"Ka�żdy z nas jest Odysem Co wraca do sWej Itaki"

(L. Staff "Odys")





Podró�ż symbolizuje: drogê �życia, ryzykowne przedsiêwziêcie, d�ą�żettie do celu; przygodê, potrzebê nowych doœwiadcze�ą, odkrycie, poszukiwanie duchowych celów.zó Dla wêdrowca jest nauk�ą, dla wygna�ąca udrêk�ą. Wgdrówka mo�że sta�Ś siê pielgrzymk�ą zmierzaj�ąc�ą do miejsc œwiêtych (np. Jerozolimy, Mekki, Benares, Rzymu, na Jasn�ą Górê). Pielgrzymkê symbolizuj�ą: muszla, sanda�ły, kij i piaszcz pielgrzymi. W plastyce wyobra�żano jako pielgrzymów m. in. œw. Rocha, archanio�ła Rafaia, œw. Aleksego, œw. Brygidê ze Szwecji.

Podró�ż te�ż mo�że przybra�Ś formê tu�łaczki, czyli bezcelowego przenoszenia siê z miejsca na miejsce. Te dwa znaczenia s�łowa "podró�ż" maj�ą szczególn�ą si�łê i moc w okresie polskiego i europejskiego romantyzmu.

Wêdrówka - to nie tylko zwiedzanie, odkrywanie przestrzeni. Mamy; wêdrowkê dusz (orfizm i pitagoreizm), podró�ż w g�ł�ąb siebie, daremn�ą ucieczkê od siebie, w poszukiwaniu prawdy, inicjacyjn�ą, poœmiertn�ą czy w czasie. Podró�żowanie jest najstarsza pasj�ą cz�łowieka, a mo�że to kulturowe dziedzictwo rodem z "Odysei " lub "Biblii "?

W mitologii - Demeter wêdruje po œwiecie, by odnale�ż�Ś sw�ą córkê Persefonê (Korê), któr�ą porwa�ł Hades. Przemierza œwiat, przyjmuj�ąc na siebie dobrowolne wygnanie, które przynosi œwiatu nieurodzaj. Radoœ�Ś nawiedza twarz matki wiosn�ą, gdy Zeus nakazuje Hadesowi wypuœci�Ś z podziemi Korê.



Nieszczgœliwym tu�łaczem jest te�ż Orfeusz, który nie zdo�ła�ł z krainy umar�łych wyprowadzi�Ś Eurydyki. �łpiewaj�ąc �ża�łobne pieœni ku czci �żony bl�ąka sig po œwiecie a�ż do czasu, gdy zostanie rozszarpany przez menady. Odyseusz spêdza dziesig�Ś lat w podró�ży, zanim powróci do Itaki.

Staro�żytna wyprawa po z�łote runo zadziwia do dziœ. Po tê œwiêtoœ�Ś Kolchidy wyrosza Jazon z innymi herosami na statku Argo. Podczas podró�ży Argonauci s�ą œwiadkami wielu tajemniczych przygód, m. in. musz�ą przeplyn�ą�Ś miêdzy Symplegadami, które niszczy�ły ka�żdy okrêt. Z córk�ą w�ładcy Kolchidy - Mede�ą bohater wraca szczêœliwie do domu i odbiera wujowi Peliasowi bezprawnie przejgt�ą w�ładzê.

Herakles, Tezeusz wêdruj�ą po œwiecie przez cale swoje �życie. Niewidomy Edyp wêdruje po Grecji, cierpi�ąc na myœl o swych zbrodniach. Eneasz po upadku Troi przemierza Morze �łrbdziemne. Jest goœciem królowej Dydony w Kartaginie, schodzi do podziemi... Wed�ług mitu kres jego tu�łaczki to brzeg Pó�łwyspu Apeni�ąskiego.

W Starym Testamencie wiecznym tu�łaczem jest Kain, który dopuœci�ł siê zbrodni bratobójstwa. Abraham wêdruje z ca�ł�ą rodzin�ą z Charanu do Kanaanu... Jednak najbardziej znan�ą podró�ż odby�ł naród wybrany. Pod wodz�ą Moj�żesza opuszcza Egipt i rozpoczyna pielgrzymkê przez pustyniê Kanaanu do Ziemi Obiecanej. Wêdrówka trwa 40 lat.

Wed�ług Nowego Testamentu Jezus w wieku 30 lat rozpoczyna wêdrówkg wraz z 12 aposto�łami. Przemierza ca�ł�ą Palestynê, nauczaj�ąc i czyni�ąc cuda. Kresem podro�ży jest ukrzy�żowanie w Jerozolimie.

Równie�ż S�łowo Bo�że wciela siê w wêdrowca - st�ąd podró�że misyjne. Motyw podró�żnika, pielgrzyma, tu�łacza pojawia siê w literaturze od pocz�ątku jej ishtienia, bo chê�Ś poznania jest silivejsza ni�ż strach przed niezna

UTWORY, W KTÓRYCH M. IN. ODSZUKANO MOTYW:

"Odyseja" Homera; "Eneida" Wergiliusza; "Legenda o œw. Aleksym"; "Legendy arturia�ąskie"; "Tristan i Izolda"; "Boska Komedia" Dantego; "Pieœ�ą œwiêtoja�ąska o Sobótce" J. Kochanowskiego; "Don Kichote" M. de Cervantesa; "Kandyd" Woltera; "Miko�łaja Doœwiadczy�ąskiego przypadki" I. Krasickiego; "Kubuœ Fatalista" D. Diderota; "Podró�że Guliwera" J. Swifta; "Faust" J. W. Goethego; "Giaur" G. Byrona; "Konrad Wallenrod", "Stepy Akerma�ąskie", "Pan TadeusŸ", "Ksiêgi narodu i pielgrzymstwa polskiego" A. Mickiewicza; "Kordian", "Podró�ż z Neapolu do Ziemi �łwiêtej", "Hym�ą", "Beruowski", "Anhelli" J. S�łowackiego; "Nie-Boska Komedia" Z. Krasi�ąskiego; "Trzy po trzy" A. Fredry; "Marlwe dusze" M. Gogola; "Lalka" B. Prusa; "Latarruk", "Potop" H. Sienkiewicza; "W osiemdziesi�ąt dni dooko�ła œwiata" J. Veme"a; "Lord Jim" J. Conrada; "O �żo�łnierzu tu�łaczu", "Popio�ły", "Ludzie bezdomni", "Przedwioœnie" S. �Żeromskiego; "�łmier�Ś w Wenecji" T. Manna; "Zamek", "Proces" F. Kafki; "Ferdydurke" W. Gombrowicza; "Bramy raju" J. Andrze-jewskiego; "Ma�ła apokalipsa" T. Konwickiego; "Wie�ża" G. Herlinga-Grudzi�ąskiego; "Pocz�ątek" A. Szczypiorskiego; "Przes�łanie pana Cogito" Z. Herberta...