Mit-opowieść z której dowiadujemy się o wierzeniach jakiejś społeczności,przewarznie archaicznej.Jest opowieścią o stałej warstwie fabularnej.
Funkcje mitów-|poznawcze-dzięki mitom ludzie wyjaśnialipewne niezrozumiałe zjawiska przyrody |światopoglądowe-mity byływarstwą wierzeń religijnych |sakralne-to znaczy,że mity przedstawiały wzorce rytualnych obrzędów,nakazywały jak czcić bogów.
Podział mitów-|teogoniczne-poświęcone bogom i bóstwom |kosmogeniczne-mówiące o powstaniu świata i zjawisk występujących w przyrodzie |antropogeniczneopowiadające losy ludzkie,ukazujące ich współudział w tworzeniu losów świata |genealogiczne-przedstawiające historię głównych rodów,które odegrałyznaczną rolę w starożytnym świecie.
Epos-głóny gatunek epiki do czasu powstania powieści.Jest to rozbudowany utwór wierszowany,ukazujący dzieje bohaterów,na tle wydarzeń przełomowych dla danej społeczności.
Inwokacja-apostrofa umieszczana na wstępie utworu,adresowana do bóstwa z prośbą o pomoc w tworzeniu dzieła.
Porównanie homeryckie-porównanie,którego drugiczłon jest rozbudowany tak,że stanowi odrębną epizodyczną scenkę.
Liryka-rodzaj literacki.Zawiera zasób utworów lirycznych,czyli liryków i innych gatunków,które w formie wierszowej wyrażają uczucia.
Kwestia homerycka-spór uczonych dotyczący autorstwa Iliady i Odyseji.Istnieją 2 tezy:1.epos wywodzą się z twórczości wędrownych śpiewaków,2.funkcjonowały jako twórczość czytana a zpisnane zostały dopiero wVI w.
Tyrteusz-żył w VII w. Pne,od jego imienia-poezja patriotyczna wzywająca do walki określana jest mianem poezji tyrtajskiej,zaś postawa pełna gotowości do oddania życia dla dobra ojczyzny to postawa Tyrtejska.
Safona-uchodzi do dziś za najznakomitszą poetkę starożytnej grecji.Żyła na przełomie VIII i VI w. Na wyspie Lezbos.Autorka Pogarda dla nieznajomej poezjii i Pożegnanie.
Anakreont-żył w VI w. Autor wierszy w których dominuje tematyka miłosna i biesiadna,beztroski i radosny nastrój.Motywy jego wierszy tokobiety,wino,muzyka i śpiew.
Horacy-najwybitniejszy poeta rzymski starożytny.Żył w latach 65-8 pne.Syn wyzwolonego niewolnika.Krztałcił się w Rzymie i Atenach.Napisał 3 księgi poetyckie.
Sofokles-tragik grecki,który wprowadził postacie kobiece i trzeciego aktora na scene.Najsłynniejszym dziełem jest antygona.
Stoicyzm-nurt materialistyczny,utworzony w III w.przez Zenona w Kitian.Wg filozofów tego nurtu rządzić człowiekiem powinienen rozum nie namiejętności.
Epikureizm-nakazuje człowiekowi wierzyć świadectwu zmysłów,cieszyć się życiem i korzystać z jego radości.Dobra to przyjemność-czyli brak bólu-wg. wyznawców tego nurtu.
Tragedia-gatunekdramatyczny powstały w starożytnej grecjii,obejmuje utwory których ośrodkiem akcjii jest konflikt między dążeniami wybitnej jednostki a siłami wyższymi.
Konflikt tragiczny,Tragizm-istota tragedii,wynikał z istnienia przeciwstawnych równożednych racjii,między którymi nie można było dokonać wyboru,gdyż każda decyzja przynosi klęskę bohaterowi.
Kathasis-(oczyszczenie)-wstrząs uczuciowy,oczyszczenie duszy widza z win,wyzwolenie.Polega na tym że widz przeżywa litość i trwogę patrząc na akcję tragedii.
Fatum-los lub przeznaczenie.Starożytni Grecy wierzyli że człowiek ma przypisany z góry,zaprogramowany los.Fatum decydowało o losach bohaterów.
Prologos-wygłoszenie przez aktora zapowiedzi tragedii. Parodos-wejście chóru na scenę. Episodion-czyli „epizod”-część akcji. Stasimon-komentarz chóru. Exodos-wyjście chóru.