Repetytorium z leków przeciwdrobnoustrojowych – cz. IV
Tetracykliny
The tetracyclines
Jerry D. Smilack
Mayo Clinic Proceedings, 1999; 74: 727–729
Odkryte przed 50 laty przez Duggara tetracykli-
Tabela 1. Tetracykliny dostępne w USA
ny nadal stanowi¹ jedn¹ z najczêœciej stosowanych
grup antybiotyków.1 Wed³ug danych z 1992 roku
Nazwa rodzajowa
Nazwa handlowa
Postać
w lecznictwie otwartym w USA antybiotyki te prze-
demeklocyklina*
Declomycin
doustna
pisywano czêœciej ni¿ penicyliny, kotrimoksazol, cypro-
floksacynê i ampicylinê (czêœciej stosowano jedynie
doksycyklina
Vibramycin, Doryx,
doustna i poza-
Doxycin, Monodox
jelitowa
amoksycylinê i erytromycynê).2 W ci¹gu 12 miesiêcy,
i in.
do koñca marca 1997 roku, wartoœæ sprzeda¿y deta-
minocyklina*
Minocin
doustna i poza-
licznej wszystkich przepisanych w USA tetracyklin
jelitowa
osi¹gnê³a niemal 400 milionów dolarów (National
Prescription Audit – dane niepublikowane).
oksytetracyklina
Terramycin
doustna i poza-
jelitowa
tetracyklina
Achromycin V,
doustna i poza-
Tetracykliny – podobieństwa i różnice
Panmycin, Robitet,
jelitowa
Sumycin, Tetracyn
W USA dostêpnych jest 5 antybiotyków tetracykli-
i in.
nowych (tab. 1.). Ze wzglêdu na najkorzystniejsze
w³aœciwoœci farmakokinetyczne, najs³absze dzia³a-
* lek niezarejestrowany w Polsce – przyp. red.
nia toksyczne i stosunkowo nisk¹ cenê lekiem z wy-
boru w tej grupie jest doksycyklina. Wszystkie tetra-
cyliny, z wyj¹tkiem demeklocykliny, wytwarzane s¹
równie¿ jako preparaty odtwórcze (generyczne), któ-
Minocyklina i doksycyklina s¹ aktywniejsze wo-
re s¹ tanie. Najdro¿sza ze wszystkich generyków jest
bec niektórych drobnoustrojów ni¿ pozosta³e tetra-
minocyklina. Koszt leczenia doksycyklin¹ lub tetra-
cykliny. W warunkach in vitro minocyklina wykazuje
cyklin¹ jest zbli¿ony.
du¿¹ aktywnoœæ wobec Staphylococcus aureus oraz
gronkowców koagulazoujemnych (np. S. epidermi-
dis), zw³aszcza szczepów opornych na metycylinê.6-8
Spektrum aktywności
W jednym z badañ stwierdzono, ¿e minocyklina w stê-
Tetracykliny hamuj¹ wzrost wielu gatunków
¿eniu ≤2 µg/ml hamowa³a wzrost wszystkich (n = 102)
bakterii tlenowych i beztlenowych, w tym wielu gatun-
metycylinoopornych izolatów S. aureus.6 W wiêk-
ków z rodzaju Rickettsia, Chlamydia, Mycoplasma,
szym badaniu, w którym oceniano 723 izolaty S. au-
niektórych krêtków, a nawet pierwotniaków i pr¹t-
reus i 1402 izolaty S. epidermidis, wra¿liwoœæ na mi-ków.3-5 S¹ to antybiotyki bakteriostatyczne. Mecha-
nocyklinê wynios³a odpowiednio 96% i 98%.7 Mino-
nizm ich dzia³ania polega na hamowaniu syntezy
cyklina jest aktywna wobec Mycobacterium mari-
bia³ek poprzez odwracalne wi¹zanie z podjednostk¹
num, natomiast inne pr¹tki, takie jak M. fortuitum
30S bakteryjnego rybosomu, w wyniku czego nie do-
i M. chelonei s¹ bardziej wra¿liwe na doksycyklinê.3
chodzi do po³¹czenia tRNA z miejscem wi¹zania na
kompleksie rybosom–mRNA.3
110
MEDYCYNA PRAKTYCZNA – PEDIATRIA 4/2000
Tabela 2. Właściwości farmakologiczne tetracyklin Lek
Wchłanianie
Wpływ posiłku
Okres
Wpływ niewydolno-
Główna droga
z przewodu
na wchłanianie
półtrwania (h)
ści nerek na okres
eliminacji
pokarmowego (%)
półtrwania
demeklocyklina
66
zmniejsza
10–17
wydłuża
nerki
doksycyklina
90–100
brak
12–22
brak
wątroba, z żółcią
minocyklina
90–100
brak
11–23
brak
wątroba, z żółcią
oksytetracyklina
58
zmniejsza
6–10
wydłuża
nerki
tetracyklina
75
zmniejsza
6–11
znacznie wydłuża
nerki
na podstawie 9. pozycji piśmiennictwa
Właściwości farmakokinetyczne
mach hepatocytów, co prowadzi do zmniejszenia stê-
i farmakodynamiczne
¿enia antybiotyku w osoczu. Cholestyramina i kole-
stypol, jeœli poda siê je razem z antybiotykiem tetra-
Znajomoœæ w³aœciwoœci farmakologicznych po-
cyklinowym, mog¹ go wi¹zaæ i hamowaæ jego wch³a-
szczególnych tetracyklin mo¿e byæ przydatna przy
nianie z przewodu pokarmowego. Tetracykliny
wyborze odpowiedniego leku (tab. 2.).9 Wiêkszoœci
zmniejszaj¹ natomiast skutecznoœæ doustnych œrod-
tetracyklin nie powinno siê stosowaæ u chorych
ków antykoncepcyjnych oraz nasilaj¹ przeciwkrze-
z niewydolnoœci¹ nerek, poniewa¿ nadmierne
pliwe dzia³anie doustnych antykoagulantów, dlatego
zwiêkszenie antybiotyku w osoczu na skutek upo-
w takich przypadkach konieczne jest œcis³e monito-
œledzenia wydalania na drodze filtracji k³êbuszko-
rowanie czasu protrombinowego.
wej mo¿e prowadziæ do uszkodzenia w¹troby. Do-
ksycyklina i minocyklina s¹ wydalane z ¿ó³ci¹, dla-
tego tê pierwsz¹ mo¿na stosowaæ u chorych z nie-
Główne wskazania
wydolnoœci¹ nerek bez koniecznoœci modyfikacji
Tetracykliny uznaje siê za leki z wyboru oraz le-
dawkowania. Nale¿y zaœ unikaæ stosowania u tych
chorych minocykliny, ze wzglêdu na ograniczone do-
ki alternatywne w terapii wielu zaka¿eñ. Najwa¿-
œwiadczenie i sprzeczne wyniki badañ farmakokine-
niejsze wskazania wymieniono w tabeli 3. Wszystkie
tycznych.5
tetracykliny wykazuj¹ podobn¹ skutecznoœæ, w zwi¹z-
D³ugi okres pó³trwania doksycykliny i minocykli-
ku z czym wybór preparatu jest najczêœciej dowolny.
ny umo¿liwia dawkowanie tych antybiotyków 1 lub
Warto jednak pamiêtaæ, ¿e w zaka¿eniach wywo³y-
2 razy na dobê.
wanych przez gronkowce oporne na metycylinê, gdy
Mleko, leki zmniejszaj¹ce kwaœnoœæ soku ¿o³¹d-
nie mo¿na zastosowaæ wankomycyny, najlepsz¹ te-
kowego, preparaty ¿elaza oraz prawdopodobnie zwi¹z-
tracyklin¹ jest minocyklina.12 Doksycyklina jest bar-
ki zawieraj¹ce wapñ, magnez, glin lub ¿elazo znacz-
dziej aktywna ni¿ tetracyklina wobec Streptococcus
nie upoœledzaj¹ wch³anianie tetracyklin z przewodu
pneumoniae 13 i mo¿e byæ stosowana jako antybiotyk
pokarmowego, dlatego nale¿y je przyjmowaæ przy-
alternatywny w leczeniu pneumokokowego zapale-
najmniej kilka godzin wczeœniej lub póŸniej. Wpraw-
nia p³uc14, pod warunkiem ¿e prawdopodobieñstwo
dzie w porównaniu z innymi tetracyklinami wch³a-
zaka¿enia szczepem o du¿ej opornoœci na penicylinê
nianie doksycykliny i minocykliny jest w mniejszym
jest niewielkie.
stopniu zaburzone przez te dwu- i trójwartoœciowe
Niektóre tetracykliny stosuje siê równie¿ w lecze-
kationy,3,9 jednak nale¿y unikaæ ich przyjmowania
niu chorób o zupe³nie innym, prawdopodobnie nie-
w ci¹gu 1–2 godzin od za¿ycia któregoœ z tych anty-
infekcyjnym pod³o¿u. Demeklocyklina, która hamu-
biotyków.
je indukowane przez hormon antydiuretyczny
Interakcje tetracyklin z innymi lekami wystêpuj¹
zwrotne wch³anianie wody w kanalikach nerkowych
rzadko, ale nale¿y o nich wspomnieæ.9 Leki przeciw-
oraz cewkach zbiorczych, jest stosowana w leczeniu
padaczkowe (np. barbiturany, karbamazepina i feny-
zespo³u nieadekwatnego wydzielania tego hormo-
toina) nasilaj¹ metabolizm tetracyklin w mikroso-
nu.9 W badaniu klinicznym z grup¹ kontroln¹, prze-
Repetytorium z leków przeciwdrobnoustrojowych – cz. IV
111
prowadzonym metod¹ podwójnie œlepej próby z pla-
Tabela 3. Główne wskazania do stosowania
cebo, wykazano umiarkowan¹ skutecznoœæ minocy-
tetracyklin*
kliny u chorych na reumatoidalne zapalenie sta-
n zakażenia układu oddechowego
wów.15 Doksycyklina z kolei zapobiega tworzeniu
siê z³ogów ¿ó³ci na stentach wszczepionych do dróg
pozaszpitalne zapalenie płuc leczone ambulatoryjnie
¿ó³ciowych.16 Ze wzglêdu na dzia³anie sklerotyzuj¹-
nietypowe zapalenie płuc ( Mycoplasma pneumoniae,
ce, tetracykliny s¹ równie¿ u¿yteczne w leczeniu
Chlamydia pneumoniae, choroba papuzia)
opornego wysiêku op³ucnowego o etiologii nowo-
zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli
tworowej i opornego wysiêku op³ucnowego o innej
legioneloza**
przyczynie.
n zakażenia układu moczowo-płciowego
Działania toksyczne i przeciwwskazania
Chlamydia trachomatis (nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej, zapalenie narządów miednicy,
zapalenie najądrzy, zapalenie gruczołu krokowego,
Tetracykliny s¹ na ogó³ dobrze tolerowane, ale
ziarnica weneryczna)
mog¹ te¿ wywieraæ powa¿ne dzia³ania niepo¿¹dane,
ziarniniak pachwinowy
takie jak fototoksycznoœæ oraz przebarwienie zêbów
u dzieci.5 Reakcje fototoksyczne s¹ wywo³ywane
kiła**
przez wszystkie tetracykliny, wydaje siê jednak, ¿e
n zakażenia układowe
wystêpuj¹ rzadziej w przypadku stosowania doksy-
riketsjozy (gorączka plamista Gór Skalistych, dur
cykliny17 lub minocykliny18. Odk³adanie siê tetracy-
plamisty endemiczny i epidemiczny, gorączka Q)
klin w tkance kostnej mo¿e prowadziæ do zahamo-
bruceloza (w połączeniu z ryfampicyną lub
wania wzrostu koœæca, a tak¿e przebarwienia uzê-
streptomycyną)
bienia mlecznego,5 dlatego antybiotyki te s¹ zwykle
borelioza z Lyme
przeciwwskazane u kobiet ciê¿arnych i karmi¹cych
piersi¹ oraz u dzieci do 8. roku ¿ycia.
erlichioza
U kobiet ciê¿arnych, u chorych z niewydolnoœci¹
gorączka nawrotowa ( Borrelia recurrentis)
nerek oraz u osób otrzymuj¹cych tetracyklinê w du-
zakażenia przecinkowcami (cholera, Vibrio
¿ej dawce mog¹ wyst¹piæ efekty hepatotoksyczne,
vulnificus i Vibrio parahaemolyticus) wœród których najpowa¿niejsze jest ostre st³uszcze-tularemia**
nie z martwic¹ w¹troby.9
U chorych otrzymuj¹cych doustnie doksycyklinê
naczyniakowatość bakteryjna (bartoneloza)**
opisywano owrzodzenia prze³yku, ale ryzyko tego
leptospiroza**
powik³ania mo¿na zminimalizowaæ, przyjmuj¹c lek
n inne zakażenia miejscowe i układowe
z odpowiednio du¿¹ iloœci¹ p³ynu.19-21 Minocyklina mo-
Staphylococcus aureus i S. epidermidis oporne na
¿e wywo³ywaæ zaburzenia przedsionkowe, takie jak
metycylinę**, gdy nie można zastosować
zawroty g³owy i ataksja, ale z powodu znacznych
wankomycyny i innych leków
rozbie¿noœci w doniesieniach, trudno ustaliæ rzeczy-
Pasteurella multocida**
wist¹ czêstoœæ wystêpowania tych powik³añ.18 Mino-
cyklina mo¿e równie¿ powodowaæ zwiêkszon¹ pigmen-
Mycobacterium marinum**
tacjê skóry i b³on œluzowych.9 Czarne lub niebiesko-
Helicobacter pylori (w połączeniu z preparatami
czarne przebarwienia w jamie ustnej obserwowano
bizmutu i metronidazolem lub klarytromycyną)
u 10% chorych przyjmuj¹cych minocyklinê przez co
Yersinia pestis**
najmniej rok oraz u 20% stosuj¹cych ten antybiotyk
n inne choroby
nieprzerwanie przez 4 lata.22
Inne, rzadsze i na ogó³ ³agodne, skutki niepo¿¹-
trądzik pospolity
dane stosowania tetracyklin obejmuj¹ zaburzenia
n profilaktyka
ze strony przewodu pokarmowego, takie jak bie-
malaria wywoływana przez Plasmodium falciparum
gunka, oraz wtórne zaka¿enia grzybicze.9 Ostatnio
opornego na meflochinę
podkreœla siê równie¿ ryzyko wyst¹pienia objawów
przypominaj¹cych toczeñ rumieniowaty w przebie-
* Zakażenia, w których tetracykliny są lekami z wyboru,
zaznaczono pogrubioną czcionką.
gu leczenia minocyklin¹.23 Do wyj¹tkowo rzadkich
** Zakażenia, w których tetracykliny można stosować jako leki
powik³añ leczenia tetracyklinami nale¿y guz rze-
alternatywne względem leków standardowych.
opracowano na podstawie 3., 5., 9.–11. pozycji piśmiennictwa
komy mózgu ( pseudotumor cerebri). Demeklocykli-
112
MEDYCYNA PRAKTYCZNA – PEDIATRIA 4/2000
na mo¿e byæ przyczyn¹ nerkopochodnej moczówki
19. Lanza F.L.: Esophageal ulceration produced by doxycycline: review of the literature and comparison of the injury from doxycycline
prostej.
hyclate and hydrochloride with that from doxycycline mono-
hydrate. Curr. Ther. Res. Clin. Exp., 1988; 44: 475–484
Tłumaczyła lek. med. Katarzyna Dzierżanowska-Fangrat
20. Schneider R.: Doxycycline esophageal ulcers. Amer. J. Dig. Dis., Konsultowała prof. dr hab. med. Danuta Dzierżanowska
1977; 22: 805–807
Kierownik Zakładu Mikrobiologii Klinicznej
21. Shiff A.D.: Doxycycline-induced esophageal ulcers in physicians.
Instytutu „Pomnika-Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie,
JAMA, 1986; 256: 1893 [letter]
Prezes Polskiego Towarzystwa Mikrobiologów
22.Eisen D.: Minocycline-induced oral hyperpigmentation. Lancet, 1997; 349: 400 [letter]
Reprinted with kind permission of Mayo Clinic Proceedings
23. Singer S.J., Piazza-Hepp T.D., Girardi L.S., Moledina N.R.: Lupu-slike reaction associated with minocycline. JAMA, 1997; 277: 295–296 [letter]
Piśmiennictwo
1. Duggar B.M.: Aureomycin: product of continuing search for new
Komentarz
antibiotics. Ann. N.Y. Acad. Sci., 1948; 51: 177–181
2. McCaig L.F., Hughes J.M.: Trends in antimicrobial drug pres-Zastosowanie antybiotyków z grupy tetracyklin
cribing among office-based physicians in the United States w pediatrii jest znacznie ograniczone z uwagi na
[published erratum appears in JAMA, 1998; 279: 434]. JAMA, 1995; 273: 214–219
ich specyficzne właściwości i toksyczność. Sytuacja
3. Williams D.N.: Tetracyclines. In: Gorbach S.L., Bartlett J.G., ta dotyczy zarówno naszego kraju, jak i innych
Blacklow N.R., eds: Infectious diseases. 2nd ed. Philadelphia, państw, w tym USA, czego najlepszym przykładem
Saunders, 1998: 227–231
jest użycie słowa „tetracykliny” tylko jeden raz, i to
4. Smilack J.D., Wilson W.R., Cockerill F.R. III: Tetracyclines, chloram-wyłącznie w kontekście zaburzeń rozwoju szkliwa,
phenicol, erythromycin, clindamycin, and metronidazole. Mayo Clin. Proc., 1991; 66: 1270–1280
w podstawowym podręczniku pediatrii szkoły ame-
5. Kucers A., Crowe S.M., Grayson M.L., Hoy J.F.: The use of anti-rykańskiej pt. „Nelson Textbook of Pediatrics”
biotics: a clinical review of antibacterial, antifungal and antiviral (wyd. 14).
drugs. 5th ed. Oxford, Butterworth-Heinemann, 1997: 719–762
W innym uznanym na świecie amerykańskim
6. Qadri S.M., Halim M., Ueno Y., Saldin H.: Susceptibility of
„Poradniku antybiotykoterapii w pediatrii” Johna
methicillin-resistant Staphylococcus aureus to minocycline and other antimicrobials. Chemotherapy, 1994; 40: 26–29
D. Nelsona (wyd. II polskie z 1999 r.) Autor podaje
7. Yuk J.H., Dignani M.C., Harris R.L., Bradshaw M.W., Williams m.in.: „Tetracykliny nie powinny być zbyt często
T.W. Jr: Minocycline as an alternative antistaphylococcal agent.
używane w pediatrii, ponieważ choroby wymagają-
Rev. Infect. Dis., 1991; 13: 1023–1024 [letter]
ce ich zastosowania występują sporadycznie u dzie-
8. Archer G.L., Climo M.W.: Antimicrobial susceptibility of coagulase-ci (zakażenia wywołane przez riketsje, bruceloza),
-negative staphylococci. Antimicrob. Agents Chemother., 1994; 38: 2231–2237
poza trądzikiem, zakażeniami chlamydiowymi oraz
boreliozą u nastolatków”.
9.USP DI: Drug information for the health care professional. Vol.
I. 13th ed. Rockville, MD, US Pharmacopeial Convention, 1993:
Porównanie dostępności antybiotyków z grupy
2610–2620
tetracyklin w USA i Polsce przeprowadzone na pod-
10.The choice of antibacterial drugs [published erratum appears in stawie danych zawartych w tabeli 1. komentowane-Med. Lett. Drugs Ther., 1998; 40: 54]. Med. Lett. Drugs Ther., go artykułu i najnowszym wydaniu „Pharmindex”
1998; 40: 33–42
(2000/1) wykazuje, że w naszym kraju gama tych le-
11. Advice for travelers. Med. Lett. Drugs Ther., 1996; 38: 17–20
ków jest znacznie mniejsza. Zarejestrowane są tylko
12. Lewis S., Lewis B.: Minocycline therapy of resistant Staphylococcus aureus infections. Infect. Control. Hosp. Epidemiol., 1993; 14: dwa antybiotyki z tej grupy: doksycylina – w trzech
423 [abstract]
formach galenicznych (kapsułki, tabletki rozpusz-
13. Shea K.W., Cunha B.A., Ueno Y., Abumustafa F., Qadri S.M.: czalne i forma iniekcyjna) oraz tetracyklina (drażet-Doxycycline activity against Streptococcus pneumoniae. Chest, ki). Nie ma na naszym rynku najnowszej minocy-1995; 108: 1775–1776 [letter]
kliny, oksytetracykliny i demoklocykliny, co znacz-
14. Bartlett J.G., Breiman R.F., Mandell L.A., File T.M. Jr: Com-munity-acquired pneumonia in adults: guidelines for manage-
nie ogranicza wybór terapeutyczny.
ment. Clin. Infect. Dis., 1998; 26: 811–838
Producenci zarejestrowanych w kraju doksycy-
15. Tilley B.C., Alarcon G.S., Heyse S.P., Trentham D.E., Neuner R., klin w ulotkach firmowych zalecają stosowanie tych
Kaplan D.A., et al. (MIRA Trial Group): Minocycline in rheuma-
leków u dzieci dopiero po 12. lub 13. roku życia, na-
toid arthritis: a 48-week, double-blind, placebo-controlled trial.
Ann. Intern. Med., 1995; 122: 81–89
tomiast producent tetracykliny – od 9. roku życia.
Wskazania do stosowania antybiotyków tetracykli-
16. Smith J.M., Out M.M., Groen A.K., Huibregtse K., Jansen P.L., van Marle J., et al.: A placebo-controlled study on the efficacy of nowych w tym wieku są ogólnie przyjęte i szczegóło-aspirin and doxycycline in preventing clogging of biliary endo-wo przedstawione w artykule. Autorzy omawiają
prostheses. Gastrointest. Endosc., 1989; 35: 485–489
również działania niepożądane i toksyczne tych an-
17. Cunha B.A.: New uses for older antibiotics: the rediscovery’ of fo-tybiotyków, z których u dzieci najważniejsze jest od-
ur beneficial and cost-effective antimicrobials. Postgrad. Med., 1997; 101: 68–70, 73–74, 79–80
kładanie się tych związków w tkance kostnej i szkli-
18. Allen J.C.: Minocycline. Ann. Intern. Med., 1976; 85: 482–487
wie zębów.
Repetytorium z leków przeciwdrobnoustrojowych – cz. IV
113
Dla lepszego zrozumienia zachodzących tutaj procesów z punktu widzenia pediatry, zagadnienie
to wymagałoby – według mnie – szerszego omówie-
nia. Po pierwsze należy podkreślić wpływ stosowa-
nia tetracyklin u ciężarnej na rozwój płodu. Według
dostępnych na ten temat opracowań podawanie an-
tybiotyków tetracyklinowych kobietom w pierwszych
6 miesiącach ciąży prowadzi w 50% do żółtego prze-
barwienia zębów u dziecka (Toaff i David). Nato-
miast jeśli tetracykliny stosowane są u matki po 28.
tygodniu ciąży, do przebarwienia zębów dochodzi
u 70% dzieci (Genot). Tetracykliny, tworząc silne
kompleksy z jonami wapnia w rozwijających się ko-
ściach i zębach płodu, prowadzą do żółtobrunatnego
przebarwienia zębów, hipoplazji szkliwa i zahamo-
wania wzrostu kości długich. To ostatnie działanie
toksyczne opisywano głównie u wcześniaków leczo-
nych tetracyklinami.
Na podstawie wielu badań doświadczalnych
przyjęto, że wyżej wymienione zmiany kostne i zębo-
we pod wpływem stosowania tetracyklin występują
wyłącznie w pierwszych latach życia dziecka, a ich
nasilenie jest proporcjonalne do dawki leku oraz
czasu trwania terapii i odwrotnie proporcjonalne
do wieku dziecka (nasilenie jest tym większe, im
dziecko jest młodsze). Wiekiem granicznym dla wy-
stąpienia tego zjawiska jest według współczesnych
doniesień 8. rok życia.
Należy pamiętać również o udowodnionym
wpływie tetracyklin na zwiększenie stężenia mocz-
nika, co niezależnie od wieku dziecka prowadzi do
nasilenia objawów niewydolności nerek.
Ponieważ większość ograniczeń w stosowaniu te-
tracyklin dotyczy dzieci do 12. roku życia, nato-
miast pediatra opiekuje się również dziećmi star-
szymi, inicjatywa przypomnienia wielu ważnych in-
formacji na temat ich skuteczności i wskazań do
stosowania właśnie w czasopiśmie pediatrycznym
wydaje się uzasadniona.
prof. dr hab. med. Wojciech Służewski
Kierownik Kliniki Chorób Zakaźnych i Neurologii Dziecięcej
Instytutu Pediatrii AM w Poznaniu
Wiceprzewodniczący Zarządu Głównego i Przewodniczący Ogólnopolskiej Sekcji Pediatrycznej
Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych 114
MEDYCYNA PRAKTYCZNA – PEDIATRIA 4/2000