„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 
 

 

 

 

MINISTERSTWO EDUKACJI 

NARODOWEJ 

 
 
 
 
 
 

Piotr Zarębski 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

Wykonywanie elementów przedmiotów ortopedycznych 
z drewna 322[13].Z1.05 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

Poradnik dla nauczyciela

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

Wydawca

 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy 
Radom 2007 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  1 

Recenzenci: 
dr Zbigniew Kaźmierak  
dr n med. Marcin Pencuła 
 
 
 
Opracowanie redakcyjne: 
mgr inŜ. Piotr Zarębski 
 
 
 
Konsultacja: 
mgr Ewa Łoś 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Poradnik  stanowi  obudowę  dydaktyczną  programu  jednostki  modułowej  322[13].Z1.05 
„Wykonywanie 

elementów 

przedmiotów 

ortopedycznych 

z 

drewna”, 

zawartego 

w modułowym programie nauczania dla zawodu technik ortopeda. 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  2 

SPIS TREŚCI

                    

 

1.

 

Wprowadzenie 

3 

2.

 

Wymagania wstępne 

6 

3.

 

Cele kształcenia 

7 

4.

 

Przykładowe scenariusze zajęć 

8 

5.

 

Ćwiczenia 

12 

5.1.

 

Fizyczne, chemiczne i mechaniczne właściwości drewna 

12 

5.1.1. Ćwiczenia 

12 

5.2.

 

Obróbka drewna 

14 

5.2.1. Ćwiczenia 

14 

5.3.

 

Technika łączenia elementów drewnianych 

16 

5.3.1. Ćwiczenia 

16 

5.4.

 

Technologia 

budowy 

półfabrykatów 

drewnianych 

przedmiotów 

ortopedycznych i obróbka wykańczająca wyrobów drewnianych 

 

19 

5.4.1. Ćwiczenia 

19 

6.

 

Ewaluacja osiągnięć ucznia 

22 

7.

 

Literatura 

36 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  3 

 

1.  WPROWADZENIE              
 

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu 

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie technik ortopeda. 

W poradniku zamieszczono: 

−

 

wymagania  wstępne,  wykaz  umiejętności,  jakie  uczeń  powinien  posiadać,  aby  bez 
problemów mógł korzystać z poradnika,  

−

 

cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie uczeń opanuje podczas pracy z poradnikiem, 

−

 

przykładowe scenariusze zajęć, 

−

 

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji oraz środkami dydaktycznymi, 

−

 

ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzie pomiaru dydaktycznego, 

−

 

literaturę uzupełniającą. 

 
Wskazane  jest,  aby  zajęcia  dydaktyczne  były  prowadzone  róŜnymi  metodami  ze 

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania. 

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróŜnicowane, począwszy od samodzielnej 

pracy uczniów do pracy zespołowej. 

Jako  pomoc  w  realizacji  programu  jednostki  modułowej  dla  uczniów  przeznaczony  jest 

Poradnik  dla  ucznia.  Nauczyciel  powinien  ukierunkować  uczniów  jak  korzystać  z  poradnika 
do nich adresowanego. 
Materiał  nauczania  (w  Poradniku  dla  ucznia)  podzielony  jest  na  rozdziały,  które  zawierają 
podrozdziały.  Podczas  realizacji  poszczególnych  rozdziałów  wskazanym  jest  zwrócenie 
uwagi na następujące elementy: 

−

 

materiał  nauczania  –  w  miarę  moŜliwości  uczniowie  powinni  przeanalizować 
samodzielnie, 

−

 

pytania  sprawdzające  mają  wykazać,  czy  uczeń  jest  przygotowany  do  wykonania 
ć

wiczeń. W zaleŜności od tematu moŜna zalecić uczniom samodzielne odpowiedzenie na 

pytania lub wspólne z całą grupą uczniów, podczas dyskusji opracowanie odpowiedzi na 
pytania.  Druga  forma  jest  korzystniejsza,  poniewaŜ  nauczyciel  kierując  dyskusją  moŜe 
uaktywniać wszystkich uczniów oraz w trakcie dyskusji usuwać wszelkie wątpliwości, 

−

 

dominującą  rolę  w  kształtowaniu  umiejętności  oraz  opanowaniu  materiału  spełniają 
ć

wiczenia.  Przedstawiono  dosyć  obszerną  propozycję  ćwiczeń  wraz  ze  wskazówkami 

o sposobie ich przeprowadzenia, uwzględniając róŜne moŜliwości ich realizacji w szkole. 
Prowadzący moŜe równieŜ zrealizować ćwiczenia, które sam opracował, 

−

 

sprawdzian  postępów  stanowi  podsumowanie  rozdziału,  zadaniem  uczniów  jest 
udzielenie  odpowiedzi  na  pytania  w  nim  zawarte.  Uczeń  powinien  potwierdzić  lub 
zaprzeczyć  opanowanie  określonego  zakresu  materiału.  Nauczyciel  powinien  sprawdzić 
czy występują braki w opanowaniu materiału i ustalić ich przyczyny. Potwierdzenie przez 
ucznia  opanowania  materiału  nauczania  rozdziału  moŜe  stanowić  podstawę  dla 
nauczyciela  do  sprawdzenia  wiedzy  i  umiejętności  ucznia  z  tego  zakresu.  Nauczyciel 
realizując  program  jednostki  modułowej  powinien  zwracać  uwagę  na  predyspozycje 
ucznia, ocenić, czy uczeń ma większe uzdolnienia manualne, czy moŜe lepiej radzi sobie 
z rozwiązywaniem problemów teoretycznych, 

−

 

testy  zamieszczone w rozdziale Ewaluacja osiągnięć ucznia zawierają zadania z zakresu 
materiału  jednostki  modułowej  i  naleŜy  je  wykorzystać  do  oceny  uczniów,  a  wyniki 
osiągnięte  przez  uczniów  powinny  stanowić  podstawę  do  oceny  pracy  własnej 
nauczyciela  realizującego  program.  KaŜdemu  zadaniu  testu  przypisano  określoną  liczbę 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  4 

moŜliwych  do  uzyskania  punktów  (0  lub  1  punkt).  Ocena  końcowa  uzaleŜniona  jest  od 
ilości uzyskanych punktów. Nauczyciel moŜe zastosować test według własnego projektu 
oraz  zaproponować własną skalę ocen. NaleŜy pamiętać, Ŝeby tak przeprowadzić proces 
oceniania ucznia, aby umoŜliwić mu jak najpełniejsze wykazanie swoich umiejętności.  

 

Metody polecane do stosowania podczas kształcenia modułowego to: 

−

 

pokaz, 

−

 

ć

wiczenie (laboratoryjne lub inne), 

−

 

projektów, 

−

 

przewodniego tekstu. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  5 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Schemat układu jednostek modułowych  

322[13].Z1 

Podstawy wytwarzania przedmiotów 

ortopedycznych 

322[13].Z1.03 

UŜytkowanie urządzeń 

elektrycznych 
i sterowanych 

automatycznie 

322[13].Z1.01  

Poslugiwanie się  

dokumentacją techniczną 

322[13].Z1.02 

Wykonywanie obróbki 
ręcznej i mechanicznej 

materiałów 

322[13].Z1.04 

Wykonywanie elementów 

przedmiotów ortopedycznych 

z materiałów metalowych 

322[13].Z1.07 

Wykonywanie elementów 

przedmiotów ortopedycznych 

z materiałów włókienniczych 

322[13].Z1.05 

Wykonywanie elementów 

przedmiotów ortopedycznych 

z drewna 

322[13].Z1.08 

Wykonywanie elementów 

przedmiotów ortopedycznych 

ze skóry 

322[13].Z1.06 

Wykonywanie elementów 

przedmiotów ortopedycznych 

z tworzyw sztucznych 

322[13].Z1.09 

Wykonywanie odlewów 

gipsowych w technice 

ortopedycznej 

322[13].Z1.10 

Dobieranie konstrukcji 

mieszanych w protetyce 

ortopedycznej 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  6 

2.

 

WYMAGANIA WSTĘPNE      

 

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć: 

−

 

stosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy 

−

 

wykonywać obróbkę ręczną i mechaniczną materiałów, 

−

 

posługiwać się dokumentacją techniczną, 

−

 

uŜytkować urządzenia elektryczne i sterowane automatycznie, 

–

 

korzystać z róŜnych źródeł informacji, 

–

 

obsługiwać komputer, 

–

 

współpracować w grupie. 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  7 

3.  CELE KSZTAŁCENIA         
 

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć: 

–

 

scharakteryzować budowę oraz właściwości fizyczne i chemiczne drewna, 

–

 

scharakteryzować właściwości mechaniczne i technologiczne drewna, 

–

 

wyjaśnić istotę obróbki wstępnej drewna, 

–

 

scharakteryzować gatunki drewna wykorzystywane w technice ortopedycznej, 

–

 

dobrać odpowiedni gatunek drewna do wykonania określonego wyrobu, 

–

 

przygotować drewno do obróbki, 

–

 

dobrać i uŜytkować maszyny i narzędzia do obróbki drewna, 

–

 

zastosować podstawowe rodzaje obróbki ręcznej i maszynowej drewna, 

–

 

wykonać  elementy  drewniane  przedmiotów  ortopedycznych  z półfabrykatów  lub 
półwyrobów, 

–

 

dobrać sposoby łączenia elementów drewnianych, 

–

 

wykonać łączenie elementów drewnianych w technice ortopedycznej, 

–

 

wykonać obróbkę końcową wyrobów drewnianych, 

–

 

zabezpieczyć i zmagazynować materiały i wyroby drewniane, 

–

 

wykonać  pracę  zgodnie  z  przepisami  bezpieczeństwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 
przeciwpoŜarowej. 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  8 

4.  PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

 

 
Scenariusz zajęć 1                   
 

Osoba prowadząca:  

………………………….. 

Modułowy program nauczania:  

Technik ortopeda 322[13] 

Moduł:  

Podstawy wytwarzania przedmiotów 
ortopedycznych322[13].Z1 

Jednostka modułowa:  

Wykonywanie  elementów  przedmiotów  ortopedycznych 
z drewna 322[13].Z1.05 

Temat: Wykonywanie laminowania powierzchni drewnianych. 

Cel ogólny: wykonać pokrycie powierzchni drewnianych Ŝywicą. 
 
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 

−

 

wyjaśnić cel laminowania powierzchni drewnianych, 

−

 

dobrać materiały, urządzenia, narzędzia niezbędne do wykonania laminowania, 

−

 

wykonać laminowanie według obowiązującego algorytmu, 

−

 

przestrzegać  w  trakcie  wykonania  zadania  obowiązujących  zasad  bezpieczeństwa 
i higieny pracy.  

 
Metody nauczania–uczenia się:  

−

 

pogadanka, 

−

 

dyskusja dydaktyczna, 

−

 

ć

wiczenia produkcyjne. 

 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 

−

 

grupowa, 

−

 

jednostkowa. 

 
Czas: 6 godzin dydaktycznych. 
 
Środki dydaktyczne: 

−

 

eksponaty elementów przedmiotów ortopedycznych wykonanych z drewna, 

−

 

instrukcje do ćwiczeń, 

−

 

maszyny i narzędzia do obróbki drewna, 

−

 

wyposaŜenie pracowni laminatów, 

−

 

instrukcje bhp, 

−

 

materiały do laminowania. 

 
Uczestnicy: 

−

 

uczniowie kształcący się w zawodzie technik ortopeda 

 
Przebieg zajęć: 
1.

 

Czynności organizacyjno przygotowawcze: 

−

 

przygotowanie prac i zadań szkoleniowo-produkcyjnych, 

−

 

sprawdzenie stanu technicznego stanowisk pracy uczących się, 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  9 

−

 

przywitanie z grupą, 

−

 

sprawdzenie obecności, 

−

 

sprawdzenie ubioru i psychofizycznej gotowości uczniów do zajęć. 

2.

 

InstruktaŜ wstępny: 

−

 

sprawdzenie merytorycznego przygotowania uczniów do zajęć, 

−

 

podanie tematu i celów zajęć, 

−

 

dokonanie podbudowy teoretycznej działań praktycznych, które mają być wykonane, 

−

 

opis sposobu wykonania laminowania leja drewnianego, 

−

 

zaznajomienie  uczniów  z  urządzeniami,  narzędziami,  materiałami  które  będą  uŜyte 
w toku pracy, 

−

 

pokaz czynności praktycznych dokonany przez nauczyciela, 

−

 

sprawdzenie stopnia zrozumienia przez uczniów celu, zadań oraz sposobów pracy, 

−

 

uświadomienie przepisów bhp. 

3.

 

Przydział zadań szkoleniowo-produkcyjnych. 

−

 

przydział prac, 

−

 

przydział stanowisk pracy, 

−

 

określenie kryteriów oceny za wykonana pracę. 

4.

 

InstruktaŜ bieŜący – obchód stanowisk pracy uczniów, obejmuje: 

−

 

organizację stanowisk pracy, 

−

 

stan urządzeń i narzędzi, 

−

 

prawidłowość sposobów wykonania pracy, 

−

 

przestrzeganie przepisów bhp, 

−

 

wykorzystywanie podczas pracy dokumentacji technicznej, 

−

 

korygowanie błędów popełnianych przez uczniów, 

−

 

bieŜąca kontrola wykonywanej pracy, 

−

 

końcowy stan zaawansowania pracy uczniów, 

−

 

wyraŜenie  zgody  na  zakończenie  prac  i  przygotowanie  się  do  zaprezentowania 
i oceny wykonanej pracy. 

5.

 

Ocena pracy szkoleniowo-produkcyjnej uczniów. 

6.

 

InstruktaŜ końcowy: 

−

 

podsumowanie  wyników  pracy  całej  grupy  z  podkreśleniem  dodatnich  i ujemnych 
stron pracy. 

7.

 

Czynności organizacyjno-porządkowe. 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 10 

Scenariusz zajęć 2                   
 

Osoba prowadząca:  

………………………………………….. 

Modułowy program nauczania:  

Technik ortopeda 322[13] 

Moduł:  

Podstawy wytwarzania przedmiotów 
ortopedycznych322[13].Z1 

Jednostka modułowa:  

Wykonywanie  elementów  przedmiotów  ortopedycznych 
z drewna 322[13].Z1.05 

Temat: Wykonywanie obróbki ręcznej drewna. 

Cel ogólny: uczeń potrafi wykonać operacje z zakresu obróbki ręcznej drewna. 
 
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 

−

 

scharakteryzować rodzaje obróbki ręcznej drewna, 

−

 

przygotować drewno do obróbki ręcznej, 

−

 

dobrać narzędzia do obróbki ręcznej drewna, 

−

 

wykonać wybrane obróbki stolarskie.  

 
Metody nauczania–uczenia się:  

−

 

pogadanka, 

−

 

ć

wiczenia. 

 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 

−

 

grupowa, 

−

 

indywidualna. 

 
Czas: 4 godziny dydaktyczne. 
 
Środki dydaktyczne: 

−

 

stoły stolarskie, 

−

 

narzędzia do obróbki ręcznej drewna, 

−

 

instrukcje do ćwiczeń, 

−

 

plansze dotyczące obróbki ręcznej drewna. 

 
Uczestnicy:  

−

 

uczniowie kształcący się w zawodzie technik ortopeda 

 
Przebieg zajęć: 
Faza 1. 
–

 

teoretyczna  podbudowa  i  teoretyczny  opis  czynności  składających  się  na  całość 
ć

wiczenia, 

–

 

pokaz  wybranych  rodzajów  obórki  ręcznej  drewna  prze  nauczyciela  w  normalnym 
tempie. 

 
Faza 2.  

−

 

demonstracja 

poszczególnych 

czynności 

przeprowadzona 

przez 

nauczyciela 

w zwolnionym tempie lub z zaakcentowaniem waŜnych momentów, 

−

 

powtórna demonstracja w tempie normalnym. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 11 

Faza 3 

−

 

kilkakrotne  wykonanie  poszczególnych  czynności  przez  kaŜdego  ucznia  w  tempie 
zwolnionym i normalnym. 

 
Zakończenie zajęć 

Podsumowanie  przebiegu  ćwiczeń.  Zwrócenie  uwagi  na  pozytywne  i  negatywne 

momenty  w  przebiegu  ćwiczeń.  Ogólna  ocena  zachowań  uczniów  podczas  wykonywania 
ć

wiczenia oraz przestrzegania przepisów bhp. Ogólna ocena wykonanych przez uczniów prac, 

ocena indywidualnych osiągnięć ucznia. 
 
Praca domowa 

Opracuj algorytmy wykonania wybranych 3 operacji z zakresu ręcznej obróbki drewna. 

 
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 

−

 

pogadanka sprawdzająca. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 12 

5.  ĆWICZENIA

 

 
5.1. 

Fizyczne, chemiczne i mechaniczne właściwości drewna  

 
5.1.1.  Ćwiczenia 

 

Ćwiczenie 1 

Dokonaj klasyfikacji drewna i określ jego cechy chemiczne, fizyczne i mechaniczne. 
 
Wskazówki do realizacji

 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment  rozdziału 

Materiał  nauczania.  NaleŜy  zwrócić  uwagę  na  właściwości  drewna.  Nauczyciel  powinien 
omówić zakres wykonania ćwiczenia.  

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać w materiałach dydaktycznych kryteria klasyfikacji drewna i informacje na temat 
jego cech fizycznych, chemicznych i mechanicznych, 

2)

 

wypisać podział drewna, 

3)

 

wypisać skład chemiczny drewna, 

4)

 

wypisać właściwości fizyczne drewna i dokonać krótkiej ich charakterystyki, 

5)

 

wypisać i scharakteryzować właściwości mechaniczne drewna. 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–

 

pogadanka, 

–

 

ć

wiczenie. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

papier formatu A4, długopis, 

−

 

katalogi gatunków drewna, 

−

 

gabloty z próbkami drewna, 

−

 

poradnik dla ucznia, 

−

 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika

. 

 
Ćwiczenie 2 

Określ, jakie drewno stosowane jest w technice ortopedycznej, jaka jest klasyfikacja tego 

drewna i czym charakteryzują się poszczególne rodzaje drewna. 

 
Wskazówki do realizacji

 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment  rozdziału 

Materiał  nauczania.  NaleŜy  zwrócić  uwagę  na  klasyfikację  drewna.  Nauczyciel  powinien 
omówić zakres wykonania ćwiczenia.  

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 13 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać  w  materiałach  dydaktycznych  klasyfikację  drewna  stosowanego  w  technice 
ortopedycznej i charakterystykę poszczególnych gatunków drewna, 

2)

 

wypisać klasyfikacje drewna zaleŜną od powierzchni uŜytecznej, 

3)

 

wypisać gatunki drewna uŜywane w technice ortopedycznej, 

4)

 

scharakteryzować waŜniejsze gatunki drewna, 

5)

 

w  formie  tabeli  opracować  wykaz  przedmiotów  ortopedycznych,  które  wykonywane 
są z drewna i dobrać gatunek drewna z którego mogą być wykonane. 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–

 

pogadanka, 

–

 

ć

wiczenie. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

papier formatu A4, długopis, 

−

 

katalogi gatunków drewna, 

−

 

gabloty z próbkami drewna, 

−

 

poradnik dla ucznia, 

−

 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 14 

5.2. 

Obróbka drewna 

 
5.2.1.  Ćwiczenia 
 

Ćwiczenie 1 

Wykonaj  obróbkę  ręczną  elementu  drewnianego  polegająca  na  piłowaniu,  struganiu, 

szlifowaniu, dłutowaniu i wierceniu. 

 
Wskazówki do realizacji

 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres  

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać  w  materiałach  dydaktycznych  informacje  na  temat  obróbki  ręcznej  drewna 
i narzędzi do jej wykonania, 

2)

 

wybrać narzędzia niezbędne do wykonania obróbki ręcznej elementu drewnianego, 

3)

 

określić i zapisać parametry obróbki, 

4)

 

wykonać obróbkę półfabrykatu.  
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–

 

pokaz z objaśnieniem, 

–

 

ć

wiczenie. 

 
Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

papier formatu A4, długopis, 

−

 

foliogramy dotyczące obróbki drewna, 

−

 

półfabrykaty drewniane, 

−

 

narzędzia do obróbki ręcznej półfabrykatów drewnianych,  

−

 

poradnik dla ucznia, 

−

 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

 

Ćwiczenie 2 

Wykonaj obróbkę maszynową półfabrykatu drewnianego.  
 
Wskazówki do realizacji

 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres  

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać  w  materiałach  dydaktycznych  informacje  na  temat  obróbki  drewna,  maszyn 
i narzędzi do jej wykonania, 

2)

 

dobrać maszyny i narzędzia niezbędne do wykonania obróbki elementu drewnianego, 

3)

 

określ i zapisz parametry obróbki, 

4)

 

wykonać obróbkę półfabrykatu drewnianego.  

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 15 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–

 

pokaz z objaśnieniem, 

–

 

ć

wiczenie. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

papier formatu A4, długopis, 

−

 

foliogramy dotyczące obróbki drewna, 

−

 

maszyny i narzędzia do obróbki mechanicznej półfabrykatów drewnianych leja,  

−

 

poradnik dla ucznia, 

−

 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 
 

Ćwiczenie 3 

Dobierz metody obróbki i wykonaj obróbkę półfabrykatu leja drewnianego uda. 
 
Wskazówki do realizacji

 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres  

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat obróbki drewna, 

2)

 

wybrać sposoby obróbki półfabrykatu leja drewnianego uda, 

3)

 

wyjaśnić na czym polegają poszczególne rodzaje obróbki tego elementu, 

4)

 

dobrać maszyny i narzędzia do wykonania obróbki, 

5)

 

określić parametry obróbki, 

6)

 

wykonać obróbkę drewnianego elementu leja udowego. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–

 

pokaz z objaśnieniem, 

–

 

ć

wiczenie. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

papier formatu A4, długopis, 

−

 

maszyny i narzędzia do obróbki drewna, 

−

 

poradnik dla ucznia, 

−

 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 16 

5.3. 

Technika łączenia elementów drewnianych 

 
5.3.1.  Ćwiczenia 
 

Ćwiczenie 1 

Dokonaj  klasyfikacji  połączeń  elementów  drewnianych  stosowanych  w  technice 

ortopedycznej. 

 
Wskazówki do realizacji

 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment  rozdziału 

Materiał  nauczania.  NaleŜy  zwrócić  uwagę  techniki  łączenia  elementów  drewnianych. 
Nauczyciel powinien omówić zakres wykonania ćwiczenia.  

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat połączeń elementów drewnianych, 

2)

 

wypisać rodzaje połączeń, 

3)

 

scharakteryzować  połączenia,  które  maja  zastosowanie  w  montaŜu  elementów 
drewnianych przedmiotów ortopedycznych, 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–

 

pogadanka, 

–

 

ć

wiczenie. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

papier formatu A4, długopis, 

−

 

eksponaty elementów sprzętu ortopedycznego wykonanych z drewna, 

−

 

eksponaty połączeń, 

−

 

plansze dydaktyczne – rodzaje połączeń, 

−

 

poradnik dla ucznia, 

−

 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

 
Ćwiczenie 2 

Wykonaj połączenie kostki ze stopą protezową bez przegubu (SACHA). 
 
Wskazówki do realizacji

 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału  Materiał  nauczania.  NaleŜy  zwrócić  uwagę  na  sposoby  łączenia  elementów 
drewnianych.  Nauczyciel  powinien  omówić  zakres  i  technikę  wykonania  ćwiczenia 
z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać  w  materiałach  dydaktycznych  informacje  na  temat  połączeń  drewna 
stosowanych w technice ortopedycznej, 

2)

 

dobrać rodzaj połączenia kostki ze stopą protezową, 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 17 

3)

 

dobrać materiały, maszyny, narzędzia niezbędne do wykonania połączenia,  

4)

 

wykonać projekt połączenia, 

5)

 

wykonać połączenie, 

6)

 

ocenić jakość wykonanego zadania. 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–

 

pokaz z objaśnieniem, 

–

 

ć

wiczenie. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

papier formatu A4, długopis, 

−

 

materiały, maszyny, narzędzia do wykonania połączenia, 

−

 

przykładowa dokumentacja technologiczna, 

−

 

eksponaty elementów drewnianych z połączeniami, 

−

 

plansze dydaktyczne – rodzaje połączeń, 

−

 

poradnik dla ucznia, 

−

 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 
 

Ćwiczenie 3 

Wykonaj obróbkę połączenie wykonanych z drewna elementów goleń - kolano. 
 
Wskazówki do realizacji

 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału  Materiał  nauczania.  NaleŜy  zwrócić  uwagę  na  sposoby  łączenia  elementów 
drewnianych.  Nauczyciel  powinien  omówić  zakres  i  technikę  wykonania  ćwiczenia 
z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać  w  materiałach  dydaktycznych  informacje  na  temat  połączeń  drewna 
stosowanych w technice ortopedycznej, 

2)

 

dobrać rodzaj połączenia leja z kolanem drewnianym, 

3)

 

dobrać materiały, maszyny, narzędzia niezbędne do wykonania połączenia,  

4)

 

wykonać projekt połączenia, 

5)

 

wykonać połączenie, 

6)

 

ocenić jakość wykonanego zadania. 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–

 

pokaz z objaśnieniem, 

–

 

ć

wiczenie. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

papier formatu A4, długopis, 

−

 

materiały, maszyny, narzędzia do wykonania połączenia, 

−

 

przykładowa dokumentacja technologiczna, 

−

 

eksponaty elementów drewnianych z połączeniami, 

−

 

poradnik dla ucznia, 

−

 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 18 

Ćwiczenie 4 

Wykonaj połączenie kostki z golenią (elementy drewniane). 
 
Wskazówki do realizacji

 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału  Materiał  nauczania.  NaleŜy  zwrócić  uwagę  na  sposoby  łączenia  elementów 
drewnianych.  Nauczyciel  powinien  omówić  zakres  i  technikę  wykonania  ćwiczenia 
z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać  w  materiałach  dydaktycznych  informacje  na  temat  połączeń  drewna 
stosowanych w technice ortopedycznej, 

2)

 

dobrać rodzaj połączenia kostki z golenią, 

3)

 

wykonać projekt połączenia, 

4)

 

dobrać materiały, maszyny, narzędzia niezbędne do wykonania połączenia, 

5)

 

przygotować elementy drewniane do wykonania połączenia,  

6)

 

wykonać połączenie, 

7)

 

wykonać obróbkę wykańczająca, 

8)

 

ocenić jakość wykonanego zadania. 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–

 

pokaz z objaśnieniem, 

–

 

ć

wiczenie. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

papier formatu A4, długopis, 

−

 

materiały, maszyny, narzędzia do wykonania połączenia, 

−

 

przykładowa dokumentacja technologiczna, 

−

 

eksponaty elementów drewnianych z połączeniami, 

−

 

poradnik dla ucznia, 

−

 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 19 

5.4. 

Technologia 

budowy 

półfabrykatów 

drewnianych 

przedmiotów  ortopedycznych  i  obróbka  wykańczająca 
wyrobów drewnianych 

 
5.4.1.  Ćwiczenia 
 

Ćwiczenie 1   

Wykonaj laminowanie powierzchni drewna. 
 
Wskazówki do realizacji

 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału  Materiał  nauczania.  NaleŜy  zwrócić  uwagę  na  obróbkę  wykańczająca  wyrobów 
drewnianych.  Nauczyciel  powinien  omówić  zakres  i  technikę  wykonania  ćwiczenia 
z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać  w  materiałach  dydaktycznych  informacje  na  temat  obróbki  wykańczającej 

wyrobów drewnianych, 

2)

 

przygotować powierzchnie drewna do laminowania, 

3)

 

załoŜyć 1 – 2 warstwy dzianiny ortopedycznej, 

4)

 

załoŜyć rękaw z folii i zawiązać szczelnie dookoła rury ssącej, 

5)

 

wlać mieszaninę Ŝywicy i włączyć podciśnienie, 

6)

 

dokładnie rozprowadzić Ŝywicę po powierzchni drewna. 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–

 

pokaz z objaśnieniem, 

–

 

ć

wiczenie. 

 
Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

półfabrykat drewniany leja goleni, 

−

 

materiały, urządzenia i narzędzia do wykonania laminowania, 

−

 

poradnik dla ucznia, 

−

 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

 
Ćwiczenie 2 

Wykonaj kształtowanie powierzchni zewnętrznej półfabrykatu drewnianego leja uda. 
 
Wskazówki do realizacji

 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału  Materiał  nauczania.  NaleŜy  zwrócić  uwagę  na  obróbkę  wyrobów  drewnianych. 
Nauczyciel  powinien  omówić  zakres  i  technikę  wykonania  ćwiczenia  z  uwzględnieniem 
przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 20 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać  w  materiałach  dydaktycznych  informacje  na  temat  obróbki  półfabrykatów 
drewnianych, 

2)

 

dobrać  rodzaj  obróbki  do  kształtowania  powierzchni  zewnętrznej  półfabrykatu  leja 
goleni, 

3)

 

dobrać  maszyny  i  narzędzia  do  wykonania  kształtowania  powierzchni  zewnętrznej  leja 
goleni, 

4)

 

wybrać z wnętrza zbędne drewno, 

5)

 

wstawić  pomiędzy  półfabrykat  kolana  i  uda  aparat  ustawiający  fizjologicznie 
udo do goleni, 

6)

 

ustawić elementy, 

7)

 

wykonać  obróbkę  powierzchni  zewnętrznej  półfabrykatu  kolano  –  udo  (w  odniesieniu 
do zdrowej nogi). 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–

 

pokaz z objaśnieniem, 

–

 

ć

wiczenie. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

półfabrykat drewniany leja uda i kolana, 

−

 

maszyny i narzędzia do wykonania obróbki półfabrykatu, 

−

 

eksponaty drewnianego leja goleni, 

−

 

poradnik dla ucznia, 

−

 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

 
Ćwiczenie 3 

Wykonaj pergaminowanie powierzchni drewnianego leja uda. 
 
Wskazówki do realizacji

 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału  Materiał  nauczania.  NaleŜy  zwrócić  uwagę  na  obróbkę  wykańczająca  wyrobów 
drewnianych.  Nauczyciel  powinien  omówić  zakres  i  technikę  wykonania  ćwiczenia 
z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać  w  materiałach  dydaktycznych  informacje  na  temat  obróbki  wykańczającej 
wyrobów drewnianych, 

2)

 

przygotować skórę do formowania, 

3)

 

uformować skórę na leju, 

4)

 

wykonać obróbkę wykańczająca leja. 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–

 

pokaz z objaśnieniem, 

–

 

ć

wiczenie. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 21 

Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

półfabrykat drewniany leja goleni, 

−

 

maszyny i narzędzia do wykonania pergaminowania, 

−

 

skóra pergaminowa, 

−

 

eksponaty drewnianego leja goleni, 

−

 

poradnik dla ucznia, 

−

 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 22 

6.  EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

    

 
Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego    

 
Test 1 
Test 

dwustopniowy 

do 

jednostki 

modułowej

 

„Rozpoznawanie 

podstawowych materiałów budowlanych” 

 
Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

−

 

zadania 1, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 17, 19, 20 są z poziomu podstawowego, 

−

 

zadania 2, 7, 16, 18 są z poziomu ponadpodstawowego. 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt   

 

 

 

 

 

 

Za kaŜdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 
 

Proponuje  się  następujące  normy  wymagań  –  uczeń  otrzyma  następujące 
oceny szkolne:  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

–

 

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego, 

–

 

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego,  

–

 

dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 1 z poziomu ponadpodstawowego,  

–

 

bardzo  dobry  –  za  rozwiązanie  17  zadań,  w  tym  co  najmniej  1  z  poziomu 
ponadpodstawowego. 

 
Klucz  odpowiedzi:  1.  d,  2.  b,  3.  a,  4. c, 5. c, 6.b, 7. b, 8. a, 9. c, 10. a, 11. b, 
12. d, 13. d, 14. a, 15. d, 16. c, 17. a, 18. c, 19. c, 20. a. 
 
Plan testu 
 

Nr 

zad. 

Cel operacyjny  
(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

1 

RozróŜnić elementy pnia drzewa 

B 

P 

d 

2 

RozróŜnić budowę chemiczną drewna 

C 

PP 

b 

3 

RozróŜnić właściwości drewna 

B 

P 

a 

4 

RozróŜnić właściwości fizyczne 
drewna 

B 

P 

c 

5 

Dobrać rodzaj drewna do wykonania 
leja 

C 

P 

c 

6 

Dobrać rodzaj obróbki drewna 

C 

P 

b 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 23 

7 

RozróŜnić sposoby obróbki drewna 

C 

PP 

b 

8 

RozróŜnić metody obróbki drewna 

B 

P 

a 

9 

RozróŜnić rodzaje połączeń 

B 

P 

c 

10  Nazwać połączenia 

A 

P 

a 

11  RozróŜnić połączenia 

B 

P 

b 

12  RozróŜnić półfabrykaty 

B 

P 

d 

13 

RozróŜnić rodzaje obróbki 
wykańczającej 

B 

P 

d 

14  Dobrać metody suszenia drewna 

C 

P 

a 

15  RozróŜnić sortymenty drewna 

B 

P 

d 

16  Wyjaśnić proces obróbki drewna 

C 

PP 

c 

17  RozróŜnić cechy drewna 

B 

P 

a 

18  RozróŜnić rodzaje drewna 

C 

PP 

c 

19 

RozróŜniać sposoby uszlachetniania 
drewna 

B 

P 

c 

20 

Dobrać rodzaj drewna do wykonania 
przedmiotu ortopedycznego 

C 

P 

a 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 24 

Przebieg testowania                 

 

 
Instrukcja dla nauczyciela  

 

 

 

 

 

 

  

1.

 

Ustal  z  uczniami  termin  przeprowadzenia  sprawdzianu  z  wyprzedzeniem,  co  najmniej 

jednotygodniowym. 

2.

 

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 

3.

 

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań zawartych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 

4.

 

Przygotuj odpowiednią liczbę testów. 

5.

 

Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań. 

6.

 

Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia. 

7.

 

Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij. 

8.

 

Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test. 

9.

 

Kilka  minut  przed  zakończeniem  testu  przypomnij  uczniom  o  zbliŜającym  się  czasie 

zakończenia udzielania odpowiedzi. 

 

Instrukcja dla ucznia 

1.

 

Przeczytaj uwaŜnie instrukcję. 

2.

 

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 

3.

 

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 

4.

 

Test  zawiera  20  zadań.  Do  kaŜdego  zadania  dołączone  są  4  moŜliwości  odpowiedzi. 
Tylko jedna jest prawidłowa. 

5.

 

Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce 
znak X. W przypadku pomyłki naleŜy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie 
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową. 

6.

 

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 

7.

 

Jeśli  udzielenie  odpowiedzi  będzie  Ci  sprawiało  trudność,  wtedy  odłóŜ  rozwiązanie 
zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas. 

8.

 

Na rozwiązanie testu masz 45 minut. 

Powodzenia! 

 

Materiały dla ucznia: 

–

 

instrukcja, 

–

 

zestaw zadań testowych, 

–

 

karta odpowiedzi. 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 25 

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH   

 

 

 

 

1.

 

Główną część pnia drzewa stanowi 
a)

 

kora. 

b)

 

łyko. 

c)

 

miazga. 

d)

 

drewno. 

 
2.

 

Głównym  składnikiem  organicznym  drewna  naleŜącym  do  wielkocząsteczkowych 
polisacharydów jest 
a)

 

lignina. 

b)

 

celuloza. 

c)

 

Ŝ

ywica. 

d)

 

skrobia. 

 
3.

 

NajwaŜniejszą cechą ujemną drewna jest 
a)

 

higroskopijność. 

b)

 

plastyczność. 

c)

 

udarność. 

d)

 

przewodność cieplna. 

 
4.

 

Zmiana  kształtów  elementów  drewnianych  wskutek  niejednakowej  kurczliwości  drewna 
w poszczególnych kierunkach to 
a)

 

kurczliwość. 

b)

 

pęcznienie. 

c)

 

paczenie się. 

d)

 

udarność. 

  

5.

 

Leje protezowe najczęściej wykonywane są z drewna 
a)

 

bukowego. 

b)

 

wierzbowego. 

c)

 

topolowego. 

d)

 

sosnowego. 

 

6.

 

Typowo  ortopedycznym  rodzajem  wiórowej  obróbki  skrawaniem  przy  wykonywaniu 
lejów protezowych jest 
a)

 

szlifowanie. 

b)

 

struganie. 

c)

 

wiercenie. 

d)

 

wydrąŜanie. 

 
7.

 

Dzielenie tarcicy poprzez przepiłowywanie w kierunku poprzecznym, na krótsze odcinki 
o czołach prostopadłych do osi nazywamy 
a)

 

rozdzielaniem. 

b)

 

przecinaniem. 

c)

 

przycinaniem. 

d)

 

przecieraniem. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 26 

8.

 

Toczenie jest metodą obróbki 
a)

 

skrawaniem. 

b)

 

ręcznej. 

c)

 

frezowaniem. 

d)

 

plastycznej. 

 
9.

 

Złącze  konstrukcyjne,  które  moŜna  rozłączać  i  łączyć  ponownie  bez  uszkodzenia 
elementów łączonych i łączących nazywamy złączem 
a)

 

równoległym. 

b)

 

kątowym. 

c)

 

krzyŜowym. 

d)

 

rozłącznym. 

 
10.

 

Połączenie wpustowe zwane jest takŜe połączeniem 
a)

 

czopowym. 

b)

 

bagnetowym. 

c)

 

sztywnym. 

d)

 

na styk. 

 
11.

 

Połączenie  kostki  ze  stopą  bez  przegubu  skokowego  umoŜliwiające  wymienność  stopy 
to połączenie 
a)

 

wpustowe. 

b)

 

na styk z łącznikiem. 

c)

 

na zakładkę. 

d)

 

na pióro i wpust. 

 
12.

 

Półfabrykatem do wykonania protezy uda moŜe być 
a)

 

kolano protezowe. 

b)

 

lej z Ŝywicy. 

c)

 

mata szklana. 

d)

 

lej drewniany. 

 

13.

 

Pokrywanie drewna cielęcą lub świńską skórą specjalnie wyprawianą nazywamy 
a)

 

fluidyzowaniem. 

b)

 

laminowaniem. 

c)

 

gruntowaniem. 

d)

 

pergaminowaniem. 

 
14.

 

Najlepszą metoda suszenia drewna jest 
a)

 

suszenie w stosach, w cieniu, na wolnym powietrzu pod dachem. 

b)

 

suszenie w stosach, w pomieszczeniach nasłonecznionych, zamkniętych. 

c)

 

suszenie w pomieszczeniach zamkniętych, nie wentylowanych. 

d)

 

suszenie sztuczne w suszarniach komorowych lub tunelowych. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 27 

15.

 

Drewno  dzieli  się  na  sortymenty.  Materiały  drzewne  powstałe  przez  wzdłuŜne 
przepiłowanie kłody równolegle do jej podłuŜnej osi są to 
a)

 

dłuŜyce. 

b)

 

sklejka. 

c)

 

obłogi. 

d)

 

tarcica. 

 

16.

 

W celu zwiększenia plastyczności drewna poddaje się go 
a)

 

leŜakowaniu. 

b)

 

suszeniu. 

c)

 

obróbce hydrotermicznej. 

d)

 

obróbce mechanicznej. 

 
17.

 

Topola naleŜy do drewna 
a)

 

bardzo miękkiego. 

b)

 

miękkiego. 

c)

 

ś

rednio twardego. 

d)

 

twardego. 

 
18.

 

Drewno  stosowane  w  technice  ortopedycznej  zaliczane  do  II  klasy,  to  drewno  które 
zawiera minimum 
a)

 

50% powierzchni uŜytecznej. 

b)

 

65% powierzchni uŜytecznej. 

c)

 

75% powierzchni uŜytecznej. 

d)

 

90% powierzchni uŜytecznej. 

 

19.

 

Impregnacją drewna nazywamy 
a)

 

pokrywanie drewna farbą. 

b)

 

pokrywanie drewna fornirem. 

c)

 

nakładanie na drewno szpachli. 

d)

 

nasycanie drewna środkiem chemicznym. 

 

20.

 

Najbardziej odpowiednim do wykonania drewnianej ręki protezowej jest drewno 
a)

 

lipowe. 

b)

 

wierzbowe. 

c)

 

olchowe. 

d)

 

kasztanowca. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 28 

KARTA ODPOWIEDZI 

 

Imię i nazwisko.......................................................................................... 

 
Wykonywanie elementów przedmiotów ortopedycznych z drewna  

 
Zakreśl poprawną odpowiedź 
 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punkty 

1 

a 

b 

c 

d 

 

2 

a 

b 

c 

d 

 

3 

a 

b 

c 

d 

 

4 

a 

b 

c 

d 

 

5 

a 

b 

c 

d 

 

6 

a 

b 

c 

d 

 

7 

a 

b 

c 

d 

 

8 

a 

b 

c 

d 

 

9 

a 

b 

c 

d 

 

10 

a 

b 

c 

d 

 

11 

a 

b 

c 

d 

 

12 

a 

b 

c 

d 

 

13 

a 

b 

c 

d 

 

14 

a 

b 

c 

d 

 

15 

a 

b 

c 

d 

 

16 

a 

b 

c 

d 

 

17 

a 

b 

c 

d 

 

18 

a 

b 

c 

d 

 

19 

a 

b 

c 

d 

 

20 

a 

b 

c 

d 

 

Razem: 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 29 

Test 2 
Test 

dwustopniowy 

do 

jednostki 

modułowej

 

„Rozpoznawanie 

podstawowych materiałów budowlanych”    

 

 
Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

−

 

zadania  1,  3,  4,  5,  6,  7,  8,  9,  10,  11,  12,  13,  14,  15,  16,  17,  19,  20  są  z  poziomu 
podstawowego, 

−

 

zadania 2, 18 są z poziomu ponadpodstawowego. 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt   

 

 

 

 

 

 

Za kaŜdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 
 

Proponuje  się  następujące  normy  wymagań  –  uczeń  otrzyma  następujące 
oceny szkolne:  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

–

 

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego, 

–

 

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego,  

–

 

dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 1 z poziomu ponadpodstawowego,  

–

 

bardzo  dobry  –  za  rozwiązanie  17  zadań,  w  tym  co  najmniej  1  z  poziomu 
ponadpodstawowego. 

 
Klucz odpowiedzi: 1. c, 2. b, 3. b, 4. c, 5. a, 6. c, 7. a, 8. b, 9. d, 10. b, 11. c, 
12. b, 13. c, 14. b 15. d, 16. a, 17. b, 18. b, 19. b, 20. c.    

 

 

 

 
Plan testu    

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nr 
zad. 

Cel operacyjny  
(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

1 

RozróŜnić elementy pnia drzewa 

B 

P 

c 

2 

RozróŜnić budowę chemiczną drewna 

C 

PP 

b 

3 

RozróŜnić właściwości drewna 

B 

P 

b 

4 

RozróŜnić właściwości fizyczne 
drewna 

B 

P 

c 

5 

Dobrać rodzaj drewna do wykonania 
leja 

C 

P 

a 

6 

Dobrać rodzaj obróbki drewna 

C 

P 

c 

7 

RozróŜnić sposoby obróbki drewna 

B 

P 

a 

8 

RozróŜnić metody obróbki drewna 

B 

P 

b 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 30 

9 

RozróŜnić rodzaje połączeń 

B 

P 

d 

10  Nazwać połączenia 

A 

P 

b 

11  RozróŜnić połączenia 

B 

P 

c 

12  RozróŜnić półfabrykaty 

B 

P 

b 

13 

RozróŜnić rodzaje obróbki 
wykańczającej 

B 

P 

c 

14  Dobrać metody suszenia drewna 

C 

P 

b 

15  RozróŜnić sortymenty drewna 

B 

P 

d 

16  Wyjaśnić proces obróbki drewna 

C 

P 

a 

17  RozróŜnić cechy drewna 

B 

P 

b 

18  RozróŜnić rodzaje drewna 

C 

PP 

b 

19 

RozróŜniać sposoby uszlachetniania 
drewna 

B 

P 

b 

20 

Dobrać rodzaj drewna do wykonania 
przedmiotu ortopedycznego 

C 

P 

c 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 31 

Przebieg testowania                 

 

 
Instrukcja dla nauczyciela  

 

 

 

 

 

 

  

1.

 

Ustal  z  uczniami  termin  przeprowadzenia  sprawdzianu  z  wyprzedzeniem,  co  najmniej 
jednotygodniowym. 

2.

 

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 

3.

 

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań zawartych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 

4.

 

Przygotuj odpowiednią liczbę testów. 

5.

 

Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań. 

6.

 

Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia. 

7.

 

Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij. 

8.

 

Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test. 

9.

 

Kilka  minut  przed  zakończeniem  testu  przypomnij  uczniom  o  zbliŜającym  się  czasie 
zakończenia udzielania odpowiedzi. 

 

Instrukcja dla ucznia 

1.

 

Przeczytaj uwaŜnie instrukcję. 

2.

 

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 

3.

 

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 

4.

 

Test  zawiera  20  zadań.  Do  kaŜdego  zadania  dołączone  są  4  moŜliwości  odpowiedzi. 
Tylko jedna jest prawidłowa. 

5.

 

Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce 
znak X. W przypadku pomyłki naleŜy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie 
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową. 

6.

 

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 

7.

 

Jeśli  udzielenie  odpowiedzi  będzie  Ci  sprawiało  trudność,  wtedy  odłóŜ  rozwiązanie 
zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas. 

8.

 

Na rozwiązanie testu masz 45 minut. 

Powodzenia! 

 

Materiały dla ucznia: 

–

 

instrukcja, 

–

 

zestaw zadań testowych, 

–

 

karta odpowiedzi. 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 32 

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 

 
1.

 

Tkanką rozmnaŜająca się w drewnie jest 
a)

 

kora. 

b)

 

łyko. 

c)

 

miazga. 

d)

 

rdzeń. 

 
2.

 

Ze związków chemicznych największy udział procentowy w budowie drewna ma 
a)

 

lignina. 

b)

 

celuloza. 

c)

 

Ŝ

ywica. 

d)

 

skrobia. 

 
3.

 

Wspólną ujemną cechą wszystkich gatunków drewna jest 
a)

 

przewodność cieplna. 

b)

 

higroskopijność. 

c)

 

łupliwość. 

d)

 

ś

cieralność. 

 

4.

 

Zmiany  zachodzące  na  powierzchni  drewna  polegające  na  ubytku  drewna  i  jego  masy 
na skutek tarcia to 
a)

 

kurczliwość. 

b)

 

łupliwość. 

c)

 

ś

cieralność. 

d)

 

udarność. 

  

5.

 

Drewnem, z którego najczęściej wykonuje się leje protezowe jest 
a)

 

topola. 

b)

 

buk. 

c)

 

lipa. 

d)

 

olcha. 

 

6.

 

Obróbka plastyczna to dział technologii drewna obejmujący 
a)

 

szlifowanie. 

b)

 

struganie. 

c)

 

gięcie. 

d)

 

wydrąŜanie. 

 
7.

 

Usuwanie wad dyskwalifikujących sortyment drzewa jest to 
a)

 

wykrawanie. 

b)

 

b) przecinanie. 

c)

 

c) przycinanie. 

d)

 

przecieranie. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 33 

8.

 

Obróbką  skrawaniem  polegającą  na  współdziałaniu  ruchu  obrotowego  wieloostrzowego 
narzędzia  zamocowanego  na  pochyłym  wale  obrabiarki,  z  posuwistymi,  obrotowymi 
kątowymi ruchami przedmiotu, utrzymywanego w rękach pracownika nazywamy 
a)

 

szlifowanie. 

b)

 

wydrąŜanie. 

c)

 

wiercenie. 

d)

 

struganie. 

 
9.

 

Złącze  konstrukcyjne,  w  którym  części  łączone  lub  łączące  ulegają  zniszczeniu 
w przypadku rozłączenia nazywamy złączem 
a)

 

równoległym. 

b)

 

rozłącznym. 

c)

 

krzyŜowym. 

d)

 

nierozłącznym. 

 
10.

 

Połączenie  konstrukcyjne  z  zespoleniem  elementów  trzecim  fragmentem  nałoŜonym 
na obydwa brzegi stanowiące powierzchnie kontaktowe to połączenie 
a)

 

czopowe. 

b)

 

na nakładkę. 

c)

 

sztywne. 

d)

 

na styk. 

 

11.

 

Połączenie  trudno  rozłączne  powstałe  przez  wprowadzenie  czynnika  łączącego  jednego 
elementu drewnianego do wpustu w drugim elemencie to połączenie 
a)

 

na styk z łącznikiem. 

b)

 

na zakładkę. 

c)

 

czopowe. 

d)

 

bagnetowe. 

 
12.

 

Pokazany na rysunku półfabrykat to element na 
a)

 

kolano protezowe. 

b)

 

lej goleni.   

c)

 

lej uda. 

d)

 

kostkę. 

 

13.

 

Pokrywanie drewna warstwą tworzywa sztucznego 
a)

 

pergaminowanie. 

b)

 

fluidyzowanie. 

c)

 

laminowanie. 

d)

 

gruntowanie. 

 

14.

 

Suszenie  drewna  w  odpowiednio  ułoŜonych  stosach,  w  cieniu,  pod  dachem  na wolnym 
powietrzu przez okres 2–3 lat to 
a)

 

samoulepszenie. 

b)

 

sezonowanie. 

c)

 

pryzmowanie. 

d)

 

przecieranie. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 34 

15.

 

Podstawowym  półproduktem  drzewnym  otrzymywanym  przez  piłowanie  podłuŜne 
drewna okrągłego jest 
a)

 

fornir. 

b)

 

sklejka. 

c)

 

okleina. 

d)

 

tarcica. 

 

16.

 

Drewno określane jako powietrzno-suche to drewno, które zostało poddane 
a)

 

suszeniu na wolnym powietrzu. 

b)

 

suszeniu w tunelach powietrznych. 

c)

 

obróbce hydrotermicznej. 

d)

 

suszeniu na słońcu. 

 
17.

 

Lipa naleŜy do drewna 
a)

 

bardzo miękkiego. 

b)

 

miękkiego. 

c)

 

ś

rednio twardego. 

d)

 

twardego. 

 
18.

 

Drewno  stosowane  w  technice  ortopedycznej  zaliczane  do  III  klasy,  to  drewno,  które 
zawiera minimum 
a)

 

50% powierzchni uŜytecznej. 

b)

 

65% powierzchni uŜytecznej. 

c)

 

75% powierzchni uŜytecznej. 

d)

 

90% powierzchni uŜytecznej. 

 

19.

 

Gruntowaniem drewna jest 
a)

 

nakładanie materiału malarskiego. 

b)

 

powlekanie drewna materiałem silnie wiąŜącym się z podłoŜem. 

c)

 

nakładanie na drewno szpachli. 

d)

 

powlekanie drewna powłoką z tworzywa sztucznego. 

 

20.

 

Najbardziej  odpowiednim  drewnem  do  wykonania  przedramienia  protezowego  jest 
drewno 
a)

 

kasztanowca. 

b)

 

wierzbowe. 

c)

 

topolowe. 

d)

 

bukowe. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 35 

KARTA ODPOWIEDZI 

 

Imię i nazwisko.......................................................................................... 

 
Wykonywanie elementów przedmiotów ortopedycznych z drewna  

 
Zakreśl poprawną odpowiedź 
 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punkty 

1 

a 

b 

c 

d 

 

2 

a 

b 

c 

d 

 

3 

a 

b 

c 

d 

 

4 

a 

b 

c 

d 

 

5 

a 

b 

c 

d 

 

6 

a 

b 

c 

d 

 

7 

a 

b 

c 

d 

 

8 

a 

b 

c 

d 

 

9 

a 

b 

c 

d 

 

10 

a 

b 

c 

d 

 

11 

a 

b 

c 

d 

 

12 

a 

b 

c 

d 

 

13 

a 

b 

c 

d 

 

14 

a 

b 

c 

d 

 

15 

a 

b 

c 

d 

 

16 

a 

b 

c 

d 

 

17 

a 

b 

c 

d 

 

18 

a 

b 

c 

d 

 

19 

a 

b 

c 

d 

 

20 

a 

b 

c 

d 

 

Razem: 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 36 

7.  LITERATURA                  
 

1.

 

Deyda B. i inni.: Technologia drewna. Wydawnictwo Rea, Warszawa 1999 

2.

 

Dretkiewicz-Więch J.: Materiałoznawstwo. OBRPN i SSz, Warszawa 1993 

3.

 

Górecki A.: Technologia ogólna. WSiP, Warszawa 2004 

4.

 

Marciniak W., Szulc A.: Wiktora Degi ortopedia i rehabilitacja. PZWL, Warszawa 2004 

5.

 

Myśliborski T.: Zaopatrzenie ortopedyczne. PZWL, Warszawa 1985 

6.

 

Prosnak  M.:  Podstawy  protetyki  ortopedycznej.  Materiały  pomocnicze.  CMDNŚSM, 
Warszawa 1988 

7.

 

Prosnak  M.:  Podstawy  technologii  ortopedycznej.  Materiały  pomocnicze.  CMDNŚSM, 
Warszawa 1987 

8.

 

Przeździak B.: Zaopatrzenie rehabilitacyjne. Via Media, Gdańsk 2003