background image

N

O W O C Z E S N Y

 

T

E C H N I K

 

D

E N T Y S T Y C Z N Y

88

M A G A Z Y N

Zawirowań zawodowych

ciąg dalszy

misji ministra zdrowia. Tak działają 
organizacje o statusie samorządu 
zawodowego.

Technikom dentystycznym zafun-

dowano ustawę niedopracowaną, 
bez zawodowych konsultacji i bez 
odpowiednich narzędzi do jej reali-
zacji. Dlaczego nasze organizacje 
nie monitorowały na bieżąco zmian 
legislacyjnych nas dotyczących, 
dlaczego nie postawiły stanowcze-
go weta i nie wniosły do ustawo-
dawcy o wstrzymanie jej realizacji 
z racji błędów merytorycznych? 
Do takich działań niezbędna jest 
ranga zawodu zaufania publiczne-
go, co jest niemałym przywilejem 
nadawanym na podstawie ustawy, 
a wynikają z niego konkretne prawa 
i obowiązki. 

Ze względu na brak legalnej defi-

nicji zawodów zaufania publicznego 
istnieją poważne trudności z okre-
śleniem pełnego katalogu tego ro-
dzaju profesji. Analiza aktów nor-
matywnych pozwala wskazać kilka 
wspólnych cech takich zawodów. 
Po pierwsze, ich wykonywanie wy-
maga posiadania określonych kwa-
lifikacji, a tym samym ma gwaranto-
wać wysoki stopień merytorycznego 
przygotowania (profesjonalizmu) 
osób należących do takiej grupy 
zawodowej. Pożądany jest cenzus 
wykształcenia (wymóg wyższego 
wykształcenia i/lub ukończenie do-
datkowych szkoleń zawodowych). 
Od prawie dziesięciu lat przybywa 
techników z wyższym wykształce-

Z pewnością każdy z nas monito-
rował wydarzenia ze stycznia br. 
dotyczące kwestii refundacji leków. 
Mająca wejść w życie nowa ustawa 
refundacyjna była znana i oprote-
stowana przez Naczelną Radę Ap-
tekarską i Naczelną Radę Lekarską 
jeszcze przed wydaniem aktów wy-
konawczych jej dotyczących. Został 

Arkadiusz Rutkowski

A

by stanowisko 
naszego środowiska 

traktowano poważnie, nie-
zbędna jest ranga zawodu 
zaufania publicznego, co jest 
niemałym przywilejem 
nadawanym na podstawie 
ustawy, a wynikają z niego 
konkretne prawa i obowiązki. 

powołany specjalny zespół ds. zmian 
ustawy refundacyjnej, mający spo-
tkać się z przedstawicielami Mini-
sterstwa Zdrowia. W momencie wej-
ścia ustawy w życie lekarze przeciw-
stawili się nałożonemu obowiązkowi 
weryfikacji statusu ubezpieczenia 
oraz taksowania recept, wystawia-
jąc recepty z napisem „Refundacja 
do decyzji NFZ”. Część aptek wobec 
zaistniałej sytuacji i niejasnych prze-
pisów nie podpisała umów z NFZ. 
Zdecydowane stanowisko środowi-
ska lekarzy i aptekarzy doprowadzi-
ło ostatecznie do: nowelizacji usta-
wy refundacyjnej w kwestii leków 
refundowanych, zniesienia kar dla 
lekarzy, którzy niewłaściwie wypisy-
wali recepty, wprowadzenia abolicji 
dla aptekarzy realizujących recepty 
z błędami przed dniem wejścia w ży-
cie nowelizacji oraz prawie do dy-

Ze względu na brak legalnej defi nicji 

zawodów zaufania publicznego 

istnieją 

poważne 

trudności

 z określeniem 

pełnego katalogu 

tego rodzaju

profesji. 

fot. Thinks

tock

background image

1

/ 2 0 1 2

89

M A G A Z Y N

niem, a wielu z nas doskonali swoje 
umiejętności na licznych kursach 
zawodowych.

Zawodami zaufania publiczne-

go są takie, które zawsze polega-
ją na świadczeniu pomocy innym 
ludziom, są istotne dla obywateli, 
poczynając od ratowania wartości 
najcenniejszych (zdrowia, a nawet 
życia), poprzez rozmaite dobra oso-
biste i materialne, osiągnięcia inte-
lektualne, a kończąc na ochronie 
dóbr o innym charakterze, często 
czysto emocjonalnym. Z tych też 
względów świadczenie tego typu 
pomocy jest traktowane jako pewna 
służba publiczna, a nie działalność 
nastawiona na zysk. Choć pacjenci 
często nie mają pojęcia o naszym ist-
nieniu, głównym wytwórcą, rzeźbia-
rzem nowego uśmiechu, jest technik 
dentystyczny.

Kolejnym istotnym elementem re-

lacji między wykonującym zawód 
a odbiorcą usług jest zachowanie 

w tajemnicy informacji o charakte-
rze intymnym, uzyskanych w toku 
czynności zawodowych. Wymaga-
ny jest więc wysoki poziom etyki. 
Tak też się dzieje w naszym zawo-
dzie. Obsługujemy potrzeby ludz-
kie, co wiąże się z przyjmowaniem 
określonych informacji ze strefy ży-
cia osobistego. Zarówno pacjenci, 
z którymi mamy osobisty kontakt 
w gabinecie, jak i lekarze z nami 
współpracujący mają do nas pod tym 
względem pełne zaufanie.

Ważną przesłanką, którą ustawo-

dawca bierze pod uwagę przy de-
cyzji o zakwalifikowaniu danego 
zawodu do zawodów zaufania pu-
blicznego, jest nie tylko sam zawód 
(jego cechy), lecz stan (stopień) jego 
zorganizowania i wykazywany przez 
dane środowisko poziom deontolo-
giczny. Ustawodawca analizuje, czy 
grupie osób wykonujących dany za-
wód można powierzyć wykonywanie 
w imieniu własnym funkcji władz-

twa publicznego – „w granicach in-
teresu publicznego i dla jego ochro-
ny”. Z poziomem moralnym wśród 
techników dentystycznych bywa 
różnie. Brakuje jedności, współpra-
cy oraz współodpowiedzialności 
wewnątrzzawodowej, czego nie mo-
żemy powiedzieć o lekarzach denty-
stach. Nasze organizacje nie radzą 
sobie z tymi problemami, a rozpro-
szenie techników i zróżnicowana 
przynależność nie sprzyjają możli-
wości decydowania o ich dalszych 
losach. 

W moim odczuciu to PTTD z po-

nad 25-letnim doświadczeniem, do-
brymi kontaktami ze środowiskiem 
lekarskim oraz odpowiednio rozbu-
dowaną strukturą ogólnopolską po-
winno pokierować zawodem technik 
dentystyczny i dążyć do utworzenia 
samorządu zawodowego. 

KONTAKT

Wyższa Szkoła Edukacji i Terapii w Poznaniu

tel. kom. 509 213 079


Document Outline