Władza,
posłuszeństw
o,
autorytaryzm
Wykład 8
Wstęp do psychologii
społecznej
Studia zaoczne
Semestr letni 2002/2003
Dr hab. Anna Kwiatkowska, prof. SWPS
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W8_let: Władza
2
Plan wykładu
1.
Eksperyment Milgrama: czynniki warunkujące
posłuszeństwo wobec autorytetu
1.
Czynniki związane z posłusznym wykonawcą
2.
Czynniki związane z osobą obdarzoną autorytetem
3.
Czynniki związane z ofiarą
4.
Czynniki związane z procedurą
2.
Norma posłuszeństwa wobec autorytetu.
3.
Od posłuszeństwa w warunkach laboratoryjnych do
ludobójstwa.
4.
Czynniki umożliwiające stawianie oporu
1.
Efekt reaktancji i wsparcie grupy
2.
Systematyczne przetwarzanie informacji
5.
Teoria kontinuum wpływu społecznego Bibba Latane
.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W8_let: Władza
3
Posłuszeństwo
„Dużo więcej zbrodni na świecie popełniono w
imię posłuszeństwa niż w imię rebelii” – C.P.Snow
Posłuszeństwo – zmiany w zachowaniu
wymuszone przez polecenia osoby posiadającej
autorytet (władzę).
Ludzie są uczeni od urodzenia posłuszeństwa
wobec przełożonych i rzadko je kwestionują.
Posłuszeństwo może być wymuszone nawet przy
pomocy symbolu władzy, np. tytuł, mundur,
pieczątka itp.
Eksperyment Bickmana (1974) – osoba ubrana w
mundur straży miejskiej lub bez munduru wydawała
przechodniom różne kłopotliwe polecenia.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W8_let: Władza
4
Eksperyment Stanleya Milgrama
(1963)
Charakterystyka eksperymentu w wersji standardowej:
Sceneria: laboratorium w Yale University
Cel przedstawiony badanemu: wpływ kar na uczenie się; badany w
roli „nauczyciela”, „uczeń” jest współpracownikiem
eksperymentatora.
Zadanie: zapamiętywanie listy par słów.
Kary: szoki elektryczne od 15 do 450 voltów; po każdej odpowiedzi
nieprawidłowej intensywność szoków ma wzrastać o 15 voltów.
„Nauczyciel” i „uczeń” w oddzielnych pokojach.
„Uczeń” i jego reakcje widoczne są przez szybę.
Reakcje „ucznia” wskazują, iż otrzymywane szoki są bardzo
bolesne, nawet zagrażające zdrowiu i życiu.
Eksperymentator obecny w pokoju „nauczyciela”.
W sytuacjach, gdy „nauczyciel” ma wątpliwości co do karania
„ucznia”, eksperymentator stanowczo żąda kontynuowania
procesu uczenia.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W8_let: Władza
5
Procent osób wykazujących całkowite
posłuszeństwo (450 V)
0
10
20
30
40
50
60
70
Grupa kontrolna
Standard - mężczyźni
Standard - kobiety
Budenek biurowy
Zwykła osoba
Eksperymentator
nieobecny
Ofiara w tym samym
pokoju
Ob. musi dotknąć
ofiary
Inni protestują
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W8_let: Władza
6
Posłuszny sprawca?
Odpowiedź: Nie, albowiem
W grupie kontrolnej (eksperymentator nie wywierał
nacisku na kontynuowanie) badani odmawiali
karania we wczesnej fazie eksperymentu.
Badani wykonywali polecenia niechętnie, z dużym
dyskomfortem, w napięciu (oznaki silnego
wzburzenia, nawet konwulsje).
Badanie w wersji standardowej powtarzane na
różnych grupach wiekowych i w różnych krajach
dawało te same efekty.
Jednak niektórzy ludzie są bardziej skłonni do
posłuszeństwa: osobowość autorytarna.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W8_let: Władza
7
Czynniki związane z osobą
wymagającą posłuszeństwa
Eksperymentator w laboratorium psychologicznym nie miał
faktycznej władzy nad badanym (nie był np. policjantem, sędzią,
szefem, ojcem itp.).
Najważniejsze czynniki wpływające na posłuszeństwo
Fizyczna obecność eksperymentatora
Wskaźniki posłuszeństwa niższe (20 - 21%), gdy eksperymentator
wydawał polecenia przez telefon
Badani oszukiwali (włączali ten sam 15-voltowy przełącznik), gdy
eksperymentator nie patrzył.
Osoba obdarzona autorytetem
Fakt, iż eksperymentator – profesor prestiżowego uniwersytetu - był
spostrzegany jako osoba uprawniona do wydawania poleceń (legalność władzy)
Wskaźniki niższe, gdy profesora zastępowała zwykła osoba
Wskaźniki niższe, gdy eksperyment przeniesiono do zwykłego budynku
biurowego
(z budynku uniwersytetu Yale do budynku Towarzystawa Badaczy w
Bridgeport, Connecticut).
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W8_let: Władza
8
Czynniki związane z ofiarą:
dystans emocjonalny
Fizyczna separacja ofiary od sprawcy
umożliwia dystansowanie się emocjonalne od
konsekwencji swoich czynów
Np. Eichmann wysyłał ludzi na śmierć
podpisując dokumenty; naloty NATO na
Bałkanach.
Wskaźniki posłuszeństwa w eksperymencie
Milgrama spadały, gdy
istniała bliskość przestrzenna, ofiara była w tym
samym pokoju co sprawca (do 40%)
Badany miał fizyczny kontakt z ofiarą: musiał użyć
siły, aby „uczeń” włożył rękę w odpowiednie
urządzenie i odebrał szok elektryczny (do 30%).
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W8_let: Władza
9
Czynniki związane z procedurą
Procedura redukowała do minimum osobistą
odpowiedzialność badanego za los ofiary.
Wskaźniki posłuszeństwa spadały, gdy badany był
odpowiedzialny za karanie.
Ludzie często zajmują środkowe miejsce w hierarchii służbowej,
co zmniejsza ich odpowiedzialność i separuje od konsekwencji
(np. w wojsku, otrzymują rozkazy „z góry” i przesyłają je „w
dół”).
Kilham i Mann (1974): badany w roli „posłańca” (przyjmował
polecenia od eksperymentatora i przekazywał je „wykonawcy”) był
bardziej posłuszny niż badany w roli „wykonawcy”.
Procedura wymagała stopniowej eskalacji karania
Technika wielokrotnej „stopy w drzwiach”: badani rozpoczynali
od słabych szoków i zwiększali je o „zaledwie” 15 volt.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W8_let: Władza
10
Konkluzje z badań Milgrama
Dostarczają wiedzy pozwalającej lepiej zrozumieć
zachowania ludzi wypełniających polecenia
przełożonych, ale nie wyjaśniają zbrodniczej
działalności np. nazistów.
Nie wyjaśniają, jak funkcjonują ludzie o zaburzonej
osobowości, lecz jak funkcjonują zwykli ludzie w
pewnych okolicznościach.
Pokazują, jak łatwo spełniamy polecenia
przełożonych.
Pokazują, jak bardzo nie doceniamy swojej
podatności na uleganie takim poleceniom.
Pokazują, w jak dużym stopniu naszymi
zachowaniami rządzi sytuacja.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W8_let: Władza
11
Norma posłuszeństwa
wobec przełożonych
Norma ta przewiduje, że należy wykonywać polecenia wydawane
przez osoby obdarzone legalnym autorytetem (legalną władzą).
Legalność (uprawnienia, legitymacja) jest nadawana przez grupę:
grupa zgadza się, by dana osoba wydawała polecenia i zgadza się
polecenia te wykonywać.
Autorytet (władza) jest atrybutem statusu (pozycji) w grupie, a nie
atrybutem osoby.
Norma posłuszeństwa jest przestrzegana, gdy osoba wymagająca
posłuszeństwa (przełożony):
Ma uprawnienia do sprawowania władzy (legalność),
Ponosi całkowitą odpowiedzialność za daną sytuację,
Norma posłuszeństwa jest dostępna („Musisz to zrobić”, „Sytuacja tego
wymaga” )
Inne normy są mniej dostępne, np. norma „nie krzywdzić innych”.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W8_let: Władza
12
Norma posłuszeństwa w instytucjach
Norma posłuszeństwa jest obecna i przestrzegana w
biurokratycznych, hierarchicznie zorganizowanych organizacjach,
np. w wojsku, w szpitalach, w szkołach
.
Wojsko:
Żołnierze są uczeni posłuszeństwa wobec przełożonych.
W wojsku amerykańskim uznaje się, że nawet Marines mogą
sprzeciwić się wykonaniu niewłaściwych rozkazów. Ale nikt ich nie
uczy, jak rozpoznawać rozkazy nielegalne, czy niemoralne.
Szpital- Hofling i in. (1966)
Rzekomy „lekarz” telefonicznie wydał polecenie 22 pielęgniarkom z
różnych szpitali podania leku pacjentowi (20 mg Astrogenu).
Podporządkowanie się poleceniu naruszało wiele ważnych norm:
Polecenie powinno być wydane osobiście przez lekarza, a nie telefonicznie,
Lek nie był lekiem rutynowo przepisywanym na danym oddziale.
Dawka była dwukrotnie wyższa niż zalecana.
Lekarz nie był znany pielęgniarce.
Wynik: Tylko jednak pielęgniarka odmówiła
.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W8_let: Władza
13
Od posłuszeństwa w laboratorium ...
Strategie wpływu: eskalacja, pułapka, rutyna
Norma społecznego zaangażowania („niska piłka” – angażuję się w
zadanie, które początkowe wydaje się łatwe i nieszkodliwe)
Początkowe zaangażowanie wspierane jest akceptacją władzy legalnego
przełożonego (coraz trudniej jest odmówić)
Posłuszeństwo w początkowej fazie nie daje podstaw, by odmówić w
dalszej (jeśli zgodziłem się na szok 45 V, dlaczego mam się nie zgodzi na
60 V?)
Usprawiedliwianie siebie i oskarżanie ofiary
Dysonans poznawczy między obrazem siebie a zachowaniem
Robię to dla czyjegoś dobra, ojczyzny, pokoju, demokracji, wartości
Ofiara zasługuje na to, co ją spotyka (wiara w świat sprawiedliwy)
Wrogość i dewaluacja grupy obcej
Dehumanizacja grupy obcej – normy społeczne nie muszą być
przestrzegane.
Dehumanizacja przez odmawianie grupie obcej odczuwania uczuć
wyższych (Leyens i in., 2000).
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W8_let: Władza
14
Stawianie oporu i rebelia
Efekt reaktancji
Reakcja na ograniczenie swobody wyboru,
Nie pojawia się, gdy akceptujemy władzę jako legalną i
właściwą.
Wsparcie grupy
Wskaźniki posłuszeństwa w eksperymencie Milgrama
spadły do 10%, gdy badany był świadkiem odmowy użycia
szoków przez dwóch innych „uczestników”.
Systematyczne przetwarzanie informacji: „muszę to
przemyśleć”
W jaki sposób normy są używane przeciwko tobie (np.
norma posłuszeństwa, odpowiedzialności za instytucję itp.)?
Czy ta osoba może (ma prawo) wydawać ci polecenia?
Czy musisz akceptować podaną ci definicję sytuacji (np. czy
rzeczywiście ktoś ci robi przysługę i wpadasz w pułapkę
normy wzajemności)?
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W8_let: Władza
15
Teoria wpływu społecznego
Bibba Latane
Ogólny wpływ innych ludzi na jednostkę jest
funkcją:
Siły źródła wpływu (status, kompetencje, relacje między
osobami)
Bezpośredniości (bliskość w czasie i przestrzeni),
Liczby źródeł (tylko do pewnego punktu)
Prawdopodobieństwo wystąpienia oporu jest
wyższe, jeśli
Wpływ jest rozproszony pomiędzy wiele obiektów (wpływ
jest słabszy, gdy jednostka może mieć sprzymierzeńców)
Obiekty poddane wpływowi tworzą pewne „wiązki”
(zbiory, grupy osób, najczęściej zgodne z położeniem w
przestrzeni).
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W8_let: Władza
16
Słowa kluczowe / Literatura
Posłuszeństwo
Norma
posłuszeństwa
Władza legalna
Opór
Teoria wpływu
społecznego
Aronson i in. (1997).
Psychologia
społeczna. R. 7.
Konformizm:
wpływanie na
zachowanie.
Doliński, D. (2000).
Psychologia wpływu
społecznego. R. 8.
Wrocław: Ossolineum.