Sprawiedliwoś
ć społeczna
Wykład 4
Wstęp do psychologii
społecznej
Studia zaoczne
Semestr letni 2002/2003
Dr hab. Anna Kwiatkowska, prof. SWPS
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
2
Plan wykładu
1.
Spostrzeganie sprawiedliwości i niesprawiedliwości
społecznej
1.
Pojęcie sprawiedliwości społecznej
2.
Paradygmaty badawcze
2.
Teoria relatywnej deprywacji
1.
Deprywacji osobista i fraternalistyczna (braterska).
2.
Źródła deprywacji relatywnej
3.
Deprywacja a rozruchy społeczne
3.
Rodzaje sprawiedliwości społecznej
1.
Sprawiedliwość dystrybucyjna, proceduralna i interpersonalna.
2.
Reguły dystrybucji (słuszności, równości, potrzeby)
4.
Spostrzeganie niesprawiedliwości
5.
Wiara w świat sprawiedliwy i wiara w świat niesprawiedliwy
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
3
Zysk czy sprawiedliwość?
Problem:
W jaki sposób sądy o tym, co jest
słuszne i sprawiedliwe, wpływają na
oceny i zachowania ludzi w interakcjach,
tj. na subiektywną satysfakcję z
funkcjonowania w kontaktach z innymi
ludźmi?
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
4
Subiektywna satysfakcja
Subiektywna satysfakcja może dotyczyć
wyników swojej pracy:
zapłata za pracę, za włożony wysiłek, za poświęcony czas, za
wykorzystane talenty i kompetencje,
działalności władzy:
konkretne decyzje władz lokalnych, partii, rządu, również stylu
sprawowania władzy (demokratyczny, autokratyczny),
panujących w społeczeństwie reguł
zasady wymiany, zasady wspólnotowe, porządek
demokratyczny, hierarchiczny itp.
Subiektywna satysfakcja
nie jest zależna wyłącznie od maksymalizacji osobistego
zysku,
jest zależna także od przekonań co do tego, co jest słuszne
i sprawiedliwe (fair).
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
5
Badania nad spostrzeganiem
sprawiedliwości (1)
Podejście socjologiczne
Jaques, 1961
Przeprowadzanie wywiadów typu klinicznego z ludźmi zajmującymi
odpowiedzialne stanowiska
Malewski, 1957
Badanie ankietowe postaw pracowników warszawskich zakładów
wobec zróżnicowania płac
Podejście fenomenologiczne
Mikula, 1986
Badani opisują swoje własne doświadczenia w sytuacji bycia ofiarą
niesprawiedliwości lub bycia świadkiem takiego zdarzenia;
Paradygmat eksperymentalny
Skarżyńska, 1985).
Stwarzanie sytuacji podziału dóbr lub prezentacji badanym wcześniej
dokonanych podziałów (rzeczywistych lub wymyślonych);
studiowanie czynników wpływających na wybór określonego podziału.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
6
Teoria relatywnej deprywacji (RD)
Spostrzeganie negatywnej rozbieżności
pomiędzy aktualnym a oczekiwanym statusem ekonomicznym lub
posiadaniem innych dóbr (Rupert Brown).
Subiektywne odczucia nie muszą być dokładnym
odzwierciedleniem stanu obiektywnego
:
Interpretacja swojej sytuacji może być różna od stanu obiektywnego (np.
obiektywnego ubóstwa), chociaż w praktyce oba zjawiska mogą być ze
sobą skorelowane.
Pierwsze dane dotyczące RD pochodzą z obserwacji żołnierzy
amerykańskich w czasie II wojny światowej:
Morale żołnierzy z jednostki o wysokim prawdopodobieństwie awansu było
niższe niż tych z jednostki o niskim prawdopodobieństwem awansu.
Nie każda rozbieżność między stanem faktycznym a
oczekiwanym generuje poczucie deprywacji
.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
7
Rodzaje relatywnej deprywacji
Deprywacja może istnieć na poziomie
indywidualnym (osobista) i
na poziomie grupowym (fraternalistyczna,
braterska) (Runciman).
Poczucie kontroli jednostki nad swoim
losem wpływa na to,
czy stan relatywnej deprywacji zostanie
przekształcony w zachowanie skierowane na
redukcję deprywacji (Crosby, 1976).
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
8
Źródła relatywnej deprywacji
Wcześniejsze doświadczenia
Wcześniejsze doświadczenia wyższych standardów
życia generuje oczekiwanie polepszenia warunków w
przyszłości (Davies, 1962).
Źródła historyczne wykazują, że rewolucje mają
miejsce nie po okresie obiektywnej deprywacji, lecz
po okresie względnego rozkwitu społeczeństwa,
kończącego się nagłym pogorszeniem.
Porównania społeczne, zwłaszcza z innymi
podobnymi.
Jeżeli inne osoby lub inne grupy cieszą się lepszą
pozycją, niekorzystne porównania mogą prowadzić
do RD.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
9
Deprywacja a rozruchy społeczne
Teoria RD wyjaśnia, kiedy występują rozruchy:
Największe rozruchy na tle rasowym w USA miały
miejsce w latach 60-tych, kiedy sytuacja
Afroamerykanów dramatycznie się poprawiła, ale
dalszy wzrost nie był tak szybki.
Wyjaśnia też, kto jest skłonny do brania udziału
w rozruchach:
Osoby, którym powodzi się relatywnie lepiej, np.
Afroamerykanie lepiej wykształceni, bogatsi i
zajmujący lepszą pozycję na rynku pracy porównują
siebie do jeszcze lepiej prosperujących Białych, co
rodzi poczucie relatywnej deprywacji.
Bogatsi Afroamerykanie mieli większe poczucie
podobieństwa do bogatych Białych niż do biednych
Czarnych.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
10
Deprywacja osobista i braterska
Deprywacja osobista (porównanie z innymi osobami)
Skorelowana z symptomami stresu i złym stanem zdrowia.
Deprywacja braterska (porównanie z innymi grupami – na
podstawie płci, rasy, wieku, religii, narodowości,
niepełnosprawności).
Związana z postawami politycznymi i z różnymi formami protestu
kolektywnego
.
Jednostka
może mieć jednocześnie poczucie deprywacji osobistej i braterskiejj,
może czuć się osobiście deprywowana bez względu na
przynależność grupową,
może mieć poczucie deprywacji braterskiej, ale nie doświadczać
deprywacji osobiście – bardzo częsty przypadek,
np. „Kobiety są dyskryminowane, ale ja osobiście – nie.”
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
11
Ograniczenia teorii RD
Nie wiadomo, na czym polega wybór odpowiedniej
grupy porównawczej i od czego zależy wybór dymensji
porównawczej.
Crosby (1982): Pracujące kobiety, mimo że ich sytuacja w
przedsiębiorstwie jest gorsza niż mężczyzn, nie porównują
siebie do mężczyzn, lecz do kobiet, którym powodzi się
gorzej.
Nie wiadomo, jakie jest powiązanie
między subiektywnym poczuciem deprywacji a
podejmowaniem odpowiednich zachowań (akcji
kolektywnych) w celu zmniejszenia deprywacji.
Teoria RD nie wyjaśnia, skąd ludzie wiedzą, co im się
należy:
Np. czy zasługują na to samo co inni, czy jest coś, co
usprawiedliwia nierówności społeczne?
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
12
Rodzaje sprawiedliwości
Sprawiedliwość dystrybucyjna
Reguły dystrybucji (podziału, alokacji) szeroko
pojętych dóbr (materialnych i niematerialnych,
pozytywnych i negatywnych, praw, przywilejów,
kosztów, obowiązków itp.)
Sprawiedliwość proceduralna
Procedury, według których dobra są rozdzielane.
Sprawiedliwość interpersonalna
Dotyczy aspektów procesów alokacyjnych, które
nie są bezpośrednio związane ani z dobrami, ani z
procedurami, lecz ze sposobem traktowania ludzi
zaangażowanych w procesie dystrybucji.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
13
Sprawiedliwość dystrybucyjna (1)
Reguła słuszności (equity) (Adams, 1965;
Walster, Walster i Berscheid, 1978)
„Każdemu według zasług”
Warunek stosowania – konieczność rzetelnego
oszacowania indywidualnego wkładu
W przypadku naruszenia reguły słuszności (zbyt
niska zapłata) ludzie:
dostosowują swój wysiłek do otrzymywanej zapłaty
(pracują mniej) – przywracanie słuszności faktycznej;
dostosowują ocenę wysiłku włożonego w daną pracę
(praca łatwa, nie wymagająca wyższego wynagrodzenia)
– przywracanie słuszności psychologicznej.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
14
Sprawiedliwość dystrybucyjna (2)
Reguła równości (equality)
„Każdemu po równo”
Brak warunków wstępnych do jej stosowania.
Reguła „według potrzeb”
„Każdemu według potrzeb”
Warunek – znajomość indywidualnych potrzeb
Różnice kulturowe
W krajach indywidualistycznych przeważa reguła
słuszności
W krajach kolektywistycznych w stosunku do grupy
własnej przeważają reguły równości i potrzeb, zaś w
stosunku do grup obcych – reguła słuszności.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
15
Konsekwencje stosowania
reguł podziału
Reguła słuszności, np. wyższe wynagrodzenie dla lepiej
pracujących
Zwiększa motywację do pracy dobrych pracowników i do
pozostania w danej instytucji, zaś słabych pracowników do jej
opuszczenia.
Reguła równości, np. jednakowe premie dla wszystkich
Wzmacnia pozytywne uczucia między ludźmi, minimalizuje
relatywną deprywację, utrzymuje harmonię w grupie.
Reguła według potrzeb np. świadczenia socjalne
Zapewnia dobre samopoczucie członkom instytucji,
Z powodów pragmatycznych: zaspokojenie indywidualnych
potrzeb jednostek wiąże się z osiągnięciem sukcesu
grupowego.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
16
Sprawiedliwość proceduralna
(Thibaut i Walker, 1975)
Ocena procedur towarzyszących alokacji dóbr;
szczególnie istotna w ocenie władz i instytucji.
Przykłady procedur:
Dobór osób podejmujących decyzje o podziale (decydentów)
Ustalenie kryteriów wyboru określonej reguły podziału
Procedury kontroli decydentów i odbiorców dóbr
Procedury apelacji i dokonywania korekt
Dotrzymywanie umów i obietnic
Dostęp do informacji („procedury transparentne”)
Pozytywna ocena procedur alokacyjnych zależy od:
stabilności – stabilne w czasie i stosowane w podobny
sposób do wszystkich
sprawności
-
dają właściwe rezultaty przy niskich kosztach.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
17
Sprawiedliwość interpersonalna
(Bies, 1987)
Sposób traktowania osoby będącej celem dystrybucji
dóbr (odbiorcy).
Ocena sprawiedliwości interpersonalnej jest
determinowana motywacją do zachowania pozytywnej
samooceny (poczucia własnej wartości).
Kryteria oceny:
Odbiorca jest traktowany przez decydentów z szacunkiem,
Odbiorca ma możliwość otrzymania informacji co do
procedur i wyników dystrybucji,
Odbiorca jest traktowany uczciwie.
Sprawiedliwość interpersonalna ma większe znaczenie
dla jednostki, gdy odbiorcą jest ona sama niż gdy celem
dystrybucji jest inna osoba.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
18
Spostrzeganie niesprawiedliwości
Spostrzeganie niesprawiedliwości motywuje do
zmian relacji na bardziej sprawiedliwe czy słuszne
Przez rzeczywiste zachowania – manipulowanie wkładami i
korzyściami własnymi i partnerów lub przez ucieczkę od
niesprawiedliwej sytuacji
Przez zmiany w percepcji nakładów i korzyści swoich i
partnerów.
Stopień przykrości związany jest z atrybucją
przyczyn niesprawiedliwości
Niesprawiedliwość jest bardziej przykra, gdy:
Przyczyny lokowane są w czynnikach dyspozycyjnych
uczestników interakcji,
Przyczyny są bardziej stabilne i stałe niż doraźne, chwilowe,
Przyczyny są kontrolowane przez jedną i tą samą osobę.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
19
Wiara w świat sprawiedliwy
(Lerner, 1965)
Wiara w to, że ludzie zwykle dostają to, na co zasługują i
zasługują na to, co ich spotyka.
Lerner i Simmons (1966): obserwowanie ofiary
Wylosowana osoba (tj. osoba podstawiona) otrzymuje zadanie
pamięciowe.
Za popełniane błędy otrzymuje bolesne szoki elektryczne.
Jest oceniana przez obserwatorów (właściwe osoby badane)
jako osoba o niskich kompetencjach, mało wartościowa itp.
Carli i in. (1990): ocena ofiary gwałtu
Badani czytają historyjkę kobiecie zaproszonej przez szefa na
kolację z pomyślnym (szef się oświadcza) lub z niepomyślnym
zakończeniem (szef próbuje zgwałcić).
W pierwszej sytuacji kobieta i szef bardzo pozytywnie oceniani.
W drugiej sytuacji kobieta oceniona jako niemoralna i sama
sobie winna.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
20
Obronna funkcja wiary w świat sprawiedliwy
Przekonanie o sprawiedliwości świata pozwala
ludziom na traktowanie środowiska, w którym żyją,
jako stabilnego, przewidywalnego i kontrolowalnego:
nagrody spotykają człowieka uczciwego i pracowitego,
kary – ludzie mało wartościowych.
W przypadku otrzymywania informacji o
niesprawiedliwości, ludzie angażują się
w realne działania przywracające sprawiedliwy stan rzeczy,
np. udział w akcjach charytatywnych,
lub dokonują reinterpretacji sytuacji, np. deprecjacja ofiar
wypadków, ofiar AIDS, ofiar przemocy domowej itp.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
21
Wiara w niesprawiedliwość świata
(Doliński, 1993)
Funkcjonalność (walor obronny) wiary w świat
niesprawiedliwy:
Podstawa do powstrzymywania się od działań czaso- i
pracochłonnych („nie ma sprawiedliwości i profity zgarną
inni”).
Zachowanie dobrego mniemania o sobie („bogacą się tylko
cwaniacy i złodzieje”).
Usprawiedliwienie poniesionych porażek („szczęście omija
porządnych ludzi”).
Usprawiedliwianie antycypowanych porażek (strategia
samoutrudniania).
Człowiek nie ma stałej potrzeby wiary w świat
sprawiedliwy,
tylko ją czasem miewa;
miewa też potrzebę wiary w świat niesprawiedliwy.
Sem.let.2002/2003
Kwiatkowska/W4_l: Sprawiedl
iwość
22
Słowa kluczowe / Literatura
Relatywna deprywacja
Deprywacja osobista
Deprywacja fraternalistyczna
Sprawiedliwość dystrybucyjna
Sprawiedliwość proceduralna
Sprawiedliwość
interpersonalna
Reguła słuszności
Reguła równości
Reguła według potrzeb
Wiara w świat sprawiedliwy
Wiara w świat niesprawiedliwy
Skarżyńska, K. (1983).
Spostrzeganie sprawiedliwości.
[W:] X. Gliszczyńska (red.),
Człowiek jako podmiot życia
społecznego. Wrocław:
Ossolineum.
Doliński, D. (1993). Orientacja
defensywna. S. 55-74. W-wa: IP
PAN.
Manstead, A.S.R. I Hewstone,
M. (red. 1996). The Blackwell
Encyclopedia of Social
Psychology. S.571-576.Oxford:
Blackwell.