Św. Tomasz z Akwinu (1225 - 1274), Summa Theologica 1273
Problem ekonomiczny zawarty w Summie teologicznej to pogodzenie nauki kościoła z wolno rozwijającą się działalnością gospodarczą.
Praca fizyczna ma cztery cele: pierwszym i głównym jest zdobywanie środków do życia. Drugim jest przezwyciężanie próżniactwa i nudy, źródła licznego zła. Trzecim jest okiełznanie pożądliwości, jako że służy umartwianiu ciała. Czwartym jest dobroczynność: zdobywanie środków na dawanie jałmużny.
Korzyści wynikające z istnienia własności prywatnej:
ekonomiczna efektywność,
społeczna stabilność.
Cena sprawiedliwa (iustum premium) - cena, która pokrywa całkowity koszt wytworzenia danego dobra. Przy niewielkiej roli kapitału w tamtych czasach oznaczało, że cenę sprawiedliwą określały przede wszystkim nakłady pracy.
Premium datum - cena bieżąca, cena kształtująca się pod wpływem wolnych sił popytu i podaży.
Lichwa to grzech (świętokradztwo - procent jest zapłatą za czas, a czas jest własnością Boga, człowiek więc żądając procentu, żąda opłaty za rzecz, która nie stanowi jego własności).
Potępienie lichwy dotyczyło pożyczek na cele konsumpcyjne. Pobieranie procentu od pożyczek produkcyjnych lub inwestycyjnych było dopuszczalne, pobieranie procentu od pożyczek służących konsumpcji było grzechem.
Pożyczka produkcyjna lub inwestycyjna przyniesie zwrot z inwestycji w postaci zysku, uzasadnione będzie w tym przypadku dzielenie się tym zyskiem z osobą, która świadomie zrezygnowała z bieżącej konsumpcji i udzieliła pożyczki.
Pożyczka na cele konsumpcyjne nie pomnoży pieniędzy, nie przyniesie zysku, niemoralne jest zatem pobieranie zapłaty ponad zwrot pożyczonej kwoty.
Hiszpańska ekonomia scholastyczna (szkoła z Salamanki)
Dla scholastyków hiszpańskich stałym i niezmiennym kryterium tego, czy dana cena spełnia reguły iustum Premium była powszechna wycena rynkowa.
Antoine Montchretien de Vatteville (1576 - 1621) - twórca pojęcia ekonomia polityczna [Traktat ekonomii politycznej (1615)]
Interpretacje: dynamiczne tempo przemian gospodarczych miało znaczący wpływ na zmianę skali gospodarowania - ekonomia została zdominowana przez problemy makroekonomiczne.
Merkantylizm (ekonomia kupiecka) [mercari (wł.) - handlować; mercante (wł.) - kupiec; Merchant (ang.) - kupiec] - około 250 letni okres w literaturze i praktyce ekonomicznej między początkiem XVI a połową XVIII w. ; epoka dominacji nowej warstwy kupieckiej oraz czas silnej władzy państwa.
Głównym celem tej polityki był wzrost gospodarczy kraju, rozwój państwa osiągany dzięki rozwojowi handlu i przemysłu.
Rozwój państwa utożsamiano zasadniczo ze wzrostem dochodów państwa - zakładano, że o wzroście bogactwa stanowi wzrost ilości kruszców, które zgromadzono w danym kraju.
Merkantyliści pisali o własnej działalności gospodarczej, która by najlepiej powiększyła ich własne majątki i jednocześnie przyczyniła się do rozwoju gospodarki i wzrostu potęgi państwa.
Merkantylizm nie był spójnym systemem ekonomicznym, dał jednak podstawy do późniejszego rozwoju ekonomii, uogólniając niektóre zjawiska gospodarcze i próbując znaleźć dla nich proste wyjaśnienie.
Cztery kierunki literatury merkantylistycznej:
bulioniści (bezwzględny zakaz wywozu złota za granicę);
merkantyliści (polityka aktywnego bilansu handlowego);
statyści angielscy (badania nad zamożnością i produkcją Anglii przy wykorzystaniu arytmetyki i statystyki) [William Petty];
kameraliści (odbudowa życia gospodarczego i troska o zapewnienie dochodów do skarbca lokalnego władcy).
Podstawowe idee merkantylizmu:
Merkantyliści utożsamiali bogactwo z pieniądzem kruszcowym (z ilością złota i srebra).
Dodatni bilans handlowy - środek pomocniczy w zdobywaniu kruszców.
Industrializm (uprzemysłowienie kraju) - nadzór państwa nad produkcją i jej jakością, regulacja i kontrola produkcji.
Autarkia (samowystarczalność).
Podniesienie jakości pracy - dbałość o kwalifikacje, polityka pozyskiwania przez państwo zręcznych, wykwalifikowanych rzemieślników i manufakturzystów.
Dawid Hume - XVIII wieczny szkocki filozof i ekonomista, autor koncepcji cenowego mechanizmu przepływu pieniądza kruszcowego.
M ∙ V = Q ∙ P
↑M ∙ Vconst = Qconst ∙ P↑
Wniosek z cenowego mechanizmu przepływu pieniądza kruszcowego: ciągłe utrzymanie przez państwo dodatniego bilansu jest w długim okresie niemożliwe. Polityka gromadzenia kruszcu wywoła skutek odwrotny - odpływ kruszcu za granicę. Przyczyną tego paradoksalnego efektu jest istnienie w gospodarce autonomicznych sił, które prowadzą do samoczynnej korekty bilansów handlowych.
Thomas Mun (1571 - 1641) - kupiec angielski, członek Zarządu Kompanii Wschodnio-Indyjskiej, autor książki pt. Bogactwo Anglii w handlu zagranicznym.
Nowe zasady merkantylistycznej polityki handlowej - dla kraju korzystny jest wywóz kruszcu za granicę, o ile w zamian przywozi się surowce lub towary służące do reeksportu (powtórnego wywozu z kraju).
Wykład 2