INSTYTUCJE, Z KTÓRYMI PODJĘŁAM WSPÓŁPRACĘ
W OKRESIE ODBYWANIA STAŻU
NA NAUCZYCIELA DYPLOMOWANEGO:
KURATORIUM OŚWIATY;
UNIWERSYTET SZCZECIŃSKI - DZIAŁ PRAKTYK STUDENCKICH;
KINO “HELIOS”;
BIURO TURYSTYCZNE “MAGELLAN”;
“KSIĄŻNICA POMORSKA”;
“MUZEUM NARODOWE” I “GALERIA PÓŁNOCNA” NA “ZAMKU KSIĄŻĄT POMORSKICH”;
UNIWERSYTET SZCZECIŃSKI - KATEDRA FILOLOGII POLSKIEJ.
Wykonywanie zadań na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi lub innymi podmiotami. Sprawozdanie z realizacji zadania oraz ewaluacja uzyskanych efektów.
W czasie odbywania stażu na nauczyciela dyplomowanego zaproponowano mi współpracę przy pisaniu testów na konkurs z języka polskiego z elementami wiedzy o sztuce. Jest to konkurs adresowany do uczniów gimnazjów. Moim zadaniem, razem z drugą autorką, było najpierw napisanie wymagań, a następnie przygotowanie testów (na etap rejonowy -pytań zamkniętych i etap wojewódzki - pytań zamkniętych i otwartych oraz tematów na wypracowanie).
EWALUACJA EEKTÓW: Dzięki pracy nad zadaniami testowymi zapoznałam się z zakresem wymagań z języka polskiego w gimnazjum. Trudności z niektórymi odpowiedziami na pytania ze strony uczestników uświadomiły mi, jak różni się rozumienie pewnych kwestii ze strony ucznia i nauczyciela. Było to dla mnie nowe doświadczenie zawodowe. Dowiedziałam się też, jak trudnym i odpowiedzialnym zadaniem jest pisanie testów, klucza odpowiedzi oraz proponowanie punktacji. Nauczyłam się również współpracy i dzielenia obowiązkami.
W roku szkolnym 2005/2006 zostałam opiekunką praktykantki, studentki V roku filologii polskiej Uniwersytetu Szczecińskiego. Dzieliłam się z nią wiedzą i umiejętnościami. Wnikliwie obserwowałam i komentowałam jej wszystkie lekcje, oceniałam i recenzowałam jej konspekty. Umożliwiłam jej prowadzenie nie tylko lekcji języka polskiego, ale także wiedzy o kulturze i godziny wychowawczej. Praktykantka przeprowadziła przykładowe sprawdziany i oceniała niektóre wypracowania, a wszystko po to, by jak najwięcej się nauczyć podczas swej miesięcznej praktyki w naszej szkole.
EWALUACJA EFEKTÓW: Zostanie opiekunką praktykantki było dla mnie nowym doświadczeniem zawodowym. Starałam się przekazać tej młodej osobie jak najwięcej informacji. Z zadowoleniem obserwowałam, że klasy ją akceptowały i że radziła sobie nawet w trudnych sytuacjach. Okazała się osobą chętną do nauki, pracowitą i odpowiedzialną, toteż z prawdziwą przyjemnością widziałabym ją w zawodzie.
W roku szkolnym 2004/2005 nawiązałam współpracę z kinem „Helios”. Razem z uczniami klasy wychowawczej uczestniczyliśmy w projekcjach filmów o dawnym Szczecinie. W minionym roku minęła 50. rocznica wyzwolenia naszego miasta i dlatego chciałam, aby moi uczniowie zobaczyli, jak trudna byłam historia tego miasta. Uczniowie obejrzeli dawne kroniki, zapoznali się z ideą portalu internetowego „Sedina”, a także usłyszeli zapis nagrania powstałego podczas nalotu lotników alianckich w 1945 roku.
EWALUACJA EFEKTÓW: Udało mi się zainteresować uczniów widokami dawnego - niemieckiego - Szczecina oraz skłonić do refleksji nad miastem dawnym i współczesnym. Zainteresowało ich także, że istnieją w naszym mieście osoby, którym nie jest obojętny los Szczecina. Ponadto pokazałam im, że ciekawych rzeczy możemy się uczyć również w wolnych chwilach, jak np: wspólne z wychowawcą wyjścia do kina. Dzięki takim inicjatywom poznaję lepiej moją klasę.
W roku szkolnym 2004/2005 nawiązałam współpracę z biurem turystycznym „Magellan”, aby zorganizować dla mojej klasy wychowawczej jednodniowy wyjazd edukacyjny do Berlina. Celem wycieczki było zwiedzenie Muzeum Techniki. Taki cel został obrany ze względu na specyfikę klasy, ponieważ mój zespół wychowawczy ma nachylenie programowe matematyczno - informatyczno - ekonomiczne. W klasie przeze mnie prowadzonej przeważają chłopcy, a zatem program edukacyjny powinien też odpowiadać ich oczekiwaniom. Oprócz wymienionego muzeum uczniowie zwiedzili też Pergamon i najważniejsze zabytki miasta, jak Reichstag czy Bramę Brandenburską.
EWALUACJA EFEKTÓW: Wycieczka odbyła się bez żadnych zakłóceń. Nie wystąpiły problemy z dyscypliną. Uczniowie z prawdziwą radością i uwagą oglądali eksponaty, szczególnie te przypominające fantastyczne konstrukcje. Podobały im się nie tylko eksponaty, ale także część poświęcona eksperymentom oraz starym maszynom i samochodom. Podczas zwiedzania miasta uczniowie mogli zaobserwować, jak wygląda przygotowanie Niemiec do mającego się wkrótce rozpocząć Mundialu. Oglądali również nowo otwarty dworzec kolejowy i wielką piłkę nożną, do której można było wejść i podziwiać eksponaty (np: buty Beckhama). Z satysfakcją mogę odnotować fakt, że moi wychowankowie wykazali się zdyscyplinowaniem i odpowiedzialnością. Wycieczka wzbudziła taki entuzjazm, że w przyszłym roku szkolnym uczniowie również chcieliby gdzieś pojechać, tym bardziej, że będzie to ostatni rok ich edukacji w I LO.
Przez cały okres trwania stażu organizowałam dla uczniów klas, w których uczę wyjścia do szczecińskich muzeów, w tym najwięcej do „Galerii Północnej” i „Muzeum Narodowego”. Moim celem było zainteresowanie uczniów dziełami sztuki, które przyjeżdżają do naszego miasta. Staram się też uatrakcyjniać w ten sposób prowadzone przez siebie lekcje. Z ciekawszych wystaw moim uczniowie zobaczyli plakat radziecki i rosyjski, ryciny A. Dürera, Szkołę Monachijską czy prace Olgi Boznańskiej.
EWALUACJA EFEKTÓW: Zwiedzanie z uczniami muzeów przynosi wymierne efekty, ponieważ mogę im pokazać pewne prace, które na co dzień oglądają oni tylko jako reprodukcje. Ponadto, mogę w ten sposób przeprowadzić lekcję inną metodą, a uczniowie oglądają poszczególne dzieła w swoim tempie. Wiedzą też, jakie są cele takich wyjść - oprócz kontaktu ze sztuką jest to nabywanie umiejętności wypowiadania się na temat dzieł wizualnych. Dodatkowo, przekonałam się niejednokrotnie, że lepiej pamiętają to, co zobaczą niż to, co się im tylko opowie lub opisze. Nie bez znaczenia jest też fakt, że wychodząc z uczniami poza szkołę, mogę ich obserwować, jak się zachowują wobec siebie i na co trzeba zwrócić uwagę w kwestiach wychowawczych.
Przez dwa lata organizowałam dla szkoły wyjścia do „Książnicy Pomorksiej” na lekcje biblioteczne. Ich celem było zapoznanie młodzieży z największą na Pomorzu Zachodnim biblioteką i czytelnią, a także poszerzenie wiadomości uczniów na temat katalogów i typów bibliografii / opisów bibliograficznych. Wspólnym zamiarem uczących w I LO polonistek było, aby każda klasa w trzyletnim cyklu edukacyjnym była jeden raz na takiej lekcji w „Książnicy”.
EWALUACJA EFEKTÓW: Zaobserwowałam, że uczniowie nie wiedzieli wielu ciekawych rzeczy na temat struktury i działalności tej instytucji. Ponadto, znajomość katalogów i umiejętność sporządzania opisów bibliograficznych jest jednym z wymagań koniecznych do Nowej Matury (jest to umiejętność pomocna w pracy nad prezentacją do części ustnej matury). Jedynym mankamentem okazało się to, że „Książnica” nie dysponuje stałymi przewodnikami i niekiedy oprowadzały nas osoby niezbyt zainteresowane powierzonym sobie zadaniem.
W ramach pracy zespołu przedmiotowego, z okazji „Tygodnia Języka Polskiego”, nawiązałam współpracę z Uniwersytetem Szczecińskim i zapraszałam pracowników tego uniwersytetu na prelekcje dla młodzieży. Najpierw była to Profesor Inga Iwasiów z wystąpieniem dla młodzieży wybranych klas drugich i trzecich (tylko profil humanistyczny, tzn. klasy dziennikarsko - prawnicze i lingwistyczne). Prelekcja dotyczyła literatury kobiecej w XIX i XX wieku i trwała jedną godzinę lekcyjną (marzec 2005). W kolejnym roku szkolnym zaprosiłam natomiast Profesor Danutę Dąbrowską na prelekcję dla młodzieży klas drugich i trzecich. Prelekcja dotyczyła paradygmatu romantycznego i poezji stanu wojennego (luty 2006).
EWALUACJA EFEKTÓW: Współpracę z Uniwersytetem oceniam bardzo pozytywnie i wydaje mi się, że młodzież również, szczególnie biorąc pod uwagę fakt, iż uczniowie naszego liceum każdego roku chętnie biorą udział w olimpiadzie języka polskiego czy konkursie o „Złote Pióro” „Głosu Szczecińskiego”, a w obu tych inicjatywach recenzują prace m. in. zapraszane przez nas osoby. Nasi uczniowie, uczestnicząc w tego typu spotkaniach, mają zatem okazję poszerzyć swoją wiedzę, a także poznać wymienione osoby i porozmawiać na interesujące tematy literackie. Takie prelekcje stały się już tradycją naszego liceum. Obie panie z ochotą uczestniczą w organizowanych spotkaniach, a Pani Iwasiów, jako nasza absolwentka, ze szczególnym sentymentem odwiedza I LO. Dlatego w moim przekonaniu takie spotkania są bardzo cenne i powinniśmy je w przyszłości utrzymać.
5