Rodzaje agresji z jakimi możemy mieć do czynienia. Jeden podział
• agresja fizyczna, kiedy kogoś fizycznie się uszkadza,
• agresja werbalna, która na szczęście w stosunkach międzyludzkich jest częstsza. Najczęściej
mówimy sobie brzydkie, przykre, uszkadzające rzeczy. Drugi podział:
• Agresja wyobrażona, która odbywa się w wyobraźni (czasami się tego wstydzimy). Gdy np profesor postawi nam dwóję, myślimy sobie Jak ja bym mu dokopał, żeby tak wpadł pod samochód". Nie tylko życzymy komuś, aby mu się coś stało, ale my to przeżywamy.
Można mówić o jeszcze jednym podziale:
• agresja prawdziwa
• agresja instrumentalna (nie prawdziwa)
Z agresją prawdziwą mamy do czynienia gdy np. mąż podbił oko żonie. Agresja nieprawdziwa, instrumentalna wyglądałaby tak, że on właściwie nie chce podbić jej oka, ale chce się z nią rozwieść, więc nie będąc w pełni przekonanym robi to, ale w nadziei, że ona sama będzie starała się o rozwód. Inny przykład: gdy szef chce zrobić miejsce w pracy dla kogoś na kim mu zależy, musi pozbyć się kogoś, kto zajmuje takie stanowisko. Będąc szefem wykonuje ileś zabiegów agresywnych w stosunku do tej osoby (np. dając jej niską ocenę, choć wie, że jest dobra, nie dając jej podwyżek) po to, aby ona sama się zwolniła. Jest to agresja, ponieważ uszkadza i jest intencjonalna. Różnica między agresją prawdziwą czy bezpośrednią, a instrumentalną polega na tym, że w pierwszym przypadku agresja jest instrumentem, za pomocą którego agresor (mąż) chce uzyskać coś innego niż uszkodzenie obiektu (rozwód, a nie fizyczne uszkodzenie); zaś w tym drugim szef (agresor) rzeczywiście chce tego kogoś zwolnić.
Ludzie akceptują agresję w rozmaity sposób np. w sportach walki gdzie jest krew, uszkodzenia, przykładem są amerykańskie zapasy, gdzie wszystkie chwyty są dozwolone. My akceptujemy tę agresję nawet w najgorszym tego słowa znaczeniu. Zwraca się uwagę na to, że agresja może być także pozytywnie oceniana, kiedy np. chcemy wprowadzić zmiany polityczne w jakimś systemie. Wszelkiego rodzaju rewolucje są agresją. Jest gdzieś w nas taka dwoistość, która powoduje, że tę agresję potrafimy zaakceptować, aczkolwiek musimy zdawać sobie sprawę, że ci, którzy jej doznawali nie byli szczęśliwi. Np. Rewolucja Francuska coś zmieniła, ale tym, którym obcięto głowy było umiarkowanie przyjemnie.
W psychologu występują trzy poglądy na agresję:
• Niektórzy uważają, że agresja jest czymś w rodzaju wrodzonego instynktu - to jest pierwsze podejście.
• Drugie podejście, gdzie uważa się, że agresja-(czy zachowanie agresywne) jest czymś wyuczonym.'
• Trzecie, to próba łączenia jednego z drugim, tzn.: istnieją pewne podstawy genetyczne agresji, ale rzeczywiście bywa ona wyuczona
Nazwiska, które łączą się z traktowaniem agresji jako czegoś wrodzonego, instynktownego:
Konrad Lorenz - słynny biolog. Należy pamiętać, że dla Lorenza agresja ma wartość utrzymania przy życiu danego gatunku. Np. jesteśmy agresywni, gdy bronimy własnego obszaru; bronimy się przed atakiem ze strony innych; zwierzęta będące drapieżnikami uszkadzają, niszczą, ale po to, aby utrzymać się przy życiu, my robimy to samo ze zwierzętami.
Freud - dwa instynkty tkwiące w nieświadomości, z którymi się rodzimy i którymi się posługujemy:
libido - popęd życia; thanatos - popęd śmierci, niezwykle ważny. Samobójstwo jest przejawem popędu śmierci skierowanego do samego siebie, przejawem autodestrukcji.
Teoria: frustracja prowadzi do agresji. Niektórzy uważają, że teoria ta wywodzi się właśnie z koncepcji freudowskich i tam trzeba szukać korzeni agresji.