N

O W O C Z E S N Y

T

E C H N I K

D

E N T Y S T Y C Z N Y

88

M A G A Z Y N

Zawirowań zawodowych

ciąg dalszy

misji ministra zdrowia. Tak działają
organizacje o statusie samorządu
zawodowego.

Technikom dentystycznym zafun-

dowano ustawę niedopracowaną,
bez zawodowych konsultacji i bez
odpowiednich narzędzi do jej reali-
zacji. Dlaczego nasze organizacje
nie monitorowały na bieżąco zmian
legislacyjnych nas dotyczących,
dlaczego nie postawiły stanowcze-
go weta i nie wniosły do ustawo-
dawcy o wstrzymanie jej realizacji
z racji błędów merytorycznych?
Do takich działań niezbędna jest
ranga zawodu zaufania publiczne-
go, co jest niemałym przywilejem
nadawanym na podstawie ustawy,
a wynikają z niego konkretne prawa
i obowiązki.

Ze względu na brak legalnej defi-

nicji zawodów zaufania publicznego
istnieją poważne trudności z okre-
śleniem pełnego katalogu tego ro-
dzaju profesji. Analiza aktów nor-
matywnych pozwala wskazać kilka
wspólnych cech takich zawodów.
Po pierwsze, ich wykonywanie wy-
maga posiadania określonych kwa-
lifikacji, a tym samym ma gwaranto-
wać wysoki stopień merytorycznego
przygotowania (profesjonalizmu)
osób należących do takiej grupy
zawodowej. Pożądany jest cenzus
wykształcenia (wymóg wyższego
wykształcenia i/lub ukończenie do-
datkowych szkoleń zawodowych).
Od prawie dziesięciu lat przybywa
techników z wyższym wykształce-

Z pewnością każdy z nas monito-
rował wydarzenia ze stycznia br.
dotyczące kwestii refundacji leków.
Mająca wejść w życie nowa ustawa
refundacyjna była znana i oprote-
stowana przez Naczelną Radę Ap-
tekarską i Naczelną Radę Lekarską
jeszcze przed wydaniem aktów wy-
konawczych jej dotyczących. Został

Arkadiusz Rutkowski

A

by stanowisko
naszego środowiska

traktowano poważnie, nie-
zbędna jest ranga zawodu
zaufania publicznego, co jest
niemałym przywilejem
nadawanym na podstawie
ustawy, a wynikają z niego
konkretne prawa i obowiązki.

powołany specjalny zespół ds. zmian
ustawy refundacyjnej, mający spo-
tkać się z przedstawicielami Mini-
sterstwa Zdrowia. W momencie wej-
ścia ustawy w życie lekarze przeciw-
stawili się nałożonemu obowiązkowi
weryfikacji statusu ubezpieczenia
oraz taksowania recept, wystawia-
jąc recepty z napisem „Refundacja
do decyzji NFZ”. Część aptek wobec
zaistniałej sytuacji i niejasnych prze-
pisów nie podpisała umów z NFZ.
Zdecydowane stanowisko środowi-
ska lekarzy i aptekarzy doprowadzi-
ło ostatecznie do: nowelizacji usta-
wy refundacyjnej w kwestii leków
refundowanych, zniesienia kar dla
lekarzy, którzy niewłaściwie wypisy-
wali recepty, wprowadzenia abolicji
dla aptekarzy realizujących recepty
z błędami przed dniem wejścia w ży-
cie nowelizacji oraz prawie do dy-

Ze względu na brak legalnej defi nicji

zawodów zaufania publicznego

istnieją

poważne

trudności

z określeniem

pełnego katalogu

tego rodzaju

profesji.

fot. Thinks

tock

1

/ 2 0 1 2

89

M A G A Z Y N

niem, a wielu z nas doskonali swoje
umiejętności na licznych kursach
zawodowych.

Zawodami zaufania publiczne-

go są takie, które zawsze polega-
ją na świadczeniu pomocy innym
ludziom, są istotne dla obywateli,
poczynając od ratowania wartości
najcenniejszych (zdrowia, a nawet
życia), poprzez rozmaite dobra oso-
biste i materialne, osiągnięcia inte-
lektualne, a kończąc na ochronie
dóbr o innym charakterze, często
czysto emocjonalnym. Z tych też
względów świadczenie tego typu
pomocy jest traktowane jako pewna
służba publiczna, a nie działalność
nastawiona na zysk. Choć pacjenci
często nie mają pojęcia o naszym ist-
nieniu, głównym wytwórcą, rzeźbia-
rzem nowego uśmiechu, jest technik
dentystyczny.

Kolejnym istotnym elementem re-

lacji między wykonującym zawód
a odbiorcą usług jest zachowanie

w tajemnicy informacji o charakte-
rze intymnym, uzyskanych w toku
czynności zawodowych. Wymaga-
ny jest więc wysoki poziom etyki.
Tak też się dzieje w naszym zawo-
dzie. Obsługujemy potrzeby ludz-
kie, co wiąże się z przyjmowaniem
określonych informacji ze strefy ży-
cia osobistego. Zarówno pacjenci,
z którymi mamy osobisty kontakt
w gabinecie, jak i lekarze z nami
współpracujący mają do nas pod tym
względem pełne zaufanie.

Ważną przesłanką, którą ustawo-

dawca bierze pod uwagę przy de-
cyzji o zakwalifikowaniu danego
zawodu do zawodów zaufania pu-
blicznego, jest nie tylko sam zawód
(jego cechy), lecz stan (stopień) jego
zorganizowania i wykazywany przez
dane środowisko poziom deontolo-
giczny. Ustawodawca analizuje, czy
grupie osób wykonujących dany za-
wód można powierzyć wykonywanie
w imieniu własnym funkcji władz-

twa publicznego – „w granicach in-
teresu publicznego i dla jego ochro-
ny”. Z poziomem moralnym wśród
techników dentystycznych bywa
różnie. Brakuje jedności, współpra-
cy oraz współodpowiedzialności
wewnątrzzawodowej, czego nie mo-
żemy powiedzieć o lekarzach denty-
stach. Nasze organizacje nie radzą
sobie z tymi problemami, a rozpro-
szenie techników i zróżnicowana
przynależność nie sprzyjają możli-
wości decydowania o ich dalszych
losach.

W moim odczuciu to PTTD z po-

nad 25-letnim doświadczeniem, do-
brymi kontaktami ze środowiskiem
lekarskim oraz odpowiednio rozbu-
dowaną strukturą ogólnopolską po-
winno pokierować zawodem technik
dentystyczny i dążyć do utworzenia
samorządu zawodowego.



KONTAKT

Wyższa Szkoła Edukacji i Terapii w Poznaniu

tel. kom. 509 213 079