Krzywa podaży kształtowana poprzez koszty produkcji
Krzywa popytu kształtowana użytecznością.
Krzywe podaży dla okresu krótkiego.
im krótszy jest rozważany okres, tym większe znaczenie na wartość dobra ma popyt (użyteczność)
w okresie dłuższym wzrasta wpływa kosztów produkcji (podaży) na wartość
Arthur Cecil Pigou (1887 - 1959) - pionier dwóch nowych kierunków w ekonomii: ekonomiki obrony i ekonomiki dobrobytu.
dobrobyt społeczny - suma satysfakcji wszystkich ludzi, która została uzyskana z istniejącego dochodu (dobrobyt jest związany i uzależniony od wielkości i podziału dochodu narodowego)
Pigou dopuszczał możliwość umiarkowanej interwencji państwa w gospodarkę, której celem byłaby redystrybucja dochodów zwiększająca dobrobyt społeczny
interwencja jest szczególnie niezbędna, gdy zawodzi wolny rynek oraz mechanizm konkurencji i tylko działania państwa mogą zapenić:
należyty przebieg procesów gospodarczych
racjonalne wykorzystanie czynników wytwórczych
sprawiedliwy, bardziej równomierny podział dochodu narodowego
względną trwałość dochodów społeczeństwa
Externelities - efekty zewnętrzne (koszty i korzyści zewnętrzne)
koszty zewnętrzne - na niektórych rynkach istnieje różnica między prywatnym kosztem dobra (kosztem jaki ponosi jego producent), a kosztem społecznym; są to wszystkie skutki produkcji, które nie są uwzględnione w kosztach produkcji, lecz któ®e generują niekorzystne ze społecznego punktu widzenia zjawiska, wymagające poniesienia przez społeczeństwo pewnych kosztów (np. hałas, zanieczyszczenie środowiska, składowanie niebezpiecznych dla zdrowia odpadów)
Charakterystyka ekonomii neoklasycznej:
Równowaga - cel, do którego rynek zmierza w sposób automatyczny i jest to stan dla niego normalny, w stosunku do którego każdy inny ma charakter wyjątkowy i przejściowy (rynek dóbr, rynek czynników produkcji, rynek pieniężny);
Homogeniczność czynników produkcji (kapitału i pracy);
Pełne wykorzystanie zasobów (bo jest równowaga);
Bezkontekstowość;
Główny problem - alokacja zasobów i dóbr w gospodarce;
Teoria równowagi ogólnej Leona Walrasa
integruje ze sobą stronę popytową i podażową procesu gospodarczego, poszukuje warunków równowagi jednocześnie na wszystkich rynkach gospodarki;
sprawiedliwość w wymianie będzie miała miejsce wtedy, gdy:
dobro będzie miało jedną cenę w każdym miejscu gospodarki;
cena dobra będzie równa kosztom jego wytworzenia
oba warunki będą spełnione w warunkach wolnej konkurencji;
konkurencja jest korzystna ze względów ekonomicznych i moralnych;
Modele cząstkowe a model ogólny
Założenia modelu równowagi ogólnej:
preferencje i upodobania konsumentów są ustalone i niezmienne;
nie ulegają zmianom technologie produkcji;
nie zmienia Si,ę struktura instytucjonalna gospodarki;
model, analizowany podmiotowo, tworzą: gospodarstwa domowe i przedsiębiorstwa (model nie uwzględnia istnienia państwa);
gospodarstwa domowe (konsumenci) zgłaszają popyt na dobra finalne; jednocześnie są właścicielami czynników produkcji (ziemi, pracy i kapitału), które oferują przedsiębiorstwom i otrzymują wynagrodzenie (w postaci renty, płacy lub zysku);
przedsiębiorstwa zgłaszają popyt na czynnik produkcji, z pomocą których produkują dobra finalne, kupowane przez gospodarstwa;
równowaga - sytuacja gdy na wszystkich rynkach dóbr finalnych i czynników produkcji wielkość żądana jest równa wielkości oferowanej (popyt = podaż) [gdy na każdym rynku ustali się cena równowagi, zrównująca popyt z podażą].
Instytucjonalizm amerykański
Pozaekonomiczne inspiracje dla instytucjonalizmu:
ewolucjonizm (darwinizm społeczny);
psychologia funkcjonalna (behawioryzm);
socjologia;
antropologia kulturowa;
pragmatyzm (instrumentalizm);
związki między systemem prawnym a gospodarką.
Thorstein Bunde Veblen (1857 - 1929)
1899 - Teoria klasy próżniaczej
1904 - Teoria działalności przedsiębiorczej
Według Veblena człowiek kieruje się czterema instynktami:
Opiekuńczą skłonnością wobec rodziny i członków wspólnoty rodowej,
Instynktem dobrej roboty,
Czystą ciekawością poznania,
Zachłannością.
Z instynktów rodzą się ludzkie postawy i działania. Niektóre z tych postaw są powielane przez innych, rozprzestrzeniają się, powszechnieją. Pewne sposoby postępowania tworzą ogólne wzorce zachowań dla społeczeństwa, utrwalają się w określonej formie jako powszechnie akceptowane normy społeczne.
Instytucje społeczne - utrwalone postawy, wzorce myślenia i zachowania, ludzkie nawyki, zwyczaje, obyczaje, tradycje.
Wykład 10
S
Pe
D
S
Pe
QS = QD