XV Niedziela Zwykła, Rok A kazanie




A:hover {
FONT-WEIGHT: bold; COLOR: #dccd47
}








strona
główna nowości  
email  księga gości      ogłoszenia  dyskusja    reklama-banery
chat zasponsoruj




XV Niedziela Zwykła, Rok A
Bracia i siostry.
     Z uwagą
wysłuchaliśmy pięknej przypowieści o siewcy. Jezus opowiedział ją tłumom
ludzi, którzy zebrali się nad jeziorem. Opowiedział tę przypowieść, aby
ukazać niezwykłą moc słowa Bożego, które jak ziarno wpadłszy na żyzną
glebę serca otwartego na Boga, wydaje obfity plon.
      Nieco
zapomniany nasz pisarz Adam Szymański w jednej ze swoich opowiadań
syberyjskich w sposób przejmujący ukazuje moc słowa Bożego, które budzi
nadzieję, niesie pociechę i ulgę w cierpieniu. „W nędznej jurcie
syberyjskiej dogorywa zesłaniec polski. Miał tylko jedno pragnienie, aby
umrzeć na ojczystej ziemi. Bóg odmówił mu tej łaski. Jako nędzarz i
rozbitek życiowy kona teraz w opuszczeniu na ziemi wygnania. Zaczyna
bluźnić Bogu, a potem bezsilny w swoim bólu opada na posłanie. Towarzysze
niedoli czują się bezradni. Ale jeden z nich przypomniał sobie, że idąc
tutaj wziął ze sobą księgę Ewangelii. Drżącą ręką wyciągnął ją z zanadrza,
otworzył i zaczął czytać. << Jeżeli was świat znienawidził,
wiedzcie, że mnie pierwej znienawidził >>. Widać było, że słowa
nauczyciela cierpiących jak kojący balsam działają na jego duszę. Spod
przymkniętych powiek wypłynęły dwie wielkie łzy. << Zaprawdę
powiadam wam – oznajmiały słowa Ewangelii – wy będziecie się smucić, ale
smutek wasz zamieni się w radość >>. Konający wówczas usiłował
podnieść ręce ku górze, ale opadły mu bezwładnie. Tylko z ust wydobywała
się cicha, modlitewna prośba: Przez mękę Twoją daruj mi Panie! Wygnaniec z
ziemi ojczystej skonał pojednany z Bogiem.
     Wielka jest moc
słowa Bożego. Iluż ludzi w największych cierpieniach, upokorzeniach,
wygnaniu, dzięki Biblii nie tylko nie zwątpiło, nie załamało się, ale
wręcz odmieniło swoje życie. Rosyjski pisarz Fiodor Dostojewski podczas
całego pobytu na Syberii miał przy sobie Biblię, jedyną książkę, jaką
mogli posiadać więźniowie. Dla niego Biblia była drogą do nowego życia.
Dzięki niej pojął swe dotychczasowe życie jako swą drogę do Damaszku. W
liście do swego brata otwarcie wyznaje, że wielkie przeobrażenia dokonały
się podczas tych czterech lat w jego duszy, wierze i sercu.
   Cudowna jest moc słowa
Bożego. W natłoku ludzkich słów, często kłamliwych i zwodniczych, jawi się
słowo Boże, słowo życia. „Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg spadają z
nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i
nie zapewnią urodzaju, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do
mnie bezowocnie” – uroczyście zapewnia Bóg przez usta proroka
Izajasza.
        
I to się sprawdza do dziś. Iluż świętych odmieniło swoje życie
dzięki temu, że nie bali się wziąć do ręki Pisma świętego. Tak, nie bali
się, bo wielu czuje, że słowa Bożego nie czyta się jak kryminału jedynie
dla rozrywki. Biblia, a szczególnie Ewangelia ma moc potrząsnąć
człowiekiem. Bywa jak lustro, które obnaża naszą małość, czasem karykaturę
człowieczeństwa. Ono potrząśnie ale i uleczy. Bo przez nie działa sam Bóg.
Nie bójmy się tego Bożego dotyku.
        
Piękny przykład czytania Pisma św. pozostawił pisarz rosyjski
Dymitr Mereżkowski. Oto jego słowa: Mam u siebie Biblię już ponad 30 lat.
Czytam ją codziennie i czytać będę, póki oczy widzą przy wszelkim od
słońca czy serca bijącym świetle, szczęśliwy czy nieszczęśliwy, chory czy
zdrów. I wy-daje mi się, że wciąż czytam coś nowego, nieznanego. Kartki
rozsypują się, trzeba by ją na nowo oprawić, ale szkoda, bo prawdę mówiąc
strach, choć na kilka dni rozstać się z tą ks.
  
Bracia i siostry. Pochylajmy się nad tą świętą Księgą. Wsłuchujmy
się z uwagą w słowo samego Boga. Bo gdy Bóg przestanie do nas mówić, to
kogo będziemy słuchać? Kto ma mądrzejsze słowo i lepsze rady? Pozwólmy
więc Bogu do nas przemawiać, a nie przegramy. Tak jak Maryja przyjmujmy z
pokorą słowo pańskie i rozważajmy je w sercu, a życie nasze będzie na
pewno lepsze i wartościowsze.
                                                                 
Amen.