przy czym tej organizacji nie widać. ...
Jedna z moich studentek pisze pracę magisterską na temat akwizytorów ubezpieczeniowych, z której dowiedziałem się jaki skrypt powinien realizować akwizytor ubezpieczeniowy i zrozumiałem rozmaite zabiegi, które kiedyś wokół mnie ktoś robił, żeby mnie ubezpieczyć.
Trzeci rodzaj skryptu, to skrypty atrybutywne czy atrybucyjne. Skrypt atrybutywny czy schemat atrybutywny jest związany z tym, w jaki sposób ja jako laik, (nie jako psycholog) przypisuję ludziom cechy, w jaki sposób dokonuję atrybucji. Warto tutaj zwrócić uwagę, że psychologia zaczęła się od takich schematów atrybucyjnych laików, dotyczących właśnie przypisywania ludziom cech. Tak było z pierwszym podziałem na: choleryków, flegmatyków, sangwiników i melancholików. To przecież tak się zaczynało.
Człowiek, który ma niezwykle silne emocje i szybko reaguje to według pewnego mądrego lekarza starożytności albo średniowiecza (są dwie koncepcje) jest to choleryk, u którego przeważa tzw. żółta żółć. Człowiek, który może ma i mocne emocje, tylko one bardzo powoli się wzbudzaj ą to flegmatyk, z przewagą flegmy. Jest jeszcze sangwinik, u którego występuje przewaga krwi, reaguje dosyć mocno, ale nie tak za szybko i nie tak za mocno. Jest on uważany za najlepszy z typów. Wreszcie ten czwarty - melancholik. To ten, który słabo i wolno reaguje i w jego organizmie dominuje czarna żółć. Taki był początek. Ludzie się obserwowali, kategoryzowali się, przypisywali sobie pewne cechy na podstawie badań. Potem zajmowali się tym coraz mądrzejsi ludzie, bardzo wyraźnie nawiązując jednak do starożytności. Mówię tu o profesorze Janie Strelau, który jest nie tylko u nas, ale i na świecie czołowym człowiekiem, który inaczej na to patrzył tj. w kategoriach zapotrzebowania na stymulację (ale gdzieś tam na samym początku jest zachowanie).
Należy pamiętać, że poza tym, że mamy schemat deskryptywny i schemat skryptu, każdy z nas nawet jak jest laikiem, (już nie mówię, jak jest psychologiem) ma zakodowany taki schemat temperamentów.
Kończąc tę część chciałem dodać, że my jako psychologowie powinniśmy mieć szczególnie rozwinięte schematy atrybutywne. My nie możemy być laikami, gdy występujemy w roli psychologów. Powinniśmy naszą wiedzę psychologiczną wykorzystywać do tego, żeby dokonywać zmian psychiki, diagnozy itd. To jest bardzo ważne, po to uczycie się, np. na psychologii osobowości różnych technik, żeby wasze skrypty atrybutywne (atrybucyjne) były naprawdę mocno rozwinięte, spełniające pewne warunki naukowości. Także proszę pamiętać o tym, że dla psychologa, a w tej roli występujecie, jest rzeczą niezwykle ważną mieć dobrze rozwinięte skrypty atrybutywne. Myślę, że powinno to wpłynąć na wasz sposób studiowania, dlatego, że tak naprawdę po to studiujecie, aby mieć szczególnie dobrze rozwinięty ten rodzaj skryptów. ...
Jest to produkt uboczny znanej w psychologii koncepcji homeostazy, a właściwie z biologii. Druga sprawa dotyczy tego kiedy my poszukujemy sytuacji, w których pojawia się dysonans poznawczy (gdy jest brak równowagi poznawczej itd.). Czy są może takie sytuacje, kiedy nagle zamieniamy się z osobników, którzy dążą do homeostazy, w osoby, które strasznie lubią, żeby nie było dysonansu.
Jest taki jeden przypadek kiedy z przyjemnością wchodzimy w sytuację, w której brak jest równowagi poznawczej tj. kiedy jest silny dysonans. To wszelkiego rodzaju sztuczki magiczne. Lubimy takie sytuacje, w których coś zakłóca rzeczywistość. Lubimy takie tajemnicze rzeczy, które są niezgodne z prawami fizyki. Jest cała grupa badaczy, którzy pokazują, że wszystkie te tajemnicze historie naprawdę są oszustwem. Ale my lubimy czasami coś, co jest nie zgodne z naszymi oczekiwaniami.
Drugi element: to co niektórzy z nas robią, a są to ci, którzy lubią ryzyko - to stawianie się w