

Określić sposoby otrzymywania
materiałów włókienniczych

Wskazać zastosowanie maszyn
dziewiarskich

Zidentyfikować terminy z zakresu
tkactwa

RozróŜniać rodzaje formowania
materiałów włókienniczych

Nazwać sposób łączenia materiałów
włókienniczych

Wyjaśnić sposób łączenia materiałów
włókienniczych

RozróŜnić etapy procesu
technologicznego materiałów
włókienniczych

RozróŜnić rodzaj procesu
technologicznego

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

RozróŜnić rodzaje splotów tkackich

RozróŜnić materiały włókiennicze

RozróŜniać maszyny do obróbki tkanin
ortopedycznych

RozróŜnić rodzaje wymiarów

Opisać miejsce przechowywania
materiałów włókienniczych

Przygotować formy płaskie

Wykonać modelowanie przestrzenne

Wskazać zastosowanie materiałów
włókienniczych

Zidentyfikować materiały włókiennicze

Wskazać skutki nieprawidłowego
przechowywania materiałów
włókienniczych

Przestrzegać zasad bezpieczeństwa
i higieny pracy

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem, co najmniej
jednotygodniowym.

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań zawartych w zestawie oraz z zasadami punktowania.

Przygotuj odpowiednią liczbę testów.

Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.

Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.

Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij.

Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test.

Kilka minut przed zakończeniem testu przypomnij uczniom o zbliŜającym się czasie
zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

Przeczytaj uwaŜnie instrukcję.

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.

Test zawiera 20 zadań. Do kaŜdego zadania dołączone są 4 moŜliwości odpowiedzi.
Tylko jedna jest prawidłowa.

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.

Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóŜ rozwiązanie
zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−−−−

instrukcja,

−−−−

zestaw zadań testowych,

−−−−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

Wełna uzyskiwana z odpadów włókienniczych to wełna
a)

zgrzebna.

czesankowa.

gruba.

ponowna.

Parowanie, suszenie, rozmotywanie są to etapy obróbki
a)

jedwabiu.

wełny

włókien syntetycznych.

wiskozy.

Do produkcji wyrobów dzianych słuŜą maszyny dziewiarskie. Osnowarki to maszyny do
wyrobu:
a)

pończoch, węŜy.

materiałów wielonitkowych.

materiałów jednonitkowych.

wszystkich wymienionych.

Porządek ułoŜenia oczek w dzianinie uwarunkowany określonym rodzajem maszyny tzn.
układ oczek utworzony przez jedną lub więcej nitek to
a)

cieg.

wzór.

splot.

rząd.

Modelowanie bezpośrednio na pozytywie gipsowym lub modelu kikuta to modelowanie
a)

jednowymiarowe.

powierzchniowe.

przestrzenne.

płaskie.

Najbardziej rozpowszechnionym sposobem łączenia materiałów w włókienniczych
w technice ortopedycznej jest
a)

klejene.

zgrzewanie.

zszywanie ręczne.

zszywanie maszynowe.

Grube filce bite lub filce blokowe łączy się za pomocą
a)

klejenia powierzchniowego.

szycia maszynowego.

szycia ręcznego.

nitowania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zespół czynności technologicznych, mający na celu podział materiałów płaskich na
części o określonych kształtach i wymiarach nazywamy

modelowaniem przestrzennym.

wycinaniem.

rozkrójem.

formowaniem.

Produkcję z luźnych włókien naturalnych lub sztucznych nici o znacznej długości,
określonym skręcie i odpowiedniej odporności na rozrywanie nazywamy
a)

dzianiem.

przędzeniem.

tkaniem.

mizdrowaniem.

10.

Splotem, w którym kaŜda nitka osnowy pokrywa, co druga nitkę wątku i odwrotnie jest
to splot
a)

płócienny.

atłasowy.

skośny.

rządkowy.

11.

Pończochy kikutowe naleŜą do
a)

włóknin ortopedycznych.

dzianin ortopedycznych.

pasmanterii ortopedycznej.

tkanin ortopedycznych.

12.

Do obróbki materiałów włókienniczych stosuje się maszyny
a)

dziergarki , krajarki, wycinarki.

krajarki, wycinarki, ścieniarki.

dwojarki, ścieniarki, krajarki.

wycinarki, krajarki, formowarki.

13.

Wzorniki indywidualne oparte są na wymiarach zdjętych z ciała pacjenta. Do wymiarów
zasadniczych naleŜy
a)

szerokość.

długość boku.

głębokość podcięcia.

głębokość zaszewki.

14.

Składowanie wyrobów włókienniczych moŜe mieć miejsce w
a)

miejscach suchych i chłodnych.

miejscach wilgotnych i ciepłych.

miejscach wilgotnych o niskiej temperaturze .

miejscach suchych o temperaturze pokojowej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15.

Masz wykonać rysunek rozłoŜeniowy wykonywanej sznurówki ortopedycznej. Na
rysunku umieścisz
a)

ogólny widok sznurówki w rzucie z przodu.

ogólny widok sznurówki w rzucie z przodu i z tyłu.

wszystkie elementy połączone ze sobą.

kaŜdy element sznurówki oddzielnie.

16.

Modelowanie przestrzenne materiałów włókienniczych rozpoczniesz od
a)

wycięcia tkaniny.

przypięcia tkaniny do pozytywu.

dopasowania tkaniny do formy.

zaznaczenia linii pionowych i poziomych na pozytywie.

17.

W konstrukcjach szkieletowych materiały włókiennicze słuŜą przede wszystkim do
a)

pokrywania powierzchni szyn od strony zewnętrznej.

wyścielania powierzchni szyn od strony wewnętrznych.

wzmacniania konstrukcji szkieletowej.

poprawiania estetyki konstrukcji.

18.

Nowoczesnym materiałem syntetycznym zastępującym materiały włókiennicze jest
a)

neopren.

moleskin.

multon.

wiskoza.

19.

Przechowywanie wilgotnych materiałów bawełnianych moŜe spowodować
a)

wydzielanie się substancji trujących.

samozapłon.

stwardnienie surowca.

odbarwienie surowca.

20.

Osoba pracująca przy maszynie do krojenia materiałów włókienniczych w razie
stwierdzenia zakłóceń w pracy maszyny powinna
a)

wyłączyć maszynę i ponownie ją uruchomić.

wyłączyć maszynę i próbować usunąć awarię.

wyłączyć maszynę z zasilania elektrycznego.

wyłączyć maszynę i powiadomić bezpośredniego przełoŜonego o awarii.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko..........................................................................................

Wykonywanie elementów przedmiotów ortopedycznych z materiałów
włókienniczych

Zakreśl poprawną odpowiedź

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

LITERATURA

Dretkiewicz–Więch J.: Materiałoznawstwo. OBRPN i SSz, Warszawa 1993

Marciniak W., Szulc A.: Wiktora Degi ortopedia i rehabilitacja. PZWL, Warszawa 2004

Myśliborski T.: Zaopatrzenie ortopedyczne. PZWL, Warszawa 1985

Plewiński Z.: Materiałoznawstwo włókiennicze. WSiP, Warszawa 1972

Prosnak M.: Podstawy protetyki ortopedycznej (materiały pomocnicze). Centrum
Metodyczne Dosknalenia nauczycieli Średniego Szkolnictwa Medycznego, Warszawa
1987

Prosnak

M.:

Podstawy

technologii

ortopedycznej

(materiały

pomocnicze),

CMDNSSz.Med. Warszawa 1988

Przeździak B.: Zaopatrzenie rehabilitacyjne. Via Media, Gdańsk 2003

Katalog handlowy Ortofach, Szczecin 2005

Katalog handlowy Otto Bock, 2005

10.

Katalog handlowy Zakłady Ortopedyczne Kraków 2002