Agresja i
przemoc
Wykład 5
Wstęp do psychologii
społecznej
Studia zaoczne
Semestr letni 2002/2003
Dr hab. Anna Kwiatkowska, prof. SWPS
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W5_l: Agresja
2
Plan wykładu
1.
Czym jest agresja?
2.
Różnice kulturowe i płciowe.
1.
Kultura.honoru
2.
Czynniki demograficzne
3.
Płeć a formy agresji
3.
Pochodzenie agresji
1.
Agresja wrodzona
1.
teorie instynktu,
2.
teorie ewolucyjne,
3.
czynniki biologiczne.
2.
Agresja wyuczona
1.
Nagradzanie i karanie
2.
teoria uczenia się społecznego
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W5_l: Agresja
3
Czym jest agresja?
Przypadkowe zranienie kogoś?
Natarczywe namawianie do kupienia jakiegoś
produktu?
Ugryzienie kogoś w szyję?
Klaps dany dziecku?
Rzucenie w kogoś kamieniem, ale chybienie?
Obrażanie, obrzucanie wyzwiskami kogoś?
Morderstwo dla zdobycia pieniędzy?
Wynajęcie kogoś w celu uszkodzenia kolana rywala
sportowego?
Uderzenie kogoś pod wpływem silnych emocji?
Celowe nie udzielenie pomocy?
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W5_l: Agresja
4
Definicja i formy agresji
Agresja – działanie, którego celem jest
spowodowanie psychicznej lub fizycznej
szkody osobie, która sobie tego nie życzy.
Formy agresji
Instrumentalna – stosowana jako środek do
uzyskania jakiegoś celu,
np. uderzenie jako sposób zwrócenia na siebie uwagi,
wynajęcie płatnego mordercy, w samoobronie
Emocjonalna (gniewna) – celem jest samo
szkodzenie, poprzedza ją emocja gniewu,
np. pod wpływem impulsu, zabójstwo w afekcie, walki
pseudokibiców
Obie formy często trudne do odróżnienia.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W5_l: Agresja
5
Przemoc na świecie:
liczba morderstw na 100 000 osób
(dane z r. 1994)
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W5_l: Agresja
6
Kultura honoru
Różnice płciowe i kulturowe mogą być częściowo
związane
z różnicami w zakresie praktyk socjalizacyjnych (nagradzanie i
karanie, modelowanie, wzmacnianie norm i ról).
Kultura honoru (np. Włochy, Hiszpania, Ameryka
Łacińska, Południe w USA)
Honor jako szczególna wartość, zwłaszcza dla mężczyzn, i
agresja jako właściwy sposób obrony honoru
„Mężczyzna ma prawo zabić w obronie swojej rodziny / w obronie
swojego honoru”.
Wyższe wskaźniki przemocy w Stanach Południowych niż w
Północnych USA (Nisbett i Cohen, 1996).
Eksperyment Cohena i in. (1996):
reakcje studentów pochodzących z Południa i Północy na
„obrazę”.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W5_l: Agresja
7
Obraza, agresja i kultura honoru
(Cohen i in., 1996)
Ocena męskości
3
3,1
3,2
3,3
3,4
3,5
3,6
Kontr Obraza
PN
PD
Poziom
testosteronu
3
5
7
9
11
13
15
Kontr Obraza
PN
PD
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W5_l: Agresja
8
Społeczeństwa (25) bez przemocy
(Bruce Bonta, 1997):
Podstawowe zasady:
Kooperacja we wszystkich dziedzinach życia i odrzucenie
współzawodnictwa, rywalizacji.
Przykłady:
Amisze, Hutteryci, Mennonici w USA
Chewongowie (Malaje) – brak słów na oznaczenie agresji,
kłótni, wojny
Ifalucy (Mikronezja) – najbardziej agresywne zachowanie:
„dotknięcie czyjegoś ramienia ze złością”.
Mieszkańcy Bali - podczas 4-letniego pobytu badacze nie
zauważyli ani jednego aktu agresji
Inuici (regiony arktyczne) – używają efektywnych strategii
kontroli agresji; wysoki poziom lęku przed agresją
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W5_l: Agresja
9
Agresja jako instynkt
Zygmunt Freud (1920):
Instynkt śmierci - głębokie, nieświadome pragnienie ucieczki
od życia poprzez autodestrukcję;
Instynkt śmierci jest antagonistyczny wobec instynktu życia;
Agresja skierowana przeciwko innym jest chwilowym
przezwyciężeniem instynktu śmierci (agresji wobec siebie).
Konrad Lorenz (1966):
Instynkt śmierci i instynkt życia są wobec siebie
komplementarne.
Agresja zapewnia większe szanse przeżycia jednostki:
aby mieć dostęp do ograniczonych zasobów (żywności,
terytorium, partnera), należy walczyć z konkurentami.
Selekcja naturalna promuje osobników z silnym instynktem
agresji.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W5_l: Agresja
10
Psychologia ewolucyjna
Ważniejsze jest przetrwanie genów niż przetrwanie
pojedynczego osobnika.
Najwcześniejsze walki między mężczyznami toczyły się
nie o żywność czy terytorium, lecz o kobiety, czyli o
sukces reprodukcyjny.
Mężczyźni walczą ze sobą, ponieważ
kobiety preferują partnerów o wysokim statusie społecznym,
agresja jest odpowiednim środkiem do zdobycia i utrzymania
wysokiego statusu.
Wg D. Bussa i in.,
największe prawdopodobieństwo wystąpienia agresji między
mężczyznami istnieje w sytuacjach kwestionowania statusu,
pozycji dominującej, „męskiego Ego” (np. poniżanie,
wywoływanie zazdrości seksualnej itp.).
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W5_l: Agresja
11
Czynniki biologiczne
Testosteron – hormon męskości
Wysoka pozytywna korelacja między poziomem testosteronu a
poziomem agresji (badania na różnych populacjach: studenci,
młodzi, starzy, z chorobą Alzheimera, więźniowie i in.).
Korelacja może oznaczać
Testosteron zwiększa poziom agresji,
Zachowania agresywne (również aktywność fizyczna) podwyższają
poziom testosteronu w organizmie,
Inny czynnik, np. stres, jednocześnie wpływa na podwyższenie
poziomu testosteronu i poziomu agresji.
Badania nad osobami poddanymi kuracji hormonalnej
(transseksualiści) potwierdzają zależność.
Serotonina – neurotransmiter
Obniża poziom agresji: osoby agresywne mają niższy poziom
serotoniny.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W5_l: Agresja
12
Uczenie się agresji: nagradzanie
Czynniki wrodzone (genetyczne, biologiczne) mają
istotny udział w zachowaniach agresywnych;
ważne jest także doświadczenie (uczenie się
agresji).
Zachowania agresywne mogą zostać wyuczone,
jeśli są nagradzane (Bandura, 1973).
Nagrody
Jako wzmocnienia pozytywne: agresja produkuje efekty
pożądane przez agresora (np. dziecko zdobywa zabawkę
poprzez agresję),
Jako wzmocnienia negatywne: agresja przeciwdziała
wystąpieniu efektów niepożądanych (np. dziecko broni się
przed ośmieszaniem go przez kolegów).
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W5_l: Agresja
13
Uczenie się agresji: karanie
Kary za zachowania agresywne traktowane są jako właściwy
środek redukowania agresji.
Kary są efektywne, jeśli
następują bezpośrednio po niepożądanym zachowaniu,
są odpowiednio wysokie,
są spostrzegane jako sprawiedliwe i legalne (wymierzane przez
właściwą osobę).
Kary spostrzegane jako niesprawiedliwe, wymierzane arbitralnie,
mogą prowokować chęć odwetu nakręcając spiralę agresji.
Karanie dostarcza także modelu do naśladowania.
Istnieje pozytywna korelacja między otrzymywaniem kar
cielesnych w dzieciństwie a poziomem agresji.
Kary cielesne wymierzane przez rodziców, kiedy między
dzieckiem a rodzicami istnieją ciepłe, wspierające relacje, nie
muszą prowadzić do wzrostu agresywności ( Deater-Deckard i in.,
1998).
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W5_l: Agresja
14
Teoria uczenia się społecznego
Alberta Bandury (1977)
Uczymy się nie tylko dzięki bezpośredniemu
doświadczeniu, lecz także obserwując zachowania
innej osoby (modela).
Eksperyment (Bandura i in., 1961):
dzieci obserwujące agresywne zachowania dorosłego wobec
lalki, były później bardziej agresywne niż dzieci obserwujące
dorosłego spokojnego zachowującego.
Agresywne modele mają większy wpływ, jeśli
dzięki agresji osiągają pożądane cele,
i nie ponoszą kary za zachowania agresywne.
Obserwowanie modeli zachowujących się agresywnie
kształtuje bardziej pozytywne postawy wobec agresji,
Umożliwia wygenerowanie skryptów agresywnego zachowania,
które mogą być później aktywizowane automatycznie.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W5_l: Agresja
15
Słowa kluczowe / Literatura
Agresja
instrumentalna
Agresja emocjonalna
Instynkt śmierci
Testosteron -
serotonina
Uczenie się społeczne
Kultura honoru
Frustracja
Przemieszczenie
Katarsis
Aronson, E. I in.
(1997). Psychologia
społeczna. Serce i
umysł. R. 12. Agresja:
dlaczego ranimy
innych ludzi.