00:00:22:LISTONOSZ ZAWSZE DZWONI DWA RAZY
00:01:16:/To była boczna droga|/niedaleko Los Angeles.
00:01:19:/Jechałem autostopem z San Francisco|/do San Diego.
00:01:25:/Pół godziny temu|/złapałem okazję.
00:01:34:Dziękuję za podwiezienie i za to,|że nie wyśmiał pan
00:01:37:moich teorii na temat życia.
00:01:39:Nie dokończył pan.
00:01:41:Dlaczego wciąż szuka pan|nowych miejsc i nowych ludzi?
00:01:44:Bo mam nadzieję, że następna praca|będzie tą, której zawsze szukałem.
00:01:48:- Nie martwi się pan o przyszłość?|- Na to mam jeszcze czas.
00:01:51:Poza tym...
00:01:53:- Być może przyszłość zaczyna się tu.|- Powodzenia.
00:01:56:- Może jeszcze się zobaczymy.|- Dziękuję.
00:02:27:Co panu powiedział?
00:02:30:Mówię do niego:
00:02:32:"Parkowanie na środku drogi?|Co to za maniery?"
00:02:35:Wystarczyło, że powiedział|dwa słowa.
00:02:37:Dwa słowa?
00:02:38:"Prokurator okręgowy".
00:02:41:We własnej osobie.|Mieszka niedaleko stąd.
00:02:54:Witaj, przyjacielu.|Opowiem ci o pracy.
00:02:57:Potrzebuję po prostu|kogoś do pomocy.
00:03:00:Nie powinienem pracować.
00:03:04:- Nie wyglądasz na chorego.|- Chodzi o moje stopy.
00:03:07:Tak mnie swędzą, że nigdzie|nie mogę zagrzać miejsca.
00:03:11:Co dostanę do jedzenia?
00:03:13:Zrobię ci hamburgera.
00:03:16:Pokażę ci jak będziesz jadał|kiedy u mnie zostaniesz.
00:03:19:Znasz się na samochodach?
00:03:20:- Jestem urodzonym mechanikiem.|- Doskonale.
00:03:23:Siadaj.
00:03:26:Ta praca to żadne kokosy,
00:03:29:ale będziesz miał co jeść|i gdzie spać.
00:03:34:Porządne łóżko ze sprężynami.
00:03:37:Do tego świeże powietrze i słońce.
00:03:40:- Żyć nie umierać.|- Mogę spróbować.
00:03:44:Pewnie.
00:03:46:- Klient.|- Proszę iść, bo ucieknie.
00:03:49:- Przypilnuję hamburgera.|- Dziękuję.
00:04:21:To pani?
00:04:24:Owszem.
00:05:18:Tak jest, spalić to.|Powiem żonie, że pan zostaje.
00:05:22:Żonie?
00:05:47:Wyłącz to.
00:05:50:Zakłady energetyczne|już dość na nas zarabiają.
00:05:57:Ślicznie wyglądasz.
00:05:59:Dziękuję.
00:06:03:Nick...
00:06:05:Ten człowiek,|którego dziś przyjąłeś...
00:06:07:Frank?
00:06:09:Wszystko jedno.
00:06:11:Zapłać mu za tydzień|i odpraw go.
00:06:14:- Tygodniówka za nic?|- Poradzimy sobie bez niego.
00:06:18:Po co ten pośpiech?|Jest tani.
00:06:22:Wiesz, że rzeźnik|mnie oszukiwał?
00:06:24:Wiem.
00:06:25:Płaciłeś za mięso drugiej kategorii,|a dostawałeś trzecią.
00:06:28:Tak. Zaraz go podliczę.
00:06:48:Mój mąż powiedział,|że masz na imię Frank.
00:06:51:Zgadza się.
00:06:55:W tym domu czytać będziesz|dopiero po pracy.
00:07:00:Pani mąż powiedział,|że na dziś już skończyłem.
00:07:03:On jest tutaj szefem.
00:07:05:I to on cię zwolni,
00:07:07:jeżeli nie będziesz robił tego,|co ja ci każę.
00:07:10:O nic mnie pani|jeszcze nie poprosiła.
00:07:18:Pomaluj krzesła.
00:07:20:Dobrze.
00:07:23:Poszukam w gazecie|taniej farby.
00:07:27:Niczego taniego tam|nie znajdziesz.
00:07:32:Zajrzyj do szafki|pod ladą.
00:07:44:Wspaniale, jak mawia Nick.
00:07:47:Trzeba będzie kupić|w mieście pędzel.
00:07:50:Spójrz na najniższą półkę.
00:07:56:No proszę.|Kto by pomyślał?
00:08:03:Dlaczego zwlekała pani|z tym tak długo?
00:08:07:- Czekała pani na mnie?|- Nick oszczędzał tę farbę.
00:08:10:- Nie tylko farbę.|- Nie twój interes.
00:08:13:Nie mówię, że mój.
00:08:14:Tylko kiedy ja coś mam,|nie oszczędzam tego.
00:08:16:Po co malować|te krzesła?
00:08:19:Bo chcę, żeby to miejsce|porządnie wyglądało.
00:08:23:Proszę...
00:08:25:Jesteśmy ambitni.
00:08:31:Chcemy zarabiać dużo pieniążków|na eleganckie łaszki.
00:08:36:A może chcemy odłożyć nieco|na stare lata, dla siebie i mężusia?
00:09:16:/Przez kilka tygodni|/nawet na mnie nie spojrzała.
00:09:19:/Nie odezwała się do mnie słowem.
00:09:22:/Czułem się jak błazen,
00:09:24:/odgrywający komedię przed kobietą,|/która nie była mi przeznaczona.
00:09:27:/Dotknąłem jej czułego punktu.
00:09:30:/Za to mnie znienawidziła.
00:09:50:Klient chce, żeby umyć samochód.|Potrzebuję gorącej wody.
00:09:56:Trzeba zawiesić ten szyld.
00:09:58:- Nie trudź się.|- Żaden trud.
00:10:00:Wystarczy tylko drabina.
00:10:02:Nie chcę tego szyldu,|panie nadgorliwy.
00:10:04:Od dwóch lat|namawiam Nicka na nowy.
00:10:07:Może używa pani|nieodpowiednich argumentów.
00:10:10:Jak tam?|Chyba jesteś zakochany, Frank.
00:10:13:Prawie nie tknął obiadu.|I nie dostaje listów.
00:10:16:- Pewnie dziewczyna go rzuciła.|- Za gorąco na jedzenie.
00:10:19:Im silniejszy wiatr,|tym gorszy upał.
00:10:23:Bo to pustynny wiatr Santa Ana.
00:10:26:Może zawiozę szyld do naprawy?
00:10:32:Tak, do zakładów energetycznych.|Ostatnio naprawili za darmo.
00:10:35:I tak sporo na nim zarabiają.
00:10:38:Mówisz jak sprzedawca neonów.
00:10:40:Bo nowy kosztowałby|mniej niż benzyna,
00:10:43:ale nie w tym rzecz.
00:10:45:- Nie?|- Nie. Po co jest szyld?
00:10:49:Daje znać, że można tu|coś zjeść.
00:10:52:Szyld powinien pobudzać apetyt,|a ten zdecydowanie tego nie robi.
00:10:56:Może masz rację.
00:11:00:Ale teraz nie mam na to czasu.
00:11:05:Połknął haczyk.
00:11:08:Ja sprzedałbym wszystko|i każdemu.
00:11:12:To ty tak uważasz.
00:11:38:Powiedz mi...
00:11:40:Jak to się stało,|że wyszłaś za takiego faceta?
00:11:44:Nie twój interes.
00:11:46:Może mój.
00:12:08:Dlaczego Nick jest nie w humorze?
00:12:13:Chodzi o neon.
00:12:14:Martwi się, że będziesz mówił,|że to twój pomysł.
00:12:18:Tak?
00:12:19:To patrz.
00:12:24:Ten nowy neon|bije wszystkie na głowę.
00:12:27:- Chylę przed tobą czoło.|- Dlaczego?
00:12:29:Chciałem naprawiać|stary szyld,
00:12:31:a ty raz-dwa załatwiłeś|co trzeba i proszę!
00:12:33:Nowy szyld, jak malowany.
00:12:35:Dziękuję.|Pobudził twój apetyt?
00:12:39:- Nie, pragnienie.|- Więc świętujmy.
00:12:53:- Zaśpiewaj coś, Nick.|- Dobrze.
00:12:56:/Żaden ze mnie przystojniak|/Nic specjalnego
00:13:01:/Lecz szczęściarz ze mnie
00:13:06:/Bo u boku mego kobietkę mam|/Co za mną wprost szaleje
00:13:15:Zatańcz dla nas.|Cora świetnie tańczy.
00:13:19:Trochę mi niezręcznie|tańczyć samej.
00:13:22:Nastaw płytę to zatańczymy razem.
00:13:25:Zawsze jej powtarzam,|że jak każdy rozsądny mężczyzna,
00:13:29:nie mam rozumu w stopach.
00:13:33:- Może ja zatańczę z panią Smith?|- Świetnie, tańczcie.
00:13:39:- Wolę patrzeć na taniec.|- To głupie. Nie będziemy tu tańczyć.
00:13:43:Czekajcie.|Tu jest więcej miejsca.
00:13:47:Właściwie już zapomniałam|jak się tańczy.
00:13:50:Jesteś wspaniała|i dobrze o tym wiesz.
00:13:53:- Nie chcę tańczyć.|- Nie bądź niemądra. Baw się.
00:14:38:Za gorąco na tańce.
00:14:42:Zapomniałaś wyłączyć|nowy neon.
00:14:51:Chyba pojadę nad morze|popływać.
00:14:54:Świetnie.|Od miesiąca nigdzie nie byłaś.
00:14:58:- Nie pojedziesz ze mną?|- Nie.
00:15:01:Zostanę i wypiję jeszcze|za nowy neon.
00:15:18:Spokojnie.
00:15:21:Nick powiedział,|że nie ma nic przeciwko,
00:15:22:o ile ty się zgadzasz.
00:15:38:Nie siedźmy za długo w tej wodzie.|Chciałbym dożyć następnej kąpieli.
00:15:41:Bez obaw.|Kilka chwil zupełnie wystarczy.
00:16:39:Lubisz ciasto cytrynowe?
00:16:43:- Nie wiem.|- Upiekę ci takie jutro.
00:16:52:To ty, Coro?
00:16:54:Myślałem, że to klient|po benzynę.
00:16:57:- Martwiłeś się?|- Nie.
00:17:00:Nie spodziewałem się,|że wrócicie tak szybko.
00:17:03:Dobranoc, Frank.
00:17:11:Proszę, nie.
00:17:39:/Następnego ranka|/było tyle pracy,
00:17:41:/że ledwie miałem okazję|/na nią popatrzeć.
00:17:43:/Dopiero koło południa jak zwykle|/zrobiło się spokojnie,
00:17:46:/a Nick pojechał|/do Los Angeles.
00:18:36:Nicka znów coś ugryzło.
00:18:39:Tym razem pralnia go naciąga.
00:18:50:- Wracając do twojego pytania.|- Jakiego pytania?
00:18:55:Dlaczego wyszłam za Nicka.
00:18:57:Moja wersja brzmi:
00:18:58:Nick pojawił się w odpowiednim|momencie i to z obrączką w ręku.
00:19:02:Ślub był pierwszą rzeczą,|o której wspomniał.
00:19:04:A tobie to odpowiadało.
00:19:08:Nie masz pojęcia jak było.
00:19:10:Nie zrozum mnie źle,
00:19:14:ale zawsze byłam atrakcyjna...
00:19:17:I uganiało się za tobą|mnóstwo facetów.
00:19:20:Mnóstwo?
00:19:22:Wszyscy.
00:19:24:Odkąd skończyłam 14 lat
00:19:27:nie było mężczyzny,|który nie zwróciłby na mnie uwagi.
00:19:31:A kiedy pojawił się Nick
00:19:34:byłaś gotowa wyjść za każdego,|byle miał złoty zegarek.
00:19:37:Myślałam, że tak będzie najlepiej.
00:19:42:Mówiłam mu,
00:19:46:że go nie kocham.
00:19:48:Ale on twierdził,|że miłość przyjdzie z czasem.
00:19:50:Tak.
00:19:52:- Jednak nie przyszła.|- Chciałam z nim być.
00:19:55:I dlatego...
00:19:56:Dlatego wychodząc za niego,|przeszłaś na emeryturę.
00:19:59:Nigdy nie zdobyta.
00:20:03:Niezupełnie.
00:20:06:Już nie.
00:20:10:Co to?
00:20:12:Ktoś próbuje wejść.
00:20:16:Drzwi są zamknięte?
00:20:19:Zdaje się, że zamknąłem.
00:20:24:Ktokolwiek to był...
00:20:27:Poszedł sobie.
00:20:29:/Odchodzę z Frankiem.|/Kocham go. Cora.
00:20:42:- Szkoda, że Nick zabrał samochód.|- I tak nie moglibyśmy go wziąć.
00:20:46:Nie chciałabyś chyba|spędzić nocy w areszcie.
00:20:48:Kradzież żony to pestka|w porównaniu z kradzieżą samochodu.
00:21:48:- Chyba nie jesteś jeszcze zmęczona?|- Trochę.
00:21:51:Usiądźmy na chwilę.
00:21:58:Na pewno zaraz ktoś się zatrzyma.
00:22:02:Frank, jeżeli się rozwiodę,|nie dostanę ani centa.
00:22:05:- Twin Oaks będzie jego.|- I co z tego?
00:22:08:- Dokąd zmierzamy?|- Co za różnica? Dokądkolwiek.
00:22:12:- A wiesz gdzie to jest?|- To zależy od nas.
00:22:15:Nieprawda.|Dla mnie to tania knajpa.
00:22:17:A dla ciebie parking,|na którym będziesz harował
00:22:19:w kombinezonie z napisem|"super service".
00:22:21:Umarłabym, jeśli bym cię|w czymś takim zobaczyła.
00:22:24:Podobny nosiłem w Twin Oaks.
00:22:25:Ale to było u mnie.
00:22:27:Jesteś sprytny.
00:22:31:Mógłbyś być kierownikiem.
00:22:33:- Marzę o tym.|- Przestań.
00:22:36:Wstydzisz się swojego sprytu.
00:22:37:A ja wstydzę się|zaczynać znów od zera.
00:22:41:Chcesz wracać?
00:22:42:Chcę być kimś.
00:22:43:Jeśli teraz odejdę,|stracę wszystko.
00:22:49:Kocham cię, ale nie chcę,
00:22:55:żebyśmy zaczynali|jak para włóczęgów.
00:23:00:Wracam.
00:23:13:- Frank!|- Co znowu?
00:23:15:Zostawiłam Nickowi list.|Jeśli wróci przed nami...
00:23:18:- Gdzie go zostawiłaś?|- W kasie.
00:23:20:Świetnie. To pierwsze miejsce,|do którego zajrzy.
00:23:24:Autobus.|Zatrzymaj go.
00:24:10:Patrz, to Nick.
00:24:13:Uważaj!
00:24:18:Mało brakowało.
00:24:20:Może kiedyś tak się spije,|że zjedzie z drogi prosto w przepaść.
00:24:27:Nie mówisz poważnie?
00:24:29:Tylko żartowałeś.
00:24:33:Tak... żartowałem.
00:24:37:Oczywiście.
00:24:42:Muszę się przebrać.
00:25:07:Jestem na malutkim rauszu, wiesz?
00:25:11:Ale urobiłem tych|facetów z pralni.
00:25:15:I jeszcze zapłacili za piwo.
00:25:19:- Lepiej weź zimny prysznic.|- Tak, już idę.
00:25:23:Jestem lekko zawiany,|trochę bardziej niż latawiec.
00:25:30:Po coś się tak|wystroił?
00:25:36:Nie chcesz chyba odejść?
00:25:39:Co jest?|Jedzenie ci nie smakuje?
00:25:43:Może jeszcze się dogadamy.
00:25:53:Co tu robią te walizki?
00:25:56:- Spokojnie, Nick.|- Co chciałeś ukraść?
00:26:00:Chwileczkę!
00:26:03:Wziąłem cię z ulicy,|nakarmiłem,
00:26:07:a wystarczyło, że się odwróciłem,|ty mnie okradasz.
00:26:10:- Nie jestem złodziejem.|- Udowodnij mi to i otwórz te walizki.
00:26:21:/Otwieraj.
00:26:24:O co ta awantura?
00:26:27:To złodziej.|Spójrz na te walizki.
00:26:31:Wróciłem w samą porę.
00:26:33:Frank nie jest złodziejem.
00:26:36:Ni z tego, ni z owego,
00:26:39:stopy znów zaczęły go swędzieć.
00:26:42:Więc przyszedł z walizką|się pożegnać.
00:26:45:Raczej z walizkami.|W drugiej są nasze rzeczy.
00:26:50:Za dużo wypiłeś.|Druga należała do nas,
00:26:53:ale Frank kupił mnóstwo rzeczy,|odkąd zaczął u nas pracować,
00:26:56:więc dałam mu ją,|w zamian za trzy dni pracy.
00:27:03:Zrobiłaś niezły interes.
00:27:07:Przepraszam, Frank.
00:27:10:Ta wieczna wędrówka|donikąd cię nie zawiedzie.
00:27:15:To też już załatwione, kochanie.
00:27:18:Ale obiecałam, że podniesiesz mu|stawkę o 3$ tygodniowo.
00:27:25:Mądra dziewczyna.
00:27:27:Nic tu po mnie.
00:27:31:Idę wziąć ten prysznic.
00:27:42:Nie szkodzi, pozbieram.
00:27:45:Niech się brudzą.
00:27:49:I tak wyprali za darmo.
00:28:17:/Powinienem był wtedy odejść,
00:28:20:/ale nie mogłem się|/do tego zmusić.
00:28:22:/Miała mnie w garści|/i dobrze o tym wiedziała.
00:28:25:/Przez tydzień traktowała mnie|/jak zwykłego pracownika.
00:28:29:/Odchodziłem od zmysłów.
00:28:31:/Tak nie mogło być.
00:28:35:/Pewnego wieczoru|/postanowiłem z nią pomówić.
00:28:39:/Dowiedzieć się,|/czy mamy jeszcze szansę.
00:29:38:Co zrobimy?
00:29:39:I ty to mówisz?
00:29:41:Po tym jak mnie traktowałaś|przez cały tydzień.
00:29:44:A co miałam robić?
00:29:47:Dlaczego nie spotkałam cię|wcześniej?
00:29:52:Kochasz mnie?
00:29:54:Tak.
00:29:57:Tak bardzo, że nic więcej|się nie liczy?
00:30:00:Tak.
00:30:04:Jest jedno wyjście.
00:30:08:Jakie? Modlić się,|żeby coś się przytrafiło Nickowi?
00:30:13:Mniej więcej.
00:30:17:- Cora!|- Sam tak kiedyś powiedziałeś.
00:30:19:To był żart.
00:30:21:- Czyżby?|- Tak.
00:30:23:- A nie zastanawiałeś się nad tym?|- Nie mówiłem tego poważnie.
00:30:26:Więc ja to powtórzę,|ale już nie jako żart.
00:30:30:Nie jestem taka, jak myślisz.
00:30:32:Chcę ciężko pracować|i do czegoś dojść.
00:30:38:Ale bez miłości|to niemożliwe.
00:30:41:Przynajmniej dla kobiety.
00:30:44:Popełniłam w życiu|wielki błąd
00:30:46:i muszę to zrobić,|żeby go naprawić.
00:30:49:- Powieszą cię za to.|- Nie, jeśli zrobimy to jak należy.
00:30:52:Jesteś sprytny.|Coś wymyślisz.
00:30:54:Nie ty pierwszy.
00:30:56:On nic mi nie zrobił.
00:30:58:Nie rozumiesz jacy szczęśliwi|bylibyśmy tu bez niego?
00:31:06:Kochasz mnie?
00:31:08:Właśnie dlatego musisz mi pomóc.
00:31:10:Bo cię kocham.
00:31:13:Chyba tak.
00:31:15:Inaczej nie namawiałabyś mnie|do tego.
00:31:23:/Zaplanowałem szczegóły,
00:31:26:/ale sam pomysł był jej.
00:31:28:/Wyczytała w jakimś piśmie,|/że najgorsze wypadki
00:31:32:/zdarzają się ludziom|/w ich własnych domach.
00:31:34:/A najczęściej w wannach.
00:31:50:Na pewno usłyszysz kiedy woda|zacznie lecieć do wanny?
00:31:54:Tak.
00:31:56:Zresztą on zawsze wtedy|zaczyna śpiewać.
00:31:59:Wszystko zależy od tego,|czy nie zaplączesz się w zeznaniach.
00:32:02:Nie bój się.
00:32:04:Nick brał kąpiel.
00:32:06:Ty myłeś samochód,|a ja prasowałam w kuchni.
00:32:09:Nagle zauważyłam,|że z sufitu kapie woda.
00:32:12:- Może lepiej będzie, jeśli powiesz...|- Już nic nie zmieniaj.
00:32:16:Znam to na pamięć!
00:32:17:Dobrze.
00:32:18:Pamiętaj, że musi siedzieć w wannie,|kiedy wejdziesz na górę.
00:32:20:Powiesz, że przyszłaś|po ręczniki.
00:32:22:A wtedy,
00:32:24:kiedy nie będzie patrzył...
00:32:45:Co dalej?
00:32:46:Zamykam drzwi,
00:32:48:sprawdzam czy woda|wciąż leci,
00:32:51:i wychodzę przez okno|po drabinie.
00:32:53:Schowaj ją od razu do szafy.|Jeśli ktoś ją zobaczy, będzie po nas.
00:32:56:A ty nie odchodź od samochodu,|bo ktoś może nadjechać.
00:32:59:Sygnał klaksonem będzie oznaczał,|że plan jest odwołany.
00:33:03:Nikt tu nie zagląda kiedy|światła przed domem są wyłączone.
00:33:08:Może lepiej ja to zrobię?
00:33:10:Już ci mówiłam:|na mnie nie zwróci uwagi.
00:35:12:To twój samochód?
00:35:14:Należy do mojego pracodawcy.
00:35:16:A, tak.|Zgadza się.
00:35:19:Tylko sprawdzam.
00:35:22:- Co to?|- Gdzie?
00:35:27:No proszę.
00:35:29:- Coś takiego.|- O co chodzi?
00:35:30:Kot włazi po drabinie.
00:35:36:Lubię koty.|Wiecznie coś kombinują.
00:36:02:Nie wrzeszcz tak!|Zrobiłaś to?
00:36:05:Dlaczego światło zgasło?
00:36:07:Ten głupi kot wlazł na druty|i wszystko wysiadło.
00:36:09:- Zrobiłaś to?|- Tak.
00:36:10:Zaraz potem zrobiło się ciemno.
00:36:13:Jest nieprzytomny,|ale wciąż oddycha.
00:36:16:- Wie, że to ty?|- Nie wiem!
00:36:18:- Trzeba go ratować.|- Nie!
00:36:19:Przed chwilą był tu policjant|i widział drabinę.
00:36:23:Nick musi umrzeć!
00:36:26:Ten gliniarz zauważył drabinę.|Jeśli Nick umrze, dobiorą się do nas.
00:36:30:Wyciągnę go stamtąd,|a ty dzwoń po lekarza.
00:36:32:A jeśli mnie widział?|Co wtedy?
00:36:33:Dzwoń po lekarza!
00:36:39:Centrala?|Tu Twin Oaks.
00:36:42:Potrzebuję lekarza.
00:36:44:Szybko! Był wypadek.
00:36:48:Nie ambulans, tylko lekarza!
00:36:57:Możesz przestać?
00:37:04:- To pan.|- Dzień dobry.
00:37:07:- Pan Smith miał wypadek.|- Tak słyszałem.
00:37:10:- Czy to pani Smith?|- Tak.
00:37:12:To prokurator okręgowy.|Mieszka niedaleko pani.
00:37:16:- Nazywam się Sackett.|- Bardzo mi miło.
00:37:19:Co się stało?
00:37:21:Weszłam do łazienki|po ręczniki.
00:37:26:On tam był?
00:37:28:Tak, stał w wannie.
00:37:31:Nagle zobaczyłam iskrzenie|i usłyszałam straszny hałas,
00:37:34:a potem zgasło światło.
00:37:37:Słyszałam jak upadł,|ale było tak ciemno...
00:37:41:Doktor powiedział,|że mogą państwo wejść.
00:37:53:Zdaje się, że odzyskuje|przytomność.
00:37:56:Doktorze, czy on...?
00:37:58:Nie mogę nic obiecać.|Dlatego panią poprosiłem.
00:38:17:To ja, Cora.
00:38:38:Nie poznajesz własnej żony?
00:38:44:Nie wstyd ci przewracać się w wannie|jak mały chłopczyk,
00:38:50:tylko dlatego, że zgasło światło?
00:38:55:Nie odezwiesz się do mnie?
00:39:08:Zrobiło się...
00:39:11:ciemno.
00:39:18:Co się stało?
00:39:51:- Szybko. Jak było?|- Trzymałam się swojej wersji.
00:39:54:Ja też.
00:39:55:Co teraz? Wiedzą, że coś jest nie tak.|A jeśli on umrze?
00:39:59:Musimy się zastanowić.
00:40:13:Tak myślałem. To ten gliniarz,|a za nim pewnie prokurator.
00:40:28:Pilnuj się|i zachowuj się naturalnie.
00:40:43:To ja.
00:40:45:Witam pana.
00:40:47:Pomyślałem, że rzucę okiem|na tę instalację.
00:40:50:Właśnie miałem założyć|nowe bezpieczniki.
00:40:55:- Tam, zaraz nad drabiną.|- Co tu robiła drabina?
00:40:59:Izolacja odpadła z głównego przewodu.|Miałem się tym zająć.
00:41:03:A niech to.|Patrzcie!
00:41:08:Tak, to ten kot.
00:41:10:Martwy na amen.
00:41:11:- Pamięta go pan?|- Pewnie.
00:41:14:Widzieliśmy go.
00:41:16:Było zwarcie.
00:41:19:Aż iskry poleciały!
00:41:22:Biedne, głupie koty.
00:41:25:- Nie znają się na elektryce.|- Martwy na amen.
00:41:29:Tak, kot nie żyje.
00:41:32:Ale wypadki chodzą też|po ludziach, prawda?
00:41:36:Do zobaczenia, kolego.
00:41:38:W życiu nie widziałem|ładniejszego kota.
00:41:41:A teraz martwy na amen.
00:41:59:Cicho.
00:42:00:- To wszystko moja wina.|- Moja też.
00:42:03:Nie, to był mój pomysł.
00:42:05:Ja cię namówiłam.
00:42:09:- Następnym razem posłucham ciebie.|- Nie będzie następnego razu.
00:42:14:Nigdy.
00:42:16:Jeśli Nick umrze,|nie wywiniemy się.
00:42:20:Oni zawsze dochodzą prawdy.|Mają w tym wprawę.
00:42:24:Nie przypuszczałam,
00:42:28:że będę się tak bała.
00:42:31:Ja też się boję.
00:42:34:Kiedy zgasło światło,
00:42:36:byłam po prostu|małą dziewczynką,
00:42:38:która boi się ciemności.
00:42:41:Od tej pory ty wszystkim pokierujesz,|a ja będę ciężko pracowała.
00:42:45:Nie możemy nic planować,|dopóki nie wiemy co z Nickiem.
00:42:49:Wiem.
00:42:56:Odbierz.
00:43:10:Mówi żona pana Smitha.
00:43:15:Co takiego?
00:43:17:Tak.
00:43:24:Dziękuję za telefon.
00:43:26:Do widzenia.
00:43:27:Poleży tydzień,|ale wyjdzie z tego.
00:43:31:- Nareszcie możemy odetchnąć.|- Tylko pomyśl.
00:43:34:Cały tydzień,|żeby wszystko wróciło do ładu.
00:43:37:Daj mi szybko buziaka,|zanim cię wytarmoszę.
00:43:44:Już po 7. Najwyższy czas|zatroszczyć się o interesy.
00:43:48:/To był najszczęśliwszy tydzień|/w moim życiu.
00:43:51:/Nie zastanawiałem się co będzie,|/kiedy wróci Nick.
00:43:54:/Cora też nie chciała|/o tym rozmawiać.
00:43:56:/Pragnąłem tylko|/aby była szczęśliwa.
00:43:59:/A sam czułem się jakby|/niebo się dla mnie otworzyło.
00:44:05:Proszę.|Akumulator i zestaw kabli.
00:44:08:To nic takiego.
00:44:11:Pani Smith będzie bardzo miło!|Może napije się pan czegoś zimnego?
00:44:16:Nie mam czasu.
00:44:18:- Podobno szef niedługo wraca?|- Lada dzień.
00:44:21:Raczej dzisiaj.|Minąłem samochód jadący z miasta.
00:44:24:Z tyłu siedział starszy pan|z bandażem na głowie.
00:44:29:Biedny kotek.
00:44:31:- Zabiło go.|- Martwy na amen. Tak było?
00:44:35:Taa.
00:44:44:/Dla dobra nas obojga|/musiałem uciekać.
00:44:47:/I tak nie przekonałbym jej,|/żeby ze mną odeszła.
00:44:52:/A gdybym został,|/już widzę jakby się to skończyło.
00:44:56:/Po kilku tygodniach|/zacząłem błąkać się po targu,
00:45:02:/z nadzieją, że ją spotkam.
00:45:08:/Nie mogłem przestać o niej myśleć.|/Wciąż do mnie wracała.
00:45:31:Frank!
00:45:32:Szukam cię od tygodni!
00:45:35:- Witaj Nick.|- Wsiadaj.
00:45:37:- Jedziemy do Twin Oaks.|- Nie mogę.
00:45:39:Dziś wydarzy się coś ważnego|i musisz przy tym być.
00:45:42:I nic nie wiesz|o moim wypadku.
00:45:45:Tak było.
00:45:47:Mogę ci pokazać orzeczenie.
00:45:50:Ta zabawa w łazience|kosztowała mnie 322 dolary.
00:45:54:To dużo hamburgerów.
00:46:03:A ty skąd się wziąłeś?
00:46:06:Znalazłem go na targu.
00:46:08:Dzień dobry.|Jak się pani miewa?
00:46:13:Wspaniale, dziękuję.|Dawno cię tu nie było.
00:46:19:Wracam do pracy. Mam nadzieję,|że w mieście jest chłodniej.
00:46:23:Klient, chwileczkę.
00:46:40:Myślałaś o mnie?
00:46:44:Nie mogłam zapomnieć tak szybko.
00:46:53:- Jak się miewasz?|- Dobrze.
00:47:01:Dostanę małego całusa?
00:47:03:Siadaj do stołu.|Zaraz będzie kolacja.
00:47:08:To najgorszy powrót do domu|o jakim słyszałem.
00:47:23:Na tym widać najlepiej.|Spójrz.
00:47:29:- To album rodzinny?|- Tak.
00:47:32:Moje pozwolenie na działalność|gastronomiczną w okręgu Los Angeles.
00:47:36:A to Cora i ja w dniu ślubu.
00:47:40:Słodka, prawda?
00:47:41:Zaczekaj, za ciemno tu.
00:47:49:Który z was pracuje|dla zakładów energetycznych?
00:47:52:Nie wyłączaj.
00:47:56:Dobrze, trać pieniądze.
00:47:59:Kiedy przyjdzie następny rachunek,|mnie już tu nie będzie.
00:48:03:Nie będzie cię tu?
00:48:06:Przez ciebie zdradzę tę niespodziankę|wcześniej niż zamierzałem.
00:48:09:Sprzedaję Twin Oaks.
00:48:11:Kiepski żart.
00:48:14:To wcale nie żart.
00:48:16:Niejaki pan Stanton dowiedział się,|że będą tu budować autostradę
00:48:19:i zaoferował mi niezłą sumkę|za Twin Oaks.
00:48:21:Więc po co sprzedawać|przyszłą kopalnię złota?
00:48:24:Wystarczy, że otworzą coś większego|na przeciwko i zbankrutujemy.
00:48:28:A tak nie będziesz już|musiała pracować.
00:48:32:Jak to?
00:48:35:Zamieszkamy z moją siostrą.
00:48:40:Nigdy nie wspominałeś,|że masz siostrę.
00:48:42:Nie chciałem cię martwić.
00:48:45:Choruje od wielu lat.
00:48:49:- Gdzie ona mieszka?|- W północnej Kanadzie.
00:48:51:Ma tam mały dom,|którego połowa należy do mnie.
00:48:56:Zaskoczyłeś mnie.
00:48:59:Nie chcesz wiedzieć|co ja o tym myślę?
00:49:03:Tak będzie najlepiej.
00:49:06:- Zastanówmy się jeszcze.|- Już nie ma nad czym.
00:49:10:Przemyślałem to|i podjąłem decyzję.
00:49:13:Nie zapytałeś mnie nawet o zdanie|i podjąłeś decyzję?
00:49:18:A ja nie!
00:49:23:Szkoda.
00:49:29:Moja siostra jest|sparaliżowana.
00:49:32:Nie może się ruszać.
00:49:38:Mimo to będzie jeszcze|długo żyła.
00:49:42:Ale potrzebuje nas.|Szczególnie ciebie, kobiety.
00:49:49:Nie chcesz chyba powiedzieć,|że mam...?
00:49:52:Nie sprzedawaj Twin Oaks!|Nie rób tego!
00:50:00:Zrobię to.
00:50:08:Jestem przesądny.
00:50:10:Nigdy nie odrzucam dobrej propozycji.|Zawsze się tego żałuje.
00:50:15:Lepiej dam mu odpowiedź,|zanim coś się zmieni.
00:50:19:Przepraszam, muszę zadzwonić.
00:50:30:/Pan Stanton?|/Mówi Nicholas Smith.
00:50:33:/Restauracja należy do pana.
00:50:37:/Kiedy będziemy mogli|/podpisać umowę?
00:50:42:/Przyjadę do Santa Barbara w środę.
00:50:46:/Jest tu ten młody człowiek.|/Będzie doskonałym kierownikiem.
00:50:49:/Oczywiście, że go przywiozę.
00:50:51:/Do zobaczenia w środę o 10.
00:51:01:Teraz wszyscy mamy co świętować.
00:51:04:Tak, będziesz miał pracę|pierwsza klasa!
00:51:07:I czuję, że minie ci|to swędzenie w stopach.
00:51:11:Coro, jeszcze mi za to|podziękujesz.
00:51:16:A ja będę miał dość pieniędzy,
00:51:19:żeby spokojnie zestarzeć się|w rodzinnym domu.
00:51:21:Skoro mieszkał w nim mój ojciec,|mogę i ja.
00:51:24:Musimy wypocząć.
00:51:28:Jutro małe przyjęcie pożegnalne,|a potem prosto do Santa Barbara.
00:51:32:W środę o 10 będziemy ustawieni|na resztę życia.
00:51:36:Dobranoc, Frank.|Chodź, Coro.
00:51:43:A niech Stanton płaci za światło.|I tak dostał Twin Oaks za pół darmo.
00:53:14:Po co wróciłeś?
00:53:16:Musiałem.
00:53:19:Nieprawda.
00:53:23:Gdybyś nie wrócił,|jakoś bym to przeżyła.
00:53:28:Dlaczego nie zostawisz mnie|w spokoju?
00:53:36:Coś wymyślimy.
00:53:38:Kocham cię.
00:53:41:Kochasz mnie...
00:53:44:i co robisz?
00:53:47:Godzisz się, żeby wywiózł mnie|do jakiejś zapadłej dziury,
00:53:51:gdzie będę gniła do końca życia,
00:53:56:z nim i z jego pół-martwą siostrą.
00:54:00:Kochasz mnie,
00:54:02:ja kocham ciebie,|ale co robisz?
00:54:05:Pozwalasz mu zabrać mnie|do Santa Barbara,
00:54:08:a nawet pojedziesz z nami.
00:54:11:Zatrzymasz się w tym samym hotelu.
00:54:15:Gdybyś naprawdę mnie kochał...
00:54:23:- Dobrze.|- Nie!
00:54:25:Tak. Nie mogę cię opuścić.
00:54:27:Czy nie ma dla nas|innego wyjścia?
00:54:30:Chciałaś pchnąć go nożem, prawda?
00:54:38:Nie.
00:54:40:Ten nóż był dla mnie.
00:54:48:Tak bardzo mnie kochasz?
00:54:52:Tak.
00:54:54:Próbowaliśmy inaczej.
00:54:57:Widocznie tak już musi być.
00:55:00:/Wcześniejsza wpadka skutecznie|/wyleczyła mnie z wiary
00:55:03:/w morderstwo doskonałe.
00:55:04:/Tym razem miał to być|/typowy wypadek samochodowy,
00:55:10:/spowodowany przez pijaństwo.
00:55:27:Zamykacie wcześniej?
00:55:29:Dobry wieczór panu.|Jedziemy na małą wycieczkę.
00:55:32:Czym mogę panu służyć?
00:55:35:Muszę podpompować opony.|Sam to zrobię.
00:55:39:Moja torebka!
00:55:41:Ja po nią pójdę.
00:55:48:- To Sackett!|- Tym lepiej.
00:55:50:Prokurator okręgowy|będzie naszym świadkiem.
00:55:52:Zamiast na stacji benzynowej,|odegramy naszą komedię tutaj!
00:56:07:Puść mnie za kółko.|Jesteś zbyt pijany, by prowadzić.
00:56:10:O nie. Jesteś tak samo pijany|jak on.
00:56:13:Ja pijany? A skąd.|Zaraz to pani udowodnię.
00:56:19:/Siadaj do tyłu.
00:56:22:Skoro woli pani, żeby Nick prowadził,|nie będę się z panią kłócił.
00:56:26:Przesuń się, Nick. Nie możesz|jednocześnie śpiewać i prowadzić.
00:56:46:Musimy jechać prosto.
00:56:49:Zawsze chciałam zobaczyć|Jezioro Malibu.
00:56:52:To tylko kilka kilometrów.
00:56:54:Dobrze.
00:57:06:Co ty narobiłaś?
00:57:09:To najgorsza droga|w całym okręgu Los Angeles.
00:57:26:Woda się zagotowała.
00:57:28:Wykończy pani ten samochód.
00:57:30:- Mam się zatrzymać, żeby ostygł?|- Pewnie.
00:57:35:Ten wózeczek musi nas jeszcze|dowieźć do Kanady.
00:57:47:Co z twoim głosem?|Nieźle nam szło.
00:58:02:Muszę wysiąść.
00:58:08:Nick, wracaj.
00:58:14:Posłuchaj!
00:58:19:To echo.
00:58:22:Wracajmy do samochodu.
00:58:23:- To wspaniałe echo.|- Echo jak się patrzy.
00:58:26:Najlepsze echo|jakie w życiu słyszałem.
00:58:29:Coro, tam jest echo.|Posłuchaj.
00:58:36:Kto jest lepszy?|Ja czy echo?
00:58:39:Echo nie wyciągnie|tak wysoko jak ty.
00:58:42:To jeszcze nic.
00:59:22:Teraz najgorsze.|Wytrzymasz?
00:59:25:Po tym co widziałam,|wytrzymam wszystko.
00:59:29:Musimy wyglądać|jak ofiary wypadku.
00:59:40:Ledwie zadrapany.|Za wysoko się zatrzymał.
00:59:44:Ktoś jedzie!
00:59:48:- Zobaczy nas?|- Nie sądzę.
00:59:50:Wejdź na górę i wołaj o pomoc.|Ja zepchnę samochód.
01:00:17:Pomocy!
01:00:39:Może pani już przestać krzyczeć.
01:00:41:Jechałem za wami.
01:00:43:Szkoda tylko,|że nie byłem bliżej.
01:01:26:Witaj, kolego.|Jak się czujesz?
01:01:28:Znośnie.
01:01:30:Podobno nikt cię nie odwiedzał.
01:01:34:Nikogo w tej części kraju|nie obchodzi mój los.
01:01:37:Nawet panią Smith? Corę?
01:01:42:Ty i ta kobieta|zamordowaliście jej męża.
01:01:44:Im szybciej się do tego przyznasz,|tym lepiej.
01:01:47:Jest pan w błędzie.
01:01:49:Przyznasz się do winy,
01:01:50:a ja postaram się|o łagodny wymiar kary.
01:01:55:Oszalał pan.
01:01:58:Od czasu tej historii z wanną|nie spuszczam z ciebie oka.
01:02:02:Nick zginął w wypadku.
01:02:03:Dlaczego miałbym skrzywdzić|niewinnego człowieka?
01:02:07:Motywy? Kobieta, a po drugie|dochodowy interes.
01:02:11:Wykluczone.
01:02:13:Nigdy nie chciałem się|z nikim wiązać.
01:02:17:W takim razie przejdźmy|do prawdziwego motywu.
01:02:19:Polisa ubezpieczeniowa na życie|Nicka Smitha, wartości 10000$.
01:02:29:Napij się wody.
01:02:34:- Polisa?|- Na 10000$.
01:02:37:Którą wykupił na dzień|przed twoim powrotem.
01:02:40:Przysięgam,
01:02:42:pierwszy raz o tym słyszę.
01:02:46:To dlaczego zbladłeś jak ściana?
01:02:49:Nic nie wiem o żadnej polisie!
01:02:52:- Nie myślisz chyba, że w to uwierzę?|- Nie wiem w co pan uwierzy!
01:02:55:Ja nic nie zrobiłem.
01:02:56:Zaczęło się od tego, że ty i Cora|wpadliście na genialny pomysł.
01:03:00:Skoro Nick miał wypadek,|niech wykupi polisę.
01:03:03:Odszedłem nim Nick|wrócił ze szpitala.
01:03:06:A zginął dzień po twoim powrocie.
01:03:10:Kontaktowałeś się z nią|telefonicznie.
01:03:12:Dzień po wykupieniu polisy,|niby przypadkiem spotkałeś Nicka.
01:03:17:Do tego czasu, ona ukartowała|wyprawę do Santa Barbara,
01:03:20:na którą mieliście|jechać we trójkę.
01:03:22:Po drodze zapragnęła zobaczyć|Jezioro Malibu.
01:03:27:- Chcesz dokończyć?|- Nie!
01:03:29:Wszystko zaplanowaliście.|Ogłuszyłeś go,
01:03:33:a ona wysiadła, uruchomiła silnik|i czekała na ciebie.
01:03:36:Mieliście potem zeznać,|że wyskoczyliście w ostatnim momencie.
01:03:40:Jednak wszystko stało się|zbyt szybko.
01:03:42:Zostałeś w środku|i spadłeś w przepaść.
01:03:44:Wcale nie!
01:03:45:Skąd możesz wiedzieć?|Byłeś pijany.
01:03:47:- To znaczy, nie wydaje mi się...|- Byłeś pijany!
01:03:50:Skąd możesz wiedzieć jak było?
01:03:53:Zaraz.
01:03:56:Może rzeczywiście nie miałeś|z tym nic wspólnego.
01:04:01:To jej sprawka.
01:04:03:Było was troje w samochodzie:|Nick, ty i Cora.
01:04:06:Nick odpada.
01:04:08:Ty byłeś pijany,|więc winna jest ona.
01:04:11:- Kto mówi, że ktoś musi być winny?|- Ja.
01:04:12:Skoro twierdzisz,|że z nią nie współdziałałeś,
01:04:15:powinieneś jakoś zareagować.
01:04:19:Nie bardzo rozumiem?
01:04:21:Powinieneś ją oskarżyć!
01:04:25:Oskarżyć?
01:04:26:Byłeś półprzytomny kiedy wysyłała|swojego męża na śmierć.
01:04:29:To znaczy, że ciebie też|próbowała zabić.
01:04:31:Jeżeli na to nie zareagujesz,|komuś może się to wydać dziwne.
01:04:35:Nie chciała mnie zabić.
01:04:37:Czy mogłeś wiedzieć|co się dzieje?
01:04:41:- Raczej nie.|- To ona go ogłuszyła
01:04:44:i zepchnęła samochód w przepaść.
01:04:47:- To niemożliwe.|- Przeciwnie.
01:04:50:Kiedy nadjechałem,|samochód jeszcze koziołkował,
01:04:52:a ona stała na drodze|wołając o pomoc.
01:04:55:Zdążyła wyskoczyć.
01:04:58:I zdążyła zabrać ze sobą torebkę?
01:05:02:Jestem świadkiem,|że kiedy ją zobaczyłem,
01:05:05:trzymała małą białą torebkę.
01:05:08:Cora wysiadła,|ale ty zostałeś w samochodzie.
01:05:13:Wysłała cię na śmierć|razem ze swoim mężem, ponieważ chciała
01:05:18:zagarnąć tę przyjemną nieruchomość|i okrągłe 10000$ za ubezpieczenie,
01:05:22:zamiast dzielić się|tym wszystkim z tobą.
01:05:23:- Podpiszesz skargę?|- Nie.
01:05:26:To fałsz.
01:05:28:Jeżeli nie masz nic wspólnego|z morderstwem Nicka Smitha,
01:05:31:to lepiej to podpisz.
01:05:32:W przeciwnym razie|sprawa będzie dla mnie jasna.
01:05:33:A także dla ławy przysięgłych
01:05:35:oraz dla faceta od komory gazowej|w San Quentin.
01:05:39:A nawet dla chłopaków, którzy cię|pogrzebią obok innych głupców,
01:05:42:co to nie uratowali swoich karków|kiedy dawano im szansę.
01:06:06:Może pan wejść.
01:06:09:Witaj, Kyle.
01:06:12:- Szturmujesz pierwsze strony gazet?|- W pewnym sensie.
01:06:15:Pozwolisz mi porozmawiać|ze swoim znajomym?
01:06:17:- Będziesz go bronił?|- Nie, panią Smith.
01:06:21:Współczuję ci.
01:06:23:- Chcesz się założyć?|- 100$ że już po niej.
01:06:26:Zgoda.
01:06:28:Lepiej się zastanów.|Spójrz na to.
01:06:38:Już taki ze mnie głupiec,|że lubię grać bez asów.
01:06:41:Do zobaczenia.
01:06:42:- Może dziś na kolacji?|- Świetnie. Tam gdzie zwykle, o 7.
01:06:45:Ukłony dla małżonki.
01:07:13:Jestem Arthur Keats,|adwokat pani Smith.
01:07:17:Nie powinienem był tego podpisywać.|Przycisnął mnie.
01:07:20:Niech pan powie Corze...
01:07:22:Cisza.
01:07:25:Powiem jej tylko to, co trzeba.
01:07:27:A poza tym, ja się tym zajmuję.
01:07:30:I wiem co robię.
01:07:33:- Tak, ale...|- Nie licz.
01:07:36:Miałem ci zadać kilka pytań,|ale skoro podpisałeś tę skargę,
01:07:39:im mniej będziesz wiedział,|tym lepiej.
01:07:45:Powtórzę raz jeszcze:
01:07:47:ja się tym zajmuję.
01:07:49:A to znaczy, że wiem co robię.
01:07:53:Do zobaczenia w więzieniu.
01:07:56:Lub, co na jedno wychodzi,|w sądzie.
01:08:35:Proszę o ciszę.
01:08:37:Sąd wznawia rozprawę.
01:08:42:Stany Zjednoczone przeciwko|Corze Smith.
01:08:46:Coro Smith, jest pani oskarżona|o zabójstwo Nicka Smitha.
01:08:51:I o usiłowanie zabójstwa|Franka Chambersa.
01:08:54:Spokojnie.
01:08:56:Wysoki Sądzie, zrzekamy się prawa|do przesłuchania świadków.
01:08:58:Oskarżona przyznaje się|do obu zarzutów.
01:09:05:Stawimy się przed Sądem Najwyższym
01:09:07:w terminie zaproponowanym|przez prokuraturę.
01:09:09:Będziemy gotowi jutro o 10.
01:09:14:Sąd przychyla się do propozycji.
01:10:18:Wywiedli nas w pole.
01:10:20:Ten Keats to zwyczajny kapuś.
01:10:24:To ja zostałam wywiedziona w pole,|nie ty!
01:10:26:Teraz rozumiem dlaczego to ja|miałam prowadzić samochód.
01:10:30:I dlaczego za pierwszym razem|też wszystko zostawiłeś mnie!
01:10:33:Mylisz się.
01:10:35:Mówiłam sobie, że zakochałam się|w tobie, ponieważ jesteś sprytny.
01:10:41:Wywiedziony w pole!|Ciekawe.
01:10:45:Ty i ten Keats wymyśliliście,|że chciałam cię zabić.
01:10:49:A potem wysmażyliście|tę skargę!
01:10:54:Ja ci pokażę co się dzieje,|kiedy ktoś próbuje być za sprytny!
01:11:04:Wynoś się stąd, kapusiu.
01:11:08:O co chodzi?|Mówiłem, że się tym zajmuję.
01:11:12:Zaraz ja zajmę się tobą.
01:11:16:Ty i ten|tak zwany mężczyzna.
01:11:20:Wrobiliście mnie,|żeby oczyścić go z zarzutów!
01:11:23:Nie uda się wam.
01:11:25:Jest tak samo winny jak ja|i nie mam zamiaru tego ukrywać!
01:11:29:- A jednak radziłbym.|- Nie wywinie się!
01:11:31:Wyjawię całą prawdę.|I to natychmiast!
01:11:35:- Proszę zostawić to mnie.|- Teraz ja się tym zajmę.
01:11:44:Powiadomię prokuratora,|że chce pani zeznawać.
01:11:56:Pani chce złożyć oświadczenie?
01:11:58:Zgadza się.
01:12:25:Pragnę złożyć pełne oświadczenie,
01:12:33:że Frank Chambers i ja|z zimną krwią
01:12:36:zamordowaliśmy mojego męża,|Nicholasa Smitha.
01:12:40:Frank Chambers i ja|ponosimy za to jednakową winę.
01:12:46:Choć to Frank ogłuszył Nicka|zanim samochód stoczył się w przepaść.
01:12:55:To wszystko.|Jeszcze jedno.
01:12:57:Nic nie wiedziałam|o żadnej polisie.
01:13:01:Zresztą zrobiliśmy to|z innego powodu.
01:13:06:To wszystko.
01:13:14:Proszę podpisać.
01:14:22:Już ja się postaram,|żebyś tego pożałował.
01:14:25:Prawników też obowiązuje|jakieś prawo.
01:14:27:Prokurator podszedł was,
01:14:31:a wy daliście się nabrać.
01:14:37:Sprowokował was, żebyście wystąpili|przeciwko sobie.
01:14:40:Rozumiem.
01:14:42:Nie wyciągnął nic ze mnie,|więc poszedł do ciebie.
01:14:44:- A ciebie z miejsca obleciał tchórz.|- Tchórz?
01:14:49:Winnego można poznać po strachu.
01:14:52:A nikt nie ma w tym|większej wprawy niż Kyle Sackett.
01:14:56:Kiedy Frank podpisał skargę,
01:14:59:jasne było, że będziesz chciała|odpłacić mu tym samym.
01:15:03:Ma was w garści.
01:15:04:Skoro tak, dlaczego|mnie nie powstrzymałeś?
01:15:08:Próbowałem.
01:15:09:Nic by cię nie powstrzymało.
01:15:12:Ale skoro mamy to już z głowy...
01:15:16:- Kennedy.|- Słucham pana?
01:15:22:Gdzie jest oświadczenie|pani Smith?
01:15:25:Jimmy White zamknął je|w pana sejfie.
01:15:31:To wszystko.
01:15:35:To nie był pracownik prokuratury?
01:15:37:Ten palant nie ma nic wspólnego|z prokuratorem.
01:15:39:Kiedyś był palantem,|ale już nim nie jest,
01:15:42:bo pracuje dla mnie.
01:15:45:W walce z prokuratorem okręgowym
01:15:47:muszę posługiwać się|jego własną bronią.
01:15:51:Wiedziałem, że będziesz|chciała zeznawać,
01:15:53:więc wolałem, żeby odbyło się to|przed moim człowiekiem.
01:15:55:Na sali sądowej powiedziałem,|że przyznajesz się do winy,
01:15:58:żeby nie dopuścić cię do głosu.
01:16:02:Więc prokurator nie ma nic|przeciwko mnie.
01:16:04:Nie jesteś nawet aresztowany.
01:16:06:Pewnie! On pójdzie wolno,|a ja za kratki!
01:16:09:Niekoniecznie.|O ile mnie pozwolisz się tym zająć.
01:16:15:Słuchaj, kobieto.
01:16:17:Wciąż jesteś|w niemałych tarapatach,
01:16:18:bo nie wiemy jakie dowody|przeciwko tobie ma Sackett.
01:16:22:Od tej pory, nie będziesz się|odzywała nieproszona.
01:16:24:A jutro w sądzie masz wyglądać|tak niewinnie, jak tylko potrafisz.
01:16:28:Pamiętaj, jestem twoją|jedyną nadzieją.
01:16:32:Idziemy, proszę pani.
01:16:42:Cora Smith.|Czy to pani prawdziwe nazwisko?
01:16:44:Tak.
01:16:45:Stoi pani przed Sądem Najwyższym|stanu Kalifornia
01:16:53:jako oskarżona o zabójstwo|Nicholasa Smitha
01:16:56:oraz o usiłowanie zabójstwa|Franka Chambersa.
01:16:58:Wysoki Sądzie, rezygnujemy|z wysłuchania pouczenia.
01:17:01:Proszę bardzo.
01:17:02:Czy jest pani gotowa|odpowiedzieć na zarzuty?
01:17:04:Tak.
01:17:06:Czy przyznaje się pani do zabójstwa|Nicholasa Smitha?
01:17:11:- Nie.|- Co takiego?
01:17:19:Moja klientka od początku utrzymywała,|że jest niewinna.
01:17:22:Nie wierzyłem jej.
01:17:23:Dla jej dobra przekonałem ją,|by przyznała się do winy,
01:17:26:prosząc o łagodny wymiar kary.
01:17:28:Lecz biorąc pod uwagę|zaistniałe okoliczności,
01:17:30:jestem zmuszony uznać moją klientkę|za niewinną obu zarzutów.
01:17:39:Jeśli wysoki sąd pozwoli,
01:17:40:chciałbym zamienić na stronie|kilka słów z prokuratorem.
01:17:53:Blefujesz.
01:17:55:Nie udało ci się zdobyć|drugiego oświadczenia.
01:17:59:Wiem, że nie masz dowodów|przeciwko niej,
01:18:02:a bez świadków nie zdołasz dowieść,|że to nie był wypadek.
01:18:08:Wycofaj oskarżenie o|usiłowanie zabójstwa
01:18:12:i zmień zabójstwo na|nieumyślne spowodowanie śmierci.
01:18:15:Przyznamy się, o ile wniesiesz|o łagodny wymiar kary.
01:18:28:Wysoki sądzie,
01:18:30:chciałbym oddalić zarzut|o usiłowanie zabójstwa
01:18:33:i wycofać drugi zarzut|na rzecz nowego.
01:18:41:Wyrażam zgodę.
01:18:42:Obrona poinformowała mnie,|że oskarżona pragnie przyznać się
01:18:45:do zarzutu nieumyślnego|spowodowania śmierci.
01:18:49:Uważam, że zarzut ten jest słuszny|i uczyni zadość sprawiedliwości.
01:18:53:Zgadza się, wysoki sądzie.
01:18:56:Dobrze.
01:18:58:Coro Smith,
01:18:59:czy przyznaje się pani|do nieumyślnego spowodowania śmierci?
01:19:05:Tak.
01:19:16:Tak.
01:19:23:Wysoki sądzie, czy moglibyśmy|od razu wysłuchać wyroku?
01:19:27:Zgodnie z prawem,
01:19:31:umieszczam oskarżoną w zakładzie|stanowym dla kobiet w Tehachapi,
01:19:35:na czas określony w paragrafie.
01:19:37:Wysoki sądzie, wnoszę o|łagodny wymiar kary.
01:19:44:Panie Sackett,|wydaje mi się,
01:19:46:że oskarżoną potraktowano już|wystarczająco łagodnie.
01:19:50:Czy możemy podejść i wyjaśnić|wysokiemu sądowi pewne okoliczności?
01:19:56:Proszę.
01:20:08:Przyznanie się oskarżonej do zarzutu|uważam za w pełni satysfakcjonujące,
01:20:13:jednak wiem, że z powodu|szeregu trudności,
01:20:15:udowodnienie jej winy|będzie bardzo skomplikowane.
01:20:18:Dlatego też uznałem, że prośba moja|oszczędzi mieszkańcom Kaliforni
01:20:23:niechlubnych szczegółów|potencjalnego procesu.
01:20:27:Proszę wrócić na miejsca.
01:20:36:Ufając słowom|prokuratora okręgowego,
01:20:38:gotów jestem przychylić się|do jego prośby.
01:20:40:Niniejszym sąd postanawia|zawiesić wykonanie kary
01:20:42:i oddać oskarżoną pod dozór.
01:20:50:Jesteś wolna.
01:20:53:Już dobrze, pani Smith.|Teraz wszystko będzie dobrze.
01:21:00:To ty tak myślisz.
01:21:06:Doskonała strategia.
01:21:10:Dziękuję.
01:21:11:Ale nie myśl, że zostawię|tę parę morderców w spokoju.
01:21:17:To wszystko.
01:21:19:Ale jeśli jedno z was choćby|zaparkuje przy hydrancie,
01:21:23:pan Sackett dopilnuje,|żebyście dostali po 20 lat.
01:21:33:Chwileczkę.|Jeszcze jedna drobna sprawa.
01:21:37:Tak?
01:21:40:Polisa ubezpieczeniowa.
01:21:42:10000$ za pozbycie się męża.
01:21:46:Dzięki niej wiedziałem,|że Sackett blefuje.
01:21:49:Skoro detektywi z|towarzystwa ubezpieczeniowego
01:21:51:nie znaleźli dowodów morderstwa,
01:21:52:więc Sackett|też nie mógł ich mieć.
01:21:57:Zwykle w takich sytuacjach,|całość należy się mnie.
01:22:03:Ale tym razem
01:22:05:oddam ją pani.
01:22:08:Nie chcę pani pieniędzy.|Już dostałem swoje 10 tysięcy.
01:22:13:Naprawdę, nie wiem co powiedzieć.
01:22:17:Proszę nie dziękować.|Zrobiła mi pani przysługę.
01:22:21:Wygrałem 100$ od Sacketta.
01:22:24:Oprawię ten czek|i powieszę nad biurkiem.
01:22:26:- Jedziemy, Kennedy.|- Do miasta.
01:22:39:Żegnam, panie Tchórzu.
01:22:42:Nie wiem co pan zrobi|i nie obchodzi mnie to,
01:22:44:ale ja zamierzam|otworzyć restaurację.
01:22:54:Moglibyśmy wyjechać|i zacząć od nowa,
01:22:57:gdzieś, gdzie nikt nas nie zna.
01:23:02:Od początku próbowałeś|namówić mnie na włóczęgę.
01:23:05:Ale to ci się nie uda.
01:23:07:Zostaję tutaj.
01:23:10:Dobrze.
01:23:14:W takim razie ja też zostanę.
01:23:18:Ostrzegam cię, że czeka cię tu|sporo pracy,
01:23:22:ponieważ mam konkretne plany|związane z tym lokalem.
01:23:24:Chcę otworzyć ogródek,
01:23:27:dostać licencję|na sprzedaż piwa...
01:23:29:Nie wystarczą ci hamburgery?
01:23:30:Zrozum wreszcie, że ja muszę|do czegoś dojść!
01:23:34:Jeśli nie chcesz stracić pracy,|bierz się do roboty.
01:23:39:Otwieramy jutro o 7.
01:23:41:Dobrze,
01:23:44:proszę pani.
01:23:49:I tak powinno być.
01:23:54:/Taka sytuacja trwała|/kilka tygodni.
01:23:56:/Nie ufałem jej. Całe dnie|/obserwowałem ją niczym jastrząb.
01:23:59:/Tymczasem rozgłos,|/jaki zyskała sprawa,
01:24:01:/przysporzył nam wielu klientów.
01:24:04:Pani Smith?
01:24:09:Zechce mi pani dać|swój autograf?
01:24:15:Dziękuję.
01:24:20:Jesteś sławna.
01:24:21:Słuchaj no...
01:24:32:Witam, panie Keats.
01:24:35:Dzień dobry, panie Sackett.
01:24:38:Czego sobie panowie życzą?
01:24:40:Piwa na razie.
01:24:42:Spory ruch w interesie, jak widzę.
01:24:44:Ja zajmę się tym stolikiem.
01:24:46:Chyba mi pani ufa?
01:24:53:- Witaj, Frank.|- Dzień dobry.
01:25:12:- Może to nic nie znaczy...|- Co nic nie znaczy?
01:25:14:Prokurator okręgowy chce wystąpić|przeciwko wam.
01:25:16:Ponoć okoliczni mieszkańcy plotkują,|że mieszkacie tu jak małżeństwo.
01:25:20:- Plotkują?|- Wolne żarty.
01:25:22:Czyżby?
01:25:24:Bez ślubu pod jednym dachem?
01:25:27:W Los Angeles zatrzymano|oskarżonego o zabójstwo.
01:25:30:Kiedy nie udowodnili mu winy,
01:25:31:wsadzili go z powodu|47 innych zarzutów.
01:25:33:Wiem do czego pan zmierza|i zajmę się tym.
01:25:41:Niech pan nie wyciera.|Ładnie panu w mojej szmince.
01:25:44:To nawet smakuje.|Jak nazywasz ten smak, Frank?
01:25:48:- Od dawna go nie próbowałem.|- O ile wiem,
01:25:50:nigdy go nie próbowałeś.|- Przestań.
01:25:57:Ten krawat dostał ode mnie|w prezencie ślubnym.
01:26:01:Nosi go, jakby to była|pętla wokół szyi.
01:26:04:Znam 20 powodów, dla których|nigdy nie będziecie szczęśliwi.
01:26:09:Proszę, moja droga.
01:26:11:Dziękuję. Powiesimy to obok|licencji na sprzedaż piwa.
01:26:15:Przyszedł telegram|kiedy się pani szykowała.
01:26:18:Mam nadzieję, że to powinszowania|od Sacketta.
01:26:21:Złe wieści?
01:26:23:Chciałbyś.
01:26:31:Moja matka.
01:26:34:Miała atak serca.
01:26:37:Nie byłam w domu|od trzech lat.
01:26:40:Mógłby mnie pan podwieźć|na stację?
01:26:44:Naturalnie.|Wszystkim się zajmę.
01:26:49:- Zabrać bagaż?|- Tak.
01:26:52:- Kiedy wrócisz?|- Za tydzień. Przyślę telegram.
01:26:54:Odprowadzę cię.
01:26:56:Nie cierpię pożegnań.
01:27:03:Nawet ślepiec dostrzegłby,|że podpadłeś.
01:27:06:Tak.
01:27:12:Wsiadaj.|Odwiozę cię do domu.
01:27:15:Dziękuję.
01:27:16:Spróbuję zapomnieć|o tej blondynce.
01:27:25:Przepraszam.|To pewnie gaźnik.
01:27:28:Mogę się tym zająć.
01:27:30:Lepiej wysiądę.
01:27:33:Siedzenia są nagrzane,
01:27:35:a ja mam na sobie|cienką spódniczkę.
01:27:37:Ochłodzę je dla pani.
01:27:40:Dziękuję.
01:27:46:Madge Gorland.
01:27:48:"Niebo przy autostradzie".
01:27:52:Restauracja.
01:27:53:No proszę.|Trafił swój na swego.
01:27:56:W Kaliforni wszyscy żyją z tego,
01:27:59:że wzajemnie|sprzedają sobie hamburgery.
01:28:04:- Już działa.|- Jest pan geniuszem.
01:28:07:Z moim rozumem i pani urodą|moglibyśmy niejedno zdziałać.
01:28:10:Na przykład co?
01:28:11:Pojechać do Tijuany|na prawdziwy meksykański obiad.
01:28:15:- Dlaczego Meksyk?|- Lubię tamtejszą kuchnię.
01:28:17:Poza tym, mam kłopot.
01:28:20:Jaki?
01:28:22:Stopy tak mnie swędzą,|że nigdzie nie mogę zagrzać miejsca.
01:28:25:Buntownik.
01:28:26:Nie może znieść niewoli.
01:28:28:Tak jak ja.
01:28:30:Czasem tak mam dość|hamburgerów, że...
01:28:34:O której będziemy z powrotem?
01:28:37:Mam cały tydzień.
01:28:40:Jedźmy.
01:28:47:Założę się, że w pani żyłach|płynie cygańska krew.
01:28:49:Podobno urodziłam się|z kolczykami w uszach.
01:28:51:Więc być może Meksyk|okaże się za blisko?
01:29:14:Ta duża w paski.
01:29:28:Dlaczego mnie nie zawiadomiłaś|o śmierci matki?
01:29:31:- Nie chciałam cię martwić.|- Powinnaś była dać mi znać.
01:29:35:- Co by to dało?|- Ty w Iowa, przy umierającej matce,
01:29:38:a ja tu świetnie się bawię.|- Nie szkodzi.
01:29:41:Zrobię ci w domu porządnego drinka.|Poprawi ci nastrój.
01:29:44:- Już nie piję.|- Dlaczego?
01:29:47:Mam ci dużo do powiedzenia.|Teraz wszystko się ułoży.
01:29:51:- Co się stało?|- Nie teraz. Po kolacji.
01:29:54:Jesteśmy.
01:29:56:Skąd masz samochód?
01:30:14:Pamiętacie mnie?
01:30:19:Tak, pamiętam pana.
01:30:23:Proszę wejść.
01:30:31:Co słychać, pani Chambers?
01:30:35:Dziękuję, dobrze.
01:30:36:Frank, zaprowadź pana Kennedy'ego|do salonu.
01:30:40:- Przyniosę wam po piwie.|- Tak, tam będzie nam wygodniej.
01:30:45:- Co słychać u Keatsa?|- Pokłóciliśmy się.
01:30:48:Już u niego nie pracuję.
01:30:50:Jeżeli możemy jakoś pomóc,|proszę powiedzieć.
01:30:54:Może użyczylibyście mi|trochę grosza?
01:30:59:Nie trzymam w domu większych sum,|ale jeśli przyda się panu 20$...
01:31:04:Liczyłem na więcej.
01:31:07:- Dość tego. O co ci chodzi?|- O pani oświadczenie,
01:31:10:które sam spisałem.
01:31:13:Te bzdury wyssane z palca?
01:31:16:Kiedy odchodziłem od Keatsa,|wziąłem je ze sobą.
01:31:19:Pomyślałem sobie, że chcielibyście|je odzyskać.
01:31:23:- Ile za nie chcesz?|- A ile pani da?
01:31:26:Nie jest nam potrzebne.|Możemy dać 100$.
01:31:29:Tak, tyle mogłabym zapłacić.
01:31:32:Sądziłem, że jest więcej warte.
01:31:37:Jakieś...|15000$.
01:31:42:- Oszalałeś?|- 10000 za ubezpieczenie,
01:31:45:plus 5000, które zarobiliście tu|dzięki rozgłosowi.
01:31:49:Razem 15 tysięcy.
01:31:51:- Chcesz nas oskubać za jeden papier?|- Jest tego wart.
01:31:54:Nie zaczynaj!
01:31:57:Po pierwsze, nie mam go przy sobie.
01:32:00:Nic nie zaczynam.
01:32:04:Zdaje się, że wpadliśmy.
01:32:06:Tak, ale żądasz zbyt wiele.
01:32:08:Mów dalej.
01:32:11:Zarobiliśmy 4 tysiące, a nie 5.|Trochę już wydaliśmy.
01:32:14:Musiałam wyjechać,|co też kosztowało.
01:32:17:Jej matka zmarła.
01:32:19:I zainwestowaliśmy w lokal.
01:32:21:Dobra.
01:32:23:10 i 2 daje 12.
01:32:27:12 tysięcy?
01:32:28:Okrąglutkie albo oświadczenie|idzie do Sacketta.
01:32:34:Wygląda na to, że musimy mu dać|te pieniądze.
01:32:37:Nie mamy innego wyjścia.
01:32:41:Zadzwonię o 5.
01:32:43:Do tej godziny masz wrócić z banku.|Lepiej, żebyś miał tę forsę.
01:32:48:Bo jeśli nie...|Sackett.
01:32:52:Co za szkoda, że trafił pan|na Franka.
01:32:56:Gdybyśmy byli sami,
01:32:59:na pewno zdołalibyśmy|dogadać się inaczej.
01:33:10:Wstawaj i dzwoń do wspólników.
01:33:15:Nikt prócz mnie o tym nie wie.
01:33:19:- Dzwonisz czy nie?|- Nie mam do kogo.
01:33:22:Mówię ci, że tylko ja.
01:33:33:Nie bij!
01:33:35:Powiem wszystko.|Mam jednego wspólnika.
01:33:39:Dzwoń do niego.|Z kuchni.
01:33:43:Masz.
01:33:50:Przynieś drugi aparat, Coro.
01:33:54:Tylko wymyśl dobrą historyjkę.
01:34:00:Jeśli będzie próbował sztuczek,|dam ci znać.
01:34:04:Szybciej.
01:34:20:To ty, Willie?
01:34:22:Wszystko załatwione.
01:34:25:Kiedy możesz to przywieźć?
01:34:28:Chambers pojechał do banku|po działkę.
01:34:31:Wie, że nie ma wyjścia,
01:34:34:ale boi się, że jak ona się dowie|ile chcemy, będzie się stawiała.
01:34:42:Może dla ciebie to dziwne,
01:34:45:ale mam swoje powody.
01:34:53:Będzie za godzinę.
01:34:56:Jest strasznie podejrzliwy.
01:34:58:Lepiej mieć się na baczności|kiedy coś podejrzewa.
01:35:05:To graj wiarygodnie|kiedy tu przyjedzie.
01:35:11:A dla lepszej mistyfikacji|otwórz ogródek piwny.
01:35:14:Nie wpuszczaj nikogo do środka.
01:35:17:Dobra.
01:35:24:Jest twój kumpel.|Jeśli to nie on,
01:35:27:czeka cię druga runda,|na szczęście.
01:35:31:Na zdrowie.
01:35:49:- Co jest?|- To. Do przodu.
01:35:54:Sprawdź kieszenie.
01:35:58:- Jest!|- Drugą też!
01:36:01:Jest.
01:36:06:Fotokopie!
01:36:08:- I negatywy.|- Więc chcieli dalej nas szantażować.
01:36:12:Nic z tego.
01:36:14:Dzięki, chłopaki.
01:36:15:Odprowadzę was do wyjścia.
01:36:21:Ruszać się!
01:36:36:Udało się.
01:36:40:- To już ostatnia fotokopia.|- O nie.
01:36:44:Mam ich mnóstwo.
01:36:48:- Ty masz ich mnóstwo?|- A Sackettowi wystarczy tylko jedna.
01:36:51:Nie będziesz ryzykowała życia po to,|żeby się na mnie odegrać.
01:36:56:Nie zrozumiałeś Keatsa.
01:36:58:Nie mogą już zmienić oskarżenia|przeciwko mnie!
01:37:01:Co cię ugryzło?
01:37:04:To! Twoja przyjaciółeczka|podrzuciła to,
01:37:06:kiedy piastowałeś Kennedy'ego.
01:37:09:Buntownik, co?|I uwielbiasz meksykańską kuchnię?
01:37:14:Mam nadzieję, że twoja lalunia|nie zapomni o tym,
01:37:17:kiedy będziesz gnił|w więzieniu!
01:37:29:- Wieszam fartuszki, kochanie.|- Jak miło.
01:37:33:- A myślałeś, że co robię?|- Nic nie myślałem.
01:37:37:Kiedy przyjdzie czas na telefon|do Sacketta, dam ci znać.
01:37:40:Na razie oszczędzaj siły,|bo będą ci bardzo potrzebne.
01:37:54:Nalewam sobie szklaneczkę|na wzmocnienie sił, kochanie.
01:37:56:- Jak miło.|- A myślałaś, że co robię?
01:37:59:Nic nie myślałam.
01:38:00:Kiedy będę gotów stąd wyfrunąć,|dam ci znać.
01:38:03:Oszczędzaj siły.|Przydadzą ci się na później.
01:38:10:/Tak było do wieczora.
01:38:12:/Patrzyliśmy sobie na ręce.
01:38:13:/Ja bałem się,|/że zadzwoni do Sacketta,
01:38:15:/a ona, że mógłbym...
01:38:19:/Nienawidziliśmy się jak|/śmiertelni wrogowie.
01:38:22:/W końcu się położyła.
01:38:24:/Ja też poszedłem do siebie,|/jednak nie mogłem zmrużyć oka.
01:38:28:/Nagle...
01:38:39:- Zostaw to albo...|- Albo co?
01:38:42:Halo?
01:38:43:Taksówka?
01:38:44:Nie potrzebujemy.|Zmieniliśmy zdanie.
01:38:47:- Albo co?|- Dostaniesz w zęby.
01:38:50:A może coś innego?|Obmyślałeś sposób jak mnie zamordować.
01:38:53:- Spałem.|- Nie kłam!
01:38:55:- Ja nie będę kłamać.|- Też nie jesteś lepsza.
01:38:57:Chciałaś mnie wydać Sackettowi,|więc jesteśmy kwita.
01:39:01:Znów wracamy do początku.
01:39:04:Niezupełnie.
01:39:06:Ta dziewczyna|nic dla mnie nie znaczy.
01:39:11:Powiedziała, że z nią wyjedziesz.
01:39:14:A dlaczego nie?|Chciałem wyjechać.
01:39:16:A wiesz dlaczego|tego nie zrobię?
01:39:19:Bo jesteśmy związani|na zawsze.
01:39:22:- Tylko nie mów, że mnie kochasz.|- Kocham cię.
01:39:25:To miłość pełna strachu.
01:39:27:Nienawidzisz mnie?
01:39:29:Nie wiem.
01:39:32:Ale wreszcie musimy|wyznać sobie prawdę.
01:39:35:Dlaczego chciałaś uciec?
01:39:39:Mówiłam ci, że muszę ci|coś powiedzieć.
01:39:46:Nie chciałam jechać|do Sacketta.
01:39:50:Chciałam uciec.
01:39:52:Na zawsze.
01:39:54:Tak, żebyś mnie już nigdy|nie zobaczył.
01:39:57:Ani mnie...
01:40:00:- Ani...|- Kogo?
01:40:03:Pozwól mi powiedzieć.
01:40:09:Zabraliśmy jedno życie.
01:40:11:Jeśli dalibyśmy życie|nowemu człowiekowi,
01:40:13:może Bóg wybaczyłby nam.
01:40:16:Może.
01:40:18:Wszystko się pomieszało.
01:40:21:Nie wydałabym cię Sackettowi.
01:40:24:Jak mogłabym|powiedzieć potem dziecku,
01:40:29:że jego ojciec-morderca|zginął w komorze gazowej?
01:40:34:Czy dziecko jest|jedynym powodem?
01:40:38:Nie.
01:40:41:Proszę, jednego muszę być pewna.
01:40:44:O nic nie pytaj.
01:40:46:Zabierz mnie na plażę.|Byliśmy tam tacy szczęśliwi.
01:40:50:Bądźmy szczęśliwi|jeszcze raz.
01:40:54:Obiecuję, że nim tu wrócimy,
01:40:57:będę wiedziała.
01:41:00:Wyprowadzę samochód.
01:41:14:Nienawiść i chęć zemsty|już mnie opuściły.
01:41:17:A ciebie?
01:41:20:Nie wiem jak mógłbym|ci to udowodnić.
01:41:25:Znam sposób.
01:41:27:Popłyńmy daleko,
01:41:31:tak daleko aż będziemy|zbyt zmęczeni by móc wrócić.
01:41:34:- Czego to dowiedzie?|- Chodź, pokażę ci.
01:42:00:Wystarczy.
01:42:02:- Zmęczyłaś się?|- Bardzo. A ty?
01:42:06:Jeszcze nie.
01:42:09:Chciałam się przekonać|czy mi ufasz.
01:42:14:Jeśli nie wierzysz,
01:42:19:że już nigdy nie wystąpię|przeciwko tobie,
01:42:22:możesz wrócić sam.
01:42:24:Jestem zbyt wyczerpana.|Nie dopłynę.
01:42:27:Nikt się nie dowie.
01:42:29:Nic nie mów.
01:42:33:Kochanie, zabiorę cię do brzegu.
01:43:11:Czy teraz jesteś pewna?
01:43:15:Tak.
01:43:25:Długo czekałem|na ten pocałunek.
01:43:28:W domu będą pocałunki.
01:43:32:Pełne marzeń.
01:43:35:Pocałunki życia,|nie śmierci.
01:43:38:Nie wiem czy wytrzymam.
01:43:48:Uważaj!
01:44:06:/Frank Chambers|/oskarżony o morderstwo
01:44:12:Frank Chambers i ta kobieta
01:44:15:najpierw wspólnie zamordowali jej męża,|żeby przejąć jego majątek.
01:44:18:Potem Chambers zamordował ją,|żeby zagarnąć wszystko dla siebie.
01:44:24:Przysięgli naradzali się|zaledwie pięć minut.
01:44:26:Sędzia odczytując wyrok|powiedział,
01:44:28:że ma dla mnie tyle szacunku,|co dla wściekłego psa.
01:44:32:Rozumiem.
01:44:38:Teraz chciałbym zapytać ojca|o najważniejsze.
01:44:40:Czy ona wie?
01:44:42:Że jej nie zabiłeś?
01:44:45:Musi to wiedzieć.
01:44:47:Ale tak to jest|kiedy się igra z morderstwem.
01:44:51:Może...
01:44:53:w ostatniej chwili pomyślała,
01:44:57:że zrobiłem to specjalnie.
01:44:59:Ojcze, czy ona zna prawdę?
01:45:01:Musimy mieć nadzieję.
01:45:03:Niedobrze zaczęliśmy i już|nie udało nam się tego zmienić.
01:45:08:Ale ja jej nie zabiłem.
01:45:10:Kochałem ją tak bardzo,|że gotów byłem umrzeć dla niej!
01:45:19:Rozmawiałem z naczelnikiem.
01:45:27:Ja tego nie zrobiłem.
01:45:31:Przypuśćmy, że mówisz prawdę.
01:45:33:Wytoczcie mi nowy proces.|Nie każcie mnie za jej śmierć!
01:45:37:Załóżmy, że będzie drugi proces|i zostaniesz uniewinniony.
01:45:40:Co dalej?
01:45:42:Wczoraj odbyła się licytacja|przedmiotów z majątku Twin Oaks.
01:45:46:Mężczyzna, który kupił kasę,|znalazł w niej liścik.
01:45:50:Przyniósł go mnie.
01:45:54:Cora napisała go do ciebie.
01:46:04:To piękny list.
01:46:06:Ta kobieta bardzo cię kochała.
01:46:10:Domyślam się, że napisała go|tej nocy, kiedy zginęła.
01:46:13:To list pożegnalny, tak?
01:46:16:Tej nocy chciała uciec.
01:46:20:Ponieważ sądziła, że nikt,|oprócz ciebie, tego nie zauważy,
01:46:25:jest to wystarczający dowód,
01:46:28:by oskarżyć cię o współudział|w zabójstwie jej męża.
01:46:32:Więc nawet jeśli|opuścisz tę celę
01:46:35:i tak szybko do niej wrócisz.
01:46:40:Więc po co się trudzić?
01:46:46:Poniosę więc karę|nie za jej śmierć?
01:46:51:Nie, za zabójstwo Nicka.
01:46:57:To mi przypomina.
01:47:00:Tak samo jest
01:47:02:kiedy się czeka|na upragniony list.
01:47:08:Człowiek nie odchodzi od drzwi,
01:47:11:w obawie, że nie usłyszy|kiedy zadzwoni listonosz.
01:47:15:A przecież on zawsze|dzwoni dwa razy.
01:47:18:/Co takiego?
01:47:20:Zadzwonił dwa razy po Corę.
01:47:22:A teraz dzwoni drugi raz|po mnie, prawda?
01:47:27:Mniej więcej.
01:47:29:Rzecz w tym, że zawsze słyszymy|dopiero drugi dzwonek.
01:47:32:Nawet kiedy jesteśmy w ogrodzie.
01:47:39:Miał ojciec rację.
01:47:43:Bóg wie na ten temat|więcej niż my.
01:47:49:Cora zapłaciła za śmierć Nicka.
01:47:52:Teraz ja zapłacę za jej.
01:47:55:Ojcze,
01:47:56:czy zmówi ojciec modlitwę|za mnie i Corę?
01:47:59:Żebyśmy byli razem,
01:48:02:gdziekolwiek to będzie.