WMS |
Imię i nazwisko: Bożena Skrzypek Tomasz Sumara |
Zespół: 3 |
Grupa: Środa 14.45 |
Rok III |
||
Nr ćwiczenia: 32 |
Temat: Mostek Wheatstone'a |
|||||
Data wykonania: 02.11.09 |
Data oddania: 09.12.09 |
Zwrot do poprawy: |
Data oddania: |
Data zaliczenia: |
Ocena: |
1. CEL ĆWICZENIA:
Praktyczne zastosowanie praw Kirchhoffa i sprawdzenie zależności określających opór zastępczy dla połączeń szeregowych, równoległych oraz mieszanych.
2. WPROWADZENIE:
Pierwsze prawo Kirchoffa:
Algebraiczna suma naprężeń prądów przepływających przez punkt rozgałęzienia (węzeł) jest równa zeru.
Drugie prawo Kirchoffa:
Algebraiczna suma sił elektromotorycznych i przyrostów napięć w dowolnym obwodzie zamkniętym jest równa 0.
Mostek Wheatstone'a jest układem do pomiaru oporów. Tworzy go połączenie czterech oporów: Rx, R2, R3,R4 oraz galwanometru o oporze R5. Mostek jest zasilany z ogniwa galwanicznego lub zasilacza.
rys.1 Oporowy mostek Wheatstone`a rys.2 układ używany w ćwiczeniu
Oznaczmy natężenia prądu: I- płynącego z ogniwa, a w odcinkach obwodu AB, BC, AD, DC, i BGD odpowiednio: I1, I2, I3, I4, I5. Dla 3 węzłów znajdujących się w układzie (spośród A, B, C, D) ułóżmy równania Kirchoffa. Jeśli kierunek prądu jest taki, jak wskazują strzałki, dla węzłów A, B i D otrzymujemy:
A: I - I1 - I3 = 0
B: I1 - I2 -I5 = 0 (1)
D: I5 +I3 -I4 = 0
Drugi układ równań Kirchoffa można ułożyć wydzielając w schemacie zamknięte obwody ABDA, BCDB i ACEA. Obchodząc każdy z tych obwodów według kierunku wskazówek zegara otrzymujemy dla obwodu:
ABDA: I1Rx + I5R5 - I3R3 = 0
BCDB: I2R2 - I4R4 - I5R5 = 0 (2)
ACEA: I3R3 + I4R4 + IRE =
Jeśli dana jest siła elektromotoryczna
oraz opory R2, R3,R4 i RE, można znaleźć natężenia wszystkich sześciu prądów I, I1, I2, I3, I4, I5.
Metoda Wheatstone'a porównywania oporów polega na tzw. równoważeniu mostka, to znaczy na takim dopasowaniu oporów, by potencjały w punktach B i D były równe (VB = VD), czyli żeby prąd płynący przez galwanometr G był równy zeru. Przy I5 = 0 drugie i trzecie równanie układu (1) dają:
I2 = I1 I3 = I4 (3)
a pierwsze i drugie równanie układu (2)
I1Rx = I3R3 I2R2 = I4R4. (4)
Z równań (3) i (4) wynika, że
Ostatnie wyrażenie pozwala eksperymentalnie wyznaczyć Rx.
Mostek Wheatstone'a używany w ćwiczeniu przedstawiono na rysunku 2
Prąd płynący z ogniwa galwanicznego E rozgałęzia się w punkcie A. Jedna jego część płynie przez szeregowo połączone opory Rx i R2, druga przez przewód AC. Przez zmiany położenia punktu D zmienia się stosunek oporów R3 do R4. Na odcinku BGD prąd nie będzie płynął, jeżeli
Ponieważ RAD i RDC są oporami odcinków tego samego jednorodnego drutu, ich wielkości są proporcjonalne do długości:
Ponadto b jest różnicą całkowitej długości drutu l i odległości a, b=l-a. Ostatecznie otrzymujemy:
Dokładność pomiaru mostkiem Wheatstone'a z drutem oporowym zależy przede wszystkim od błędu wyznaczenia odległości a. Zgodnie z prawem przenoszenia błędu:
(5)
Tak więc błąd pomiaru będzie najmniejszy gdy pochodna wyrażenia (5) będzie równa 0:
Rozwiązanie a=1/2 l odpowiada minimalnej wartości błędu, w związku z tym aby pomiar był najdokładniejszy, należy tak dobrać opór R2, aby stan równowagi mostka można było uzyskać w przybliżeniu w połowie długości drutu oporowego.
3. UKŁAD POMIAROWY:
Mostek (jak na rys. 2 we wprowadzeniu) z drutem oporowym rozpiętym między punktami A i C o danej długości, opornikiem wzorcowym R2 i Rx, którego opór będzie wyznaczany.
4. OPIS ĆWICZENIA:
Zapoznanie się ze schematem mostka Wheatstone'a używanym w ćwiczeniu i podłączenie według niego obwodu.
Pomiary oporów Rx1, Rx3, Rx5.
Pomiary oporu dla połączenia szeregowego Rx3 i Rx5.
Pomiary oporu dla połączenia równoległego Rx3 i Rx5.
Pomiary oporu dla połączenia szeregowego Rx1 z połączonymi równolegle Rx3 i Rx5.
5. WYNIKI POMIARÓW:
|
Długość drutu l: 100 [cm] |
|||||||||
Opór wzorcowy [Ω] |
20 |
19 |
18 |
17 |
16 |
15 |
14 |
13 |
12 |
11 |
a [cm] |
38,8 |
40 |
41,3 |
42,8 |
44,1 |
45,8 |
47,3 |
49,2 |
51,1 |
53,3 |
Rx1 [Ω] |
12,68 |
12,67 |
12,66 |
12,72 |
12,62 |
12,68 |
12,57 |
12,59 |
12,54 |
12,55 |
|
|
|
||||||||
Opór wzorcowy [Ω] |
50 |
51 |
52 |
53 |
54 |
55 |
56 |
57 |
58 |
59 |
a [cm] |
53 |
52,5 |
52,1 |
51,4 |
51 |
50,5 |
50,1 |
49,8 |
49,2 |
48,9 |
Rx3 [Ω] |
56,38 |
56,37 |
56,56 |
56,05 |
56,20 |
56,11 |
56,22 |
56,55 |
56,17 |
56,46 |
|
|
|
Opór wzorcowy [Ω] |
60 |
70 |
80 |
90 |
100 |
110 |
120 |
130 |
140 |
150 |
a [cm] |
66 |
62,6 |
59,4 |
56,6 |
54 |
51,6 |
49,5 |
47,5 |
45,9 |
44,1 |
Rx5 [Ω] |
116,47 |
117,17 |
117,04 |
117,37 |
117,39 |
117,27 |
117,62 |
117,62 |
118,78 |
118,34 |
|
|
|
Połączenie szeregowe: R3, R5
Opór wzorcowy [Ω] |
230 |
220 |
210 |
200 |
190 |
180 |
170 |
160 |
150 |
140 |
|
a [cm] |
43,7 |
44,8 |
45,9 |
47,1 |
48,2 |
49,7 |
51,1 |
52,5 |
54 |
55,9 |
|
R [Ω] |
178,53 |
178,55 |
178,17 |
178,07 |
176,80 |
177,85 |
177,65 |
176,84 |
176,09 |
177,46 |
|
|
|
|
|
Połączenie równoległe: R3, R5
Opór wzorcowy [Ω] |
30 |
32 |
34 |
36 |
38 |
40 |
42 |
44 |
46 |
48 |
|
a [cm] |
55,7 |
54 |
52,6 |
51,1 |
49,9 |
48,6 |
47,3 |
46,3 |
45,1 |
44 |
|
R [Ω] |
37,72 |
37,57 |
37,73 |
37,62 |
37,85 |
37,82 |
37,70 |
37,94 |
37,79 |
37,71 |
|
|
|
|
|
Połączenie mieszane: R1 szeregowo z równolegle połączonymi R3, R5
Opór wzorcowy [Ω] |
40 |
42 |
44 |
46 |
48 |
50 |
52 |
54 |
56 |
58 |
|
a [cm] |
55,9 |
54,7 |
53,5 |
52,4 |
50,8 |
50,3 |
49,3 |
48,4 |
47,5 |
46,6 |
|
R [Ω] |
50,70 |
50,72 |
50,62 |
50,64 |
49,56 |
50,60 |
50,56 |
50,65 |
50,67 |
50,61 |
|
|
|
|
|
6. OPRACOWANIE WYNIKÓW POMIARÓW:
Wartości oporów Rx1, Rx2, Rx3 obliczyliśmy na podstawie wzoru:
, gdzie:
Rx - szukany opór
R - zadawany opór
a - odległość od początku drutu oporowego
l=100[cm] - długość drutu oporowego
Przykładowe obliczenie szukanego oporu Rx1 w pierwszej próbie:
=12,68[
]
Wartość średnią oporu
obliczyliśmy zgodnie ze wzorem:
, gdzie Rxi jest oporem uzyskanym w i-tej próbie
Wyniki obliczeń zamieściliśmy w tabelach.
Analogiczne obliczenia wykonaliśmy dla połączenia szeregowego, równoległego
i mieszanego.
Niepewności:
Dla wartości średniej wyznaczonego oporu:
u(
u(
)=0,01965
0,020[
]
u(
)=0,05692
0,057[
]
u(
)=
0,21[
]
Przy obliczaniu niepewności oporów zastępczych będziemy korzystać z prawa przenoszenia niepewności:
Połączenie szeregowe Rx3, Rx5
Wartość oporu zastępczego obliczyliśmy ze wzoru:
R= Rx3 + Rx5
R=56,308 +117,51=173,82(22)[
]
Niepewność dla oporu zastępczego w tym przypadku:
u(R)=
u(R)=
Połączenie równoległe Rx3, Rx5
Wartość oporu zastępczego:
<=> R=
R=
Niepewność (z prawa przenoszenia niepewności):
u(R)=
u(R)=
=0,034 [
Połączenie mieszane (szeregowo Rx1 z połączonymi równolegle Rx3, Rx5)
Niech Rx3x5=
Wtedy opór zastępczy dla tego obwodu obliczymy ze wzoru:
R=Rx1+Rx3x5
R=12,63+38,0667=50,697(040)
Niepewność (z prawa przenoszenia niepewności):
u(R)=
u(R)=
Porównanie wyników:
Połączenie szeregowe Rx3, Rx5
=0,34
Połączenie równoległe Rx3, Rx5
Połączenie mieszane (szeregowo Rx1 z połączonymi równolegle Rx3, Rx5)
WNIOSKI
Metoda pomiarowa sprawdza się w praktyce, o czym świadczą małe niepewności standardowe pomiarów oporów
,
i
.
Opór zastępczy połączenia mieszanego wyznaczony metodą pomiaru bezpośredniego jest niemal identyczny z oporem wyznaczonym za pomocą pomiaru pośredniego i mieści się w granicach rozszerzonej niepewności pomiarowej.
Niestety opory zastępcze połączeń szeregowego i równoległych wyznaczone metodami pomiaru bezpośredniego i pośredniego odbiegają od siebie i nie mieszczą się w granicach niepewności pomiarowych, na co wpływ ma niedokładność przy przeprowadzaniu doświadczenia.
Strona 3 z 7