WYKŁ 2

Humanizm- człowiek jest najważniejszy na pierwszym miejscu, może się uczyć i rozwijać do końca zycia.

Cechy osobowości są cechami nabytymi, dziedzicznymi, działanie czynników zewnętrznych powoduje cechy wrodzone

Osobowość:

-cechy instrumentalne (związane z myśleniem), nauczanie, pamięć, wyobraźnia.

- cechy wolicjonalne (kierunkowe, związane z emocjami), wychowanie, motywacja.

Nauczanie- kierowanie procesem uczenia się, planowaniem pracy fizjoterapeuty z pacjentem umożliwiającą im zdobycie wiadomości, umiejętności i nawyków oraz rozwijanie ich zdolności i zainteresowań.

Metoda badań- to zespół teoretycznie uzasadnionych zabiegów instrumentalnych i koncepcyjnych obejmujących całość postępowania badawczego, zmierzających do rozwiązania określonego problemu naukowego. Określony, powtarzalny sposób rozwiązania problemu (T. Plich)

Technika badań - są to czynności praktyczne służące realizacji metody badawczej. Potrzebna są narzędzia: kwestionariusz wywiadu, kwestionariusz ankiety, narzędzia socjometrii, narzędzia obserwacji, skale.

Metody badań pedagogicznych:

- eksperyment pedagogiczny

- monografia pedagogiczna

- metoda indywidualnych przypadków

- metoda sondażu diagnostycznego

Diagnoza- rozpoznanie jakiegoś stanu rzeczy i jego tendencji rozwojowych na podstawie jego objawów oraz w oparciu o znajomości ogólnych prawidłowości.

Pełna diagnoza = doświadczenie + rozumienie + intuicja

Poznanie diagnostyczne - to opis możliwie wielostronnych cech i objawów badanego zjawiska (stanu rzeczy), uzyskany w drodze obserwacji, badań specjalnych, eksperymentów, które mają na celu zebranie danych dotyczących badanego przedmiotu i jego otoczenia. Stanowią one podstawę dalszych rozumowań prowadzących do diagnozy.

Etapy w diagnozie:

1. określenie cech diagnozy

2. dokonanie opisu zjawisk (diagnoza opisowa)

3. postawienie diagnozy genetycznej

4. określenie, dokąd doprowadziłaby sytuacja w razie nierozpoznanie interesującego nas zjawiska oraz prognozowanie.

Funkcje diagnozy medycznej:

1. stanowi punkt wyjścia przy projektowaniu działań fizjoterapeutycznych

2. pozwala na systematyczną kontrolę przebiegu działań fizjoterapeutycznych

3. służy ocenie wyników działalności fizjoterapeutycznej, umożliwia ich kontrolę i korektę.

Zadania diagnozy:

1. usuwanie zakłóceń procesu fizjoterapeutycznego

2. profilaktyka

3. prognoza

4. optymalizacja procesu fizjoterapeutycznego

Diagnoza:

1. poznanie pacjenta

2. poznanie środowiska

Na pełną rozwiniętą diagnozę składają się tzw. diagnozy częściowe:

1. diagnoza klasyfikacyjna lub typologiczna - przyporządkowująca

2. diagnoza znaczenia (celowościowa)

3. diagnoza fazy

4. diagnoza prognostyczna (rozwojowa)

Systematyzacja cech diagnozowanych przedmiotów:

1. cechy stałe (płeć) i niestałe (wzrost, waga)

2. cechy istotne (schorzenie) i nieistotne (kolor włosów)

3. cechy podmiotowe (odczuwalne przez dany podmiot) i przedmiotowe (samopoczucie danej osoby)

4. cechy typowe (trąba dla słonia) i nietypowe (zwierze z 4 nogami)

5. cechy genetyczne i aktualne (cechy genetyczne są przyczyną cech aktualnych)

Metody diagnozy:

1. klasyfikacyjnej- polega na zaklasyfikowaniu badanych zjawisk do typów lub gatunków tych zjawisk

2. typologicznej- oznacza to samo co diagnoza klasyfikacyjna, ale pozwala na opis badanego zjawiska

3. znaczenia- mamy do czynienia z układem organicznym, jest to taki układ, który zmierza do zachowania równowagi ( np. po odjęciu jednej ręki druga przejmuje jej funkcje - organizm stara się zachować równowagę)

4. fazy- chodzi o ustalenie etapu rozwojowego człowieka (np. faza rozwoja noworodka a człowieka dorosłego, stopień siły mięśniowej, stopień zakresu ruchu)

5. prognostyczna - polega na przewidywaniu w stosunku do danego zjawiska, przewidywanie fazy przyszłej.

---