Opracowywanie narzędzi badawczych do mierzenia jakości nauczania języka polskiego klas drugich w I LO i diagnozy problemów edukacyjnych - opis i analiza zadania, przebieg realizacji oraz ewaluacja.
W roku szkolnym 2003/2004 opracowałam narzędzia badawcze do mierzenia jakości nauczania języka polskiego w I LO, a konkretnie przygotowałam zadania do ewaluacji klas drugich z tego przedmiotu. Były to zadania do czytania ze zrozumieniem. Teksty zaczerpnęłam ze zbiorów zadań obecnych na rynku, samodzielnie napisałam do nich klucze odpowiedzi i opracowałam propozycję punktowania. Wybrałam dwa różne zadania, aby można było podzielić uczniów na dwie grupy i utrudnić w ten sposób porozumiewanie się. Wykonałam kserokopie po jednym egzemplarzu każdego zadania z kluczem i punktacją dla każdej polonistki. Po przeprowadzeniu zadania w umówionym terminie koleżanki dostarczyły mi swoje wyniki, abym mogła przygotować zestawienie zbiorcze, a następnie przygotować raport z wnioskami do dalszej pracy dla polonistek uczących w I LO.
Oceniające test nauczycielki narzekały na krótki czas i pośpiech uczniów podczas pisania: niektórzy uczniowie nie zdążyli zrobić wszystkich zadań, ponieważ pisali test przez jedną lekcję, czyli tylko 45 minut. Uczniowie skarżyli się, że śpiesząc się z pisaniem zadań, wielu odpowiedzi nie sprawdzali w tekście, odpowiadali według własnego zdania. Niektórzy też - tłumacząc się nawykami wyuczonymi w gimnazjum - dawali za mało odpowiedzi, zakładając, że jeśli będzie ich więcej, i tak nie zostaną sprawdzone i policzone w punktacji. Ponadto prace uczniów wykazały trudności z wnioskowaniem. Uczniowie nie syntetyzują problemów, ich odpowiedzi nie zawsze są precyzyjne. Nie rozumieją też niektórych pojęć, nie potrafią ich definiować lub podać synonimów. Okazało sie również, że uczniowie niedokładnie czytają polecenia i z tego powodu niepoprawnie odpowiadają na pytania. Ze zdziwieniem zauważyłam, że gdy uczniowie nie rozumieją poleceń, podają kilka odpowiedzi - ich zdaniem wynikających z tekstu. Przy okazji okazało się, że testy, nawet te gotowe, też nie są doskonałe, np: przy kilku zadaniach nie zostało sprecyzowane, ile przykładów uczniowie mają podawać, aby otrzymać maksymalną liczbę punktów - taka informacja jest dopiero w kluczu dla osoby sprawdzającej.
W moim raporcie przygotowanym dla Dyrekcji znalazły się nastepujące informacje. Nauczyciele uczący w tych klasach języka polskiego powinni ćwiczyć syntetyzowanie problemów i analizowanie utworów, wskazując przy tym ich sens przenośny, symboliczny. Nalezy również powtarzać cechy stylów funkcjonalnych (szczególnie artystycznego i naukowego) oraz wiadomości o funkcjach języka i innych elementach dzieła literackiego. Trzeba również powtarzać cechy oracji i stylu retorycznego, uczyć wypowiadania myśli autora własnym językiem i unikania cytatów, a także popracować nad wzbogacaniem języka uczniów o słowa obce i rzadko używane oraz synonimy. Powinno się również nauczyć uczniów rozpoznawania części składowych tekstu pisanego oraz intencji autora tekstu.
EWALUACJA: Mierzenie jakości mojego nauczania jest bardzo istotnym elementem mojej pracy, ponieważ pozwala mi ocenić braki w wiedzy i umiejętnościach uczniów, a także wyznaczyć sobie zadania do dalszej pracy, jak np: pomoc uczniom, którzy nie osiągają zadowalających wyników. Docelowo ma mi to pomóc w jak najlepszym przygotowaniu uczniów do pisemnej części egzaminu maturalnego.
Przystąpienie do Projektu Edukacyjnego „Lepsza Szkoła”. Opracowywanie narzędzi badawczych do mierzenia jakości nauczania klas pierwszych i diagnozy problemów edukacyjnych - opis i analiza zadania, przebieg realizacji oraz ewaluacja.
W roku szkolnym 2005/2006 przystąpiłam do projektu edukacyjnego „Lepsza Szkoła”, prowadzonego wspólnie z Gdańskim Wydawnictwem Oświatowym przez Gdańską Fundację Rozwoju im. Adama Mysiora. Celem projektu było zbadanie poziomu wiedzy i umiejętności uczniów rozpoczynających naukę w klasach pierwszych szkoły ponadgimnazjalnej. W ramach programu sprawdziłam stopień przygotowania uczniów do nowego roku szkolnego, posługując się specjalistycznymi narzędziami pomiaru dydaktycznego. Były to jednakowe testy dla wszystkich uczestników, z zachowaniem podziału na wersję A i B, przy czym wersje te różniły się między sobą jedynie kolejnością pytań, o czym uczniowie nie wiedzieli. Oprócz pytań testowych było tam również polecenie napisania krótkiego wypracowania, które pomogło nam w zdiagnozowaniu umiejętności stylistycznych oraz znajomości zasad ortografii i interpunkcji wśród naszych pierwszoklasistów.
Na podstawie gotowego, przysłanego przez wydawnictwo testu, przygotowałam wersje dla innych polonistek, aby mogły dokonać podobnej diagnozy w swoich klasach pierwszych. Po przeprowadzeniu testu i sprawdzeniu wyników mogłyśmy ocenić wiedzę i umiejętności z języka polskiego nowo przybyłych uczniów. Po diagnozie opracowałam wyniki tego testu, przekazałam je Dyrekcji oraz Przewodniczącej Zespołu Przedmiotowego Polonistów I Liceum Ogólnokształcącego.
EWALUACJA: Przeprowadzenie takiego testu, czyli posłużenie się specjalistycznym narzędziem pomiaru dydaktycznego, dało mi możliwość sprawdzenia stopnia przygotowania uczniów do nowego roku szkolnego. Przeanalizowałam osiągnięcia uczniów, porównując je z wynikami pozostałych uczestników programu w skali województwa i kraju. Dzięki temu zaplanowałam pracę ze zdiagnozowanymi klasami na cały rok szkolny. Analiza wyników pozwoliła mi na stwierdzenie, nad czym będę musiała najwięcej popracować (np: nad pisaniem samodzielnej wypowiedzi czy znajomością środków językowych przy analizie tekstu poetyckiego).
Opracowywanie wyników z próbnego egzaminu maturalnego - tzw. „starej matury” - jako wniosków z mierzenia jakości nauczania klas maturalnych i diagnozy problemów edukacyjnych. Opis i analiza zadania, przebieg realizacji oraz ewaluacja.
W roku szkolnym 2003/2004 opracowałam wyniki z próbnego egzaminu maturalnego, czyli tzw. „starej matury”. Po zebraniu i przeanalizowaniu wyników sporządziłam raport z wnioskami, który przekazałam Dyrekcji.
Każda z koleżanek - polonistek sprawdzała prace swoich klas, a następnie wszystkie przekazały mi oceny i końcowe wnioski. Zdaniem wszystkich koleżanek maturzyści największe problemy mieli ze znajomością treści lektur (w pracach było widać uproszczenia interpretacyjne lub brak wiedzy o pewnych faktach czy nawet nieznajomość imion głównych bohaterów). Ponadto dużym problemem okazała się również kompozycja pracy pisemnej i ortografia. Na pochwałę nie zasłużyła również strona stylistyczna prac pisemnych, gdyż uczniowie bardzo często piszą albo językiem potocznym, albo krypto-artystycznym.
Raporty po diagnozie wstępnej lub ewaluacji końcoworocznej przygotowuję zawsze w formie tabelarycznej i odnotowuję średni wynik z pracy, wynik najlepszy, najsłabszy (przy tych dwóch ostatnich podaję liczbę uczniów, którzy taki wynik otrzymali) oraz przeliczenie wyniku średniego na procenty. Dodatkowo podaję przy każdej klasie nazwisko uczącego nauczyciela oraz przeliczam liczbę uczniów z całej szkoły biorących udział w takiej ewaluacji (określam to procentowo).
EWALUACJA: Takie ewaluacje „próbnych matur” zawsze pomagały w przygotowaniu do sesji majowej. Dzięki nim można było ustalić, które klasy wypadają najsłabiej, a zatem trzeba będzie z nimi więcej i efektywniej popracować.
Przystąpienie I LO do Kuratoryjnego Programu „Zachodniopomorska Szkoła Jakości”. Opis i analiza zadania, przebieg realizacji oraz ewaluacja.
W roku szkolnym 2004/2005 I Liceum Ogólnokształcące przystąpiło do kuratoryjnego programu „Zachodniopomorska Szkoła Jakości”. Zostałam przewodniczącą zespołu opracowującego zagadnienia z Obszaru IV pt. „Kształcenie”. Pełniłam funkcję koordynatora zespołu, opracowałam również pisemnie wiele wskaźników do poszczególnych punktów. Dlatego poczytuję sobie za mój osobisty sukces fakt, że moje liceum - decyzją Kapituły Programu „Zachodniopomorska Szkoła Jakości” z 12 sierpnia 2005 - uzyskało tytuł „Zachodniopomorskiej Szkoły Jakości” za osiągnięcia w tworzeniu szkoły nowoczesnej, przyjaznej, wspierającej, zapewniającej wysoką jakość kształcenia, wychowania oraz ciągły rozwój uczniów i nauczycieli.
Z moim zespołem opracowałam następujące obszary:
- Programy nauczania (L);
- Organizacja procesu kształcenia (M);
- Przebieg procesu kształcenia (N);
- Efekty procesu kształcenia (O).
W obrębie obszaru L zebrałam z zespołem dokumenty potwierdzające, że:
nasza szkoła posiada zestawy programów nauczania opracowane odrębnie dla każdego oddziału (przygotowałam zestawienie programów z podziałem na klasy, a następnie na przedmioty i uczących nauczycieli);
szkolny zestaw programów nauczania skonstruowany jest według jasnych, czytelnych i powszechnie znanych zasad;
szkoła monitoruje realizację programów nauczania oraz ścieżek edukacyjnych;
realizowane programy nauczania są dostosowane do możliwości, potrzeb i aspiracji uczniów (napisałam dla swojej klasy program działań wychowawczych);
dokonywana jest analiza i weryfikacja szkolnych zestawów programów nauczania.
EWALUACJA: Dzięki pracy nad tymi wskaźnikami zapoznałam się ze szkolnym planem nadzoru pedagogicznego z uwzględnieniem wewnętrznego mierzenia jakości pracy szkoły. Sama również nauczyłam się, jak opracowywać narzędzia do badania osiągnięć uczniów, a następnie wyniki i wnioski do dalszej pracy.
W obrębie obszaru M zebrałam z zespołem dokumenty potwierdzające, że:
arkusz organizacji pracy szkoły jest sporządzany zgodnie z obowiązującymi przepisami;
tygodniowy rozkład zajęć jest zgodny z zatwierdzonym arkuszem organizacji i spełnia zasady higieny pracy umysłowej ucznia i nauczyciela;
szkoła zapewnia rozwój zainteresowań i szczególnych uzdolnień uczniów (w ramach tego punktu zorganizowałam dla mojej klasy wycieczkę edukacyjną do Berlina, wychodziłam na lekcje muzealne i na pokazy filmów o Szczecinie, zapraszałam pracowników Uniwersytetu Szczecińskiego na prelekcje z okazji Dni Języka Polskiego);
przewidziano szczególne formy pracy i pomocy uczniom z trudnościami w nauce (w ramach tego punktu prowadziłam zajęcia z nauczania indywidualnego);
organizacja kształcenia w szkole poddawana jest systematycznej analizie i ocenie (protokołowałam niektóre Rady Pedagogiczne).
EWALUACJA: Dzięki pracy nad tymi wskaźnikami miałam możliwość zapoznania się z organizacją całego procesu kształcenia w naszej szkole, licznymi dokumentami oraz możliwościami pracy z uczniami zdolnymi i o szczególnych potrzebach edukacyjnych.
W obrębie obszaru N zebrałam z zespołem dokumenty potwierdzające, że:
nauczyciele odpowiednio planują realizację treści kształcenia, uwzględniając integrację i korelację międzyprzedmiotową (sama napisałam korelację międzyprzedmiotową dla bloku przedmiotów humanistycznych, organizowałam lekcje biblioteczne w Książnicy Pomorskiej);
metody nauczania stosowane przez nauczycieli odpowiadają celom kształcenia i potrzebom uczniów (aby zdiagnozować oczekiwania uczniów w zakresie metod stosowanych przez nauczycieli naszej szkoły, przygotowywałam stosowne ankiety);
wymagania edukacyjne stawiane uczniom są precyzyjnie określone i dostosowane do ich indywidualnych możliwości i predyspozycji (w mojej klasie przeprowadziłam ankietę diagnozującą stosowane przeze mnie metody, a następnie opracowałam wnioski do dalszej pracy - wzór ankiety i wnioski są u Dyrekcji);
uczniowie oraz ich rodzice zapoznani są z wymaganiami edukacyjnymi ustalonymi przez nauczycieli (przygotowałam przedmiotowy system oceniania osiągnięć uczniów z wiedzy o kulturze i wymagania na konkretne oceny dla klasy drugiej z języka polskiego);
nauczyciele oceniają osiągnięty przez uczniów poziom wiedzy i umiejętności zgodnie z WSO oraz z ustalonymi przez siebie wymaganiami edukacyjnymi;
uczniowie oraz ich rodzice są na bieżąco i rzetelnie informowani o osiągnięciach edukacyjnych (w tym punkcie przygotowałam wzory ankiet dla rodziców, zaprojektowałam również wzory zaproszeń na cykliczne spotkania z rodzicami, pisałam sprawozdania ze spotkań z wywiadówek z moją klasą - w dzienniku lekcyjnym i jako osobne druki);
funkcjonowanie zasad oceniania wewnątrzszkolnego poddawane jest okresowej analizie i ocenie.
EWALUACJA: Dzięki pracy nad tymi wskaźnikami nauczyłam się, jak ważne jest właściwe zaplanowanie całego procesu dydaktycznego oraz dobór odpowiednich metod nauczania, dobra wymiana informacji między nauczycielami, rodzicami i samymi uczniami, a także jak istotna jest cykliczna ewaluacja naszej pracy.
W obrębie obszaru O zebrałam z zespołem dokumenty potwierdzające, że:
szkoła posiada system diagnozowania i oceniania poziomu wiedzy i umiejętności uczniów;
przestrzegane są obowiązujące zasady oceniania, promowania, klasyfikowania i egzaminowania (zaprojektowałam ankietę na ten temat, sporządzałam protokoły z posiedzeń klasyfikacyjnych Rad Pedagogicznych);
szkoła gromadzi, analizuje i eksponuje osiągnięcia uczniów (sporządziłam zestawienie osiągnięć uczniów naszej szkoły za okres 2002 - 2005, które jest zamieszczone w Suplemencie 60 lat do Monografii I Liceum Ogólnokształcącego im. M. Skłodowskiej-Curie w Szczecinie, wydanym w 2005 roku z okazji jubileuszu szkoły);
szkoła gromadzi informacje o losach absolwentów;
programy kształcenia realizowane są w taki sposób, że uczniowie spełniają przyjęte standardy osiągnięć edukacyjnych (przygotowałam samodzielnie ankietę na ten temat);
wskaźniki klasyfikacji i promocji oraz wyniki badań osiągnięć edukacyjnych uczniów wskazują na ciągły postęp efektów kształcenia w szkole;
wyniki uzyskiwane przez uczniów w toku kształcenia zbieżne są z uzyskiwanymi przez nich wynikami zewnętrznych sprawdzianów i egzaminów;
uczniowie biorą udział i odnoszą sukcesy w konkursach i olimpiadach (moi uczniowie brali udział i odnosili sukcesy w różnych konkursach);
systematycznie analizuje się i ocenia efekty pracy dydaktycznej (opracowywałam wyniki po diagnozach wstępnych i ewaluacjach śród- / końcowosemestralnych, pisałam raporty i wnioski z komentarzem do dalszej pracy);
wnioski wynikające z badania osiągnięć edukacyjnych uczniów są wykorzystywane w doskonaleniu pracy dydaktycznej.
EWALUACJA: Dzięki pracy nad tymi wskaźnikami dowiedziałam się, jak ważne jest diagnozowanie potrzeb edukacyjnych naszych uczniów, aby móc dostosować poziom wymagań do ich poziomu intelektualnego. Wielkim sprawdzianem skuteczności moich metod okazała się Nowa Matura.
Pracując cały rok szkolny z moim zespołem w celu zrealizowania powierzonego mi przez Dyrekcję zadania doszłam do pewnych wniosków. Konieczność wspólnej pracy uświadomiła mi, jak trudnym zadaniem jest współdziałanie w grupie i odpowiedzialne rozdzielenie zadań, by każdy miał poczucie sprawiedliwego przydziału pracy. Najwięcej trudności napotkałam przy opracowywaniu niektórych punktów (pewne dane okazały się bardzo czasochłonne do zebrania i do opracowania).
Wiele satysfakcji dało mi uzyskanie przez moją szkołę certyfikatu „Zachodniopomorskiej Szkoły Jakości”, ponieważ mam poczucie własnego wkładu pracy i dobrze spełnionego obowiązku, a także tego, że dzięki współpracy poszczególnych zespołów udało się zdobyć wyróżnienie, którym nagrodzono nieliczne placówki w naszym regionie.
Wyjazd integracyjny z klasą wychowawczą. Diagnoza problemów wychowawczych. Opis i analiza zadania, przebieg realizacji oraz ewaluacja.
Na początku roku szkolnego 2003/2004 uczestniczyłam z moją klasą wychowawczą w wyjeździe integracyjnym w Pogorzelicy. Takie wyjazdy stały się już tradycją I LO. Odbywają się zawsze w trzech turach, a to z tego powodu, że nasza szkoła jest dużą placówką, przyjmujemy 9 klas pierwszych, i wyjazd wszystkich w jednym czasie nie byłby możliwy organizacyjnie. Dzięki takim wyjazdom wychowawca może poznać zespół, z którym przyjdzie mu pracować przez trzy lata.
Wyjazd trwał trzy dni. Każdego dnia uczniowie mieli zajęcia sportowe, z pedagogiem, księdzem / katechetą oraz wychowawcą. Staramy się tak zorganizować im czas, aby spędzali go wspólnie z nami. Poznajemy ich wtedy w czasie poszczególnych działań, jak np: wspólny spacer wyznaczoną trasą, podczas dyskotek, zawodów pływackich czy ogniska z pieczeniem kiełbasek. Dowiadujemy się, czy są solidarni, czy potrafią się zdyscyplinować, obserwujemy też, jakimi są jednostkami, a nawet z jakich środowisk pochodzą.
Każdego dnia uczniowie mieli do przygotowania określone zadania (krótkie prezentacje, hasła do pracy w zespołach, narysowanie pewnych pojęć w formie logo, przedyskutowanie niektórych pojęć). Z prawdziwym zadowoleniem obserwowałam wyniki pracy moich uczniów, poradzili sobie z zadaniami, sami podzielili się na zespoły, a osoba najbardziej wyróżniająca się na wyjeździe po powrocie do szkoły została wybrana gospodarzem klasy. Może nie wszystko wychodziło im najlepiej (np: forma plastyczna), ale wykazali się przedsiębiorczością, a niektórzy tak bardzo się zaangażowali, że dzwonili nawet po podpowiedzi do rodziców. Jako udokumentowanie tego wyjazdu dołączam kserokopię napisanego przeze mnie artykułu (Jedność i różnorodność, „Dialogi” 2005, nr 7).
EWALUACJA: Mnie ten wyjazd pozwolił już na wstępie dobrze poznać przydzielony zespół. Dowiedziałam się, kto może mieć problemy z punktualnością, na kim będzie można polegać, kto jest uzdolniony artystycznie, a kto lubi przewodzić grupie. Tak jak na początku bałam się wyjazdu z anonimową grupą, w większości męską (23 chłopców i tylko 5 dziewcząt), to po powrocie zmieniłam o nich zdanie - okazali się chętni do współpracy i bardzo sympatyczni.
Program artystyczny na koniec roku szkolnego. Opis i analiza zadania, przebieg realizacji oraz ewaluacja.
Na koniec roku szkolnego 2004/2005 przygotowałam z uczniami klas, w których uczę, krótki program artystyczny, podsumowujący miniony rok i nawiązujący już do zbliżających się wakacji. Występ uczniów zyskał aprobatę Dyrekcji.
Na szczególną uwagę zasługuje fakt, iż uczniowie sami wykonali większość zadań, pomyśleli o rekwizytach, podzielili się obowiązkami (ktoś był konferansjerem, ktoś inny “aktorem charakterystycznym”), dobrze dobrali muzykę. Uczniowie sami też zaproponowali teksty satyryczne (już gotowe dostosowali do realiów szkoły i oczekiwań współczesnej młodzieży), przygotowali scenariusz, udało im się rozśmieszyć widownię i nikt nie poczuł się urażony.
EWALUACJA: Okazało się, że w uczniach drzemie potencjał, jakiego nie podejrzewałam. Samodzielnie przygotowali teksty, organizowali próby, zadbali o każdy najmniejszy szczegół, jak np: rekwizyty, oprawa muzyczna czy konferansjerka. Zachowali się bardzo odpowiedzialnie, co zasługuje tym bardziej na pochwałę, że próby odbywały się już po wystawieniu ocen końcoworocznych, więc nie mogłam zachęcić ich dodatkowymi stopniami. Na próby, zawsze w czasie pozalekcyjnym, przychodzili punktualnie i naprawdę bardzo się starali, aby ten występ wypadł jak najlepiej.
Jubileusz I Liceum Ogólnokształcącego. Opis i analiza zadania, przebieg realizacji oraz ewaluacja.
Z okazji zbliżającego się jubileuszu I Liceum Ogólnokształcącego opracowywałam dorobek dydaktyczno-wychowawczy I LO. Moja praca polegała na zebraniu w formie tabelarycznej i uporządkowaniu danych na temat osiągnięć uczniów - laureatów olimpiad i konkursów przedmiotowych oraz ich opiekunów. Wykonując to zadanie mogłam wykorzystać moje umiejętności pracy na komputerze. Opracowywane osiągnięcia przypadały na lata szkolne: 2002/2003, 2003/2004 i 2004/2005.
EWALUACJA: Dzięki opracowywaniu dorobku dydaktyczno-wychowawczego dowiedziałam się więcej na temat sukcesów mojej szkoły, a chciałabym nadmienić, że sama jestem absolwentką I LO i dumna jestem z tego, w jakiej szkole dziś pracuję. Moje opracowanie znalazło się w Suplemencie 60 lat do Monografii I Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Szczecinie, wydanym w roku 2005 z okazji obchodów 60-lecia oświaty na Pomorzu Zachodnim i jubileuszu mojej szkoły.
Ponadto, w roku szkolnym 2005/2006 brałam udział w przygotowaniu jubileuszu mojej szkoły. Razem z klasą wychowawczą byliśmy odpowiedzialni za sprawy organizacyjno - porządkowe (jak np: witanie honorowych gości, kierowanie na część oficjalną uroczystości do Auli I Liceum Ogólnokształcącego, a także pomoc osobom starszym czy mniej sprawnym w przejściu do wymienionej sali).
Pomagałam również w przygotowaniu okolicznościowej gazetki ściennej, przynosząc stare zdjęcia i inne dokumenty na temat absolwentów I Liceum Ogólnokształcącego.
Ponieważ rok jubileuszu 60-lecia I LO zbiegł się z jubileuszem 60-lecia oświaty na Pomorzu Zachodnim, brałam z moją klasą wychowawczą udział w wystawach okolicznościowych, jak np: ta zorganizowana w Pałacu Młodzieży. Zainteresowałam również moją uczennicę konkursem na pracę wspomnieniową na temat oświaty właśnie. Sama również wzięłam udział w tym konkursie. Obie odniosłyśmy sukces, rozsławiając imię naszego liceum.
EWALUACJA: Realizacja tego zadania uświadomiła mi, jak liczną grupą są absolwenci I Liceum Ogólnokształcącego i jakim zaszczytem jest do nich należeć. Mam nadzieję, że uda mi się wpoić to przekonanie moim uczniom.
Przygotowanie Programu współpracy z rodzicami I Liceum Ogólnokształcącego w Szczecinie. Opis i analiza zadania, przebieg realizacji oraz ewaluacja.
We współpracy ze szkolnym pedagogiem i innymi polonistkami przygotowałam Program współpracy z rodzicami I Liceum Ogólnokształcącego w Szczecinie. Na potrzeby tego programu na jednym z zebrań z rodzicami przeprowadziłam ankietę, aby zdiagnozować oczekiwania rodziców względem nauczycieli oraz szkoły. Program zakłada wiele zadań i działania rozłożone w czasie (jak np: współpracę z różnymi instytucjami: PCK, policją, poradniami zdrowotnymi i zawodoznawczymi czy pomoc w razie uzależnień). Będziemy go realizować przez wiele lat, możliwe też, że jego efekty zobaczymy dopiero za jakiś czas.
Naszym celem jest uświadomienie rodzicom, jak ważna jest ich współpraca ze szkołą i że edukacja ich dzieci to nasza wspólna odpowiedzialność.
EWALUACJA: Z ankiet dowiedziałam się, że dla rodziców moich uczniów najbardziej liczy się bezpieczeństwo ich dzieci, dobre przygotowanie do matury oraz dalszej nauki i dorosłego życia. Po przeprowadzeniu ankiet diagnostycznych sporządziłam raport z wnioskami, a ten przekazałam szkolnemu pedagogowi.
10